Στάθης Ιντζές

Το συμβάν της οδού Μανουέλ Βάρας – Στάθης Ιντζές

Στο Σαν Χοσέ ντε Μαρικίνα της Χιλής λένε ότι ο ήλιος δεν δύει ποτέ ή δύει μετά από απόφαση των κατοίκων του.

Το συμβάν της οδού Μανουέλ Βάρας είναι ένα σύμπλεγμα εκδοχών, ένα διασκεδαστικό δενδροδιάγραμμα πιθανοτήτων, τις οποίες εμείς, ως παρατηρητές, καλούμαστε να βάλουμε σε μία λογική σειρά και να διαμορφώσουμε το τέλος της ιστορίας.

Αφήγημα, Ενύπνιο, 2021, 80 σελ.

Συνωμοσία ταυτοχρονισμού – Στάθης Ιντζές

«Απαγορεύεται η είσοδος εις τους μη έχοντες υγρασία».

Και τίνος δουλειά είναι η δική μου αποσύνθεση;

Ημερομηνία Πρώτης Έκδοσης: 2011

Ποίηση, Ενύπνιο, 2021, 36 σελ.

Gadium – Στάθης Ιντζές

Ένας άκληρος περιηγητής καταγράφει στιγμές από επτά διαφορετικές εποχές της ιστορίας. Επτά ποιήματα, επτά “στιγμιότυπα” της εκάστοτε εποχής, από την φοινικική ακμή ως τον ισπανικό εμφύλιο.

Η μια πλάι στην άλλη
οι τριήρεις,
δέκα χιλιάδες σκλάβοι στα κουπιά,
τα αλμυρίκια
να λυγάνε σύγκορμα.

Δεκαεπτά μερόνυχτα
δίχως ανέμους,
η πρόβληεψη του μάντεως ήτο
αληθεστάτη
κι η μυκηναϊκή Σπάρτη
έπεσε
κι η αναπόληση των Λυκουργίδων
ήτανε θέμα ημερών.
“Τούτος ο τόπος θα σωθεί
μονάχα απ’ τους γεωμέτρες”,
είπε ο Αρχιερεύς
και διέταξε το στράτευμα
“οργώσατε και αναστήσατε
τα χτήματα εις την Κοιλάδα του Ευρώτα…

Ποίηση, Θράκα, 2017, 32 σελ.

Οι ανειδίκευτοι δεν βγάζουν κιχ – Στάθης Ιντζές

Τι συμβαίνει όταν ένας ανειδίκευτος εργάτης εργοστασίου ανακαλύπτει την υπερφυσική δύναμη του αριστερού του χεριού;

“… θα μπορούσες να γίνεις ένας μποξέρ αριστερού χεριού. Αριστερό κροσέ, αριστερό ντιρέκτ, αριστερό άπερκατ… Θα μπορούσες να γίνεις ο Μοχάμεντ Άλι της αριστερής γροθιάς!”, είπε μεταφράζοντας τις κινήσεις του μποξ σε χαριτωμένες γροθίτσες απ’ το ύψος στο οποίο ήταν ανεβασμένος (ο Θράσος).

Πέντε γύροι, σαν αγώνας πυγμαχίας, ο έρωτας, το μποξ, η Αθήνα, η Κούβα, ο Φιντέλ.

Νουβέλα, Μελάνι, 2017, 88 σελ.

Κάτω η σκουριά – Στάθης Ιντζές

Στην Επιφάνεια της Γης, ύστερα από μάχες που διήρκησαν δεκαετίες, είχε επικρατήσει η φάρα των πολιτικών με τις πελώριες κοιλιές, με επικεφαλής τον Καίσαρα, έναν αχόρταγο βασιλιά που ζούσε με γνώμονα την καλοπέραση. Όλα τα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα είχαν υποδουλωθεί ή είχαν υποχρεωθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό με ρητή εντολή να μην αρθρώνουν λόγο.
Όποιος έπεφτε σε αυτό το παράπτωμα εν γνώσει των ελεγκτικών μηχανισμών του καθεστώτος (γιατί περί καθεστώτος επρόκειτο), παραπεμπόταν σε δίκες που συχνά κρατούσαν αιώνες καθότι η δικαιοσύνη ήταν από καιρό σε κώμα. Για την αφύπνισή της θα χρειάζονταν υπεράνθρωπες προσπάθειες, οι οποίες με δεδομένη την απουσία των ανθρώπων, γίνονταν αυτομάτως ανέφικτες.

Διηγήματα, Θράκα, 2014, 16 σελ.

Oι τελευταίοι φανατικοί της στρωματσάδας – Στάθης Ιντζές

Ο φωτισμός ήταν υποτονικός και οι μόνοι ήχοι που ακούγονταν ήταν τα τριζόνια και τα συρσίματα ζώων μέσα στις φυλλωσιές. Απομονωμένες παραλίες κατά μήκος της ακτογραμμής προσφέρονταν για ερωτικά ξεμοναχιάσματα και νυχτερινές εξορμήσεις.

Δύο παράλληλες ιστορίες
Δύο διαφορετικές εποχές
Ένας συνδετικός κρίκος

Ήτανε λες κι εκείνο το καλοκαίρι στα Μάταλα, τα σπήλαια που έσκαψαν οι αρχαίοι στο μαλακό πέτρωμα που αγκάλιαζε την ακτή, οι συναθροίσεις των χίπις όλα αυτά τα χρόνια, οι αφίξεις του Μπόμπ Ντύλαν και της Τζάνις Τζόπλιν, να περίμεναν την επανάσταση της Αντιγόνης.

Νουβέλα, Θράκα, 2014, 74 σελ.

Σεληνάκατος – Στάθης Ιντζές

«ΕΚΔΟΧΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ»
α΄
Εν αρχή ην η περιδινούμενος ύλη
όπως αυτή ανέβλυσε από την κόγχη
του πρωτόπλαστου ματιού
Έπειτα η μετατόπιση της πίσσας κατά έναν ήλιο

Ποίηση, Μανδραγόρας, 2013, 43 σελ.