Βασίλης Δανέλλης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Βασίλης Δανέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982, όπου μεγάλωσε και σπούδασε.
Το 2006 το πέρασε στον παγωμένο βορρά της Αγγλίας, ολοκληρώνοντας τις μεταπτυχιακές σπουδές του, και από το 2009 ζει στην Κωνσταντινούπολη. Είναι δημοσιογράφος και έχει δουλέψει σε εφημερίδες, περιοδικά και στο ραδιόφωνο. Έχει γράψει διηγήματα για τη ραδιοφωνική εκπομπή “Κλέφτες & Αστυνόμοι στον 902” και τη συλλογή “Ελληνικά εγκλήματα 3” (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009). Είναι ιδρυτικό μέλος της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. (Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας) και μέλος της συντακτικής ομάδας της επιθεώρησης αστυνομικής λογοτεχνίας The Crimes and Letters Magazine (CLM). Από μικρός ταξίδευε συχνά στο Λος Άντζελες του Ελρόι, στη Νέα Υόρκη του Μπλοκ, στο Μέχικο Σίτι του Τάιμπο, στη Μασαλία του Ιζό, στη Βαρκελόνη του Μονταλμπάν και σε άλλες νουάρ πόλεις του κόσμου. Πάντα όμως πίστευε πως η Αθήνα είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, σκοτεινή. Έχει γράψει επίσης διηγήματα για συλλογικούς τόμους και για το ραδιόφωνο. Η Μαύρη μπίρα έχει μεταφραστεί στα τουρκικά, ενώ διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα τουρκικά και τα σλοβενικά.
Μυθιστορήματα
Μαύρη μπίρα (2011), Εκδόσεις Καστανιώτη
Λιβάδια από ασφοδίλι (2014), Εκδόσεις Καστανιώτη
Άνθρωπος στο τρένο (2016), Εκδόσεις Καστανιώτη
Νεκρές ώρες (2017), Εκδόσεις Καστανιώτη

Διηγήματα
Ο άνθρωπος που έχασε τον εαυτό του (2022), Εκδόσεις Καστανιώτη

Συλλογικά έργα
Ελληνικά εγκλήματα 3 (2009), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ελληνικά εγκλήματα 4 (2011), Εκδόσεις Καστανιώτη
Είσοδος κινδύνου (2011), Μεταίχμιο
Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα (2012), Εκδόσεις Καστανιώτη
Κλέφτες και αστυνόμοι (2013), Ψυχογιός
Αστυνομική λογοτεχνία (2015), Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας
BalkaNoir (2018), Εκδόσεις Καστανιώτη

Μεταφράσεις
Varim, Suphi, Έγκλημα στη Σμύρνη (2017), Αλεξάνδρεια

Ο άνθρωπος που έχασε τον εαυτό του – Βασίλης Δανέλλης

Ο άνθρωποςκαι άλλες αληθινές ιστορίες


Ο συγγραφέας ανακαλύπτει τον Δον Κιχώτη σε μια καφετέρια και μαζί ξεκινούν να σώσουν τη Δουλτσινέα. Η συνομοσπονδία των ψυχών του Μιλτιάδη Ρούσσου συγκαλείται εκτάκτως για να πάρει μια κρίσιμη απόφαση. Ένας άνθρωπος χάνει τον εαυτό του, όταν ταξιδεύει στον χρόνο και αποσπά την προσοχή των γονιών του την ώρα της σύλληψής του. Ένας επίδοξος συγγραφέας διαπιστώνει με έκπληξη ότι ένας αυτόματος πωλητής διηγημάτων τυπώνει τις ιστορίες που έχει στο μυαλό του.

