Τζίνα Ψάρρη

Κάθε Κυριακή την ίδια ώρα – Τζίνα Ψάρρη

«Αγάπη. Με την απίστευτη ικανότητα να βαυκαλίζεται πως μπορεί να κάνει πραγματικότητα κάθε επίπλαστο όνειρο. Μάταιη αγάπη, σχεδόν ανήθικη, ένας αρλεκίνος με φλογάτη μύτη που επιδίδεται σ’ ένα θεατρικό γοητευτικών επιθυμιών. Όχι, η αγάπη δεν είναι η απάντηση σε όλα, όπως λένε τα τραγούδια. Ο άνθρωπος είναι, ακριβώς όπως το είπε ο ποιητής. Ο άνθρωπος, που ποτέ δεν δείχνει ολόκληρο τον εαυτό…»

Σμύρνη, Αθήνα, Θεσσαλονίκη. Διαφορετικές ζωές, ίδια αγγίγματα οδύνης και ευτυχίας. Κάθε Κυριακή την ίδια ώρα, η Γίτσα πίνει τον καφέ της, όπως ακριβώς έκαναν κάποτε και οι γονείς της. Σκέψεις, δάκρυα, χαρά και νοσταλγία συνθέτουν το καϊμάκι του μερακλίδικου ελληνικού, με μόνιμη συντροφιά τα σκαμπανεβάσματα της μοίρας, που πλέκουν το νήμα της ζωής μέσα από ένα συνονθύλευμα χαρμολύπης. Η ανάγκη για επιβίωση, η κινητήριος δύναμη που θέτει τα γρανάζια της ψυχής σε λειτουργία, και η αγαπημένη της συνήθεια, η αφορμή για να δραπετεύει με τον νου σ’ έναν κόσμο καλύτερο. Μια ιστορία για την αγάπη, το άλγος και την απώλεια σε όλες τους τις μορφές, ποτισμένη με μυρωδιές, γεύσεις και νότες.

Διηγήματα, Υδροπλάνο, 2021, 484 σελ.

Αριστερό πέταγμα – Τζίνα Ψάρρη

Σύμφωνα με τους ιερείς της αρχαίας Ρώμης, το πέταγμα των πουλιών από τα αριστερά προς τα δεξιά ήταν κακός οιωνός.

Ένα αριστερό πέταγμα από την πρώτη κιόλας σελίδα, η ζωή της Χριστίνας. Ομολογεί στην κόρη της τον φόνο που διέπραξε και αφήνει στα χέρια της τη συνέχεια της ζωής τους, την αποκάλυψη ή όχι του τέλειου εγκλήματος. Ιστός αράχνης τα γεγονότα που διηγείται, αιχμαλωτίζουν μέσα τους έναν ποταμό αλήθειες, μια θάλασσα ενόχους.

Με λέξεις-λεπίδες, κατακρεουργεί τα ίδια της τα συναισθήματα αλλά και όλων εκείνων των ανθρώπων που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αναπόδραστη δολοφονία την ανεξιχνίαστη, παραδεχόμενη πως, αν και πάσχει από εκ γενετής προσήλωση, κατάφερε να δραπετεύσει ακριβώς τη στιγμή που η μοιραία αρρώστια θα σκότωνε την ίδια.

Η συγκλονιστική συνέχεια του πρώτου βιβλίου της συγγραφέως “Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι”, στην οποία ο καθένας θα αναγνωρίσει κομμάτια της ψυχής του. Γιατί, όπως η κεντρική ηρωίδα αναφέρει, “στην αλλοπρόσαλλη πορεία του καθενός από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, ρίχτηκε μια ζαριά από έναν θεό χωρίς όνομα, ο οποίος μάλλον ήθελε να διασκεδάσει την ανία του”.

Με γραφή λυρικά ερωτική και ταυτόχρονα σκοτεινά οργισμένη, διαβάζεται σαν αστυνομικό μυθιστόρημα ενώ δεν είναι, αναζητώντας τον νεκρό και όχι τον δολοφόνο.

Μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2019, 384 σελ.

Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι – Τζίνα Ψάρρη

Η Χριστίνα υπακούει στη μουσικότητα του εφηβικού Εγώ της και βρίσκεται αντιμέτωπη με το κόστος. Δοκιμάζεται από μια σειρά γεγονότων που σημαδεύουν τη ζωή της, αναζητώντας διαρκώς το πολυπόθητο ελιξίριο της δύναμης.

