Γιάννης Πλιώτας

Το βασίλειο της αράχνης – Γιάννης Πλιώτας

Περπατώντας στα σκαλοπάτια των νεκρών


Αψηφώντας κάθε κίνδυνο, ο Αλιόσκα φτάνει στον Ανατολικό Πύργο, για να δει τον κόσμο να αλλάζει μορφή γύρω του μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Η περγαμηνή ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του, αλλά τα λόγια πάνω της είναι δεμένα με αφανή τεχνάσματα. Ο πόλεμος βασανίζει τους ανθρώπους και τους κάνει σκληρούς, ενώ ο μισότρελος βασιλιάς του Ανατολικού Πύργου παίρνει αμφιλεγόμενες για το μέλλον της πόλης αποφάσεις. Κατά τη διάρκεια μιας ανελέητης πολιορκίας, το παρελθόν αρχίζει να ξεσκεπάζει τα καλά κρυμμένα μυστικά του και τελικά οι ήρωες ανακαλύπτουν ότι, προκειμένου να σωθούν, θα πρέπει να προδώσουν όχι μόνο συντρόφους και ιδανικά, αλλά και τους βαρύτερους όρκους που έχουν δώσει…

“Ο χρόνος λιγόστευε. Δεν κυλούσε πλέον όπως το ρετσίνι στον κορμό του πεύκου, αλλά όπως το μανιασμένο νερό στον καταρράκτη. Πέρα μακριά, στη μεγάλη ανατολική πόλη των ανθρώπων, εκεί όπου οι κορυφές των βουνών συναντούν τον ουρανό, πορφυρές αντανακλάσεις έβαφαν τα σύννεφα. Έπρεπε τώρα αρχαίοι σύμμαχοι να αφυπνιστούν, να αλλάξουν τις μορφές τους, να βγουν απ’ τις κρυψώνες τους στα βάθη των σπηλαίων και να πολεμήσουν ξανά απέναντι στον τρομερό εχθρό, που πριν από εκατόν είκοσι εφτά χρόνια είχε περάσει απ’ το πηγάδι και είχε έρθει στην επιφάνεια αυτού του κόσμου”.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2008, 293 σελ.

Τα ουγγρικά ψάρια – Γιάννης Πλιώτας

Μια μυστηριώδης υπόθεση απαγωγής.
Ένας παραγνωρισμένος ποιητής. Ένας ανένταχτος μπάρμαν. Ένας πρώην παλαιστής. Μια μικρή τραγουδίστρια. Ένας τίμιος ρέφερι. Όλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους απέναντι στον κοινό εχθρό.

Σφηνάκια, ροκ, πιστολιές, ματ, χρεωκοπίες, χειρουργοί, Λάο Τσε, γιορτές πατάτας, οφσάιντ, σκυλιά, πίτες με γύρο, μυστικοί πράκτορες, πιράνχας, αναρχικοί, ο Ρήγας Φεραίος, οι Ελ, τα ΠΑΣ, η αγάπη, ο θάνατος.

Μερικές φορές δεν έχει σημασία πόσο δυνατά μπορείς να χτυπήσεις, αλλά πόσο δυνατά μπορεί να σε χτυπήσουν και να συνεχίσεις να προχωράς.

Μυθιστόρημα, Βορειοδυτικές Εκδόσεις, 2011, 192 σελ.

Τα ουγγρικά ψάρια – Γιάννης Πλιώτας

«Τα ουγγρικά ψάρια» πατάνε πάνω στην πρώτη έκδοση του έργου και μέσω σημαντικών προσθηκών και αλλαγών, βελτιώνουν την αναγνωστική εμπειρία και πλάθουν ένα ευφυές μυθιστόρημα που αναφέρεται με γλαφυρότητα στο σήμερα.
Μια μυστηριώδης υπόθεση απαγωγής στη μέση του καλοκαιριού. Ένας παραγνωρισμένος ποιητής που οδηγεί Lada. Ένας ανένταχτος μπάρμαν που οργανώνει επαναστάσεις. Ένας πρώην παλαιστής κατς που δακρύζει όταν χρειάζεται. Μια μικρή τραγουδίστρια που τραγουδάει σε πανηγύρια. Ένας τίμιος ρέφερι που έχει αποδράσει απ’ το Αλκαζάρ.
Όλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους απέναντι σε έναν σκοτεινό, αόρατο εχθρό που απειλεί την ηρεμία της μικρής μας πόλης. Σφηνάκια, ροκ, πιστολιές, ματ, χρεοκοπίες, μεθυσμένοι χειρουργοί, γιορτές πατάτας, οφσάιντ, πίτες με γύρο, μυστικοί πράκτορες, πιράνχας, αναρχικοί, ο Ρήγας Φεραίος, τα ΠΑΣ Γιάννινα, η αγάπη, ο θάνατος.
Γιατί, όπως είχε πει και ένας σπουδαίος Ρώσος φιλόσοφος, “Μερικές φορές δεν έχει σημασία πόσο δυνατά μπορείς να χτυπήσεις, αλλά πόσο δυνατά μπορεί να σε χτυπήσουν και να συνεχίσεις να προχωράς”.

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2018, 296 σελ.