Νίκος Δ. Πλατής

Το αποδέλοιπο Κολοκοτρωνέικο – Νίκος Δ. Πλατής

Δοκίμιο/Ιστορία


Με συνολικά 288 σελίδες και 2 τετράχρωμα δεκαεξασέλιδα, με εκατοντάδες σπάνιες εικόνες εποχής και πάμπολλες (και σπαρταριστές) μικροϊστορίες από το 1821, αναδεικνύει την αθέατη πλευρά του 1821. Διαβάζοντας το αποδέλοιπο Κολοκοτρωνέικο, πέραν των αμιγώς επαναστατικών «ρεπορτάζ», ο αναγνώστης έχει πρόσβαση και σε πλήθος «λεπτομερειών» που η επίσημη ιστορία αποσιωπά εκ συστήματος, όπως λόγου χάρη:
• Ότι στα Απομνημονεύματά του ο ίδιος ο Παλαιών Πατρών Γερμανός δεν αναφέρει πουθενά πως αυτός κήρυξε την Επανάσταση: «Η κοινή λογική λέει πως αν είχε κηρύξει μια Επανάσταση… θα το θυμόταν». Σωστά;
• Ότι το μένος των επαναστατών δεν μετριαζόταν στα γυναικόπαιδα του εχθρού, δεν υπήρχε έλεος για κανέναν τους. Άκρως συγκλονιστική γι’ αυτές τις φρικτές μέρες της εκδίκησης η μαρτυρία του νεαρού αξιωματικού Brengeri, ο οποίος έζησε τις ωμότητες και τη σφαγή των αιχμαλώτων Κορινθίων Τούρκων και τις ιστορεί: «Μια μέρα, περνώντας από την αγορά, είδα πλήθος συγκεντρωμένο. Ζύγωσα και είδα μια νεαρή Τουρκάλα που οι Έλληνες στρατιώτες, ύστερα από κάθε λογής προσβολές και ταπεινώσεις, την είχαν μαχαιρώσει πολλές φορές στο πρόσωπο και στα χέρια. Το θύμα σύρθηκε όλη τη νύχτα με τα γόνατα και έφθασε στην πλατεία για να ζητήσει βοήθεια. Οι Έλληνες που την τριγύριζαν, την έφτυναν, ξέσχιζαν τα ρούχα της και την έβριζαν πουτάνα Τουρκάλα. Τα ανοιχτά τραύματά της που αιμορραγούσαν θα μπορούσαν να συγκινήσουν και πέτρινη καρδιά. Έτρεξα στο σπίτι του Κωλέττη, μινίστρου του πολέμου, και τον παρακάλεσα να στείλει δύο στρατιώτες για να απομακρύνουν αυτό το δύστυχο πλάσμα και να δώσουν ένα τέλος στο μαρτύριό του. Ο Κωλέττης έδωσε αμέσως εντολή. Σε λίγο ήρθαν στην Αγορά δύο άνδρες, άρπαξαν την Τουρκάλα με βάρβαρο τρόπο, την πήραν
παράμερα, τη σκότωσαν με τρεις σπαθιές και την παράτησαν στα σκυλιά. Ήταν μια από τις φρικαλέες σκηνές που αντίκρυζα καθημερινά». (Σιμόπ., τ. 2, σ. 33)
• Ότι ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, παρά τη φήμη του μέσα και έξω από τη Μάνη, στρατιωτικά ήταν μηδαμινός και ουδέποτε έπραξε κάτι αξιομνημόνευτο

Ιστορία, Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, 2020, 288 σελ.

