Τώνια Σαμαρά

Ελληνες λογοτέχνες
Η Τώνια Σαμαρά γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης.
Προέρχεται από οικογένεια επιστημόνων από την μεριά του πατέρα της και από ιστορική οικογένεια πολιτικών από την μεριά της μητέρας της. Το 1950 πήγε στην Αθήνα όπου παρακολούθησε μαθήματα γραμματέως, παίρνοντας μαζί της τα παραμύθια και τα μυθιστορήματα που την συνόδευαν αδιάλειπτα στην παιδική και εφηβική της ζωή. Το πρωί εργαζόταν σ’ ένα δικηγορικό γραφείο και το απόγευμα έγραφε μικρά διηγήματα σε μια μεταχειρισμένη γραφομηχανή Άντεργουντ. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ακολουθώντας τον σύζυγό της Αλέξανδρο Σαμαρά, ηλεκτρολόγο-μηχανολόγο, υπότροφο του MIT, βρέθηκε στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης όπου παρακολούθησε μαθήματα Λογοτεχνίας, Φιλοσοφίας και Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Έχει γράψει αρκετά άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες καθώς και, σε συνεργασία με τον αδερφό της, τον ζωγράφο Γιώργο Γεωργιάδη, δύο θεατρικά έργα: “Πυρ στον Άδμητο” (1964) και “Λαβίνια” (1977), και το αλληγορικό δοκίμιο “Ορισμοί”, τα οποία εκδόθηκαν από τις Εκδόσεις Λεωνίδα Χρηστάκη. Επίσης έχουν εκδοθεί δύο μυθιστορήματά της: “Ξεριζώθηκε ένα κλήμα” (Δίφρος, 1961) και “Θάνατος και έρωτας” (Γνώση, 1983).
Μυθιστορήματα
Ξεριζώθηκε ένα κλήμα (1961), Δίφρος
Θάνατος και έρωτας (1983), Γνώση

Διηγήματα
Η χώρα της ύπαρξής μας (2018), Αλεξάνδρεια

Συλλογικά έργα
Πυρ στον Άδμητο (1964), Εκδόσεις Λεωνίδα Χρηστάκη
Λαβίνια (1977), Εκδόσεις Λεωνίδα Χρηστάκη
Ορισμοί, Εκδόσεις Λεωνίδα Χρηστάκη

Η χώρα της ύπαρξής μας – Τώνια Σαμαρά

Η χώρα τηςΗμερολόγια και διηγήματα


Η συγγραφέας Τώνια Σαμαρά μάς προσφέρει ιστορίες ζωής, με συναισθήματα που ξεχειλίζουν και με διάθεση συλλογισμού. Το παρελθόν είναι αναπόδραστο. Η φύση -που από τη μια μας τροφοδοτεί με χυμούς και από την άλλη μας τους ρουφάει και μας στεγνώνει- είναι πάντα εκεί αστείρευτη πηγή ζωής.

Ο αναγνώστης προσκαλείται άλλοτε με καθαρή γραμμική αφήγηση και άλλοτε με τη σχετικά ασαφή πορεία που κάνει το μυαλό τρέχοντας από ανάμνηση σε βίωμα, κι από κει σε συχετισμούς με συνειρμικές ακολουθίες που συνοδεύονται από μια αόριστη αίσθηση του χρόνου και των τόπων.

Από την πρόταση “…μίκραινα κι έμπαινα στο σώμα μου, όπως ένα σπασμένο βιολί στη θήκη του…” ώς την πρόταση “…παράφορη τρέλα για σαρκική ηδονή που ζητούσε κάθε ίνα από το σώμα μου…” υπάρχουν συναισθήματα, στοχασμοί, ατμόσφαιρα. Συναντούμε καταστάσεις και γεγονότα που μας απασχολούν και μας συνεγείρουν. Όλα αυτά συμβαίνουν σ’ ένα χρονικό διάστημα σχεδόν εβδομήντα χρόνων. Από το προπολεμικό Ηράκλειο μέχρι την πρόσφατη Αθήνα, ο χρόνος αυτός εξανεμίζεται. Όταν θα βγεις το βράδυ να περπατήσεις στην εξοχή “θα ακούσεις το ίδιο γρύλλο και θα νιώσεις τις ίδιες μυρωδιές από ξεραμένα καλάμια, φασκόμηλα και αγουδούρους”.
Αλέξανδρος Ρώτας
27 Οκτωβρίου 2018

Διηγήματα, Αλεξάνδρεια, 2018, 176 σελ.

Θάνατος και έρωτας – Τώνια Γεωργιάδη-Σαμαρά




Η απειλή του θανάτου με ανάγκαζε να φτιάχνω ένα σπίτι με αμυντικά κουμπιά και άσπρο περίβλημα. Το περίβλημα αυτό έμοιαζε με την ύλη των μανιταριών. Ήταν μια άμυνα ζωής που εξουδετέρωνε το θάνατο. Μια αυτοαγάπη που αναπτυσσόταν και έμοιαζε με πράσινο αυτοκίνητο που διανύει τεθωρακισμένο τη σφαίρα της γης και μένει άτρωτο από τους πυροβολισμούς των όπλων.

Μυθιστόρημα, Γνώση, 1983, 176 σελ.

Πηγές: Biblionet, Αλεξάνδρεια, Γνώση