Το 1968 διέκοψε τις σπουδές του στα οικονομικά και συνέχισε στην Αγγλία και στον Καναδά εστιάζοντας σταδιακά στη Φιλοσοφία. Το 1978 επέστρεψε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε διδακτικά και ερευνητικά με τη Φιλοσοφία της Επιστήμης. Το 1983 ολοκλήρωσε τη διατριβή του με τον καθηγητή Ν. Αυγελή και αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Αριστοτελείου Παν. Θεσσαλονίκης. Αμέσως η διατριβή του εξεδόθη ως βιβλίο με τίτλο “Η σύγκρουση επιστήμης και επιστημολογίας” (εκδ. Σύγχρονα Θέματα). Ταυτόχρονα ανέλαβε διδακτικά καθήκοντα στο ΕΜΠ εγκαινιάζοντας, με τους Κ. Γαβρόγλου, Α. Μπαλτά και Π. Νικολακόπουλο, τη διδασκαλία της Φιλοσοφίας της Επιστήμης στα ελληνικά ΑΕΙ. Είναι καθηγητής Αναλυτικής Φιλοσοφίας, Γλωσσολογίας και Ηθικής του τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Περί φιλοσοφικής μεθόδου – Άρης Κουτούγκος
Υπάρχει τελικά κάτι που περιορίζει την ένταξη της όποιας ανθρώπινης σκέψης, ή κρίσης, στο σύνολο των φιλοσοφημάτων; Υπάρχει μήπως κάτι που εμποδίζει την αναγνώριση κάθε ερωτήματος ως φιλοσοφικού; Αν ναι, αξίζει να αναζητήσουμε μία μέθοδο κατάλληλη να αναδείξει αυτούς τους περιορισμούς, μία μέθοδο έρευνας, έστω, απλά συμβατής με την ταυτότητα της φιλοσοφίας· αν τελικά κάτι είναι η φιλοσοφία είναι επειδή μπορεί (αν μπορεί) να οικοδομεί πάνω σε μια αντικειμενική μέθοδο έρευνας…
Ελληνικά Γράμματα, 2006, 248 σελ.
Between the Moral and the Rational – Aris Koutoungos
Essays on Meta-ethics: Moral Beliefs, Values and Desires, Moral Motivation, Rationality and Moral coherence
Is it possible that I desire more intensely to act according to my second best judgment than I desire to act according to my leading one, at the very same instance?
Is this (hypothetical) incoherence recognizable in our ordinary moral deliberations?
If yes, it is worth adjusting our intuitions and philosophical insight so that such incoherence is seen to fall in some place it deserves between the moral and the rational…
Εκδόσεις Παπαζήση, 2008, 268 σελ.
Φιλοσοφικοί τόποι – Άρης Κουτούγκος
Προσβάσιμοι από εμπειρία, λογική και… καλή θέληση
…ίσως η μόνη χρησιμότητα να προτάσσει κανείς το ερώτημα “τι είναι φιλοσοφία” στην αρχή ενός εγχειριδίου είναι να περιορίσει τις παρενέργειες τυχόν προϊδεάσεων του αναγνώστη περί φιλοσοφίας γενικώς… …οι περισσότερες και πιο συνηθισμένες παρενέργειες προέρχονται από τη διάχυτη αντίληψη ότι η φιλοσοφία αφορά τα πάντα. Όπως θα δούμε όμως στο κεφάλαιο περί επιστήμης ό,τι μπορεί να είναι για τα πάντα δεν είναι για τίποτα…
…αντίθετα, η προσήλωση στην αναζήτηση πάγιων διακρίσεων όπως, του αληθούς από το ψευδές, του καλού από το κακό, του ωφέλιμου από το επιβλαβές, του πραγματικού από την εικασία, και άλλων περισσότερο εξειδικευμένων, όπως, του κατάλληλου από το ακατάλληλο, κ.λπ., είναι αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της πειθαρχημένης φιλοσοφικής σκέψης. Για το λόγο αυτό η κατανόηση συγκεκριμένων φιλοσοφικών ερωτημάτων για τη γνώση, την αρετή, την ελευθερία, την επιστήμη, την κοινωνική και ψυχολογική ταυτότητα του ανθρώπου, αλλά και πιο εξειδικευμένων όπως, για τον ορθολογισμό, την ηθική ευαισθησία, τη δυνατότητα επικοινωνίας, και άλλων, παρεμποδίζεται από την αντίληψη ότι η φιλοσοφική σκέψη κατ’ ανάγκη υπερβαίνει κάθε τι το συγκεκριμένο – αν όντως είναι για “τα πάντα”, οι περισσότερες από αυτές τις επιθυμητές διακρίσεις φθίνουν σε δευτερεύοντα και τριτεύοντα ρόλο, ακόμη και ως την πλήρη πολλές φορές κατάργησή τους…
…και φυσικά οι συνέπειες αυτής της κατάργησης συχνά διαστρέφουν τη σχέση μας με την πραγματικότητα…
…η αλήθεια, π.χ., εκφυλίζεται σ’ αυτό που απλά νομίζουμε ότι είναι αλήθεια…
Εκδόσεις Παπαζήση, 2010, 215 σελ.
