Βασιλική Ηλιοπούλου

Το αθώο – Βασιλική Ηλιοπούλου

Η Εύα, έχοντας χάσει τα δύο πιο αγαπημένα της πρόσωπα στη ζωή, τη μητέρα της και την αδερφή της, μεγαλώνει σε ίδρυμα από την ηλικία των έξι. Χρόνια αργότερα, ο θάνατος του άντρα της στέκεται η αφορμή ώστε να επιστρέψει στο νησί της και να συναντήσει ξανά πρόσωπα και μέρη των παιδικών της χρόνων. Η μοναδική της έγνοια είναι να μάθει τι πραγματικά συνέβη στη μικρή της αδερφή, πριν αυτή εξαφανιστεί από προσώπου γης.
Σε έναν τόπο άγριας ομορφιάς, αλλά και αφιλόξενο τώρα πια, όπου νεκρά πουλιά ξεβράζονται στην παραλία, μαυροκόρακες πετούν πάνω από απότομους γκρεμούς και φαράγγια, παιδιά εξαφανίζονται μυστηριωδώς, όπου ντόπιοι γνωρίζουν αλλά δεν μιλάνε και δυνατοί άνεμοι σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους, η Εύα προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια και να μάθει επιτέλους την αλήθεια. Εξάλλου, σύμφωνα με το πώς εκείνη αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω της, καθετί που ανοίγει πρέπει και να κλείνει, ό,τι αρχίζει πρέπει και να τελειώνει.
Το Αθώο είναι ένα βιβλίο που διερευνά ζητήματα όπως η απώλεια και το τραύμα, η ενοχή και η εξιλέωση, οι πάσης φύσεως εγκλεισμοί, το διαφορετικό, η διαρκής αναζήτηση για τις ρίζες που μας κρατούν συνδεδεμένους με το παρελθόν, και πάνω απ’ όλα η ανάγκη για αποδοχή, αγάπη, δικαιοσύνη.

Μυθιστόρημα, Πόλις, 2023, 376 σελ.

Το τέρας στο μετρό – Βασιλική Ηλιοπούλου

Μικρές και μικρότερες ιστορίες με τέρατα


Το βιβλίο της Ηλιοπούλου µιλά για τέρατα, παρόλο που δεν ανήκει στις ιστορίες τρόµου. Τα τέρατά της είναι πλάσµατα που κατοικούν µέσα µας τιθασευµένα, αλλά, όταν η τάξη της καθηµερινότητας διασαλεύεται, αναδύονται και σέρνουν τον χορό.

Μιλά ακόµα για τη διαφορετικότητα στην όψη ή τη συµπεριφορά του Άλλου ανθρώπου που ταράζει και ωθεί στη διαδικασία τερατοποίησής του. Έτσι που η αναπόφευκτη εµµονή στην εχθρότητα µετατρέπει σε τέρας και τον εχθρό του “τέρατος”.

Το γράψιμό της, συχνά οδηγούμενο από υπαινικτικό χιούμορ, κινείται με άνεση στην κόψη του ξυραφιού, χωρίς σε καμία στιγμή να γλιστρά στο κενό της ασάφειας. Αφήνει, όμως, περιθώρια στον αναγνώστη να κρατήσει τη δική του εκδοχή.
Φαίδων Χατζηδημητρίου

Διηγήματα, Εκδόσεις Πατάκη, 2017, 162 σελ.

Η άσκηση του Ροτ – Βασιλική Ηλιοπούλου

Ο Έκτορας Λαζαριδης, μόνιμος κάτοικος εξωτερικού και γιος ήρωα της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας, έρχεται στην Αθήνα για να δημοσιεύσει την προσωπική μαρτυρία του πάτερα του, εκτελώντας την τελευταία του εντολή. Η αποστολή του σκοντάφτει σε αναπάντεχα εμπόδια που αδυνατεί να παρακάμψει, καθώς νιώθει μόνος και ξένος. Ο Έκτορας, παιδί της αμφιβολίας και της ενοχής, σαν άλλος ήρωας, των παραμυθιών αυτός, δίχως όμως τη βοήθεια μιας ευχής ή μιας μαγικής πανοπλίας, θα κονταροχτυπηθεί με θεούς και δαίμονες και θα λιώσει τα σιδερένια του παπούτσια περιφερόμενος στους ανήσυχους δρόμους της Αθήνας, που μοιάζει με τοπίο πριν από την καταιγίδα.

