Τάσος Φάλκος

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Τάσος Φάλκος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Κατοχή και εμφύλιος σημαδεύουν τα παιδικά του χρόνια. Στα φοιτητικά του χρόνια επηρεάζεται βαθύτατα απ’ τον Αισχύλο και τον Πλάτωνα. Πρώτη μορφή των “Δικαίων” με κύριο θέμα την εμποδισμένη δράση των ανθρώπων που προσπαθούν να έχουν οδηγό μονάχα τη συνείδησή τους. Στις Βρυξέλλες, όπου βρίσκεται με υποτροφία της βελγικής κυβέρνησης, αρχίζει τη σύνθεση του “Διγενή Ακρίτα”, όπου επιχειρεί να περιγράψει τη διφυή ανθρώπινη υπόσταση, το γήινο και το θεϊκό στοιχείο, αλλά και την ακραία, οριακή κατάστασή του και την κεντρική ιδιότητα του φύλακα. Διορίζεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1970-72 βρίσκεται στο Παρίσι με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, όπου προετοιμάζει τη διδακτορική διατριβή του, ενώ παράλληλα γράφει τη “Σοφίτα”, θεατρικό κατά της δικτατορίας και κάθε μορφής καταπίεσης. Με αφορμή το θάνατο του Μικρασιάτη πατέρα του, γράφει τα μικρασιάτικα αφηγήματα “Η νύχτα” και το μυθιστόρημα “Η λίμνη”. Στα επιστημονικά του έργα ερευνά θέματα της ηθικής φιλοσοφίας, της αρχαίας θρησκείας και της μεθοδολογίας των επιστημών. Η μελέτη του για τον ελληνικό αθλητισμό έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Ο συγγραφέας σήμερα υπηρετεί ως καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Μυθιστορήματα
Η λίμνη (2019), Εκδόσεις Φυλάτος

Διηγήματα
Το χρονικό των δικαίων (1992), Δόμος

Αφηγήσεις
Μαρτυρίες για έναν απόντα φίλο (1999), Μπαρμπουνάκης Μανώλης
Τουρκές η νύχτα (2009), Ζήτρος

Ποίηση
Σχεδιάσματα με φως (2005), Ζήτρος
Πρότυπα και ομοιώματα (2016), Αρμός

Η λίμνη – Τάσος Φάλκος




Του ήρθε ξαφνικά η πιο τρελή ιδέα, η πιο παράλογη παρόρμηση: Να βυθιστεί συνειδητά στη λίμνη, που τώρα ήξερε πως ήτανε πολύ βαθιά!
Εάν επρόκειτο για κάποια λίμνη απλή, συνηθισμένη, το πράγμα δε θα ήτανε παράξενο και ούτε βέβαια τρελό. Αλλά αυτή η λίμνη ήταν κάτι διαφορετικό, ήτανε τυλιγμένη με μυστήριο, ενέπνεε σε όλους δέος σχεδόν θρησκευτικό. Οι χωρικοί το θεωρούσαν επικίνδυνο να μπεις στη λίμνη και προπαντός μισόγυμνος, εκτεθειμένος σε δαιμονικές δυνάμεις. Άλλοι το έβλεπαν σαν ιεροσυλία… Αλλά ακριβώς ετούτο το απρόσιτο μυστήριο, ο τρόμος ο θρησκευτικός που ενέπνεε, έκαμναν τόσο ελκυστική την ιεροσυλία, γι’ ανθρώπους βέβαια που ελκύονται από τη γνώση και τον θάνατο. Να μπεις μέσα στη λίμνη δηλαδή, με την ελπίδα να παραβιάσεις κάποια μυστικά της, έστω με τίμημα να τιμωρηθείς σκληρά.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Φυλάτος, 2019, 280 σελ.

Πρότυπα και ομοιώματα – Τάσος Φάλκος




Τα ανθρωπιστικά και απάνθρωπα πρότυπα, η τραγική αλλοίωση των υψηλών προτύπων-ιδεών κατά την εφαρμογή, ο προβληματισμός επάνω στα ρεύματα-σχολές και τα «πρότυπα» της λογοτεχνίας, η «μίμηση» και η δημιουργία, είναι τα βασικά θέματα των ποιημάτων αυτών, που επιδιώκουν να είναι τόσο δραματικά όσο και στοχαστικά.

