Έργα της:
– Μεσαιωνικός Κόσμος (εκδ. Γνώση, 1985)
– Histoire de L’ Europe από 12 Ευρωπαίους Ιστορικούς (εκδ. Hachette Paris-France, 1992 / β’ έκδοση: 1997)
– Η Ελλάδα του Μεσοπολέμου, εικόνες και πρόσωπα (διηγήματα, εκδ. Desmos, Paris, France, 2002)
– Το ημερολόγιο του Κίμωνος 1821-1827 (εκδ. Ποταμός, 2012).
Το άλλο Παρίσι (2019), Εκδόσεις Παπαζήση
Κι εσείς εδώ; (2021), Επίμετρο
Αφηγήσεις
Περίβολος Αγίου Διονυσίου 11 (2017), Sestina
Ταξίδια και περιηγήσεις
Το ημερολόγιο του “Κίμωνος” (2012), Ποταμός
Κι εσείς εδώ; – Φούλα Πισπιρίγκου
Μια ζωή σε μέρες
Όλα εκ των υστέρων κρίνονται. Γέννησαν, μεγάλωσαν, δίδαξαν, παρακολούθησαν από κοντά και μακριά και, τέλος, τα άφησαν να βαδίσουν στον δικό τους δρόμο. Τα παιδιά είναι δανεικά για κάποια χρόνια και μετά ακολουθούν την πορεία τους και γίνεσαι ο επισκέπτης στη ζωή τους.
Διηγήματα, Επίμετρο, 2021, 184 σελ.
Το άλλο Παρίσι – Φούλα Πισπιρίγκου
[Οι μικρές μου ιστορίες]
Τα όνειρα ξέβαψαν μες στη συνεχή βροχή της πόλης των οραμάτων και των υποσχέσεων. Τα βήματα χάθηκαν στα μεγάλα μπουλβάρ και στα σοκάκια των υποβαθμισμένων καρτιέ, εκεί όπου έσερναν τις υπάρξεις τους οι “αγωνιστές”. Πρόσωπα της αλήθειας και του μύθου, ήταν όλοι εκεί στα φωτεινά ή σκοτεινά δρομάκια, στις σοφίτες και στα δωμάτια-διάδρομοι που στέγαζαν τα όνειρα του ελληνισμού των δύο ταχυτήτων. Εκείνοι που έτρεχαν στις ανοιχτές λεωφόρους, συνοδοιπόροι των μεγάλων αλλαγών κι εκείνοι που προσπαθούσαν να προλάβουν το τρένο μιας άλλης αλλαγής.
Δυο πόλεις, δυο κόσμοι, δυο αγώνες. Παρίσι, Αθήνα-οι πόλεις με τις ιστορίες των παιδιών τους, τους “ήρωες” που διεκδίκησαν την ανταμοιβή τους…
Διηγήματα, Εκδόσεις Παπαζήση, 2019, 176 σελ.
Περίβολος Αγίου Διονυσίου 11 – Φούλα Πισπιρίγκου
Η ταράτσα έγινε ένα τεράστιο πουλί που πετάει. Πιάνεται στα φτερά του, θέλει να το σταματήσει, μα κείνο είναι δυνατότερο, την παίρνει μαζί του. Έφυγε. Βλέπει τον κόσμο από ψηλά, τον περίβολο, μια μεγάλη τσιμεντένια αυλή και δεν τον αναγνωρίζει. Προσπαθεί να διακρίνει τα χνάρια, τις γραμμές, τα πρόσωπα, μα χάνονται σιγά σιγά και γίνονται σημαδάκια, μικρές κουκκίδες που διαλύονται. Εκείνη ονειρεύεται γαντζωμένη στις φτερούγες του τεράστιου πουλιού που τη μεταφέρει στην ξένη. Ακουμπάει στη γη, περπατάει δειλά, σιγά, σαν τον νεοσσό που κοιτάζει τον νέο του κόσμο. Τα καινούρια της μάτια δε βλέπουν όνειρα, και το βράδυ, σαν θα πέσει στο κρεβάτι της, δε θα την ξυπνήσει καμιά φωνή.
Αφηγήσεις, Sestina, 2017, 172 σελ.
Το ημερολόγιο του “Κίμωνος” – Φούλα Πισπιρίγκου
Κανόνες του πως να κρατήται το Ημερολόγιον…
Το να κρατούν ένα Ημερολόγιον δεν είναι άλλο, παρά του να κρατούν λογαριασμό της οδοιπορίας ενός Καραβιού, εις τρόπον οπού να ημπορούν να εξεύρουν εις κάθε ώραν, το πλάτος και το μήκος οπού ευρίσκεται. Εκ τούτου δεν συνίσταται μόνον η υπόληψις του Ναυκλήρου, αλλά συνίσταται ακόμη η ζωή και αι περιουσίαι των ανθρώπων.
Όθεν ας στοχασθούν πόσον προσεκτικοί χρεωστούν να είναι εκείνοι όπου αναδέχονται την φροντίδα του να κυβερνούν Καράβια εις το πέλαγος, και πόσην επιμέλειαν εις τούτο χρεωστούν να έχουν, δια να κρατούν το Ημερολόγιον όσον το δυνατόν με την μεγαλυτέραν ακρίβειαν. (“Σπυρίδων Ζαφαράνας Κεφαλλινεύς, του Ναυκλήρου εφημερίς εις το πέλαγος”
Τυπογραφείον Πατριαρχείου Κων/πόλεως 1803)
Το καράβι, οι άνθρωποί του, το ταξίδι, η ζωή του, μέσα από τις καταγραφές του ημερολογίου του, είναι ένας κόσμος ξεχωριστός με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που, στη διάρκεια του χρόνου και με την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, άλλαξαν τη μορφή του.
Τότε χειρόγραφο και συχνά άτεχνο. Σήμερα κωδικοποιημένο στον υπολογιστή, όμως η σπουδαιότητα των καταγραφών του παραμένει ίδια γιατί το καράβι, οι άνθρωποί του, το ταξίδι και η ζωή του θα εξαρτώνται και από την επιμέλεια του εκάστοτε γραμματικού που βαστά το Ημερολόγιο.
Ταξίδια και περιηγήσεις, Ποταμός, 2012, 376 σελ.
Πηγές: Biblionet, Sestina, Ποταμός, Εκδόσεις Παπαζήση, Επίμετρο
