Ζέτα Κουντούρη

Η Ζέτα Κουντούρη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα.
Εργάστηκε επί σειρά ετών ως δικηγόρος και ως επιστημονική συνεργάτις στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 2007 έως το 2009 δίδαξε Δημιουργική Γραφή στο αντίστοιχο Εργαστήρι της Φοιτητικής Λέσχης του Πανεπιστημίου, το οποίο ίδρυσε η ίδια. Έχει συνεργαστεί με γνωστά λογοτεχνικά περιοδικά. Από τη συλλογή της “Η Πρεμιέρα”, το διήγημα το “Στοίχημα” έχει συμπεριληφθεί στο νέο τόμο Ανθολογίας των Ρένου, Ήρκου και Στάντη Αποστολίδη, ενώ από τη συλλογή της “Όμορφη ζωή” το ομώνυμο διήγημα έχει μεταφραστεί στα ισπανικά και έχει δημοσιευθεί στην ανθολογία Ελληνίδων Συγγραφέων της Teresa Sempere (escritoras GRIEGAS, 2004). Eίναι μέλος της Eταιρείας Συγγραφέων.

Μυθιστορήματα
Η λεγάμενη (2006), Κέδρος
Ρωγμές στη σιωπή (2010), Κέδρος
Πίστωση χρόνου (2013), Κέδρος
Κασκόλ από κασμίρι (2022), Κέδρος

Διηγήματα
Η πρεμιέρα (1992), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Σας είδα (1995), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Όμορφη ζωή (2007), Κέδρος
Λίγο πριν βρέξει (2017), Κέδρος

Συλλογικά έργα
Αίσθηση γυναίκας (2000), Εκδόσεις Καστανιώτη
Μέσα από σένα (2020), 24 γράμματα

Κασκόλ από κασμίρι – Ζέτα Κουντούρη

Τη βραδιά που ξέσπασε η καταιγίδα ο Τέρι έκλαιγε συνέχεια. Μ’ εκείνο το ανατριχιαστικό κλάμα που συνηθίζουν τα σκυλιά όταν διαισθάνονται πως κάτι κακό πρόκειται να συμβεί.

Ένας γάμος δύσκολος, με σαθρές βάσεις και επιμελώς κρυμμένα μυστικά.
Η Μιράντα, μητέρα δύο αγοριών στην εφηβεία, διατηρεί μια μακροχρόνια εξωσυζυγική σχέση. Ο άντρας της ο Ευγένιος, ένας ψυχρός άνθρωπος με βίαια ξεσπάσματα, γίνεται ολοένα και πιο απόμακρος.
Ένα ανώνυμο γράμμα έρχεται να ανατρέψει τα πάντα.
Τι παιχνίδια μπορεί να μας παίξει η μνήμη;
Είδε όντως η Μιράντα το ματωμένο κασκόλ του Ευγένιου εκείνο το χάραμα, πριν χάσει τις αισθήσεις της; Αν ναι, γιατί κανείς άλλος δεν το είδε, ούτε βρέθηκε ποτέ; Και αυτός, πάλι; Γιατί παραμένει άφαντος;

Με αφορμή σκοτεινές ιστορίες της καθημερινότητας, η συγγραφέας εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις και στα συναισθήματα: στον γάμο, στη φιλία, στον έρωτα και στην καθόλου αυτονόητη αγάπη ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας.
Οι ρόλοι ένοχων και αθώων εναλλάσσονται, καθώς οι ήρωες, με βήμα μετέωρο, βαδίζουν προς την ωριμότητα.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2022, 312 σελ.

Λίγο πριν βρέξει – Ζέτα Κουντούρη

Τελευταία τις νύχτες αργεί πολύ να με πάρει ο ύπνος…
Η υποψία είναι ένα ύπουλο σαρκοβόρο σαράκι…
Άνθρωποι στα όρια της αντοχής τους που παραπαίουν βασανιστικά ανάμεσα σε εφιάλτες και φοβίες.
Πόρτες κλειστές που κρύβουν σκοτεινά μυστικά, θανάτους ύποπτους, πάθη αδιέξοδα, έρωτες αδιευκρίνιστους. Τοπία θολά, όπου το νερό της βροχής δρα καταλυτικά και χαρίζει ένα είδος λύτρωσης.

Η Ζέτα Κουντούρη για μία ακόμη φορά περιβάλλει τους ήρωές της με αγάπη και χιούμορ, διεισδύει με τρυφερότητα στις ψυχές τους, και αφήνει τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα
για το τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, ερώτημα το οποίο λανθάνει στις περισσότερες ιστορίες της.

Διηγήματα, Κέδρος, 2017, 168 σελ.

Πίστωση χρόνου – Ζέτα Κουντούρη

Όχι μόνο ο Tζόνι ο αίλουρος, γύρω από τον οποίο υφαίνεται η ιστορία, αλλά και οι άλλοι πρωταγωνιστές διαφεύγουν εντέχνως του χρόνου, σκιαγραφώντας ο καθένας, μέσ’ από τη δική του ματιά, τις κοινές ζωές τους.

Ενώ όλοι έζησαν τοις μετρητοίς, ζητούν τώρα να ζήσουν επί πιστώσει, για να τακτοποιήσουν ή για να ολοκληρώσουν στο μέλλον όλα όσα δεν πρόλαβαν, ανατρέχοντας συχνά στο παρελθόν – ανικανοποίητοι και νοσταλγοί.