Ποίηση, Αρμός, 2016

Τουρκές η νύχτα – Τάσος Φάλκος




“Παλιότερα μιλούσαμε για τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ποντίων. Έζησα τον δικό μας τον ξεριζωμό. Τώρα γίνεται λόγος για την εξόντωση των Κούρδων. Έζησα από κοντά τους Τούρκους… Και κάθε τόσο το σκοτάδι κατεβαίνει μες στα μάτια τους! Τους κυριεύει η τρέλα της κυριαρχίας! Σφάζουνε τους λαούς της Μικρασίας. Μας σφάζουν και μας αδικούν, κι έπειτα μας μισούν που μας αδίκησαν… Αν είχα χέρια να παλέψω, δεν θα ζητούσα να παλέψω με έναν Τούρκο. Θα πάλευα με τη Νύχτα!”

Πεζά, Ζήτρος, 2009

Σχεδιάσματα με φως – Τάσος Φάλκος




«Το φως και το νερό»
Νέος αγάπησα το φως
Πώς όμως να το παραβάλω με τ’ ακοίμητο νερό;
Εγώ μες στο νερό γεννήθηκα
κάτω απ’ το σύννεφο και τον αέρα
Και πώς να κατοικήσω μες στο φως;
Θα με συνέτριβε μόνο σε μια στιγμή!
Έτσι λοιπόν κάθομαι εδώ κι αντανακλώ το φως
με τη νερένια ύπαρξή μου.

Zωγραφική: Ingrid Zamecnikova

Ποίηση, Ζήτρος, 2005, 112 σελ.

Μαρτυρίες για έναν απόντα φίλο – Τάσος Φάλκος




Μετά από τριάντα χρόνια αναζήτησης του Απόλυτου, ο συγγραφέας έχει σχεδόν ολοκληρώσει τη Μητρόπολη, μια σειρά από αυτοτελή λογοτεχνικά έργα, που καταγράφουν τη σχέση μιας συνείδησης με την ιστορία του καιρού της, σχέση επώδυνη και τραγική, απ’ την οποία πήγασε μια ανάλογη φιλοσοφία. Με το “Μητρόπολη”, θέλει να πει “Μητρόπολη της Οδύνης”, και εννοεί το χώρο αυτό που ζούμε εμείς οι Νεοέλληνες.
Υπάρχει μια σειρά από θέματα που ο συγγραφέας σχεδόν σ’ όλα τα έργα του, είτε γιατί πάντα τον τυραννούν είτε γιατί αποτελούν τα κύρια δομικά υλικά του. Τα θέματα αυτά ας θεωρηθούν οι κολόνες του ναού που προσπαθεί να οικοδομήσει.

Αφηγήσεις, Μπαρμπουνάκης Μανώλης, 1999, 222 σελ.

Το χρονικό των δικαίων – Τάσος Φάλκος




Μετά από τριάντα χρόνια αναζήτησης του Απόλυτου, Ο συγγραφέας έχει σχεδόν ολοκληρώσει τη “Μητρόπολη”, μια σειρά από αυτοτελή λογοτεχνικά έργα, που καταγράφουν τη σχέση μιας συνείδησης με την ιστορία του καιρού της, σχέση επώδυνη και τραγική, απ’ την οποία πήγασε μια μεταφυσική φιλοσοφία.
Με το “Μητρόπολη” θέλει να πει “Μητρόπολη της Οδύνης” και εννοεί τον χώρο αυτό που ζούμε εμείς οι Νεοέλληνες.
Υπάρχει μια σειρά από θέματα που ο συγγραφέας επαναφέρει σχεδόν σ’ όλα τα έργα του, είτε γιατί πάντα τον τυραννούν είτε γιατί αποτελούν τα κύρια δομικά υλικά του. Τα θέματα αυτά ας θεωρηθούν οι κολόνες του ναού που προσπαθεί να οικοδομήσει.
Τα περισσότερα απ’ τα έργα που απαρτίζουν τη “Μητρόπολη” είναι αδημοσίευτα. Το “Χρονικό των Δικαίων” είναι τό τρίτο της σειράς.

Διηγήματα, Δόμος, 1992, 101 σελ.

Πηγές: Biblionet, Δόμος, Μπαρμπουνάκης Μανώλης, Ζήτρος, Αρμός, Εκδόσεις Φυλάτος