Σπύρος Γ. Καρυδάκης

Ελληνες λογοτέχνες


Ο ένας με μαχαίρι
Ο πατέρας του έφηβου ήρωα χαμένος στη Σιβηρία. Η μητέρα του νοιάζεται περισσότερο για ζόρικους νεαρούς παρά γι’ αυτόν. Οι δάσκαλοί του, ένας ρηξικέλευθος επίσκοπος κι ένας κυνικός, αναρχικός λόγιος –δύο μάγοι– τον διδάσκουν ότι η αλήθεια και το ψέμα κερδίζονται ή χάνονται όπως οι μπίρες σε μια παρτίδα τάβλι. Από τα δεκαεφτά του στο δρόμο, με μόνο εφόδιο την ομορφιά του, κοντά σε ανθρώπους που κατέχουν την τέχνη της αγάπης, αλλά και τέχνες που περιγράφει ο ποινικός κώδικας. Μαθαίνει παράξενα επαγγέλματα και τέλος πουλάει το κορμί του σε ώριμες κυρίες. Καταφυγή του η αδελφή του. Καθώς μια μεγάλη φιλία τον ενηλικιώνει, η αγάπη του για την αδελφή του γίνεται τρισδιάστατη. Πίσω όμως από τον έρωτα και τη γνώση παραφυλάει ο σπαραγμός.

Η νύχτα των ονομάτων
H νεαρή δημοσιογράφος δεν ξέρει τι την περιμένει, όταν ο κυνικός Διευθυντής και ο απρόσιτος εκδότης της εφημερίδας όπου εργάζεται της αναθέτουν μια εμπιστευτική αποστολή:
– Kάπου στα βουνά, υπάρχει ένα μυστικό στρατόπεδο. Eκεί, μια συμμορία παράξενων νεαρών, απογοητευμένων από τον πολιτισμό μας, ασκείται στις θεωρούμενες ως αντρικές αρετές: οπλογνωσία κι οπλοχρησία, πίστη, αφοσίωση σε ιδανικά, φιλία, αλληλοβοήθεια, εντιμότητα, ομαδική ζωή, κοινότητα αγαθών, γενναιότητα, αυτοθυσία. Πιστεύουν πως η ζωή του άντρα καταξιώνεται μόνο μέσ’ από τον πόλεμο. Θα πάτε και θα γίνετε μέλος αυτής της ομάδας.
– Mα εγώ είμαι γυναίκα!
– Aυτό, ελπίζω ότι θα το ξεπεράσετε.

Ασε με να σε δέρνω κάπου κάπου
“Κυρία ζητά γελωτοποιό. Μισθός ικανοποιητικός”. Έτσι έλεγε η αγγελία της Δωροθέας, ωραίας, πετυχημένης και δυστυχισμένης κόρης μεγαλοεπιχειρηματία. Ο Γιάννης, καλοφτιαγμένος και γοητευτικός, προσλαμβάνεται επειδή απαντά έξυπνα και πρωτότυπα στις τρελές ερωτήσεις της Δωροθέας. Έτσι, το παράξενο ζευγάρι της νεαρής κυρίας και του γελωτοποιού της αρχίζει να περιφέρεται στα κλαμπ και στα πάρτι των βορείων προαστίων, παίζοντας διαρκώς ένα διαλεκτικό παιχνίδι αλληλοκαταστροφής: εκείνη μισεί τους άντρες εξαιτίας της ανοησίας και της εξουσιομανίας τους, έστω κι αν τους μιμείται για χάρη της καριέρας της· εκείνος ήταν πάντα βίαιος και κυνικός με τις γυναίκες. Καθώς η Δωροθέα αντιστέκεται στον έρωτα, ο Γιάννης αρχίζει να στρέφει την “αρσενική” του βιαιότητα στον ίδιο του τον εαυτό. Σύντομα παρασύρονται σ’ ένα αδιέξοδο παράφορου, σαδομαζοχιστικού πάθους…

Να δούμε ποιος θα φαγωθεί
Eάν ο κόσμος μας είναι τσακισμένος, τότε και το μυθιστόρημα που θα επιχειρήσει να τον περιγράψει αμφισβητώντας τον πρέπει να είναι εξίσου κομματιασμένο. O αφηγητής αυτού του βιβλίου, τα παιδιά που κλέβει για να φτιάξει μια καινούργια ανθρωπότητα δίχως γραφή, δίχως ιστορία και δίχως μέλλον, η αγαπημένη του Kατερίνα -η Kακιά Mάγισσα-, ο νεαρός Bασιλιάς, ο ψάλτης της Mητρόπολης, ο χωρομέτρης και οι άλλοι ήρωες συνθέτουν μια διαλυμένη μυθολογία, ένα σκισμένο και, φαινομενικά, πρόχειρα ξανακολλημένο κόμικς. Eπικυρίαρχος αυτής της διαρκώς μεταλλασσόμενης κοινότητας είναι ο Kαπετάνιος, ενσάρκωση του Oδυσσέα, ο οποίος κυβερνάει καράβια που ταξιδεύουν σε “νερά ξέχειλα με μαύρα θαύματα”. H πραγματική αφήγηση ξεκινάει όταν όλοι οι ήρωες επιβιβάζονται σ’ ένα πλεούμενο νησί, σ’ ένα “αποδημητικό τέρας”, που αρμενίζει σε πολλούς αληθινούς χρόνους και τόπους, μακριά από τη φανταστική Eυρώπη του 2005.

