Βιβή Βασιλοπούλου

Homo2 – Δρ. Βιβή Βασιλοπούλου

Ο Κένταυρος Χείρων
Ιατρός στην Πανδημία


Είναι πολύ σκληρό να γίνεσαι Άνθρωπος.
Ο Homo2 είναι ένα βιβλίο για μικρούς και μεγάλους, με αλληλένδετα κεφάλαια και «εικόνες» απ’ όλο τον κόσμο και την μακραίωνη ανθρώπινη ιστορία. Ποτέ δεν είναι, κανείς, τόσο μικρός να μην καταλαβαίνει ακόμη, και τόσο μεγάλος να μην μαθαίνει πια.
● Είναι θεά, η Υγεία.
Χρησιμοποιώντας τα εργαλεία του παραμυθιού, τα βότανα των λέξεων, τα μέσα του ονείρου, ο Χείρων βυθίζεται στην αλήθεια των μύθων, για να επισημάνει τα υποκείμενα «νοσήματα» της ανθρωπότητας και την ανάγκη να παραμείνουμε άνθρωποι, ιδίως σε κρίσιμες περιόδους, όπως η πανδημία.

Ιδού Ευαγγελίζεται ημίν, τον ανθρώπειο Άνθρωπο, κάτοικο Οικουμένης, προκαλώντας ταυτόχρονα τον Harari σε έναν Διάλογο και υπογραμμίζοντας ότι ο Homo Deus είναι ένα υβρίδιο Post human, ενώ ο Homo2 είναι Υπερ Αξία εις το τετράγωνο! Μέτρον πάντων χρημάτων.
Όσο υπάρχουν Άνθρωποι. Ο μόνος αναθεωρητισμός που επιβάλλεται, είναι η αναθεώρηση της σχέσης μας με τη Φύση. Κανένας άλλος.

Δοκίμια, Εκδόσεις Όταν, 2022, 128 σελ.

Λευκός και μαύρος Πάνας – Δρ. Βιβή Βασιλοπούλου

Παν ανθρωπισμός


Ο Πάνας και οι αλήθειες του ακόμα και σήμερα.

Δοκίμιο, Οδός Πανός, 2022, 194 σελ.

Επιστρέφοντας στη μετόπη – Βιβή Βασιλοπούλου

Κένταυρος ο Οικουμενικός


Απελευθερωμένος, προσωρινά, από τα καθήκοντα της αρχικής του θέσης στη μετόπη του Παρθενώνα, ο Κένταυρος επιχειρεί ένα οικουμενικό ταξίδι στον κόσμο.

Τελικά, επιστρέφοντας στην Ακρόπολη, περιγράφει την εμπειρία του μέσα από τα προβλήματα του πλανήτη, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, την κλιματική αλλαγή, την καταστροφή των μνημείων, τη ρύπανση των θαλασσών.

Σε διαρκή αναζήτηση του ανθρώπου, ευαγγελίζεται τον ανθρώπειο – άνθρωπο και την αποκατάσταση της κοινής “γλώσσας” των ανθρώπων, ως το μόνο δρόμο για την επιβίωσή μας.

Παράλληλα, δεν διστάζει να παραβάλει το δίκαιο αίτημα της επανένωσης των Γλυπτών με το δικαίωμα επανένωσης μελών της ίδιας οικογένειας, όπως γίνεται με τους πρόσφυγες.

Με την ανάγνωση του κόσμου στο μέτωπο και τη σοφία στα χείλη, η διακριτή του ετερότητα αφυπνίζει τη μνήμη του παλαιού μύθου και ενεργοποιεί τον ρόλο του.

“Εκστατικά πανευτυχής” ο Κένταυρος, γνωρίζει πως είναι ουτοπία, αλλά το μόνο πράγμα που θα ήθελε στ’ αλήθεια, να είναι Άνθρωπος.

Διηγήματα, Andy’s Publishers, 2020, 94 σελ.

Εξ αδιαιρέτου – Βιβή Βασιλοπούλου

Σε ένα επεισόδιο


Το εξ’ αδιαιρέτου δεν είναι μέθοδος αποκατάστασης εγκεφαλικού, είναι τρόπος αντιμετώπισης ενός πολύ σοβαρού προβλήματος, με αφάνταστες παρενέργειες για την ζωή και την ψυχολογία των ασθενών και των οικείων τους.

Ένας τρόπος να μοιραζόμαστε την δυσκολία μιας ειδικής ανάγκης, συμμετέχοντας και όχι αποκλείοντας τους συνανθρώπους μας, με αγάπη, κατανόηση και αλληλεγγύη.