Σονάτες για βροχή και πιάνο – Άρις Κουτούγκος
Ερημιά κι απόγευμα, μουσικές κυλούσαν
απ’ τα κεραμίδια ανάλαφρτες σκιές
όλα τρέχαν γύρω μου, μοσχοβολούσαν,
ζωηρά τραγούδια που γελούσαν, και παιδιά
ανέμελα ένα σωρό…
…κι ήρθε μες στα μάτια μου πάλι
ανθισμένη η παλιά εκείνη γειτονιά.
Βλέμματα νυχτολούλουδα παντού
και χέρια κρίνοι θύμιζαν
το απόβραδο με την ασετιλίνη,
μα έλειπε απ’ την εικόνα η Αργυρώ.
Νοέμβρη μήνα είχε φύγει
πάνω στην ώρα που αρχίζει το παιχνίδι
και χάθηκε μέσα στο τρένο των οχτώ (σαν φίδι
ακόμη το ακούω να σφυρίζει) αλλά μετά
ξεχάστηκε με τον καιρό. Κι από τότε
είχε μείνει αρχηγός η Κατερίνη.
Ήταν μια κόρη λυγερή ξανθή
γεμάτη χάρη, μα ήτανε καρδιά σκληρή
κι όλα τ’ αγόρια μεγαλώνοντας μαράζωναν
κανείς που δεν της άρεσε, κανέναν
που δεν ήθελε να πάρει.
Γαβριηλίδης, 2012, 109 σελ.
Καλοκαίρια τρόπος του λέγειν – Άρις Κουτούγκος
ΑΙΧΜΕΣ
Στριφογύριζε ο νους σαν παλιός
δίσκος γεμάτος λέξεις, γεμάτος μνήμες
και η βελόνα χοροπηδούσε στ’αυλάκια,
μα σκάλωνε πού και πού στους έρωτες-
αυτοί αντιστέκονταν (ως γνωστόν)
στην απόλυτη λεύκανση
στην υποτονική
αποτύπωσή τους
στο χαρτί,
στον άδοξο
στον προδιαγεγραμμένο
εξαγνισμό τους.
Γαβριηλίδης, 2014, 76 σελ.
Περίπατοι στην γκαλερί – Άρις Κουτούγκος
ΒΑΡΕΘΗΚΑ
Δε βιάστηκα να φύγω, περίμενα ώσπου πέρασαν δυο τρία τρένα, ίσως και τέσσερα, δεν τα μετρούσα, γι’ αυτό περίμενα εξάλλου, να δω πώς τρέχει ο χρόνος -άκου τώρα- χωρίς, λέει, καθόλου μέτρημα, κανένα μέτρημα.
Για μια στιγμή φοβήθηκα, σαν να ‘χαν σταματήσει τα ρολόγια, μια φέτα ήλιος να ‘χε καρφωθεί στη δύση, και ο σφυγμός μου, ούτ’ αυτός, τίποτα δεν ακουγόταν.
Βαρέθηκα.
Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2016, 76 σελ.
Κουρασμένα πηγάδια – Άρις Κουτούγκος
ΠΕΡΙΞ ΠΕΡΙΠΤΕΡΩΝ
Σήμερον κρεμάται επί σύρματος (και καθ’
εκάστην) πέριξ περιπτέρων των παθών
του ανθρώπου ανηλεής χειραγώγησις.
Και προσκυνούντες το περιπτερικόν τούτο πάνθεον
της παραπλεύρου ενημέρωσης οι πιστοί ενίοτε
προσέκρουον επί αναχωμάτων λήθης
προ των τειχών της ωμής Αληθείας, ασφαλώς μεν…
αν και ετραυματίζοντο ελαφρώς.
Και εγένετο φως. Ημέραι πάσαι.
Και περί των εποχικών ανθέων, πάσαι αι ανα-
στολαί περί προχείρων ανεγέρσεων (εντούτοις
συμπαθών) εμφανισθέντων κάτωθεν γκριζωπής
αν και συνεσταλμένης ανοιξιάτικης
κατήφειας, εκτάκτως ανεστάλησαν.
Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2019, 88 σελ.
Σονάτες για βροχή και πιάνο (2012), Γαβριηλίδης
Καλοκαίρια τρόπος του λέγειν (2014), Γαβριηλίδης
Περίπατοι στην γκαλερί (2016), Γαβριηλίδης
Κουρασμένα πηγάδια (2019), Γαβριηλίδης
Δοκίμια-Μελέτες-Ερμηνεία και κριτική
Περί φιλοσοφικής μεθόδου (2006), Ελληνικά Γράμματα
Between the Moral and the Rational (2008), Εκδόσεις Παπαζήση
Φιλοσοφικοί τόποι (2010), Εκδόσεις Παπαζήση
Περί φιλοσοφικής μεθόδου (2012), Πεδίο (Ε)
Συλλογικά έργα
Η χρήση παραδειγμάτων στη φιλοσοφία (2005), Εκκρεμές
Οι ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (2011), Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Μεταφράσεις
Συλλογικό έργο (1997), Επιστημολογία, Νήσος
Πηγές: Biblionet, Ελληνικά Γράμματα, Γαβριηλίδης, Εκδόσεις Παπαζήση, Πεδίο