Αυτές και άλλες αληθινές ιστορίες αποτελούν τα διηγήματα της συλλογής. Διηγήματα που κρύβουν ακόμα περισσότερα διηγήματα, νουβέλες ή παραμύθια, ενώ ταυτόχρονα επικοινωνούν μέσα από υπόγειες διαδρομές με άλλους λογοτεχνικούς κόσμους. Ιστορίες που ξεκινούν με συνηθισμένους ανθρώπους σε καθημερινές καταστάσεις και σταδιακά εξελίσσονται σε απίθανες περιπέτειες, αναζητούν και υπερβαίνουν τα όρια της πραγματικότητας και τελικά οδηγούν σε έναν «τόπο», όπου τα σύνορα της μυθοπλασίας με τον αισθητό κόσμο, αλλά και της γραφής με την ανάγνωση, δεν είναι ούτε σταθερά ούτε αδιαπραγμάτευτα.

Διηγήματα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2022, 192 σελ.

Νεκρές ώρες – Βασίλης Δανέλλης




Παίζουμε τον Θεό. Είμαστε άγρια ζώα. Το μόνο που έχει σημασία είναι να βγάλουμε τη μέρα. Αυτή είναι η ιστορία μου. Γεμάτη μέρες που χρειάστηκε να δείξω τα νύχια μου. Κι άλλες τόσο αδιάφορες, που θα ήταν σπατάλη χαρτιού.

Ένας εκτελεστής που γερνάει. Ο βίαιος θάνατος δεν τον φοβίζει, η φυσική φθορά όμως είναι άλλη υπόθεση. Πιο τρομακτική. Γύρω του παίζεται μια σκοτεινή παρτίδα σκάκι. Η σκακιέρα είναι μεγάλη κι εκείνος δεν καταλαβαίνει από ελιγμούς και τακτικές. Κινείται μόνο μπροστά, ένα τετράγωνο τη φορά, κι όσο φτάσει. Δεν τον ενδιαφέρει ποιος κερδίζει, σημασία έχει εκείνος να κάνει σωστά τη δουλειά του. Να εκτελεί τους στόχους του.

Ένα υπαρξιακό νουάρ, ένας σκοτεινός εσωτερικός μονόλογος, ένα οδοιπορικό στις νεκρές ώρες της νύχτας.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2017, 144 σελ.

Άνθρωπος στο τρένο – Βασίλης Δανέλλης




Ένα βροχερό πρωινό του χειμώνα σε κάποιο σιδηροδρομικό σταθμό δυο άντρες βρίσκουν παράξενο θάνατο. Ο ένας πέφτει στις ράγες, καθώς η αμαξοστοιχία βρίσκεται ακόμα σε κίνηση, και ο άλλος σωριάζεται στην αποβάθρα. Ένας δημοσιογράφος, περιμένοντας το τρένο να συνεχίσει το δρομολόγιό του, ξεχνάει τη συνέντευξη Τύπου που οφείλει να παρακολουθήσει και εντελώς παρορμητικά στρέφεται προς την τραγωδία που εκτυλίχτηκε σχεδόν μπροστά του. Απευθύνεται σε πέντε αυτόπτες μάρτυρες: στον “κύριο με την εφημερίδα”, στο μηχανοδηγό, σε μια αινιγματική γυναίκα με όμορφα μάτια και σ’ ένα νεαρό ζευγάρι. Οι μαρτυρίες τους όμως όχι μόνο δε συμφωνούν, αλλά κάθε φορά, μετά τις επίμονες ερωτήσεις του δημοσιογράφου, η οπτική γωνία του καθενός αλλάζει δραματικά. Το τέλος των δύο νεκρών αλλά και η ζωή τους γίνονται πότε ιστορία αγάπης και πότε εκδίκησης, ζήλιας, φθόνου ή στοργής – ενίοτε καταλήγουν σε μια φρενήρη, φιλοσοφική καταδίωξη με υπαρξιακές προεκτάσεις.

Τι πραγματικά συνέβη;

Αυτοχειρία, ατύχημα ή φόνος;

Ένα βιβλίο μυστηριώδες και ατμοσφαιρικό, ένας “λογοτεχνικός σταθμός” στο σταθμό του τρένου.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2016, 144 σελ.