Σ’ αυτό το σπονδυλωτό αντιμυθιστόρημα, το γεμάτο εντάσεις και ανατροπές, οι παράλληλοι μονόλογοι των ηρώων δημιουργούν ένα πρωτοποριακό αφηγηματικό ύφος, με το ανατρεπτικό χιούμορ ενός φιλμ νουάρ.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2013, 169 σελ.

Ρωγμές στη σιωπή – Ζέτα Κουντούρη

Μια πόρτα που κλείνει με πάταγο μέσα στη νύχτα. Ο εκκωφαντικός ήχος μιας πιστολιάς. Ένας δυνατός άνεμος που παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του. Ίσως και την αλήθεια.
Μια γυναίκα μέσα από τις εξομολογήσεις της σ’ έναν ψυχίατρο και στη μητέρα της, που ζει με άνοια σε οίκο ευγηρίας, ξετυλίγει την ιστορία της οικογένειάς της, γυμνή από ψευδαισθήσεις, με πικρό χιούμορ και σπαραχτική τρυφερότητα.
Εκμυστηρεύσεις, θολές αναμνήσεις, βασανιστικές σκέψεις, αμφιβολίες, υποψίες και ενοχές ξαναζωντανεύουν ένα παρελθόν έτοιμο να σκάσει στα χέρια τους σαν ωρολογιακή βόμβα. Ο πόνος, ο θυμός και η αγάπη, η συγχώρεση και η εξιλέωση, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Και τίποτα δε διαρκεί για πάντα…
Τρυφερό, εξομολογητικό, αποκαλυπτικό, ένα μυθιστόρημα που ανιχνεύει σε βάθος τις απόκρυφες πτυχές της ανθρώπινης ψυχής.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2010, 248 σελ.

Όμορφη ζωή – Ζέτα Κουντούρη

Δώδεκα ιστορίες μέσ’ από την αντρική ματιά των ηρώων τους.

Άνθρωποι της πλαϊνής πόρτας, στις μοναχικές τους πορείες, παραπαίουν ανάμεσα σε μνήμες και όνειρα, σε αυταπάτες και διαψεύσεις. Κάπου κάπου στέκουν αναποφάσιστοι… Μακριά, στο βάθος της εικόνας, αχνή, μια γυναικεία φιγούρα τους γνέφει, άλλοτε προσκαλώντας κι άλλοτε αποδιώχνοντάς τους.

Ήταν όμορφη η ζωή του στρατηγού; Του υπαλλήλου των ταχυδρομείων; Του μουσικού; Του γιατρού; Του συγγραφέα; Η δική μας;

Πότε είναι όμορφη η ζωή τελικά; Όταν ξέρεις; Όταν ψάχνεις; Όταν φοβάσαι και κλείνεις τα μάτια για να μη δεις; Όταν “ενώπιος-ενωπίω” ανακαλύπτεις, αποδέχεσαι και λυτρώνεσαι; Ή μήπως ομορφιά υπάρχει πάντα στη ζωή, όπως κι αν κυλάει;

Διηγήματα, Κέδρος, 2007, 211 σελ.

Η λεγάμενη – Ζέτα Κουντούρη

Ο τόπος μας ήταν εύφορος και ήμερος… θαρρείς ο Θεός τον είχε ιδιαίτερα ευλογήσει. Ό,τι φύτευες βλάσταινε, έδινε καρπούς· οι ροδιές, οι πορτοκαλιές, οι φιστικιές, κι ό,τι έβαζες στους κήπους. Οι άνθρωποι καρπεροί… τα ζώα καρπερά… τα καΐκια μας καλοτάξιδα… Χρόνια -απ’ το μεγάλο σεισμό- είχε ν’ ακουστεί κακό.
Μέχρι που εμφανίστηκε η Μάρσι Λαντ… για να μας παρασύρει σ’ έναν ανεμοστρόβιλο παθών και να ταράξει επικίνδυνα την ακύμαντη επιφάνεια της ήσυχης ζωής μας… Την ξέβρασε το πλοίο της γραμμής ένα χειμωνιάτικο μουντό πρωϊνό…
Έτσι εμφανίζεται η ηρωίδα του μυθιστορήματος της Ζ.Κ. σ’ ένα ελληνικό νησί που φαινομενικά πορεύεται ήσυχο μέσα στο χρόνο. Και με την ίδια φαινομενική “ησυχία” η συγγραφέας αρχίζει να φωτίζει χαρακτήρες, στιγμές, πρόσωπα, χώρους και τόπους ταξιδεύοντας με μαεστρία στο χρόνο και οδηγώντας μας αθόρυβα αλλά διεισδυτικά στο δαιδαλώδη κόσμο της ψυχής και της ζωής των ανθρώπων της μικρής και σκληρής κοινωνίας του νησιού.
Μυστικά και ψέματα, σθένος και μικροψυχίες, συγκαλυμμένα πάθη, ηρωικές κινήσεις και αδύναμοι άνθρωποι αναδύονται από τις σελίδες του μυθιστορήματος της Ζέτας Κουντούρη.
Η συγγραφέας που μέχρι σήμερα έχει διακριθεί στο είδος του διηγήματος υπηρετεί το μυθιστόρημα, με δεξιότητα που εκπλήσσει: κλασικές αρετές που δένουν αρμονικά με στοιχεία μοντέρνας γραφής και δομής χαρακτηρίζουν και αναδεικνύουν την ιστορία αυτού του βιβλίου.