Ο έρωτας θολώνει την κρίση της και σαν χείμαρρος την οδηγεί όπου θέλει εκείνος. Η αναβλητικότητα και η υπομονή της καρδιάς, ενώ το μυαλό δυσφορεί, της υποδεικνύουν άλλους δρόμους, επικίνδυνους. Όταν συνειδητοποιεί ότι οι λανθασμένες της προτεραιότητες λειτουργούν ως εμμονικός διώκτης που φυλάει σαν θησαυρό μια χούφτα φωτεινές αναμνήσεις, η Χριστίνα επιχειρεί να δώσει απάντηση στο κυρίαρχο ερώτημα: ποια αγάπη είναι αυτή που οδηγεί στη συγχώρεση; Της ερωτευμένης γυναίκας; Της μάνας; Ή μήπως η αγάπη στον πυρήνα της αυτοεκτίμησης;

Ένα βιβλίο-διαδρομή, από τα δεκαεπτά έως τα πενήντα χρόνια μιας γυναίκας που γέμισε την πορεία της με ανεκπλήρωτα “θα”. Από “θα” όμως αρχίζει και η θάλασσα…

Μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2019, 348 σελ.

Οι κόρες της ανάγκης – Τζίνα Ψάρρη

Η Κλωθώ είναι η Κόρη της Ανάγκης, κατά τον Πλάτωνα. Η Μοίρα που υφαίνει το νήμα της ζωής των ανθρώπων. Κι ύστερα, δίκαια εκείνοι αναρωτιούνται: τα χαρίσματά μας τα επιλέγουμε ή μήπως είναι με κάποιον τρόπο προαποφασισμένα; Ποιες αναμνήσεις χάνονται και ποιες διατηρούνται;
Τρεις εντελώς διαφορετικές γυναίκες. Οι απρόσμενες ανατροπές, η υπεροψία τής αρτιμελούς αυτάρκειας, η τρυφερή ευφυΐα της αναπηρίας, το αναπόφευκτο και ο έρωτας. Όλα χάνονται στην ανυπαρξία κι όλα πλάθονται από την αρχή. Κι αν το κλειδί της ευτυχίας τους το έψαχναν σε λάθος τσέπη; Κι αν η εμπιστοσύνη σαν ένα χαρτί αποδειχθεί, που έτσι και τσαλακωθεί μετά δεν ξαναϊσιώνει;
Ευκαιρίες που θ’ αρπάξουν κι άλλες που θα χάσουν. Τραύματα από μάχες που θα δώσουν, ουλές απ’ όσες σκόπιμα θ’ αποφύγουν. Ένας δρόμος είναι η ιστορία τους, που άλλοτε τον περπατούν με ικανοποίηση κι άλλοτε με θλίψη. Τα όνειρά τους, όμως, πάντα μυρίζουν καλοδεχούμενη καλοκαιρινή βροχή. Γιατί η αγάπη μια λέξη ακίνδυνη είναι κι οφείλουν να νιώσουν το άγγιγμά της χωρίς φόβο. Ακόμα και τότε που ο ενήλικος κόσμος τής απώλειας μοιάζει απάνθρωπος.
Αμείλικτα ερωτήματα τίθενται στην κρίση του αναγνώστη, μέσα από μια μυθοπλασία τόσο αληθινή όσο η οικογένεια της διπλανής πόρτας. Κι όπως στη ζωή, οι απαντήσεις δεν βρίσκουν πάντοτε την ίδια χαραμάδα διαφυγής.

Μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2018, 484 σελ.

Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι – Τζίνα Ψάρρη

Η εφηβεία που παρασύρεται εύκολα από τη μουσικότητα του Εγώ και ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη με το κόστος. Ο έρωτας που θολώνει την κρίση και σαν χείμαρρος σε παρασύρει όπου θέλει αυτός. Οι λανθασμένες προτεραιότητες. Η αναβλητικότητα και η υπομονή της καρδιάς ενώ το μυαλό υποδεικνύει άλλους δρόμους. Η Χριστίνα δοκιμάζεται από μια σειρά γεγονότων που σημαδεύουν τη ζωή της, εμπιστεύεται την καρδιά ακόμα κι όταν το μυαλό της δυσφορεί, υποχρεώνεται να λειτουργήσει ως ο από μηχανής θεός της, αποκτά την πλήρη επίγνωση για το τι μπορεί να συμβεί όταν καταντάς ένας εμμονικός διώκτης που φυλάει σαν θησαυρό μια τούφα φωτεινές αναμνήσεις, και επιχειρεί να δώσει απάντηση σε μερικά από τα ερωτήματα που την κατακλύζουν: Ποια αγάπη είναι αυτή που οδηγεί στη συγχώρεση; της ερωτευμένης γυναίκας; της μάνας; ή μήπως η αγάπη στον πυρήνα της αυτοεκτίμησης; Είναι η αγάπη ο μόνος αρωγός; Και τελικά, ποιο από τα χιλιάδες «μπουκαλάκια» που υπάρχουν γύρω μας περιέχει το ελιξίριο της δύναμης; Ένα βιβλίο-διαδρομή από τα 17 έως τα 50 χρόνια μιας γυναίκας που γέμισε την πορεία της με «θα» που δεν εκπληρώθηκαν. Από «θα» όμως αρχίζει και η θάλασσα.

Μυθιστόρημα, Όστρια Βιβλίο, 2016, 358 σελ.