Δεν συμπάθησε το επίθετο του αλλά κι εκείνο δεν έκανε πολλά για να φτιάξουν τη σχέση τους. Κάποτε πήρε μερικά βραβεία ποίησης και εξέδωσε και μια συλλογή (εξαντλημένη από καιρό) αλλά μετά κατάλαβε πως τα λάθη είναι για τους ανθρώπους και άφησε πίσω του αυτή τη ζωή. Πριν μερικά χρόνια έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα με τον τίτλο «Μαύρο Χιόνι» και ήταν υποψήφιος για καλύτερος νέος συγγραφέας στον διαγωνισμό του περιοδικού Κλεψύδρα. Τραγουδάει και γράφει τους στίχους στο συγκρότημα Jane Doe, σχεδιάζει επιτραπέζια παιχνίδια, παίζει μπάσκετ και όταν έχει χρόνο, τον αφιερώνει στη Πυρηνική Φυσική και τη πρακτική εφαρμογή των θεωριών περί Μπορομιανών Πυρήνων.
Ο πόλεμος των πολυκατοικιών (2017), Γράφημα
Σκόρπια καρέ από τη ζωή του Αθανάσιου Πανταζή (2021), Γράφημα
Σκόρπια καρέ από τη ζωή του Αθανάσιου Πανταζή – Πρόδρομος Doe
Ο Αθανάσιος Πανταζής αποφάσισε την πρώτη μέρα της σύνταξής του να γυρίσει μία ταινία.
Το πρόβλημα ήταν πως δεν είχε ιδέα από σκηνοθεσία, δεν διέθετε κάμερες, μικρόφωνα ή οτιδήποτε σχετικό με τεχνικό εξοπλισμό (εκτός από μία κλακέτα που αποκτήθηκε με ιδιαίτερο κόπο). Δεν ήξερε ηθοποιούς, διευθυντές φωτογραφίας, σκηνογράφους ή, τέλος πάντων, κάποιον που να σκαμπάζει δύο πράγματα από τέχνη.
Το μόνο που διέθετε ήταν πείσμα και μια άκρατη λατρεία για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.
Και για κάποιο λόγο πίστεψε πως αυτά είναι αρκετά.
Μυθιστόρημα, Γράφημα, 2021, 212 σελ.
Ο πόλεμος των πολυκατοικιών – Πρόδρομος Doe
Παραιτημένοι συγγραφείς, αιωνόβια δέντρα με τη μορφή γυναικών, δραπέτες της επαρχίας, οικογένειες των φωνών/των σιωπών/των απόντων, καζανόβες με εκλεκτές φανταστικές φιλίες, θυρωροί με χαρισματικές μύτες, ζευγάρια που έχουν απαχθεί από τη ρουτίνα, εραστές που ντρέπονται τη διαφορετικότητά τους, πρόσφυγες που φοβούνται το άνοιγμα μιας πόρτας, κορίτσια που πρέπει να αντέξουν τη νύχτα για ακόμα μία νύχτα, βαρετές καρικατούρες εμπόρων, μυστήριοι Γάλλοι που δεν είναι Γάλλοι, αδιάφορα αγόρια που συντηρούν στον καταψύκτη την εφηβεία τους καλοδιατηρημένη, χήρες όμοιες απάτητα κάστρα, τερματικοί σταθμοί όχι-και- τόσο-ένδοξων οικογενειών.
Καλό μείγμα για να φτιάξεις ιστορίες, να γράψεις ένα βιβλίο… να κάμεις έναν πόλεμο.
Στα χέρια σας κρατάτε ένα βιβλίο που μιλάει για τη μοναξιά. Για κάθε είδους μοναξιά: εκείνη της απώλειας, των γηρατειών, της κατάθλιψης, των ανεκπλήρωτων ερώτων, της ρουτίνας, του μετανάστη, της διαφορετικότητας.
Το κάνει, όμως, με έναν περίεργο τρόπο.
Αισιόδοξο.
Αυτή είναι μια ιστορία με happy end που θέλει να πιστεύει πως μέσα στις σελίδες της κρύβει την ιστορία του αναγνώστη.
Μυθιστόρημα, Γράφημα, 2017, 218 σελ.
Μαύρο χιόνι – Πρόδρομος Doe
Πόσοι χαρακτήρες μπορούν να πλέξουν τις ιστορίες τους γύρω απ’ τον κεντρικό ήρωα ενός μυθιστορήματος;
Πόσοι ξέχωροι κόσμοι μπορούν να χτίσουν το σύμπαν τους γύρω από αυτό ενός ιδιαίτερου ανθρώπου;
Και τι βελονιές οφείλουν οι λέξεις να σταυρώσουν ώστε ξεφυλλίζοντας το τελικό κείμενο να χαμογελάμε βέβαιοι για την ομορφιά ενός κεντήματος;
Το “Μαύρο Χιόνι” είναι ένα βιβλίο γεμάτο ιστορίες, παράξενους ανθρώπους, μαγεία και ρεαλισμό.
Είναι η αφήγηση μιας αλλιώτικης χιονόπτωσης κι η προσπάθεια ενός άντρα να φέρει τον κόσμο εκεί που ήταν πριν από αυτήν.
Μυθιστόρημα, Γράφημα, 2013, 210 σελ.
Πηγές: Biblionet, Γράφημα