Therion
– Η αγάπη δεν είναι το ωραιότερο κι αγαθότερο πράγμα στην ανθρώπινη ζωή, μα η πηγή κάθε κακού.
– Είναι ηθικότερο να υφίστασαι αδιαμαρτύρητα το κακό των ανθρώπων σαν δέντρο, από να το πράττεις ή να το ανταποδίδεις σαν θηρίο.
– Τούτα κι άλλα τέτοια πιστεύει ο Γιώργος, ένα χωριατόπαιδο, φοιτητής, που ζει βυθισμένος στον κόσμο των ιδεών. Γι’ αυτό είναι αποφασισμένος να δοθεί σ’ οποιονδήποτε θα τον αγαπήσει, δίχως να επιτρέψει στον εαυτό του να ανταποδώσει ο ίδιος τη θηριωδία της αγάπης.
Οντας αποκλειστικά ετεροφυλόφιλος, όμως, ποτέ δεν είχε φανταστεί πως οι πρώτοι άνθρωποι που θα τον αγαπούσαν αληθινά δεν θα ήταν γυναίκες, μα άνδρες. Ούτε πως αυτός, παιδί της φύσης και των αγνών ιδεών, θα έμπλεκε με μια οργάνωση που απάγει εφήβους και τους πουλάει σε δίκτυα παιδικής πορνείας ή τους δολοφονεί για να χρησιμοποιηθούν τα σώματα τους στον χώρο των μεταμοσχεύσεων και της φαρμακοβιομηχανίας.
Ούτε πως ό,τι πόθησε πιο πολύ, την ομορφιά και τη γνώση, θα τα διδαχτεί τώρα παραδινόμενος ακριβώς σε ό,τι φόβοταν: στην αγάπη ενός θηρίου.

Το γυναικόκαστρο
Ο Ντέτλεφ, νεαρός Γερμανός μεγαλωμένος στον δρόμο, σχεδιαστής κόμικς φτωχός και αμόρφωτος, γιος Βερολινέζας πόρνης και άγνωστου πατέρα, κάνει διακοπές στην Ελλάδα. Όταν προσλαμβάνεται από μια πανέμορφη Ελληνίδα βοτανολόγο για να σχεδιάζει αγριολούλουδα, καταλήγει στην Πίνδο, σε ορεινό χωριό όπου ζουν μόνο γυναίκες, Σαρακατσάνες. Αυτές του προτείνουν να μείνει μαζί τους έμμισθα, με σκοπό να εκτελεί μια συγκεκριμένη εργασία.
Αρχίζει μια όμορφη ζωή, καθώς η καθημερινή εκτέλεση των καθηκόντων του τον κάνει περήφανο και ευτυχισμένο. Σύντομα όμως, διηγήσεις των εργοδοτριών του, η συμπεριφορά τους και τα οργιαστικά πανηγύρια τους τον υποψιάζουν πως οι γυναίκες τούτες είναι Νεράιδες. Η εχθρότητα της επιβλητικής κοινοτάρχισσας και η εύνοια μιας εκατοχρονίτισσας γιαγιάς που όλες οι γυναίκες σέβονται και φοβούνται, επιτείνουν την αποξένωσή του απ’ ό,τι θεωρούσε ως τότε πραγματικότητα.
Ο κόσμος γίνεται μυθικός, καθώς αναδύεται η αλήθεια του…
Μια “μυθολογία”, που υπαινίσσεται ότι οποιαδήποτε συνολική επαναθεώρηση της κοινωνίας και της Ιστορίας προϋποθέτει την κατάλυση της πατριαρχίας και την πλήρη κυριαρχία των γυναικών επί των ανδρών.

Μυθιστορήματα
Ο ένας με μαχαίρι (1997)
Η νύχτα των ονομάτων (2000)
Να δούμε ποιος θα φαγωθεί (2005)
Therion (2010)
Το γυναικόκαστρο (2014)

Νουβέλες
Ασε με να σε δέρνω κάπου κάπου (2003)

Συλλογικά έργα
Παραμύθια από το μέλλον (2001)
Με ορθάνοιχτα μάτια (2004)
Σου γράφω ένα γράμμα (2008)
Το ελληνικό φανταστικό διήγημα (2012)

Μεταφράσεις
Heinrich Heine, μεταφράσεις ποιημάτων του (2007)
Συλλογικό έργο, Καυτό μέλι (2013)

Πηγές πληροφοριών: EKEBI, BIBLIONET, Εκδόσεις Καστανιώτη