Μέσα σ’ όλα αυτά έχει να παλέψει και με μια αρχόμενη δυσλειτουργία της μνήμης. Η άσκηση που εφαρμόζει για να την αντιμετωπίσει έχει ως αποτέλεσμα μια ιδιάζουσα “αυτονόμηση” του μυαλού, που, σχεδόν ατιθάσευτο, του παίζει παράξενα παιχνίδια.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πατάκη, 2013, 219 σελ.

Σμιθ – Βασιλική Ηλιοπούλου

Είναι “ένα καλοκαιριάτικο μεσημέρι του 1956”, στη μετεμφυλιακή Ελλάδα του χωροφύλακα και της
εθνικοφροσύνης.

Η τακτοποιημένη ζωή του Θωμά, νομοταγούς πλέον υπαλλήλου, αναστατώνεται όταν ξαφνικά εμφανίζεται, απαιτητικό, ένα πρόσωπο από το αποκηρυγμένο του παρελθόν. Τι θα κάνει τώρα που απειλούνται οι εύθραυστες ισορροπίες της οικογενειακής και κοινωνικής του ζωής;

Γύρω του, ο κόσμος της γειτονιάς με τα προβλήματα και τη μιζέρια του. Κάθε σπίτι, πίσω από τις κλειστές πόρτες και τα γερμένα παντζούρια, κρύβει τα δικά του μυστικά, ενώ στους δρόμους και τις αυλές κινείται ένας ατίθασος μικρόκοσμος: παιδιά με θράσος ζωής, σκληρά και τρυφερά, αντιμέτωπα με τα πάθη των μεγάλων, κάνουν όνειρα και νιώθουν το κάλεσμα ενός μεγάλου, μαγικού κόσμου που τα περιμένει.

Σε ατμόσφαιρα προσμονής και έντασης, γαντζωμένοι από τη ζωή, με το σώμα τους να αποζητά με λαχτάρα το άλλο σώμα, οι ήρωες αγωνίζονται να συμβιβάσουν επιθυμίες, ελπίδες και καταναγκασμούς μέσα στα στενά περιθώρια ενός κόσμου ανελέητου. Ζωή και θάνατος, βία και τρυφερότητα, διάχυτος αισθησιασμός και παραλυτικός φόβος, αξεδιάλυτα δεμένα, θα δώσουν αναπάντεχη τροπή στην ιστορία.

Ένα μυθιστόρημα που αναπλάθει με δύναμη την εποχή, με λιτά μέσα, συχνά με τρόπο ειρωνικό, μιλά για τα όρια και την ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων, για τη δύναμη της ερωτικής επιθυμίας, και αναδεικνύει τους συμβιβασμούς και τις μικρές καθημερινές προδοσίες.

Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (2010)

Μυθιστόρημα, Πόλις, 2009, 205 σελ.

Η καρδιά του λαγού – Βασιλική Ηλιοπούλου

Τι γίνεται όταν η Χαρά απάγεται από την αδελφή της, μια γάτα εισβάλλει στη ζωή του Νικηφόρου, ο Αλβανός κηπουρός διαθέτει ένα θαυματουργό πριόνι, μια ζητιάνα εκμεταλλεύεται την καλοσύνη της Φωτεινής, ο κυνηγός κλέβει τον ρόλο του λαγού, ο Βάιος ακολουθεί την Εύα σε κάθε της βήμα και μια νεαρή ρωσίδα μετανάστρια αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού;

Διηγήματα, Πόλις, 2005, 167 σελ.

Η Λιούμπα και άλλα αρώματα – Βασιλική Ηλιοπούλου

Η ανήσυχη και απειθάρχητη Δάφνη είναι ένας μπελάς για τους γονείς της και τους ανθρώπους που την περιστοιχίζουν. Το καλοκαίρι που κλείνει τα έντεκά της χρόνια, εισβάλλει στη ζωή της η Λιούμπα, Ρωσίδα οικιακή βοηθός, μ’ έναν αισθησιασμό που ακτινοβολεί και διασαλεύει τη φαινομενική τάξη του σπιτιού. Η Λιούμπα σημαδεύει την εφηβεία της Δάφνης, καθώς κοντά της, ή εξαιτίας της, το κορίτσι συναντά τα μυστήρια της ζωής και τα πάθη των ανθρώπων.

Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2000, 133 σελ.