Πατρολογία
… Καθόσον αφορά στην δομή του Β΄ τόμου, στην κατάταξη της ύλης, ακολουθούμε τον Α΄ τόμο. Εκεί -στην Εισαγωγή- προτείνουμε, αντίθετα με ό,τι γενικά εφαρμόζουν άλλοτε και τώρα οι πατρολόγοι, την απόλυτη χρονολογική κατάταξη της ύλης. Χρονολογικά παρουσιαζόμενα τα πρόσωπα και τα κείμενα της Εκκλησίας, αποκτά ο αναγνώστης την όλη εικόνα της ζωής της Εκκλησίας που είναι ενιαία. Όταν στην Αλεξάνδρεια γράφει ο Μ. Αθανάσιος κατά του Αρείου, στην Νίσιβη και την Εδεσσα ο σύρος Εφραίμ συνθέτει τα οικοδομητικοδιδακτικά του ποιήματα, ενώ στην Ρώμη ο λατίνος Marius Victorinus επιχειρεί στοιχειώδη τριαδολογία.
Η Εκκλησία είναι την εποχή εκείνη ενωμένη, έχει προβλήματα κοινά. Κι εμείς μελετάμε τους Πατέρες για να κατανοήσουμε την πορεία της Εκκλησίας. Την πορεία όμως αυτή καθορίζουν οι εκάστοτε δογματικές-θεολογικές-εκκλησιαστικές κρίσεις, που λίγο-πολύ αφορούν όλη την Εκκλησία. Οι μεγάλοι Πατέρες, ο κορμός δηλ. της Πατρολογίας, επιτέλεσαν το σημαντικότερο έργο τους με αφορμή τις κρίσεις αυτές, που εμφανίζονται διαδοχικά. Η κατάταξη άλλωστε της ύλης κατά είδη φιλολογικά και κατά τόπους (γεωγραφικές περιοχές) προϋποθέτει την κυριαρχία φιλολογικοϊστορικών ενδιαφερόντων, ενώ η Πατρολογία έχει θεολογικό χαρακτήρα, μολονότι χρησιμοποιεί επιμελώς και φιλολογικοϊστορικές μεθόδους. Εκείνο που πρώτιστα μας ενδιαφέρει είναι το φρόνημα και το πνεύμα που μέσω των φιλολογικών ειδών εξέφραζαν σε κάθε τόπο οι λίγοι Μεγάλοι Πατέρες και Διδάσκαλοι, οι πολλοί εκκλησιαστικοί συγγραφείς, οι κακόδοξοι, τα συλλογικά και συνοδικά κείμενα, οι αιρετικοί και οι περιθωριακοί χριστιανοί…
Αγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας
Ο Αγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας υπήρξε το ισχυρό θεολογικό πνεύμα, που χαριτώθηκε από τον Θεό να αντιμετωπίσει, με τεράστιες δυσκολίες αλλά και με επιτυχία, το θεμελιώδες πρόβλημα της χριστολογίας. Η προσφορά του αυτή τον ανέδειξε πατέρα και διδάσκαλο της εκκλησίας, φορέα του πρωτείου αληθείας. Κατά την στιγμή της μεγάλης κρίσεως για την εκκλησία, όταν δηλαδή αμφισβητήθηκε η πραγματική ενότητα των δύο φύσεων στο ενιαίο πρόσωπο του Χριστού, ο Κύριλλος κατέδειξε θεολογικά και την ενότητα των ενοτήτων των ασύγχυτων φύσεων και το ενιαίο πρόσωπο του Χριστού, αλήθειες που αποτελούν προϋπόθεση απόλυτη για την σωτηρία του ανθρώπου. Ετσι, ανήγειρε το οικοδόμημα που είχανε θεμελιώσει ο Μ. Αθανάσιος και οι Καππαδόκες Πατέρες.
Αγιος Σάββας ο Νέος
Το βιβλίο “Αγιος Σάββας ο Νέος ο εν Καλύμνω”, του πανεπιστημιακού Καθηγητού κ. Στυλιανού Γ. Παπαδόπουλου κυκλοφόρησε ευρύτατα και γρήγορα εξαντλήθηκε. Και αυτό έγινε, διότι ο άγιος Σάββας, προστάτης και παράκλητος της ταπεινής αδελφότητάς μας, σπεύδει ακούραστα να βοηθάει τους προσφεύγοντες στο έλεός του.
