Βασίλειος Χριστόπουλος

Κάτοικος Πατρών – Βασίλειος Χριστόπουλος

Τα χειρόγραφα του κατοίκου Πατρών κυρ Δημητρού Γιαννόπουλου 1864
Ο πάροικος Δημητρός Γιαννόπουλος, της Μαριγώς και αγνώστου πατρός, διηγείται την πολυετή προσπάθειά του να πολιτογραφηθεί κάτοικος Πατρών, να εγγραφεί στους καταλόγους των δικαιούχων του νέου σχεδίου, να αποκτήσει εθνικό οικόπεδο, να κτίσει σπίτι.
Οι προσπάθειές του σφραγίζονται από τις υποψίες του πως είναι Τουρκόσπορος, τις ενοχές του για τη Βαγγελιώ – που στην απελευθέρωση ο ίδιος εξώθησε σε φυγή μαζί με τους Τούρκους – και την άσβεστη επιθυμία του να εκδικηθεί τον κακό του δαίμονα και αδίστακτο έμπορο των Πατρών Αργύριο Τομαρόπουλο.
Ταυτόχρονα παλεύει για την επαγγελματική του εξέλιξη, γνωρίζοντας ότι αυτό αποτελεί την προϋπόθεση για κάθε άλλη επιδίωξή του.
Η πόλη αποτελεί το νέο ελεύθερο πεδίο για το εμπόριο, τα νέα επιτηδεύματα, τους σκληρούς επαγγελματικούς ανταγωνισμούς, τις καταχρήσεις των οικονομικά ισχυρών, τους χρηματισμούς των εκπροσώπων της πολιτείας και τις «φιλανθρωπίες» των μεγάλων σταφιδεμπόρων.
Η ελευθερία δημιουργεί ευκαιρίες, αλλά κρύβει και εκπλήξεις.

Ένα μυθιστόρημα γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, για τα πρώτα δημιουργικά βήματα της Πάτρας και τις προσπάθειες ενός πάροικου να κερδίσει μια θέση κάτω από τον ήλιο της νέας πόλης.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 1998, 246 σελ.

Στο φως της ασετιλίνης – Βασίλειος Χριστόπουλος

Επτά ανεπίδοτες επιστολές και δύο αμανέδες σε μια μυθιστορία
Στην Πάτρα του 1890 ο Μίμης Σαρδούνης, ένας νεαρός ψάλτης και καθηγητής της βυζαντινής μουσικής, εγκαταλείπει την καριέρα του και γίνεται καραγκιοζοπαίχτης. Αν και η συμβολή του στη δημιουργία του Ελληνικού Θεάτρου Σκιών έχει αναγνωριστεί σήμερα, ελάχιστα μάς είναι γνωστά για τη ζωή του, για το περιβάλλον μέσα στο οποίο εργάστηκε και για το τίμημα που, τελικά, πλήρωσε. Στην Ελλάδα, μαζί με τον “εξευρωπαϊσμό” και την “προσκόλληση στη Δύση”, έχει επιβληθεί και η δυτική τέχνη. Ολόκληρη η ελληνική παράδοση χαρακτηρίζεται «ανατολική» και εξοβελίζεται. Η εκκλησία, η “καλή κοινωνία” και η οικογένειά του συγκρούονται μαζί του. Ιδιαίτερα σκληρή γίνεται η μητέρα του, που, με απελπισία, βλέπει να διαψεύδονται τα όνειρά της. Ο Σαρδούνης ζει, πια, ανάμεσα στους λαϊκούς ανθρώπους. Παρά τα προβλήματα επικοινωνίας που έχει μαζί τους, αυτός είναι τώρα ο κόσμο του. Αυτοί μόνο τον αποδέχονται. Ο ίδιος “εθίζεται” στον τρόπο ζωής και στις συνήθειές τους.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2002, 381 σελ.

Αναζητώντας το Θεό – Βασίλειος Χριστόπουλος

Έξι διηγήματα
Ο τσιγγάνος Ασημάκης Μπέλος, ο πολιτικός πρόσφυγας Στέλιος Χαϊκάλης το 1981, ο Αμερικανός Πίτερ Λοστ το 1950, ο Πατρινοϊταλός Σπύρος Κριτσέτι το 1945, ο Πατρινός έμπορος Κώστας Μιχαλόπουλος το 1820, ο Αρβανίτης Φώτο Ζήκο το 1799.

Όλοι με πάθος αναζήτησης μιας καλύτερης ζωής. Με σχέδια και όνειρα. Πάντοτε μέσα στα όρια της Ιστορίας, που μόνο αυτή γνωρίζει τις κινητήριες δυνάμεις της: οικονομία, ιδεολογίες, κοινωνικές αντιπαραθέσεις και τη βία που σχεδόν πάντα ακολουθεί.

Διηγήματα, Κέδρος, 2008, 321 σελ.

Δεν θα ησυχάσουμε ποτέ – Βασίλειος Χριστόπουλος

Το 2013, στην πόλη Εσπερία της Δυτικής Ελλάδας το υπερκατάστημα παιχνιδιών Ciaobambini τυλίγεται στις φλόγες. Μια μητέρα με το παιδί της και μια νεαρή υπάλληλος απανθρακώνονται. Οι Αρχές θεωρούν ότι οι εμπρηστές είναι πρόσφυγες του παρακείμενου καταυλισμού.

