Σκορτσένυ
Ο καταδρομέας-φάντασμα των ναζί
Ο Ότο Σκορτσένυ, κατά τους δυτικούς συμμάχους ο “πιο επικίνδυνος άνθρωπος στην Ευρώπη”, ήταν ο πατέρας των Γερμανών καταδρομέων. Ένας άνθρωπος ατρόμητος, με εξαίρετες προσωπικές ικανότητες, θάρρος και τόλμη απαράμιλλα και αταλάντευτη πίστη στα ιδανικά του, πέτυχε να δημιουργήσει τον δικό του θρύλο, τόσο στα πεδία των μαχών όσο και – κυρίως – με τις επιχειρήσεις ανορθόδοξου πολέμου, των οποίων υπήρξε πρωτοπόρος.
Ο άνθρωπος που ο Χίτλερ χρησιμοποιούσε για όλες τις “δύσκολες” αποστολές, κατόρθωσε να αφήσει την σφραγίδα του με την μοναδική ικανότητα του στον σχεδιασμό και την διεύθυνση των επιχειρήσεων, αλλά και στην ευκολία με την οποία προσαρμοζόταν στις εκάστοτε καταστάσεις.
Παρακολουθήστε την πορεία του Σκορτσένυ από τα πρώτα βήματά του στα Waffen-SS μέχρι τις μεγάλες επιτυχίες του Γκραν Σάσσο και της Βουδαπέστης και από την απέλπιδα άμυνα στην Γερμανία έως και τη σύλληψη του από τους Αμερικάνους.
SA Τάγματα εφόδου
Η εμπροσθοφυλακή του ναζισμού
Η άνοδος του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία πέρασε διά πυρός και σιδήρου. Από το αποτυχημένο πραξικόπημα-οπερέτα της μπιραρίας το 1923, ο Χίτλερ έφθασε 10 χρόνια αργότερα στο θώκο του καγκελαρίου του Γ’ Ράιχ. Σε αυτήν τη μετεωρική διαδρομή, ο κύριος μοχλός πίεσης προς την εξουσία αλλά και υποβοήθησης της ανόδου των ναζί ήταν τα περίφημα Τάγματα Εφόδου, γνωστότερα ως SA.
Υπό την εμπνευσμένη ηγεσία – από το προσκήνιο ή το παρασκήνιο – του Ερνστ Ραιμ, τα SA κατόρθωσαν να μεταβληθούν από μία μικρή ομάδα περιφρούρησης των συγκεντρώσεων του NSDAP σε έναν πραγματικό “ιδιωτικό στρατό”, μια τεράστια οργάνωση, με παρακλάδια σε ολόκληρη τη Γερμανία, από το Βερολίνο έως την “καρδιά” του εθνικοσοσιαλισμού, τη Βαυαρία, και σε κάθε πόλη, μικρή ή μεγάλη. Ομως τα SA έπαψαν να είναι χρήσιμα όταν ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία και ο Ραιμ μαζί με τους υπόλοιπους ηγέτες τους θα πλήρωναν το τίμημα της φιλοδοξίας τους κατά την περίφημη “Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών”.
Ιστορία – Μελέτες – Κριτικές
Σκορτσένυ (2008)
SA Τάγματα εφόδου (2008)
Πηγές πληροφοριών: Thinkingpeople.gr, Εκδόσεις Anubis