Ο Κύριός μας και Θεός μας του χάρισε απέραντη παρουσία να ικετεύει, να ζητάει, έλεος για τους πονεμένους.
Η Αδελφότητά μας, που με ασθενείς δυνάμεις διακονεί για χρόνια το ιερό προσκύνημα του αγίου Σάββα, βλέπουμε και ακούμε όχι μόνο τα δάκρυα κα ιτους αναστεναγμούς των πονεμένων ανθρώπων, αλλά και την θαυματουργική απάντηση που τους δίνει ο Αγιος.
Ετσι, ο Αγιός μας γίνεται αφορμή να δοξάζεται ο δωρεοδότης τριαδικός Θεός και να παρηγορούνται οι ευσεβείς χριστιανοί στα πέρατα του κόσμου…
Ο Οσιος Πατάπιος
Η Αποστολική Εκκλησία της Κορίνθου, εκτός των άλλων αξιοσπούδαστων απόψεων, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και από πλευράς μοναστικού βίου. Εχει μάλιστα να επιδείξει πλήθος Ιερών Μονών (ανδρώων και γυναικείων), Ησυχαστηρίων και άλλων μοναστικών κτισμάτων και εκκλησιαστικών καθιδρυμάτων. Μία από τις γυναικείες Μονές είναι και εκείνη του Οσίου Παταπίου (5ος αι.), πλησίον του Λουτρακίου, στις παρυφές των Γερανείων. Ιδρύθηκε επί Μητροπολίτου Κορινθίας Προκοπίου, τον Σεπτέμβριο του 1953, σε απόκρημνο βράχο, όπου μόνον ίχνη, ίσως κελλιών, προϋπήρχαν και όπου το 1904 ανευρέθη το ιερό λείψανο του Οσίου Παταπίου, στο όνομα του οποίου τιμάται η Μονή. Ο Όσιος καταγόταν από την Αίγυπτο, όπου αρχικά ασκήτεψε, προτού μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη, όπου διήνυσε το υπόλοιπο του μοναχικού του διαύλου και εκοιμήθη οσιακώς. Το λείψανό του μεταφέρθηκε και ασφαλίσθηκε στο σπήλαιο των Γερανείων με την φροντίδα των Νοταράδων πριν από την άλωση της Πόλεως. Σήμερα η Μονή Οσίου Παταπίου, όπου ασκούνται περίπου σαράντα μοναχές, εκτός από το πνευματικό, έχει να επιδείξει και φιλανθρωπικό έργο, από την υψηλή σκέψη και προστασία του χαριτόβρυτου λειψάνου του Οσίου Παταπίου.
Λόγοι – δοκίμια – διαλέξεις – μελέτες – βίοι
Οι νεομάρτυρες και το δούλον γένος (1991)
Ο επίσκοπος Αβύδου Γεράσιμος Ι. Παπαδόπουλος (1996)
Γάμος και παρθενία στον Ιερό Χρυσόστομο (1996)
Γρηγορίου Νύσσης πνεύμα και λόγος (1997)
Η Εκκλησία και τα ιερά μυστήρια κατά τον ιερό Χρυσόστομο (1998)
Ορθοδοξία και ελληνισμός (1999)
Ο μοναχισμός (1999)
Ο μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης (2000)
Ορθοδόξων πορεία (2000)
Aγιος Μακάριος Κορίνθου (2000)
Θεολογία και γλώσσα (2002)
Αγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας (2004)
Ο Παύλος των εθνών (2009)
Αγιος Σάββας ο Νέος (2010)
Μεγάλοι σταθμοί της θεολογίας (2011)
Ορθοδόξων πορεία (2012)
Ο Οσιος Πατάπιος (2014)
Θεολογία – Πατέρες της Εκκλησίας
Μέγας Βασίλειος (1989)
Γρηγόριος ο Θεολόγος και αι προϋποθέσεις πνευματολογίας αυτού (1989)
Γρηγόριος ο Θεολόγος (1991)
Η ζωή ενός μεγάλου – Βασίλειος Καισαρείας (1998)
Πατρολογία (1999)
Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (1999)
Ο πληγωμένος αετός – Γρηγόριος ο Θεολόγος (2001)
Πηγές πληροφοριών: BIBLIONET
