Σπούδασε Ιστορία και αρχαιολογία στη Σορβόννη και ιστορία της τέχνης στη Σχολή του Λούβρου, στο Παρίσι (οι γνώσεις της γύρω από αυτά τα θέματα είναι πλέον ατροφικές). Γύρισε στην Ελλάδα το 2000 -για τους λάθους λόγους- και έκτοτε ασχολείται με το χόμπι της, το διάβασμα. Γρήγορα συνειδητοποίησε ότι η ανάγνωση μπορεί να γίνει επάγγελμα και έτσι έγινε επαγγελματίας αναγνώστρια σε εκδοτικούς οίκους, δούλεψε στο greekbooks.gr και τώρα αρθρογραφεί στην “Athens Voice” και στο γυναικείο περιοδικό “Look”, γράφει για βιβλία αλλά και για θέματα της πόλης. Επίσης, είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του ηλεκτρονικού περιοδικού κριτικής για τα γράμματα και τις τέχνες, www.critique.gr. Το δεύτερο αγαπημένο της χόμπι είναι να περπατάει, χωρίς προορισμό, στις πόλεις του κόσμου. Πάντα ταξιδεύει με 2.500 σελίδες στις αποσκευές (και πληρώνει υπέρβαρο φυσικά) από φόβο μήπως ξεμείνει και δεν έχει κάτι να διαβάσει. Η συλλογή διηγημάτων “Εξαφανίσεις” (Πόλις, 2013) αποτέλεσε το πρώτο της βιβλίο.
Ο βιογράφος (2016), Πόλις
Διηγήματα
Εξαφανίσεις (2013), Πόλις
Πεζογραφία
Στο Λονδίνο (2019), Πόλις
Στο Λονδίνο – Ελεάννα Βλαστού
Έχετε ταξιδέψει ποτέ στο Λονδίνο; Εγώ, ναι. Μιλάτε αγγλικά; Κι εγώ. Μέχρι που μετακόμισα εκεί, και όλα άλλαξαν. Ούτε το Λονδίνο ήταν αλλιώτικο ούτε τα αγγλικά ακατανόητα. Αλλά κάτι μου διέφευγε: καταλάβαινα τι έλεγαν, αλλά όχι τι εννοούσαν. Και συνειδητοποιούσα ότι καταλάβαινα όλο και λιγότερα. Έπρεπε να τα γράφω για να τα καταλαβαίνω.
Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί μια καθημερινή καταγραφή -ποτέ δεν κράτησα ημερολόγιο-, αλλά σκέψεις για την πόλη και τους κατοίκους της, με τον τρόπο που θα προσέγγιζε το θέμα ένας εθνογράφος.
Πρώτα τα κλισέ. Γιατί τα λέμε έτσι; Γιατί υπάρχουν· η βροχή, το στήσιμο στις ουρές, η συνέπεια και η ακρίβεια, το αλκοόλ. Έπειτα οι εφημερίδες, τα θέατρα, οι εκθέσεις, και το γράμμα στη Μέγκαν προκειμένου να τη μεταπείσω. Τέλος, η απόφασή μου να γίνω πειραματόζωο, η λαμπρή καριέρα στην ΜΙ6, τη Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου, και μια αυτοκρατορία που δεν υπάρχει πια.
Ε.Β.
Πεζά, Πόλις, 2019, 216 σελ.
Ο βιογράφος – Ελεάννα Βλαστού
Το οικογενειακό χρονικό των Χριστοδούλου (των γνωστών κλωστοϋφαντουργών) πρέπει να αναδεικνύει τα επιτεύγματά τους – και, προφανώς, να αποσιωπά διακριτικά τα μελανά τους σημεία. Αυτή είναι, εμμέσως πλην σαφώς, η εντολή του πατριάρχη της οικογένειας προς τον επίσημο βιογράφο.
Βιογράφος και αφηγητής συγχρόνως, ο Θωμάς Καμπέρης, άνεργος δημοσιογράφος, βρίσκεται στο πατρικό της οικογένειας, στην Κέρκυρα, ανάμεσα στον επιβλητικό Πρόεδρο και την καθωσπρέπει σύζυγό του, τον γιο τους, τα ανίψια τους και τη γιαγιά.
Στην κεκλεισμένων των θυρών συζήτηση γνωριμίας δεν αναφέρεται, βεβαίως, τίποτα για το σκοτεινό παρελθόν στα χρόνια της Κατοχής, ούτε για τον αδίστακτο ιδρυτή της επιχείρησης. Λείπει το αληθινό και το αυθεντικό, ενώ, αντιθέτως, περισσεύουν η αυταρέσκεια, η ιδιοτέλεια και η υποκρισία.
Ο βιογράφος ακούει, αναγκαστικά, τις κοινοτοπίες που λέγονται, κρίνοντας και κατακρίνοντας τα λόγια και τη νοοτροπία των συνομιλητών του, ανυποψίαστος για τις εκπλήξεις που του επιφυλάσσει η συζήτηση…
Μια νουβέλα για τη μεταπολεμική και τη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία, γι’ αυτούς που επιβίωσαν και αυτούς που κυριάρχησαν, με τις ικανότητες, τον κυνισμό και τις συναλλαγές τους, προσωπικές και οικονομικές, δοσμένη με αμεσότητα, χιούμορ και κριτική ματιά.
Μυθιστόρημα, Πόλις, 2016, 168 σελ.
Εξαφανίσεις – Ελεάννα Βλαστού
Στη χώρα που ξόδεψε τα παιδιά της, το παρόν μοιάζει με φάντασμα και γίνεται σημείο αναφοράς το παρελθόν. Έτσι, αναζητούνται κειμήλια και χαρούμενες αναμνήσεις, όνειρα, υποσχέσεις και άνθρωποι. Όμως οι άνθρωποι εξαφανίζονται. Γιατί; Γιατί έτσι.
Έξι πρόσωπα καθημερινά, εκτεθειμένα στα απρόοπτα του βίου· άνθρωποι που κυκλοφορούν δίπλα μας, στην Αθήνα: κάπου στη λεωφόρο Κηφισίας, όπου πωλείται κι αγοράζεται το όνειρο για “ψηλά μελαχρινά”, στο Σύνταγμα, στον ξεθωριασμένο απόηχο των Αγανακτισμένων και στα μαγαζιά που αγοράζουν χρυσό, στις γειτονιές της πόλης. Μονολογούν -κυρίως- και διαλέγονται -σπανίως-, το καθένα μέσα στο δικό του κλειστό σύμπαν. Αντιτάσσουν στη βιαιότητα των αλλαγών που τους επιβάλλονται τη δύναμη και τις αδυναμίες τους, την αξιοπρέπεια και το πείσμα τους.
Έξι διηγήματα “δωματίου”, που αποδίδουν τη στιγμή με λιτή αφήγηση και χαμηλούς τόνους, ελεγχόμενο πάθος και συμπάθεια για τα ανθρώπινα. A. K.
Διηγήματα, Πόλις, 2013, 75 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Πόλις
