Μεγάλωσε στο Χαλάνδρι Αττικής και από το 1986 κατοικεί στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Είναι νυμφευμένος με την καθηγήτρια φιλόλογο Παναγιώτα Παπακώστα (1986) με την οποία έχουν αποκτήσει δέκα παιδιά ηλικίας από τριάντα μέχρι δώδεκα ετών (έξι αγόρια και τέσσερα κορίτσια). Σπούδασε Θεολογία και Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Παν/μιο Αθηνών. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1986 και Πρεσβύτερος το 1987. Υπηρέτησε ως Διάκονος στον Ι. Ναό Αγ. Παρασκευής Αττικής ένα έτος 1986-1987 και ως Πρεσβύτερος κατά χρονολογική σειρά στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Θησείου (1987-1989), στον Ιερό Ναό Υψώσεως Τιμίου Σταυρού Χολαργού (1989-1996) και από το 1996 έως σήμερα υπηρετεί στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Αττικής. Είναι Πρόεδρος της Διαχειριστικής Επιτροπής του Παρεκκλησίου των Αγίων Αναργύρων Πευκακίων Αγ. Παρασκευής (όπου έχει αναλάβει και την ευθύνη ανεγέρσεως Νέου Ιερού Ναού) και υπεύθυνος της Σχολής Γονέων της ενορίας της Αγ. Παρασκευής. Έχει συγγράψει το ερμηνευτικό πόνημα: “Τα Ένδεκα Εωθινά Ευαγγέλια”, το οποίο και έτυχε ευμενών κριτικών. Αρθρογραφεί στον Εκκλησιαστικό και τον τοπικό Τύπο.
Ο ποιητής των βράχων (2016), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Πέτα με ψηλά (2021), Νοών
Πέτα με ψηλά – π. Σταύρος Τρικαλιώτης
44 Χαϊκού και άλλα ποιήματα
Ποίηση, Νοών, 2021, 148 σελ.
Ο ποιητής των βράχων – π. Σταύρος Τρικαλιώτης
Ποιήματα
Ο π. Σταύρος Τρικαλιώτης αφέθηκε στο μέσον που ένιωσε να τον εκφράζει καλύτερα, στην ποίηση, και από κει και πέρα θέλησε αυτά που έγραψε να τα κοινοποιήσει, ώστε να αρχίσει να λειτουργεί η άλλη δύναμη που κρύβει ο ποιητικός λόγος. Όταν, δηλαδή, περισσότεροι κοινωνούν την ποίηση, τόσο αυτή γιγαντώνεται και δραιαματικά με τα “φάρμακά” της, που όπως λέει – άλλος ποιητής, “κάμνουνε για λίγο να μη νοιώθεται η πληγή”.
Αν, λοιπόν, αυτός είναι ο στόχος της ποίησης, τότε θα λέγαμε πως η συγκεκριμένη προσφορά εδώ του π. Σταύρου με την ποιητική του ιδιότητα είναι απολύτως συμπληρωματική του άλλου λειτουργήματός του. Γιατί με όποιον τρόπο μπορείς να σταθείς δίπλα στον ανθρώπινο πόνο, αλλά και όπως μπορείς να στηλιτεύσεις τα κακώς κείμενα του ιδιωτικού και του δημόσιου βίου, καλό είναι να το κάνεις. Και ο σπόρος που θα ρίξεις κάπου θα βρει να φυτρώσει, δικαιώνοντας την προσπάθειά σου.
Τα ποιήματα αυτά απευθύνονται σε όλους εκείνους που ξέρουν να συνταιριάζουν την πίστη για έναν καλύτερο κόσμο με την υψηλότερη μορφή λογοτεχνικής έμπνευσης, την ποίηση, και χαμογελούν με κατανόηση, όταν ακούν τους στίχους του π. Σταύρου:
“Έχουμε ανάγκη
Τους ποιητές
Έχουμε ανάγκη το εσωτερικό τους βλέμμα
Δεν μπορούμε να ανασάνουμε
Δίχως την αναπνοή τους
Δεν μπορούμε να κοιτάξουμε
Τον πόνο του κόσμου
Χωρίς τη δική τους ματιά”
Διώνη Δημητριάδου
Φιλόλογος-συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας
(απόσπασμα από τον Πρόλογο)
Ποίηση, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, 2016, 126 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, Νοών