Μικρομέγα Κολοκοτρωνέικο – Νίκος Δ. Πλατής

Δοκίμιο/Ιστορία


Διαβάζοντας το Κολοκοτρωνέικο, πέραν των αμιγώς επαναστατικών “ρεπορτάζ”, ο αναγνώστης έχει πρόσβαση και σε πλήθος “λεπτομερειών” που η επίσημη ιστορία αποσιωπά εκ συστήματος, όπως λόγου χάρη:
– Ότι στη Λευκάδα (Santa Maura), λίγο πριν την έκρηξη της Επανάστασης, κυκλοφορούσε ένας καουμπόης με την παραδοσιακή στολή του (καπέλο αλά Τζον Γουέιν, μπότες με σπιρούνια κτλ.).
– Ότι στα 1824, όταν ο λόρδος Μπάιρον εγκαταστάθηκε στην Κεφαλονιά ως “τουρίστας”, ακολούθησε επακριβώς το… παραδοσιακό παιδοφιλικό πρόγραμμα (όπως γράφει η βιογράφος του Βύρωνα Μπενίτα Άισνερ) που “προσέφερε” η νήσος σ’ εκείνους που είχαν το πουγκί με τους απαιτούμενους παράδες· ξεναγός δε του ρομαντικού Άγγλου ποιητή ο γνωστός μας εθνικός ήρως Ανδρούτσος.
– Ότι ο Ιμπραήμ διέδιδε πως ο Κολοκοτρώνης δεν αξίζει ούτε μία πρέζα ταμπάκο και πως ο Κολοκοτρώνης από τη μεριά του τον καλούσε να παλέψουν (σε μονομαχία).
– Ότι ο Καποδίστριας δεν ήταν Έλληνας, αλλά ένας ελληνοποιημένος αριστοκράτης Βενετζάνος (Βενετσιάνος).
– Ότι ο προαναφερόμενος Καποδίστριας είχε σκεφθεί να εποικήσει την Ελλάδα με Ελβετούς χωρικούς. – Ότι η παροιμία “Ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα” στα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη παρουσιάζεται παντελώς αντεστραμμένη, διέπεται από το δίκαιο των αγρίων και ουχί το αντίθετο: “τα ήμερα δεν θα διώξουν τα άγρια, όλα φεύγουν, ο σπουργίτης πάντοτε μένει”. Που πάει να πει πως από τότε (1821) μέχρι και σήμερα πολλά άλλαξαν, ακόμη και η σημασία των παροιμιών…

Ιστορία, Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, 2019, 256 σελ.

Γελαστικό λεξικό – Νίκος Δ. Πλατής

Eκατοντάδες λήμματα, περί τις 600 σπάνιες φωτογραφίες, χιλιάδες χρόνια (ειπωμένης κι ανείπωτης) γελαστικής ιστορίας

– ατυχήματα, τα (Εν Γέν.). Ατυχή συμβάντα, παθήματα. Αν είναι των άλλων (και όχι δικά μας), τότε γελάμε μέχρις δακρύων ενίοτε, με ορισμένα απ’ αυτά. Αν, πάλι, είναι δικά μας τότε γελάνε οι άλλοι μαζί μας. Τόσο… απλά.

– ειδήσεις, οι (Εν Γέν.). Κατ’ ευφημισμόν η προπαγάνδα, η συστηματική δηλαδή προσπάθεια πλύσης εγκεφάλου (τηλεθεατών και άλλων) με πληροφορίες, απόψεις και ιδέες που ελάχιστη σχέση έχουν με την αλήθεια (και καμία με τα πραγματικά τους συμφέροντα). Οι εκφωνητές των ειδήσεων έχουν (το ίδιο, όπως και οι ζητιάνοι) μια “ειδική φωνή” όταν τις παρουσιάζουν (τρομώδης, αγωνιώδης, πομπώδης, αρκούντως γλοιώδης και στο βάθος απειλητική). Θα αναρωτηθείτε ίσως, πού ακριβώς βρίσκεται το αστείο που να δικαιολογεί την παρουσία αυτού του λήμματος στο συγκεκριμένο λεξικό. Θα σας απαντήσω ευθύς αμέσως. Το αστείο βρίσκεται όταν οι εκφωνητές των ειδήσεων προπονούνται, δοκιμάζουν διάφορες φωνές και κάνουν τις γαργάρες τους…

– Έλληνας (Πινακ.). Το προφανές. Εννοείται πως ξεχωρίζει όπως η μύγα μέσα στο γάλα, από τους αλλοεθνείς του: “Τα χαρτιά σου!” “Έλληνας είμαι!” “Πες σπανακοτυρόπιτα…” “Τεροπίτα με κορτάρι!”

– πυγολαμπίδα, η (Ζωολ.). Οι λαϊκοί άνθρωποι τη λένε κωλοφωτιά. Πρόκειται για ένα… αυτόφωτο έντομο. Πρωταγωνίστρια στο παρακάτω… ακαριαίο ανεκδοτάκι: Και ρωτάει η πυγολαμπίδα τον Θεό: “Το φως πού να το βάλω;”

Λεξικό, Αλεξάνδρεια, 2016, 360 σελ.