Ο Λαοκράτης Κούκης, συνταξιούχος τοπογράφος, δημοσιογραφεί στην Ημερησία του παλιού του συντρόφου Στέλιου Χαϊκάλη. Κατά προτροπή του Χαϊκάλη ερευνά το ζήτημα της ελλιπούς πυροπροστασίας του κτιρίου αποκαλύπτοντας τις ευθύνες Πυροσβεστικής και Πολεοδομίας.

Διαφθορά διοίκησης, επιχειρηματικά συμφέροντα, Μαφία του λιμανιού, ρατσιστικές και τρομοκρατικές οργανώσεις, ιδεολογικές αντιπαραθέσεις, και μια πρώτη δολοφονία: του διοικητή της Πυροσβεστικής.

Όταν ο Λαοκράτης ανακαλύπτει ότι ο Χαϊκάλης βρίσκεται σε μυστική συμφωνία με την ασφαλιστική NIS Group, που επιδιώκει να μην καταβάλει ασφάλιστρα, κλονίζεται.

Όταν πηγαίνει στην Αστυνομία να καταθέσει τις υποψίες του όσον αφορά μια δεύτερη δολοφονία, κατηγορείται ως ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του διοικητή.

Ένα πολιτικό-υπαρξιακό μυθιστόρημα, ένα ελληνικό αντι-ρομάν νουάρ στη σκληρή εποχή της χρεοκοπίας και της προσφυγιάς. Ταυτόχρονα ένα μυθιστόρημα για τη μνήμη και το ασυνείδητο, γι’ αυτά που σφραγίζουν τις επιλογές στη ζωή ενός άντρα· για τα ιδανικά και το νόημα του κάθε αγώνα.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2012, 509 σελ.

Κι εσύ Έλληνας, ρε; – Βασίλειος Χριστόπουλος

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα με φόντο τους εθνισμούς του 19ου-20ού αι. που φωτίζει αποκαλυπτικά και την εποχή μας.


Ένα μυθιστόρημα για τους εθνισμούς και την εθνογένεση στα Βαλκάνια και στην Ανατολία, στο γύρισμα του 19ου προς τον 20ό αιώνα. Για τους εθνισμούς που μεταλλάχτηκαν σε άγριους εθνικισμούς και οδήγησαν σε εμφύλιους και εθνικούς πολέμους, σε εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες.

Στο Α΄ και Β΄ μέρος, μέσα από μια πολυπρόσωπη μυθοπλασία, εκτεταμένη χρονικά και γεωγραφικά (Μακεδονία, Ανατολία), αναβιώνουν τα δεινά απλών ανθρώπων από τους αιματηρούς εθνικούς ανταγωνισμούς αλλά και την καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι Νεότουρκοι αντιμετωπίζουν κάθε διεκδίκηση με σκληρότητα, όταν μάλιστα σχετίζεται με το μικρό νεοελληνικό κράτος: Γραικοί, Ρωμιοί, Βλάχοι, Αρβανίτες, γίνατε όλοι Έλληνες.

Οι χαρακτήρες γίνονται παίγνιο της Ιστορίας και τελικά τα τραγικά θύματά της. Συνθλίβονται από τις πολιτικές των Μεγάλων Δυνάμεων, την πολιτική συγκυρία αλλά και το τυχαίο. Από όλους τους παράγοντες που τελικά κινούν την Ιστορία.

Στο Γ΄ μέρος το χτες συνδέεται με το σήμερα. Ένας Κούρδος “λαθρομετανάστης”, στην Πάτρα του 2002, αναζητά συγγενείς από την Ανατολία του 1922. Όταν τους συναντά, αντιμετωπίζεται με χλεύη: Κούρδοι, Αλβανοί, Αφγανοί, γίνατε όλοι Έλληνες.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2019, 464 σελ.

Γιατί σ’ εμένα; – Βασίλειος Χριστόπουλος

Τράπεζα και κυβέρνηση με κατέστρεψαν. Όπως έχουν καταστρέψει τη μισή αγορά. Όχι, όχι, μην τους δικαιολογείς. Με αυτούς έγινε η καταστροφή. Με την αριστερή κυβέρνηση. Ώρες ώρες, ρε Κοσμά, νιώθω τελειωμένος. Πεθαμένος από τώρα.

– Μα τι μου λες “Σύνελθε, Νίκο, βρες κάποια δουλειά να περάσει η κρίση”; Έχεις επίγνωση τι μου λες; Δεν υπάρχει τίποτα να βρω. Κι αν βρω κάτι, θα παίρνω τριακόσια ευρώ. Δεν θέλω να βρω. Καλύτερα να πεθάνω της πείνας. Τα σημερινά μεροκάματα δεν είναι να δουλεύεις ο ίδιος. Είναι να στήνεις επιχειρήσεις. Να δουλεύουν οι άλλοι.

Πώς αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες όσοι έχουν πληγεί από την κρίση;
Τι τρόπους μηχανεύονται για να αντισταθούν, να αποδράσουν, να επιβιώσουν και τι δικαιολογίες εφευρίσκουν όταν υποκύπτουν;

Στα 32 διηγήματα ο συγγραφέας επιδιώκει να αποτυπώσει τα αθέατα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας σε κρίση.
Καταστάσεις και κυρίως πρόσωπα, θύματα και θύτες.

Διηγήματα, Κέδρος, 2019, 256 σελ.