Ένας τίτλος συν ιδιοκτησίας ευθύνης.

Εδώ, είναι και κάτι ακόμη: ένα εξοντωτικό λογοπαίγνιο, με επικάλυψη από σοκολάτα, μαύρη όπως το χιούμορ, πικρή σαν την αλήθεια.

Μια σοκολάτα Υγείας.

Πεζογραφία, Andy’s Publishers, 2016, 65 σελ.

Η κόρη σας μητέρα – Βιβή Βασιλοπούλου

Ένα έργο σύγχρονο, σπονδυλωτό, με τέσσερις διαφορετικές εκδοχές μητέρας και παιδιού και κοινό τόπο το γραφείο της ψυχολόγου-μητέρας, όπου τίποτα δεν είναι πια δεδομένο, μετά την κάθε επίσκεψη.

Ένα βιβλίο που προκαλεί… κυρίως την σκέψη.

Πεζογραφία, Andy’s Publishers, 2014, 50 σελ.

Εδώ συνταξιούχος – Βιβή Βασιλοπούλου

Τι να’ ναι η σύνταξη;

Μην είναι οι κόποι
Mην είναι οι τρόποι
και οι ανθρώποι του Δ.Ν.Τ.;

Είναι δυο ψίχουλα
που παίρνει η… Σάρα
μα και η Μάρα μ’ ένα παιδί.

Είναι η αντάρα
και η τρομάρα να μην κοπεί.

Είναι μια κούπα
με λίγη σούπα
για το Καπή.

Είναι επίδομα
είναι επίδεσμος
για μια πληγή,
που αιμορραγεί
και αιμορραγεί.
Χωρίς αιμοστατικό.

Η σύνταξη είναι αξίωση
δεν είναι φαντασίωση
δεν είναι ούτε τσόντα
ζήτω η Ποκαχόντα

Ποίηση, Andy’s Publishers, 2014, 70 σελ.

Τι άγρια χώρα η γραφή – Βιβή Βασιλοπούλου

Ποίηση, Andy’s Publishers, 2013, 50 σελ.

Black List – Βιβή Βασιλοπούλου

Η “Black List – βρίζοντας τον λαό” της Βιβής Βασιλοπούλου κάνει άμεση αναφορά στον τίτλο του Peter Hanke “Βρίζοντας το κοινό”, με αφορμή την περυσινή παράσταση στο Φεστιβάλ Αθηνών, όπου και είναι αφιερωμένο το βιβλίο.

Το περιεχόμενο είναι βέβαια ελληνικότατο: στην καρδιά της κρίσης. Ωστόσο, δεν πρόκειται μόνο για ένα επίκαιρο κείμενο. Είναι καίριο, μεταποιητικό έργο. Η αφορμή, όπως αναφέρεται και στον πρόλογο της συγγραφέως, μπορεί να είναι η παρούσα κατάσταση πραγμάτων, τα αίτια ωστόσο, βρίσκονται πολύ πιο βαθιά: Στην αγωνία για τη γλώσσα και για έννοιες, όπως η ελευθερία, η δημοκρατία, ο πολίτης και η πολιτική.

Θέατρο και πολιτική διατρέχουν σε κοινή ή συγκρουόμενη πορεία όλη τη δομή του έργου δοκιμάζοντας τα όρια και τις αντοχές της πολιτικής και θεατρικής σκηνής και ανατρέποντας τα δεδομένα. Από μια πλευρά το έργο αυτό είναι ένα δοκίμιο, εναλλακτικό.

Ο αναγνώστης σε κάθε σελίδα θα βρει ρόλο για τον ίδιο και για τους άλλους, είναι βέβαιο. Και φυσικά, είναι ένα πολιτικό κείμενο, με άποψη για πραγματικά συμμετοχικές διαδικασίες και πρόταση: Σ’ αυτό το έργο δεν μπορεί να υπάρχουν θεατές.

Άλλωστε, για να θυμηθούμε τα λόγια από την “Τρικυμία”: Είμαστε όλοι θεατρίνοι σε κάποιο έργο με πρόλογο τα περασμένα. Αλλά και τα μέλλοντα.