Μπαχαρικό λεξικό – Νίκος Δ. Πλατής

Ένα παρ’ ολίγον σοφό βιβλίο κουζινικού, γιατροσοφιστικού, λογοτεχνικού, λαογραφικού, (ελαφρώς) βιοχημικού και (στο έπακρο) ιστορικού περιεχομένου


Ο Νίκος Πλατής για να γράψει το “Μπαχαρικό λεξικό” χρειάστηκε να ταξιδέψει σε τέσσερις ηπείρους: Ευρώπη, Αφρική, Ασία και Αμερική. Στην Ινδία πλανήθηκε σε φυτείες ολόκληρες από cardamon (καρδάμωμο), στην Ουγγαρία του Νότου περπάτησε σε ολοκόκκινους και πανέμορφους πιπερώνες με ώριμες πάπρικες και στο Μαρόκο έτυχε να δει μια αγορά που θύμιζε μάντρα με οικοδομικά υλικά, όπου νωχελικοί άντρες με τουρμπάνια πουλούσαν κι αγοράζανε χύμα ορυκτό αλάτι σε τσίγκινα τάσια των πέντε κιλών, με την ίδια σοβαρότητα που συναλλάσσονται οι Ολλανδοί μεγαλέμποροι διαμαντιών.
Μέχρι στα μυστικά στενά του Σαν Αντόνιο (μεξικάνικη αγορά Τέξας) βρέθηκε, στις λαϊκές αγορές του Ισραήλ (Ιερουσαλήμ κυρίως), στην Τιχουάνα του Μέξικο (Μεξικό), στη “σκοτεινή πλευρά” της Αβάνας και στο Μισίρ-τσαρσί της Κωνσταντινούπολης.
Ο συγγραφέας έκανε, σχεδόν, τα πάντα για χάρη του “Μπαχαρικού Λεξικού” του. Είδε, μύρισε, έπιασε στα χέρια του και μαγείρεψε δεκάδες μπαχαρικά. Χρειάστηκε, μάλιστα, να μετρήσει με το χάρακα ένα μακροπίπερο (προκειμένου να το περιγράψει σχολαστικά) και να δοκιμάσει πλήθος μπαχαρικά μίγματα (για να μυηθεί σ’ αυτά). Είδε ο συγγραφέας αλλά και έκανε το τεστ της πάπρικας αρκετές φορές.
Είδε και εφτά είδη πιπεριάς να μεγαλώνουν στα παρτέρια της αυλής του, κατά λάθος μάλιστα κατάφερε να επικονιάσει μια γλυκιά πάπρικα και να την κάνει τσίλι.

Ημερομηνία Πρώτης Έκδοσης: 2003
Περιέχει Βιβλιογραφία

Λεξικό, Κέδρος, 2016, 523 σελ.

Index Maladiotus, Το βρωμολεξικό – Νίκος Δ. Πλατής

Βιβλίο πρόχειρο σε όλους υβριστές, υβριζομένους αλλά και αρχάριους


Το “Index Maladiotus, Το βρωμολεξικό”, είναι κυρίως ένα ιστορικό, λαογραφικό, κοινωνικο-ψυχογραφικό, ερμηνευτικό και ετυμολογικό, λογοτεχνικό και κινηματογραφικό λεξικό του θυμωμένου (αλλά και του αλαζονικού, βλάσφημου και προσβλητικού) λόγου.

Το “Index Maladiotus, Το βρωμολεξικό”, είναι, εκ των πραγμάτων, και σατιρικό λεξικό (το μη σύνηθες, το περίεργο επί του προκειμένου είναι ότι οι σατιριζόμενοι στις σελίδες του, συχνά, αυτοσατιρίζονται… άθελά τους).
Αποτελείται από περίπου 90.000 λέξεις και εκατοντάδες σπάνιες εικόνες, σχετικές προς το όλον θέμα. Περιέχει πάμπολλες βρισιές, κάμποσες κατάρες και καταρίτσες, αρκετές βλασφημίες, πλήθος μέγα από ακατονόμαστες, προσβλητικές κι απειλητικές, φράσεις, ελληνικές κυρίως, μα και αλλοδαπές (από νεοϋορκέζικες τελευταίας εσοδείας, βερολινέζικες, ισπανικές, ρωσικές, τουρκικές και δανέζικες, μέχρι και αφρικάανς, αρμένικες, γίντις, σαμόαν και μαορί). Περιέχει ακόμα ύβρεις, υβριστικά ήθη και έθιμα του Μεσαίωνα, του ’21, της αρχαίας Ρώμης, του μεσοπολέμου και του μεταπολέμου, της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βυζαντίου), των σπηλαιανθρώπων, της μεταπολίτευσης, του μνημονίου, των παιδικών, μα και των εφηβικών και μετεφηβικών χρόνων του συγγραφέα. Και το “fuck you” στα εσθονικά και στα γκουτζαρατικά, αζερμπαϊζανιστί, αλβανιστί, εβραϊστί, μαλέι, εσπεράντο και σ’ όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου.

