Ο Αγγελος Σ. Βλάχος διπλωμάτης καί συγγραφέας γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1915.
Νεώτατος ήρθε στην Ελλάδα, όπου σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών (1932 – 1937). Το 1939 διορίστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ακολούθησε το διπλωματικό στάδιο και έφτασε στο βαθμό του πρεσβευτή. Αντιπροσώπευσε την Ελλάδα σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς καί μετέσχε της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Συνδιάσκεψη του Αγίου Φραγκίσκου. Μετά την επταετή δικτατορία διορίστηκε γιά ένα διάστημα Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ε.Ρ.Τ.
O Aγγελος Βλάχος πρωτοπαρουσιάστηκε στα γράμματα το 1945, με το ωραίο πολεμικό αφήγημα, εμπvευσμένo από το αλβανικό μέτωπο, το Μνήμα της Γρηάς. Και το δεύτερο πεζογραφικό έργο του, Ωρες ζωής, είναι μιά ιστορία της εχθρικής κατοχής. Το τρίτο έργο που σημείωσε ένα σταθμό στη μυθιστορηματική βιογραφία είναι το ιστορικό του μυθιστόρημα, Ο κύριός μου Αλκιβιάδης. Aκολούθησαν Οι τελευταίοι Γαληνότατοι και τέλος το ταξιδιωτικό χρονικό Η πράσινη Μόσχα.
Με «Το μνήμα της Γρηάς» έχουμε το πρώτο λογοτεχνικό αφήγημα του αλβανικού πολέμου. Εδώ παρουσιάζεται ο πραγματικός πόλεμος ζωντανεμένος με θαυμάσιες εικόνες επιθέσεων, συγκρούσεων καί μαχών. Σε ολόκληρο το βιβλίο η αφήγηση είναι πηγαία καί ελεύθερη, με χάρη καί απλότητα καί με μιά γνήσια δημοτική γλώσσα, ανεπιτήδευτη στους εκφραστικούς τρόπους, ανάλαφρη καί παιχνιδιάρα – κρίμα – όπως γράφει καί ο Απ. Σαχίνης – που δεν προσέχθηκε το πεζογράφημα αυτό από την κριτική. «Είναι ένα βιβλίο μιας νέας γενιάς, η οποία, στον άνισο καί δύσκολο πόλεμο που μας είχε επιβληθεί αθέλητα, ορμά, κατακτά καί κρατά τις ψηλές κορυφές».
Στη νουβέλα του «Ωρες ζωής», ο Αγγελος Βλάχος παίρνει το θέμα του από την εχθρική κατοχή 1941-1943. Είναι μιά θλιβερή ιστορία ενός άτυχου νέου, που φυλακίζεται από τους Γερμανούς, βασανίζεται καί τελικά φτάνει στην αυτοκτονία γιά να μην κάμει το χατήρι των εχθρών, που του ζητούσαν να προδώσει τους πατριώτες του. Η αφήγηση, η μορφική αρτιότητα καί η πυκνότητα της έκφρασης, χωρίς υπερβολές καί ψεύτικους ηρωϊσμούς, κάνουν το βιβλίο τέτοιο, που πείθει και κερδίζει τον αναγνώστη.
Τo βιβλίο «O κύριός μου Aλκιβιάδης» είναι, ίσως, το μεστότερο καί αξιολογότερο έργο του Αγγελου Βλάχου, μέσα στο οποίο ζωντανεύει την καθημερινή ζωή των Αθηναίων, στον Χρυσό Αιώνα του Περικλή καί ειδικότερα την ιδιωτική καί πολιτική ζωή του Αλκιβιάδη. Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα, όχι γιά να μυθιστοριογραφήσει μόνο τον Αλκιβιάδη, αλλά να μας δώσει τη ζωή μιάς ολόκληρης εποχής, που τη σφράγισε ο μεγαλύτερος πολιτικός της αρχαίας Ελλάδας, ο Περικλής. Το θαυμάσιο αυτό ιστορικό αφήγημα, που στηρίζεται στις πιό αξιόλογες πηγές και δεν χρησιμοποιεί αυθαιρεσίες καί ανεπίτρεπτες ελευθερίες, είναι ωραιότατα γραμμένο καί γοητεύει τον αναγνώστη.
«Οι τελευταίοι Γαληνότατοι» είναι ένα πεζογραφικό χρονικό του Βυζαντίου στον δωδέκατο αιώνα, την εποχή των Κομνηνών. Καί σ’ αυτό ο συγγραφέας προσπαθεί να αναστήσει με το λόγο, την αφήγηση καί τον διάλογο, την ιδιωτική καί δημόσια ζωή στην εποχή των τελευταίων Κομνηνών, που κατά τον συγγραφέα είναι «Οι τελευταίοι Βυζαντινοί αυτοκράτορες».
Στo ιστορικό αυτό πεζογράφημα ο Αγγελος Βλάχος δεν περιορίζει την αφήγησή του τόσο στα πρόσωπα, όσο στα πολιτικά, τα πολεμικά καί καθημερινά έργα τους. Ολα αυτά τα συμβάντα δίνονται με αφηγηματική ευχέρεια, καλοσυνάτη διάθεση, με περισσή ζωντάνια καί παραστατικότητα στην έκφραση.
Τo βιβλίο του «H Πράσινη Μόσχα» είναι ένα έργο ταξιδιωτικών εντυπώσεων, από τα χρόνια που έζησε στη Μόσχα ως διπλωματικός υπάλληλος.
O Αγγελος Βλάχος έχει μεταφράσει ξένα λογοτεχνικά έργα και αρχαίους κλασσικούς, καθώς και το Ευαγγέλιο στη δημοτική.
Αρθρογραφούσε στις εφημερίδες με το ψευδώνυμο Αγγελος Βέλος.
Πεζογραφία
Το μνήμα της γρηάς (1945)
Ο κύριός μου Αλκιβιάδης (1954)
Ημερολόγιο (1954) – Συλλογή διηγημάτων
Ωρες ζωής (1957)
Οι τελευταίοι Γαληνότατοι (1961)
Ντάιμας, ο τυχερός (1967)
Ηρόδοτος ο αδικημένος (1970)
Ενας φιλέλλην για το 21 (1971)
Η 14η Νιζάν (1972)
Ο καμπανόπυργος (1972)
Οδοιπόροι γιά τα Σούσα (1973)
Μεροληψίες του Θουκυδίδη (1974)
Η πράσινη Μόσχα (1976) – Ταξιδιωτικό χρονικό
Ξέρξης, χαρτιά προσωπικά (1979)
Διακρίσεις – Βραβεία
Ο κύριός μου Αλκιβιάδης (1954) – Βραβείο των Δώδεκα
Ωρες Ζωής (1957) – Α Κρατικό Βραβείο
Ενας φιλέλλην για το 21 (1971) – Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών
Βιβλιογραφία
Νέοι πεζογράφοι – Απ.Σαχίνη – Η σύγχρονη πεζογραφία μας (1976)
Η σύγχρονη ελληνική πεζογραφία – Μ.Γ.Μερακλή
Πηγές: ΕΚΕΒΙ, BIBLIONET, Θ.Ροδάνθης, Μαλλιάρης Παιδεία