Λιβάδια από ασφοδίλι – Βασίλης Δανέλλης




Ο Παντελής είναι παντρεμένος με τη Γεωργία, έχει ένα ρετιρέ κι ένα αυτοκίνητο, τα οποία ξεπληρώνει στην τράπεζα, κι ένα μικρό μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας. Με λίγα λόγια, είναι ένας κοινός άνθρωπος – με απλά όνειρα και μικρές φιλοδοξίες. Ξαφνικά βλέπει όλα όσα είχε χτίσει να γκρεμίζονται, να χάνονται σταδιακά, και αδυνατεί να κατανοήσει πώς μια συλλογική τραγωδία μπορεί να καταστρέψει κάποιον που πάντα είχε τη σύνεση να παραμένει αμέτοχος. Στους δρόμους μιας πόλης που βυθίζεται στην απελπισία, ανάμεσα σε ανθρώπους που μέχρι χτες απέφευγε, σιγά σιγά συνειδητοποιεί ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως ανάμεσα στα σκουπίδια, στο τσιμέντο και στην ασχήμια μπορεί να ανθίσει η ελπίδα, όχι απλώς για επιβίωση, αλλά για ζωή.
Το νέα μυθιστόρημα του Βασίλη Δανέλλη, ενώ εκτυλίσσεται στα “ερείπια” της σύγχρονης μητρόπολης, πραγματεύεται διαχρονικά ζητήματα που αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ήρωές του ζουν δίπλα μας, απλά δεν τους προσέχουμε ποτέ ή μας αφήνουν αδιάφορους. Νεόπτωχοι, άστεγοι, αποσυνάγωγοι και μετανάστες. Άνθρωποι τόσο μετέωροι στη σημερινή πραγματικότητα, που θα μπορούσαμε να είμαστε κι εμείς οι ίδιοι.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014, 160 σελ.

Μαύρη μπίρα – Βασίλης Δανέλλης




“Στις δύσκολες στιγμές χαμογελούσε και σήκωνε εκείνους τους ώμους που ήταν μεγάλοι σαν λόφοι. “Έχει ο Θεός”, έλεγε και συνέχιζε. Ένας θεός διαφορετικός από τον άγριο, σαδιστή, εκδικητικό θεό της κυρα-Ξένιας και του Μούσα. Ο δικός του ήταν παιχνιδιάρης σαν τον ίδιο. Μόνο που, αντί με κορίνες και μπαλάκια, έπαιζε με ανθρώπινες ζωές. Τις στριφογύριζε, τις πέταγε ψηλά κι όταν του έπεφταν κι έσπαζαν, γελούσε σκανταλιάρικα και συνέχιζε το παιχνίδι του. Μέχρι που έσπασε κι εκείνη του Λάζαρου, κι όλοι αυτοί που υποτίθεται πως τον αγαπούσαν ούτε τα κομμάτια του δεν έσκυβαν να μαζέψουν.”

Μια χώρα στα πρόθυρα της κρίσης, μια πόλη σε βαθιά κρίση ταυτότητας και ένας (αντι)ήρωας που θα κρίνει την εξιχνίαση ενός εγκλήματος. Η “Μαύρη μπίρα” είναι η ιστορία του Αντρέα, ενός πλανόδιου μουσικού που αποφασίζει να βρει χρήματα για να θάψει τον Λάζαρο, καλλιτέχνη του δρόμου, ο οποίος δολοφονήθηκε. Στην πορεία όμως ο θάνατος του Λάζαρου γίνεται η αφορμή για την “ανάσταση” του Αντρέα. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα χωρίς αστυνομικούς, διανθισμένο με μικρές, αληθινές ιστορίες, που περνούν στα ψιλά των εφημερίδων και φανερώνουν το νουάρ πρόσωπο της Αθήνας.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2011, 288 σελ.

Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Καστανιώτη