Λεξικό, Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, 2014, 320 σελ.

Το τετράγωνο των Ερμούδων και άλλα ανωφελή αφηγήματα – Νίκος Δ. Πλατής

Θα έπρεπε να ζούμε πολλές φορές κι από λίγο…
Δεν το πάω λάου λάου για να κερδίσω κάποια χρόνια, όχι! Εντός των ορίων του προσδόκιμου: εβδομήντα δύο με εβδομήντα οκτώ, ας πούμε χρόνια. Ούτε μέρα παραπάνω. Σύμφωνοι! Αλλά όχι έτσι, μονοκοπανιά. Αλλά λίγο λίγο, και σε δόσεις. Να γεννιόμαστε, ας πούμε 18 χρονώ και να πεθαίνουμε στα 22. Πολλές φορές, συνέχεια. Μέχρι να συμπληρώσουμε το προσδόκιμο της ζωής μας.
Πώς μου ήρθε αυτή η ιδέα, με ποιαν αφορμή; Να, βολτάραμε, χθες αργά βράδυ, με τον Ζακού τον σκύλο μου κάπου στον Πειραιά, όταν διασταυρωθήκαμε με μια παρέα νεαρών αγοριών και κοριτσιών, με μια κοπέλα που πολύ θα ήθελα να είμαι συνομήλικός της…
(Τούτο είναι ένα από τα 80 ανωφελή αφηγήματα που δημοσιεύονται στις 168 σελίδες αυτού του βιβλίου. Ένα από τα πιο μικρά σε έκταση κείμενα της συλλογής τούτης)

Αφηγήματα, poema, 2014, 168 σελ.

Presto o tardi – Νίκος Δ. Πλατής

Το λεξικάκι που… παίζει με τον θάνατο


Το “Presto o tardi” είναι ένα θεματικό λεξικό, όπου με το ξεχωριστό του στυλ ο γνωστός συγγραφέας (“Μπαχαρικό Λεξικό”, “Κάμα Τσούχτρα”, “Ουαλικό Λεξικό του Σεξ”, “Black Out / Το Μαύρο Λεξικό”, “Αθωνικό Λεξικό”, κ.ά.) προσεγγίζει τον θάνατο με τρυφερό, γλυκόπικρο και χιουμοριστικό τρόπο. Περιλαμβάνει εκατοντάδες λήμματα και σπάνιες εικόνες (αρκετές από τις οποίες είναι έγχρωμες).

Στο νέο του βιβλίο ο Νίκος Πλατής υιοθετώντας τη ρήση πως το “να πεθαίνεις είναι μια τέχνη, όπως κάθε τι άλλο”, ταυτίζεται (απόλυτα, όμως) με τη σχετικά… αισιόδοξη (και πάντα επίκαιρη) άποψη “Περί θανάτου” του Επίκουρου: “… Κανένας δεν καταλήγει στο βάραθρο και στα σκοτεινά Τάρταρα: χρειάζεται η ύλη σου για ν’ αναπτυχθούν οι νέες γενιές, που κι αυτές θα σ’ ακολουθήσουν σαν κλείσει ο κύκλος της ζωής τους. Το ίδιο κι εκείνες που ζήσαν πριν από σένα κι έχουν ήδη χαθεί ή χάνονται. Έτσι λοιπόν αδιάκοπα γεννιέται το νέο από το παλιό· η ζωή δεν δίνεται σε κανένα ως ιδιοκτησία – δίνεται για προσωρινή χρήση …”.

Περιέχει Βιβλιογραφία

Λεξικό, Νεφέλη, 2011, 237 σελ.

Γατικό λεξικό – Νίκος Δ. Πλατής

Εγκυκλοπαιδικό, λογοτεχνικό, βιβλίο με κάποιο χιούμορ, περιέχον οτιδήποτε, σχεδόν, αφορά στους γάτους και στις γάτες, αλλά και σε ό,τι έχει να κάνει με τους γατόφιλους και τους (τρόπον τινά) γατοπαράσιτους συνανθρώπους μας…


Μετά το “Μπαχαρικό Λεξικό” και το “Ουαλικό Λεξικό του Σεξ”, ο γνωστός συγγραφέας και λεξικογράφος Νίκος Πλατής προαναγγέλλει μέσα από το site www.gatalexiko.gr την Οκτωβριανή Επανάσταση των Γάτων: το “Γατικό Λεξικό”, το επόμενο εκδοτικό του εγχείρημα.

