Βίκυ Δερμάνη

Ελληνες λογοτέχνες
Η Βίκυ Δερμάνη γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα.
Από τα εφηβικά της χρόνια και στη διάρκεια της ζωής της γνώρισε και αγάπησε πολύ τη λογοτεχνία. Την αισθητική και την ποιητική της έκφραση διαμόρφωσαν εκτός των άλλων και η μαγική πόλη της Αθήνας των δεκαετιών 1960-70, ο μυθικός κόσμος του Θεάτρου που είχε την τύχη από παιδί να γνωρίσει, καθώς και η τραγική Σύλβια Πλαθ, ο αποκαλυπτικός Τάσος Λειβαδίτης και ο μοναδικός Νίκος Γκάτσος. Εδώ και αρκετά χρόνια γράφει ποιήματα προσπαθώντας να διατηρεί μέτρο και συνέπεια στο έργο της, όσο και στη σχέση με το αναγνωστικό της κοινό.
Ποίηση
Πάνε χρόνια που σαν αγρίμι (2009), ΑΩ Εκδόσεις
Λέξεις βρύα της ψυχής (2010), ΑΩ Εκδόσεις
Με μια φλόγα όπως πάντα (2012), ΑΩ Εκδόσεις
Πικροί ως άψινθος καρποί (2013), ΑΩ Εκδόσεις
Έρωτας κραταιός ως θάνατος (2014), ΑΩ Εκδόσεις
Ο πόνος μαύρος σκύλος π’ αλυχτά (2016), ΑΩ Εκδόσεις
Ψυχή πουθενά (2017), ΑΩ Εκδόσεις
Εύσαρκο κάτι σαν φως (2018), ΑΩ Εκδόσεις
Μικρές ταριχεύσεις (2021), ΑΩ Εκδόσεις
Ενδορηγματώσεις (2022), Στίξις

Συλλογικά έργα
Τα ποιήματα του 2010 (2011), Κοινωνία των (δε)κάτων
Θησαυροί της άμμου: Ποίηση της ελληνικής κρίσης (2019), ΑΩ Εκδόσεις
Τα ποιήματα του 2018 (2019), Κοινωνία των (δε)κάτων

Ενδορηγματώσεις – Βίκυ Δερμάνη

Ενδορηγματώσεις

Ποίηση, Στίξις, 2022, 76 σελ.

Μικρές ταριχεύσεις – Βίκυ Δερμάνη

Μικρές ταριχεύσεις


Liberta o Morte
Αντάρα θλίψη χαμός
ραγισμένα στομάχια άδεια
πείνα δαιμονισμένη
χάσκουσα η πείνα πληγή
άσκεπος βρόγχος θανατερός
ανέστιας ζωής αθλίας
παρηκμασμένη πόρνη
χώρα μου πικρή

Ποίηση, ΑΩ Εκδόσεις, 2021, 56 σελ.

Εύσαρκο κάτι σαν φως – Βίκυ Δερμάνη




Η ΜΠΑΝΤΑ
Ένας αγέρας αδιάκοπος τα κορμιά των ανθρώπων στεγνώνει. Οι μέρες μονότονα περνούσαν άλλοτε πίσω από τα παράθυρα κι άλλοτε κάτω απ’ τ’ ανελέητο καλοκαιριού το φως. Οι ώρες κυλούσαν αργά μέχρι να φτάσει το δειλινό απ’ έναν ροζ και μαβί ουρανό υποκάτω.

Τις νύχτες οι νεκροί μουσικοί κατέβαιναν στην κοιλάδα και έπαιζαν τα τύμπανα και τις τρομπέτες τους, μ’ έναν τρόπο υπέροχα θρηνητικό. Η πάντα παρούσα τους θλίψη, ρεύμα δυνατό, άγρια περιδινείτ’ εκεί παθιασμένα γεμάτη από λεβάντες θροΐζουσες και μοσχομυριστές.

Η μπάντα των νεκρών, που ολόκληροι αιώνες καρτερίας και γνώσης της ματαιότητας των πραγμάτων βαραίνουν την πλάτη τους, ακούραστα διασχίζει ρυθμικά την κοιλάδα. Οι νότες, ωσάν τη μοίρα των ανθρώπων, κλαίουσες και αιμάσσουσεςσκορπίζονται· λιώνουν και χάνονται στον κατάφορτο απ’ άστρα απαστράπτοντα ουρανό.

Μπουμ “Σε τι ελπίζεις;”, μπουμ-μπουμ “Σε τίποτα”. Ντουββββν “Τι ζητάς;”, ταρατατά “Τίποτα. Απολύτως τίποτα”.

