Σοφία Σιφναίου

Η Σοφία Σιφναίου γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε στην Αθήνα και στο Λονδίνο.
Εργάστηκε ως Διπλωματούχος Ξεναγός, καθώς επίσης και ως μεταφράστρια-διερμηνέας σε ξένη Πρεσβία, επίσης μία δεκαετία.
Παρακολούθησε επί τέσσερις περιόδους μαθήματα Δημιουργικής Γραφής.
Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά.
Έζησε με την οικογένειά της, για χρόνια στην Ολλανδία και την Αυστρία.
Κείμενά της, αρχαιολογικού και λαογραφικού περιεχομένου, έχουν δημοσιευθεί σε ξένα περιοδικά, ενώ έχει γράψει ποιήματα και διηγήματα, που παραμένουν αδημοσίευτα.
Η νουβέλα της “Να σου πω πριν το ξεχάσω” είναι το πρώτο της βιβλίο που εκδίδει.

Να σου πω πριν το ξεχάσω – Σοφία Σιφναίου
Επειδή φοβάμαι να παραδεχτώ ότι πέθανα, εισπνέω κάθε τόσο ή νομίζω ότι εισπνέω, τη μυρωδιά που αναδίνει το χώμα, νοτισμένο από την νυχτερινή δροσιά. Ανακατεμένο με οσμή από μέλι και θυμάρι. Είχα στην εξοχή, ένα μικρό σπίτι με ένα μεγάλο κήπο. Κάθε που πέρναγα κάποιο χρόνο εκεί, τα πρωινά, πολύ νωρίς, πριν φανεί ο ήλιος, έβγαινα από το κρεβάτι έξω και ανάσαινα βαθειά, την ευωδιά αυτή, της γης. Τότε αφυπνιζόμουνα τελείως. Αντάλλαζα καλημέρες με τον φίλο μου τον κοκκινολαίμη, που μάλλον είχε την φωλιά του κάπου εκεί κοντά. Τα χελιδόνια, σαν σφήνες, πέρναγαν πάνω από την αυλή μου, σπαθίζοντας τον αέρα και εξαφανίζονταν, πριν προλάβω να τα δω. Οι κίσσες περιδιάβαιναν ξένοιαστες, κρώζοντας αντιπαθητικά – πώς γίνεται αυτά τα εντυπωσιακά πουλιά, όπως και τα περιστέρια, να έχουν τόσο σκληρή και αποθετική λαλιά! Καμάρωνα τη θάλασσα, από τη μια μεριά, κι από την άλλη τους επάλληλους τρυφερούς λόφους, που θύμιζαν στητά στήθη νεαρών κοριτσιών. Γινόμουν ευτυχισμένη.

Νουβέλα, Οδός Πανός, 2015, 80 σελ.

Στο λευκό δωμάτιο – Σοφία Σιφναίου
Υπάρχει λύση -σχεδόν πάντα- εκεί που υπάρχει κατανόηση, φροντίδα και αγάπη, άσχετα από φύλο, ηλικία ή εθνικότητα.
Η Θάλεια από την Ελλάδα. Η Ιρίνα μετανάστρια από τη Βουλγαρία, έγκλειστη σε ψυχιατρική κλινική. Πάσχει από βαριά κατάθλιψη και ακόμη βαρύτερο αλκοολισμό. Οι δύο αυτές γυναίκες είναι παντελώς άγνωστες μεταξύ τους. Συναντιούνται από μια συγκυρία γεγονότων… Στην αρχή υπάρχει ένταση, δυσπιστία, άρνηση και προκατάληψη ανάμεσά τους. Με τον καιρό και χάρη στην υπομονή και τη στοργή της Θάλειας, αναπτύσσεται μια δυνατή φιλία και αδερφική αγάπη. Τότε, και με την ιατρική υποστήριξη, η Ιρίνα αρχίζει να ξεπερνάει τις εφιαλτικές αναμνήσεις από την εξαχρείωση της ζωής της (διαζύγιο, εγκατάλειψη του παιδιού της, ανεργία και αλκοόλ). Ξανακερδίζει τον αυτοσεβασμό της, εκτιμάει πάλι τη ζωή και αποζητάει να πάρει πίσω ό, τι έχασε τόσα χρόνια. Αποδρά από την κλινική με ανορθόδοξο τρόπο και…
Η μυθοπλασία είναι πολυδιάστατη και εστιάζεται πάντα στη δύναμη της αγάπης και της ανθρωπιάς.