Το απόφθεγμα “η περιέργεια σκότωσε τη γάτα” φυσικά δεν ισχύει για τους επισκέπτες του δικτυακού αυτού τόπου. Ο Νίκος Δ. Πλατής περιεργάζεται με παιγνιώδη, σκωπτική διάθεση τη γατική ράτσα και τις απρόβλεπτες διασταυρώσεις της με το ανθρώπινο είδος. Ανατρέπει εξ αρχής τις προλήψεις που μας ταλανίζουν: “Όταν μια μαύρη γάτα περάσει από μπροστά σου, σημαίνει ότι το ζώο πάει κάπου.” Ο συγγραφέας ξεδιπλώνει τις γατοφιλικές του ανησυχίες μέσα από μια ξεχωριστή Γατική Πινακοθήκη: σπιτόγατοι και κεραμιδόγατοι, μονογαμικοί και αλάνια, ψωρόγατα και καλοταϊσμένοι γάτοι του σαλονιού, γάτοι της λογοτεχνίας και του δρόμου νιαουρίζουν, γουργουρίζουν, ξύνουν τα νύχια τους, ποζάρουν, φλερτάρουν και κυκλοφορούν ανενόχλητοι μέσα από τις σελίδες του site, προοιωνίζοντας τις φθινοπωρινές τους εκδοτικές περιπέτειες. Ο γατοπαρμένος “μπόγιας” του διαδικτύου συγκεντρώνει στοιχεία, μεταξύ άλλων, από τη λογοτεχνία, την ιστορία, τη λαογραφία, τη βιολογία και τη γενετική, διανθισμένα με την προσωπική του έμπνευση, και παρουσιάζει πρωτότυπα γατολήμματα, χρήσιμες πληροφορίες, απολαυστικά σχόλια και φωτογραφίες, χαρακτηριστικά των διαθέσεων του δράστη.

Λεξικό, Κέδρος, 2009, 717 σελ.

Ουαλικό λεξικό του σεξ – Νίκος Δ. Πλατής

Με τα παντός είδους μυστικά και όλα τ’ άλλα σχετικά για τον σαρκικό έρωτα ανθρώπων, αλλά και ζώων (ομαλών τε και ανωμάλων)


Για να γραφτούν και να οπτικοποιηθούν τα χιλιάδες λήμματα του “Ουαλικού λεξικού” χρειάστηκε να περάσουν πίσω… ποτάμι από τη ζωή μου περισσότερες από 35.000 ώρες (4 χρόνια και βάλε), να διαβαστούν (έστω και… διαγωνίως) πάνω από διακόσια βιβλία, να αποδελτιωθούν απίστευτες ποσότητες πληροφοριών, να εντοπιστούν και να σκαναριστούν εκατοντάδες φωτογραφίες, να μάθω το Nero (για τις όποιες αντιγραφές) και το Clone DVD (προκειμένου να κοπιάρω τις ταινίες εκείνες που κάποιες εικόνες τους σκόπευα να τις κάνω στοπ καρέ και να τις χρησιμοποιήσω στο οπτικό θέμα κάποιου λήμματός μου), να ξεφυλλίσω όλο τον ημερήσιο Τύπο της κάθε ημέρας του προαναφερόμενου χρονικού διαστήματος, να μυηθώ στα μυστικά της ψηφιακής φωτογράφισης, να πάρω και να στείλω e-mail αμέτρητα, να χαλάσω λεφτά αρκετά και να χρεωθώ στην πιστωτική μου διάφορα ποσά…

Δεν θα ήθελα να καταχραστώ την ιδιωτική και συναισθηματική ζωή κανενός, ούτε να φανώ αδιάκριτος με φιλικά μου πρόσωπα (αλλά και με τον εαυτό μου). Δια τούτο δεν θα κάνω μνεία για την πρακτική μου εξάσκηση περί τα ερωτικά (σε μια, κάθε φορά, διαφορετική κυρία ή δεσποινίδα), παρά μόνο σε ό,τι αφορά στη χαρά του να εργάζεται κανείς επάνω σ’ ένα θέμα που τον θέλγει και τον εμπνέει. Οι σχετικές εμπειρίες που απέκτησα είναι διάσπαρτες σε διάφορα λήμματα του “Ουαλικού λεξικού του σεξ” (διανθισμένες, εννοείται, και επί το… λογοτεχνικότερον).
N. Πλατής

Λεξικό, Κέδρος, 2007, 789 σελ.