Συντρόφιμοι και συντρόφιμες
Μπορεί ν’ ανατραφήκαμε χωριστά αλλά όλοι μαζί εκτραφήκαμε στο ίδιο πρυτανείο.
Στην ίδια φάρμα εννοώ, πολλά φαρμάκια ήπιαμε.
Εκεί συναντηθήκαμε και γίναμε αχώριστοι, εξ ορισμού ακόρεστοι.
Τώρα μονάχα ο θάνατος μπορεί να μας χωρίσει. Αλλωστε δεν μας χωρίζει τίποτε.
Ο συγγραφέας παραχώρησε τα δικαιώματά του στον σκηνοθέτη, και εκείνος στον ηθοποιό-πολίτη. Όχι, δεν είναι όνομα.
Λέμε πολίτη, όπως λέμε citizen. Το κράτος τους εσίτιζεν πολίτες και πολιτικούς.
Ακόμη και ηθοποιούς.
Τώρα αυτά τελείωσαν.
Τα σύνορα έχουν πέσει.
Εσείς εκεί απέναντι καθίστε, πάρτε θέση.
Είσαστε οι υπεύθυνοι της κατάστασης.
Είμαστε οι υπεύθυνοι της παράστασης και είστε το κοινό μας.

Θεατρικό, poema, 2013, 60 σελ.

Η νήσος μαρμΕλλάδα – Dr Vivian Vi

Είμαστε ανέκδοτο νησί

Πριν πολλά χρόνια είχα ακούσει μια φίλη να λέει στην κόρη της:
– Πρόσεχε να κάνεις έναν καλό γάμο, γιατί αν δεν έχεις καλό σύζυγο, δεν θα έχεις ούτε καλό εραστή…
Ομολογώ ότι μόλις τώρα κατάλαβα τη σημασία του πράγματος στην πραγματική οικονομία και πολιτική:
Εάν δεν έχεις καλή κυβέρνηση, δεν θα έχεις ούτε καλή αντιπολίτευση και τούμπαλιν.
Αν δεν έχεις καλή αριστερά μην περιμένεις ούτε καλή δεξιά.
Και αντιστρόφως.
Political Jam

Ποίηση, Μπαρτζουλιάνος Ι. Ηλίας, 2012, 131 σελ.

Παντέρημη χώρα – Dr Vivian Vi

Ποίηση, Εκδόσεις Λούση Μπρατζιώτη, 2011, 95 σελ.

Ποιος σκότωσε τη Μήδεια – Dr Vivian Vi

Τη Μήδεια την εσκότωσε
μάλλον ο σκηνοθέτης
“κι όμως χύθηκε αίμα”
είπε ο Jack Danniels.

“Πάντως εγώ, όταν
έπλυνα τα χέρια μου,
το νερό κρίθηκε πόσιμο”,
είπε ο Πιλάτος.

Ποίηση, Εκδόσεις Λούση Μπρατζιώτη, 2008, 34 σελ.

Ένας βάτραχος ξεναγός στα μουσεία – Βιβή Βασιλοπούλου

Το “Δελφινομουσείο” είναι ένα φανταστικό μουσείο, αλλά με πραγματικές αναφορές στην εικονογράφηση του δελφινιού από τα προϊστορικά μέχρι και τα ρωμαϊκά χρόνια, με βάση ευρήματα που προέρχονται από διάφορα μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι αρχαίοι γνώριζαν ότι το δελφίνι δεν είναι ψάρι αλλά θηλαστικό. Όμως το χρησιμοποίησαν με πολύ μεγάλη επιτυχία και όσο τίποτε άλλο ως σύμβολο του γαλάζιου νερού. Ο Όμηρος και ο Πίνδαρος το θεωρούσαν το γρηγορότερο απ’ όλα τα ζώα, βασιλιά των ψαριών και αρχηγό της θάλασσας. Οι ναυτικοί το είχαν σύντροφό τους και πίστευαν ότι μπορούσε να προλέγει τον καιρό. Όλοι οι άνθρωποι το ένιωθαν ως έναν καλό φίλο και το αγαπούσαν πολύ. Γι’ αυτό και το απεικόνιζαν συχνά, ήδη από την προϊστορική εποχή. Όσο για το βάτραχο, είναι ο πιο τέλειος ξεναγός. Αυτό είναι βέβαιο. Εμπιστευθείτε τον! Κλείστε τα μάτια και ταξιδέψτε ως το “Δελφινομουσείο” με οδηγό αυτό το βιβλίο. Είναι ένα ταξίδι που αξίζει τον κόπο για όλους τους μαθητές και ταξιδευτές, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.
Κοάξ!

Παιδική λογοτεχνία, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2006, 47 σελ.