Από το βάθος της κοιλάδας, στρόβιλοι αγέρα τη θρηνητική μουσική της μπάντας παντού μεταφέρουν. Οι μέρες και οι νύκτες του κόσμου των ζωντανών και των νεκρών ίδιες κυλούν απαράλλακτες
όπως και πριν, τώρα όπως, και πάντα.

Ποίηση, ΑΩ Εκδόσεις, 2018, 48 σελ.

Ψυχή πουθενά – Βίκυ Δερμάνη




ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΩΝ ΒΡΟΧΩΝ
Tα νερά των βροχών που απ’ τον ορίζοντα έρχονται
πέφτουν μ’ ορμή στη μήτρα της γης τρυπώνουν
από πηγές αναβλύζουσες πορφύρας γεννιούνται άνθη
χορεύουν οι ελιές στη θάλασσα κατεβαίνοντας
τα καρποφόρα κλαδιά της πνίγονται στα κύματα
λόγια μυστήρια σε χλοοτάπητες σπέρνονται
σ’ αφίλητο λαιμό φίδι τυλίγεται συρίζοντας

στην παγωνιά ενός δάσους κατάλευκου
νύφες επτά με πέπλα σχισμένα και πόδια γυμνά
έναν ήλιο σακάτη νυμφεύονται

Ποίηση, ΑΩ Εκδόσεις, 2017, 56 σελ.

Ο πόνος μαύρος σκύλος π’ αλυχτά – Βίκυ Δερμάνη




ΤΙΜΩΡΟΣ
Σε νύχτα μετέωρη ατσάλινος ήρθες
με χέρια ακάνθινα και ματωμένα
φορώντας των νικητών το ένδυμα
γυμνός μέσα σε πανοπλία ηφαίστεια
γυρνώντας το στρόβιλο των νεκρών πηγών
έως τριγμού οστών σφίγγοντας τη μέγγενη
με μάτι αγριεμένο πουλιών τυφλών
φτύνοντας ψυχές εκπορνευμένες
σαλτιμπάγκων παλουκώνοντας κρανία
χωρίς έλεος και μύρα
μαύρος καβαλάρης και μοναχικός
εγώ ειμί ο τρόμος, δήλωσες
εγώ ειμί ο Τιμωρός

Ποίηση, ΑΩ Εκδόσεις, 2016, 80 σελ.

Έρωτας κραταιός ως θάνατος – Βίκυ Δερμάνη




ΩΣ ΠΟΤΕ;
Εσύ ο γητευτής των άλικων πόθων μου
που με ανάσες καυτές τις νύχτες μου θρέφεις

ως πότε; με ρωτάς
κι εγώ σου απαντώ:
μέχρι να διαλυθούν τα κύτταρα του κόσμου

Ποίηση, ΑΩ Εκδόσεις, 2014, 56 σελ.

Πικροί ως άψινθος καρποί – Βίκυ Δερμάνη




ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ
Ρόδο σκοτεινό
μέσα στη νύχτα
κι ούτε φεγγάρι
ούτε ήλιος φλογερός
τα βυθισμένα χείλη
να ματώσει…

Ποίηση, ΑΩ Εκδόσεις, 2013, 61 σελ.

Με μια φλόγα όπως πάντα – Βίκυ Δερμάνη




ΒΑΡΚΟΥΛΕΣ
Ότι απέμεινε για να κατέχουμε
ένα κομμάτι θάλασσα
και λίγες μικρές βαρκούλες
να ταξιδεύουν όνειρα
στους τόπους της γαλήνης

Ποίηση, ΑΩ Εκδόσεις, 2012, 53 σελ.

Λέξεις βρύα της ψυχής – Βίκυ Δερμάνη




ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
Ταξίδι ξεκινά
ανεμπόδιστο
από μάτια χορτάτα ερημιά
ποτίζει αποξηραμένο δέρμα
χαράζει αυλάκια
αψηφά πόρους τρωκτικά
συνθλίβει αγριολίθαρα
κυοφορώντας κύκλους επάλληλους
μιμείται μπόρες ουρανών και
οιμωγές Ικάρων

ανεμπόδιστο κυλά
σε χωμάτινο χαλί
το δάκρυ

Ποίηση, ΑΩ Εκδόσεις, 2010, 51 σελ.

Πάνε χρόνια που σαν αγρίμι – Βίκυ Δερμάνη




ΣΤΟΥΣ ΒΑΘΥΚΟΛΠΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΣΟΥ
εγώ, η ανονείρευτη
ταξίδεψα πολύ.
Έτσι.
Ιχνογραφώντας βήματα
σε τόπους ανεξήλιους.
Στα μάτια σου.

Ποίηση, ΑΩ Εκδόσεις, 2009, 58 σελ.

Πηγές: Biblionet, ΑΩ Εκδόσεις, Στίξις