Ινίγκουα τολπ – Νίκος Δ. Πλατής

…το σαράκι που τρώει την πόρτα του κυβερνείου: Απρόβλεπτο αντιλεξικό με ορισμένες από τις καλύτερες, μάλλον, λεξικογραφικές στιγμές του συγγραφέα…


Το “Ινίγκουα τολπ” είναι το λεξικό με τις καλύτερες, μάλλον, λεξικογραφικές στιγμές του Νίκου Πλάτη. Είναι, ίσως, το πιο γλυκά… αναρχικό βιβλίο του συγγραφέα.
Από τα περίπου 380 λήμματα που περιέχει το απρόβλεπτο τούτο λεξικό, περισσότερα από 170 βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας.
Στο “Ινίγκουα τολπ” περιέχονται_λήμματα από το “Black Out / Μαύρο Λεξικό”, το “Μπαχαρικό λεξικό”, το “Αθωνικό λεξικό” και το “Πεζικό λεξικό”, αλλά και από τα ακυκλοφόρητα, ακόμα, λεξικογραφικά βιβλία του Νίκου Πλάτη.
Στις σελίδες του “Ινίγκουα τολπ” ανθολογούνται (σε λεξικογραφική μορφή) και κάποιες άλλες, καλές, λογοτεχνικές στιγμές του Νίκου Πλάτη: από το θρυλικό “Κάμα Τσούχτρα”, το απίστευτο “For Supermen” (ήτοι, το εγκόλπιον του καλού μαλάκα), το… αιρετικό “Γενειάδος εγκώμιον” και το… προφητικό “Νυχτολόγιο”, καθώς και από τα πρώτα του βιβλία (“Το γαλάζιο παραμύθι…”, “Νοσταλγική επιστροφή του Μπούμερανγκ”, κ.ά.), αλλά και κάμποσα λήμματα που γράφτηκαν ειδικά για το “Ινίγκουα τολπ”
Το κάθε λήμμα μια ιστορία, μικρή ή μεγάλη, τρυφερή (και ανατριχιαστική, ενίοτε), αστεία ή σοβαρή, πραγματική ή κάλπικη.
Εν ολίγοις: 380 λήμματα, 380 ιστορίες στο γνώριμο ύφος, στο ανατρεπτικό και τρυφερό συνάμα στυλ του συγγραφέα Νίκου Πλάτη: όπου ένας από τους υπερήλικες τρομοκράτες της σελίδας 169 γιαουρτώνει (μέχρι και τα έσω του σουτιέν) τη γενική γραμματέα του Εργατικού Κόμματος [την ίδια, πάνω κάτω, ώρα που μια βετεράνο μαία νοσοκόμα τηλεφωνεί στον υπεύθυνο μεγάλης αλυσίδας super market και του αποκαλύπτει πως έχει τοποθετήσει μια δηλητηριασμένη σοκολάτα σ’ ένα απ’ όλα τα καταστήματα της φίρμας του (παρέα με τις άλλες σοκολάτες)], ο Μιτάνιος καταρατζής Indri-mi θα δει τον κόσμο των αξιών του να καταρρέει σαν το Χρηματιστήριο Αθηνών στο κραχ του 1999 (νόμιζε, ο αφελής, πως με τους εξορκισμούς θ’ αποφύγει τους τυμβωρύχους της ενορίας του), αλλά και η Φαραώνα Χατσεπσούτ (ήτις χάρη στο ψεύτικο γενίδιό της) θα σφετεριστεί μια ολόκληρη αυτοκρατορία χάσκηδων, χωρίς (επ’ ουδενί) να χρειαστεί ο κύριος… madame Delait (και το λιμπιντικό τεστ του αγίου Θωμά) να τεθούν εν αμφιβάλω, και μια πικρή μέρα του 1890 (πρωταγωνιστής ο μέγας βλαμμένος Γκογκ), η (απίστευτη κι όμως αληθινή) “κατάληψη” του Πειραιά από τον ναύαρχο Φουρνέ, αλλά και όποιος -εν δυνάμει- προσανατολιζόμενος να γίνει πωλητής σπέρματος [εργοδότες του οι τράπεζες του είδους· αποβλέποντας, προφανώς, σε κάποια συμπαθητική αμοιβή και στην όποια πιθανότητα να γίνει -έστω ένας no name- πατέρας ενός μελλοντικού ίσως πρωθυπουργού της χώρας (παίζοντας απλώς μια μαλακία)].
Σε αυτά τα 368 συναρπαστικά λήμματα-ιστορίες του συγγραφέα Νίκου Πλάτη θα διαβάσετε και άλλα πολλά κι απίστευτα, το πιστεύετε δεν το πιστεύετε (μα τον καλό Θεό των βιβλίων).

