Από μικρός στον κινηματογράφο, στο θέατρο για παιδιά και στο ραδιόφωνο, έγινε γνωστός ως “παιδί-θαύμα”. Στο θέατρο των ενηλίκων έπαιξε σημαντικούς ρόλους παιδιών, με δασκάλους και σκηνοθέτες τον Αλέξη Μινωτή, τον Κάρολο Κουν, τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και τον Ντίνο Δημόπουλο. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή ως εξαιρετικό ταλέντο, παράλληλα με το Γυμνάσιο, με δασκάλους τον Γρηγόρη Βαφιά, τον Κώστα Μπάκα, την Ελένη Ζαφειρίου, τη Βέρα Ζαβιτσιάνου, τον Λάμπρο Κωστόπουλο, τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη και τον Κωστή Μεραναίο. Ως επαγγελματίας ηθοποιός έπαιξε πρώτους και δεύτερους ρόλους στο θίασο Μυράτ-Ζουμπουλάκη, στο Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη, στο θίασο Έλλης Λαμπέτη, στο Εθνικό Θέατρο, στο ΚΘΒΕ, στο Θέατρο Στοά, στη Θεατρική Σκηνή, στα ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, Κέρκυρας και Κρήτης, στο θίασο του Γ. Κιμούλη και σε πολλούς συνεταιρικούς θιάσους και ομάδες (Θέατρο του Λαού, Ελεύθεροι Καλλιτέχνες, Θέατρο της Νιότης, Θέατρο του Δρόμου, Ομάδα Σύγχρονης Τέχνης κ.ά.). Τέλειωσε την Πάντειο (1973) και τη Νομική Αθηνών (1976) και παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας θεάτρου στην Accademia Nazionale d’Arte Drammatica της Ρώμης (1985-87). Έχει σκηνοθετήσει πάνω από εξήντα θεατρικές παραστάσεις για ενήλικες και παιδιά στο Εθνικό Θέατρο, στο ΚΘΒΕ, στα ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, Κομοτηνής, Κέρκυρας και Κρήτης, καθώς και σε πολλούς ιδιωτικούς ή συνεταιρικούς θιάσους του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Από το 1982 διευθύνει την Ομάδα Σύγχρονης Τέχνης, στο πλαίσιο της οποίας λειτούργησε μέχρι πρόσφατα και η Παιδική Αυλαία. Διετέλεσε πρόεδρος του ΣΕΗ (1990-92), διευθυντής στο Παιδικό Στέκι του Εθνικού Θεάτρου (2004), πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου για τα Παιδιά και τους Νέους και της Eπιτροπής του ΥΠΠΟ για τα Kρατικά Bραβεία παιδικού θεατρικού έργου. Έχει διασκευάσει και ανεβάσει για το παιδικό κοινό έργα του Αριστοφάνη, του Σαίξπηρ, του Μολιέρου, του Ίψεν, του Λόρκα κ.ά. Έχει εκδώσει “Τα ρούχα του βασιλιά” από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
Γιαννάκης, το παιδί-θαύμα (2006), Εκδόσεις Καστανιώτη
Διηγήματα
Οδός θεάτρου (2021), Αιγόκερως
Θεατρικά έργα
Τα ρούχα του βασιλιά (1987), Εκδόσεις Καστανιώτη
Θέατρο για παιδιά και… έξυπνους μεγάλους (2021), Φίλντισι
Συλλογικά έργα
Διασκευές έργων του Σαίξπηρ για παιδιά και νέους (2006), Σχολή Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου
Θέατρο για παιδιά και… έξυπνους μεγάλους – Γιάννης Καλατζόπουλος
Κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος με διασκευές θεατρικών έργων για παιδικό Κοινό που υπογράφει και έχει παρουσιάσει ο Γιάννης Καλατζόπουλος, κατά την πολύχρονη και επιτυχημένη καριέρα του στο «Θέατρο για παιδιά».
«Ανταποκρινόμενος στην επιθυμία πολλών “μερακλήδων” εκπαιδευτικών που μου ζητούν κάθε χρόνο την άδεια να ανεβάσουν αυτά τα έργα στο σχολείο τους, παραδίδω στο αναγνωστικό κοινό την σειρά ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ και… έξυπνους μεγάλους».
Στον 1ο τόμο περιλαμβάνονται τα έργα:
Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας (Σαίξπηρ)
Ρωμαίος & Ιουλιέτα, σαν το σκύλο με τη γάτα (Σαίξπηρ)
Δον Κιχώτης (Θερβάντες)
Που να σκάσεις Κριστομπίτα, δε θα πάρεις τη Ροζίτα! (Λόρκα)
«Διατηρώ την πεποίθηση ότι μέσα από μεγάλα έργα, τα μικρά παιδιά μπορούν να γνωρίσουν καλύτερα και ν’ αγαπήσουν το Θέατρο».
Κάποια από τα θεατρικά έργα συμπληρώνουν χρήσιμες Οδηγίες για το ανέβασμα του έργου από σχολικές και άλλες ερασιτεχνικές ομάδες, με σκηνοθετικές, σκηνογραφικές, ενδυματολογικές σημειώσεις και εναλλακτικές λύσεις.
«Οι διασκευές αυτές παίχτηκαν με μεγάλη επιτυχία όχι μόνο από την δική μου ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΥΛΑΙΑ αλλά και από το Εθνικό, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σχεδόν απ’ όλα τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, από ιδιωτικούς θιάσους, δεκάδες ερασιτεχνικές ομάδες, δημοτικά σχολεία, γυμνάσια και λύκεια όλης της χώρας».