Περιέχει Βιβλιογραφία

Λεξικό, Shrew Annelid, 2007, 193 σελ.

Κάμα τσούχτρα – Νίκος Πλατής

Μείζων οδηγός επιβίωσης για τους… εκτός τειχών


Ο συγγραφέας του “Κάμα τσούχτρα” προκειμένου να συγκεντρώσει τις απαιτούμενες πληροφορίες υποδομής του βιβλίου και να επινοήσει τις όποιες χρηστικές λύσεις στα προβλήματα των …εκτός τειχών αναγνωστών του, χρειάστηκε να κάνει πολλά και διάφορα ανεπίτρεπτα κι επισφαλή:
Να κλοτσήσει στο καλάμι ένα όργανο της τάξεως (ένα “Ζητά” συγκεκριμένα) και να γίνει καταληψίας σ’ ένα διώροφο σπίτι της Καστέλλας (το οποίο παρ’ ολίγο, μάλιστα, να το κάνει τριόροφο).
Να συνάψει σφοδρές, ερωτικές σχέσεις με τρεις κυρίες, πέντε δεσποινίδες και μια χοντρή Βραζιλιάνα (μπουκιά και συχώριο), με αποτέλεσμα να τον χωρίσει η γυναίκα του και τα παιδιά του να φωνάζουν άλλον για μπαμπά…

Επανέκδοση: Εξάντας, 1983

Χιούμορ, Underground, 2004, 415 σελ.

Γενειάδος εγκώμιον – Νίκος Πλατής

Ένα χρονικό οκτώ χιλιετιών εμπλουτισμένο με όμορφα λογοτεχνικά ντοκουμέντα και μοναδικά ιστορήματα περί τέχνης εικονογραφημένα από εκατοντάδες γλυπτές, ζωγραφιστές και όποιες άλλες γενειάδες άξιες λόγου


Το βιβλίο, εκτός από άλμπουμ τέχνης, είναι μια συνοπτική, χιουμοριστική ιστορία των ανθρώπινων ψευδαισθήσεων. Από το συγγραφέα του Μαύρου Λεξικού, του Κάμα Τσούχτρα, του Αθωνικού Λεξικού και άλλων απρόβλεπτων βιβλίων.

Περιέχει Βιβλιογραφία

Τέχνη, Opera, 2002, 341 σελ.

Αθωνικό λεξικό – Νίκος Πλατής

Βιβλίο πρόχειρο σε όλους, περιέχον και την ιστορία του Άθω, αλλά κι ό,τι αφορά το Άγιον Όρος τους μοναχούς του και τους επισκέπτες αυτού


Το ΑΘΩΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ είναι ένα προσωπικό λεξικό, μια και εκφράζει προσωπικές επιλογές, συγκρίσεις, τοποθετήσεις κι απόψεις του συγγραφέα ΝΙΚΟΥ ΠΛΑΤΗ. Είναι συνάμα, όμως, ένα ιστορικό λεξικό, αφού μέσα στις σελίδες του καταγράφεται (με τεκμηριωμένο τρόπο) η ιστορία του Άθω, οικολογικό, γιατί δίνει τα απαιτούμενα στοιχεία για την αντιπροσωπευτική χλωρίδα και πανίδα της αθωνικής χερσονήσου και οπωσδήποτε ταξιδιωτικό, αφού παρέχει τις απαιτούμενες για έναν ταξιδευτή πληροφορίες. Κι ασφαλώς το “ΑΘΩΝΙΚΟ” είναι ένα κατ’ εξοχήν αγιορείτικο λεξικό, αφού περιέχει όλες αυτές τις λέξεις και φράσεις που χρησιμοποιούν στη μεταξύ τους διάλεκτο οι Αθωνίτες (Αγιορείτες) καλόγεροι. Το “ΑΘΩΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ” απευθύνεται σε όσους δε θέλουν να μπερδεύουν τους . . . θυρωρούς των ακριβών ξενοδοχείων με τους πραγματικούς στρατηγούς. Στους αναγνώστες εκείνους που επιδιώκουν τη γνώση, θέλουν να γνωρίζουν. Σ’ αυτούς που όταν επισκέπτονται έναν τόπο επιθυμούν να μάθουν όσο περισσότερα γίνεται γι’ αυτόν. Το “ΑΘΩΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ”, τέλος είναι το βιβλίο που στοχεύει να καλύψει επαρκώς (στο μέτρο του εφικτού ασφαλώς) το . . . αγιορείτικο σύνδρομο των γυναικών. Οι αναγνώστριές του διαβάζοντάς το μπορούν να έχουν μια καλή αίσθηση για τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στη μαυροφορεμένη πολιτεία των καλογέρων, ακόμα και μεταφυσικά κάποτε – κάποτε.

Εικονογράφηση: Κώστας Στάης
Περιέχει Βιβλιογραφία

Λεξικό, Άγκυρα, 2001, 625 σελ.

Black out. Το μαύρο λεξικό – Νίκος Πλατής

Τζαζ, Μαύρα λαϊκά, Απαρτχάιντ, Μαύροι Πάνθηρες, Μαύρη Ήπειρος, Φιλμ Νουάρ, Μαύρο πρόβατο, Δουλεμπόριο, Ζορρό, Καραμανλής, Καραγάτσης, Μαυροπούλου Γκέλυ, Θωμάς Μαύρος, Ρύζι Μπαρμπα-Μπεν, Μαύροι Μουσουλμάνοι, Καλύβα Μπάρμπα-Θωμά, Τέντυ μπόυς, Γνώριμος ο Μέλας, Δέκα Μικροί Νέγροι, Γκρέης Τζόουνς, Μποκάσα, Ίντι Αμίν Νταντά, Σπάικ Λη, Malcolm X, Μωχάμετ Άλι, Black &White whisky, Μαύρες πορνοστάρ, Θυρωρός της Νύχτας, Μαύρο τσιμπιδάκι μαλλιών, αχινός, Μαύρα μάτια, Το κορίτσι με τα μαύρα, Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια: μερικά από τα 2.362 λήμματα που απαρτίζουν το ιδιότυπο και ανατρεπτικό Μαύρο Λεξικό του Νίκου Πλατή.
Τι ακριβώς είναι το “Black out/Το Μαύρο Λεξικό”;
Είναι ένα προσωπικό Λεξικό (μιας και εκφράζει προσωπικές απόψεις). Ιστορικό και εγκυκλοπαιδικό (αφού βασίζεται σε πραγματικά ντοκουμέντα). Και οικολογικό. Και κινηματογραφικό. Και πορνοσυλλεκτικό. Κι αναντίρρητα πολιτικοπολιτικό. Αναφέρεται σ’ ο,τιδήποτε είναι ή μοιάζει με μαύρο (μαύρα ονόματα και όντα, μαυρεπώνυμα προϊόντα, μαύρες Παναγίες, μαύρες ιστορίες, κτλ.)
Η καταγραφή δεν είναι σχολαστική, αλλά ενδεικτική, το Μαύρο Λεξικό δεν περιέχει τα πάντα, καθετί που θα μπορούσε να εκληφθεί, εμμέσως ή όχι, ως μαύρο.
Όπως κάθε λεξικό, είναι χρήσιμο. Ως προς το τι μεταφέρει και τι διασώζει. Γιατί δίνει τις λέξεις κλειδιά με τις οποίες ερμηνεύονται (“σπάνε”) γρίφοι του παρελθόντος και γιατί συλλαμβάνει την πολλαπλή σημασία των λέξεων και τις διαδρομές τους μέσα στον άπλετο χρόνο.
Οι 820 φωτογραφίες που συγκεντρώθηκαν και διασώθηκαν σ’ αυτήν την Κιβωτό του Μαύρου Λεξικού λειτουργούν άλλοτε με την κλασική έννοια της εικονογράφησης ενός λεξικού, και άλλοτε, συχνά, μ’ ένα ιδιότυπο και ανατρεπτικό μαύρο χιούμορ που υπονομεύει το λήμμα ή το οδηγεί σε άλλες διαδρομές και ερμηνείες. Πηγές: σπάνιο υλικό από διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία λογοκριμένο από τις εφημερίδες της εποχής, βιβλιοθήκες προσωπικές και μη, αρχεία, δορυφορικά κανάλια, κινηματογραφικές ταινίες, βιντεοκασέτες, CD, καρτ-ποστάλ, αδέσποτες φωτογραφίες, πεταμένα βιβλία και περιοδικά, κάδοι απορριμμάτων, το αρχείο ενός sex-shop, η τύχη και οι συμπτώσεις…

Περιέχει Βιβλιογραφία

Λεξικό, Άγρα, 1999, 532 σελ.