Θεατρικά έργα, Φίλντισι, 2021, 336 σελ.
Οδός θεάτρου – Γιάννης Καλατζόπουλος
Όπως πριν από κάθε μετακόμιση πετάμε ένα σωρό άχρηστα πράγματα, πράγματα που κάποτε μπορεί να σήμαιναν πολλά για μας. αλλά τώρα απλώς μαζεύουν σκόνη και βαραίνουν τα χαρτόκουτα, τα πετάμε λοιπόν -συχνά μ’ ένα σφίξιμο, άλλοτε με ανακούφιση αλλά πάντα με την κρυφή ελπίδα ότι κάποιος μπορεί να τα βρει μες στα σκουπίδια και να του αρέσουν ή έστω να του χρειάζονται-, αλλά πάντως τα αφήνουμε πίσω μας και αποφασίζουμε να κρατήσουμε τα απολύτως απαραίτητα για το νέο μας σπίτι, για τη νέα μας ζωή, για τις νέες μας περιπέτειες, έτσι και τώρα εγώ πέταξα τρεις σακούλες σκουπιδιών γεμάτες πόθους ανεκπλήρωτους κι εκπληρωμένους φόβους και κράτησα μέσα σε τούτο το βιβλίο όσα δεν μου έκανε καρδιά να τ’ αποχωριστώ για πάντα.
Είναι διάφορα: βαρύγδουπα ή ανάλαφρα, χαρούμενα ή συνοφρυωμένα, πικρά, γλυκά, γλυκόπικρα, χρωματιστά, ασπρόμαυρα, αιχμηρά, βελούδινα, κάποια σχεδόν ανύπαρκτα, άλλα τελείως υπαρκτά, γνωστά σε όλους ή τέλος πάντων στους περισσότερους – άλλο αν δεν ξέρουν πως τα ξέρουν ή κάνουν πως δεν τα ξέρουν.
Ελπίζω να βρείτε κι εσείς κάτι που να σας ενδιαφέρει.
Διηγήματα, Αιγόκερως, 2021, 176 σελ.
Γιαννάκης, το παιδί-θαύμα – Γιάννης Καλατζόπουλος
Ένας αριστερός μεσήλικας αφηγείται στη νεαρή μαθήτρια-ερωμένη του τις αναμνήσεις του από την εποχή κατά την οποία ήταν το “παιδί-θαύμα” του ελληνικού κινηματογράφου. Ένας αλλόκοτος Πρύτανης τον κατασκοπεύει αθέατος, προσπαθώντας να λύσει το αίνιγμα μιας σκισμένης φωτογραφίας από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η Αλίντα Γιαβουκλάκη και ο θείος ο χασίκλας, το παράνομο τυπογραφείο και η Σαπφώ Νοταρά, το Eφταμηνίτικο και ο Σουηδέζος, τα ταλέντα του Οικονομίδη και το σνίτσελ βιενουά του Βασίλη Αυλωνίτη, ο Κεφαλλονίτης που ζει μέσα στο μπαουλοντίβανο και το φαβορί των εκατό μέτρων, που παρατάει την κούρσα για να κυνηγήσει πεταλούδες…
Όνειρα του παρελθόντος, θρύψαλα του παρόντος και εφιάλτες του μέλλοντος συνθέτουν ένα “μυθ-υστέρημα” σχιζοφρένειας και προδοσίας, όπου όλα τα πραγματικά περιστατικά λογοκρίνονται από τη φαντασία του συγγραφέα, ενώ τα φανταστικά γεγονότα παρατίθενται αυτούσια.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2006, 253 σελ.
Τα ρούχα του βασιλιά – Γιάννης Καλατζόπουλος
Το παλιό παιδί-θαύμα, που όλοι γνωρίσαμε στον κινηματογράφο και στο θέατρο, είναι σήμερα ένας καταξιωμένος θεατρικός συγγραφέας για παιδιά. Τα έργα του παίζονται σ’ όλη την Ελλάδα με επιτυχία.
Τρία απ’ αυτά είναι “Ο Στραβομούτσουνος”, “Ο μίστερ Σούπερ-Μπαμ και η Ρηνούλα” και “Τα ρούχα του βασιλιά”, σε ελεύθερη διασκευή από το κλασικό παραμύθι του Άντερσεν.
Ο Γιάννης Καλατζόπουλος πιστεύει πως το παιδικό θεατρικό έργο εκπληρώνει σημαντικό κοινωνικό ρόλο. Λέει σχετικά: “Σήμερα που η κακή χρήση της τεχνολογικής προόδου προσπαθεί να μετατρέψει τον άνθρωπο -από την πιο τρυφερή του ηλικία- σε παθητικό θεατή της ζωής και άκριτο καταναλωτή υλικών και πνευματικών εμπορευμάτων, το παιδικό θεατρικό έργο δικαιώνει την ύπαρξή του μόνο όταν ανοίγει μέτωπο κατά της πνευματικής, ηθικής και αισθητικής νάρκωσης του παιδιού. Όχι με κηρύγματα και στείρες ηθικολογίες. Αλλά με τα πανίσχυρα μέσα της θεατρικής τέχνης: το μύθο, τη δράση, το χιούμορ, την έκπληξη και τη διαλεκτική. Δηλαδή, την πρόκληση προς το μυαλό να μπει σε κίνηση. Να κρίνει. Να αρνηθεί. Να μεταβληθεί παρατηρώντας τον κόσμο. Για να μπορεί να τον μεταβάλλει”.
Παιδικά θεατρικά έργα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1987, 107 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αιγόκερως, Φίλντισι
