Κώστας Ακρίβος

Ανδρωμάχη – Κώστας Ακρίβος

Η τραγική ιστορία μιας γυναίκας, μητέρας και βασίλισσας, που έζησε τις στάχτες της Τροίας και βρέθηκε στην ανάγκη να αγαπήσει ό,τι κανονικά θα ‘πρεπε να μισεί με όλη την ψυχή της.

Διηγήματα, Μεταίχμιο, 2022, 144 σελ.

Πανδαιμόνιο – Κώστας Ακρίβος

Στις 16 Απριλίου 2004 οι καλόγεροι σε μια μονή στο Άγιον Όρος ανακαλύπτουν έντρομοι μέσα σε κελί ένα πτώμα. Αν σκεφτεί κανείς ότι το μέρος αυτό για πάνω από 1.000 χρόνια απαγορεύεται να το πατήσει πόδι όχι μόνο γυναίκας αλλά ακόμη και ζώου θηλυκού γένους, τότε γίνεται φανερό τι σάλο προκαλεί η είδηση πως το πτώμα αυτό ανήκει σε μια κοπέλα.
Οι ύποπτοι είναι ο κτήτορας του κελιού Νήφωνας, που θεωρείται περίπου άγιος, και ο γέροντας Γεδεών, που άλλο όνειρο δεν έχει παρά να δει να κυματίσει ξανά η ελληνική σημαία στην Κωνσταντινούπολη.
Ερωτικό σκάνδαλο; Εθνικό σχέδιο; Δάκτυλος του σατανά; Ή μήπως κάτι που ξεπερνάει κι αυτή ακόμα τη φαντασία του συγγραφέα;

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2021, 360 σελ.

Πότε διάβολος πότε άγγελος – Κώστας Ακρίβος

Ένας άντρας μεγαλώνει, ζει και πεθαίνει χωρίς ποτέ να μάθει ποιος ήταν ο πατέρας του – ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Ένας άλλος θα περάσει όλη του τη ζωή αγαπώντας λάθος άνθρωπο για πατέρα – Μήτρος Αγραφιώτης το όνομά του. Οι δρόμοι τους θα συναντηθούν στα αίματα και στις θυσίες της επανάστασης του ΄21. Τους ενώνει ο πόθος για την ελευθερία της πατρίδας, αλλά και κάτι βαθύτερο που ο ένας το αγνοεί και ο άλλος το αποσιωπά επίτηδες.
Πολλά χρόνια αργότερα, όταν πια εκείνο που έχει μείνει απ΄ όλα αυτά είναι ένα αμήχανο αίσθημα ευγνωμοσύνης, το ερώτημα συνεχίζει να βασανίζει τον αφηγητή από την παιδική του ακόμη ηλικία: ήρωας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2021, 256 σελ.

Ιστορία ενός οδοιπόρου – Κώστας Ακρίβος

Στρατής Δούκας


Ο Κώστας Ακρίβος τοποθετεί τον Στρατή Δούκα στη θέση του αφηγητή και τον αφήνει να αυτοβιογραφηθεί, όπως εκείνος, ίσως, θα ήθελε: με τη χάρη της απλότητας και του μέτρου. Με τα στοιχεία δηλαδή που χαρακτηρίζουν και τον ήρωα στο κυριότερο έργο του Δούκα, την Ιστορία ενός Αιχμαλώτου. Ο συγγραφέας πιστός σε όλα τα δεδομένα βιογραφικά στοιχεία, ακολουθεί τον Δούκα παντού: από τα Μοσχονήσια της Μικρασίας, στο Αϊβαλί, τη Μυτιλήνη και τ’ Άγιο Όρος κι από εκεί στο διαμερισματάκι της Νεάπολης Αθηνών, στα μέτωπα των δύο Πολέμων, στις περιδιαβάσεις του στη Μακεδονία… Από τη διήγηση του Κώστα Ακρίβου παρελαύνουν και όλες οι προσωπικότητες με τις οποίες σχετίσθηκε ή «συνομίλησε» ο Δούκας: ο Χαλεπάς, ο Κόντογλου, ο Πεντζίκης κι ο Μυριβήλης, ο Βενέζης, ο Σεφέρης κι ο Χριστιανόπουλος, καθώς και τα σημαντικότερα έργα του συγγραφέα, τα οποία εντίθενται στη διήγηση με ένα κομψό αυτοαναφορικό ιστορικό της συγγραφής τους.

Επανέκδοση: “Εκδόσεις Ηλέκτρα”, 2006.

Βιογραφίες, Μεταίχμιο, 2020, 104 σελ.

Γάλα Μαγνησίας – Κώστας Ακρίβος

Νεανικοί έρωτες, ποδόσφαιρο στις αλάνες, τσιγάρα στα κρυφά, φάρσες σε καθηγητές και συμμαθητές, πολιτικές ανησυχίες, σχέδια και όνειρα για το μέλλον είναι οι καθημερινές έγνοιες μιας παρέας εφήβων που μεγαλώνουν εσώκλειστοι σ’ ένα εκκλησιαστικό οικοτροφείο του Βόλου της δεκαετίας του ’70.
Σε μια πόλη που καθρεφτίζεται στα νερά του παρελθόντος, σε μια χώρα που προσπαθεί σιγά σιγά να συνέλθει από τα σκοτάδια της δικτατορίας, ο κάθε άλλο παρά μεγαλόσωμος Αχιλλάκος, ο ψαρομούρης Μπράσκας, ο σωσίας του τραγουδιστή των Rolling Stones Μικ και ο αριστεροπόδαρος Ζερβής είναι έτοιμοι να ανοίξουν φτερά για τα ωραία χρόνια που έπονται, ώσπου ένα τραγικό περιστατικό έρχεται να σημαδέψει τη ζωή τους.
Χρόνια αργότερα, οι ήρωες εξακολουθούν να βασανίζονται από αγωνιώδη ερωτήματα σχετικά μ’ αυτό: Τι πραγματικά συνέβη. Έγιναν όλα έτσι όπως τα θυμούνται ή μήπως η μνήμη του καθενός άλλα γεγονότα τα εξωράισε και άλλα τα αλλοίωσε προς το χειρότερο; Μπορούμε να εμπιστευτούμε αποκλειστικά και μόνο τη δική μας μνήμη ή χρειαζόμαστε και τις μνήμες των φίλων μας για να μάθουμε την αλήθεια, ακόμα κι αν αυτή πονάει;

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2018, 308 σελ.

Τελευταία νέα από την Ιθάκη – Κώστας Ακρίβος

Θεοί, ήρωες, νεράιδες, εραστές, φίλοι, καθάρματα, μπεσαλήδες και νταήδες ταξιδεύουν στα τρικυμισμένα νερά της ιστορίας και φτάνουν από τα χρόνια του Ομήρου στις μέρες μας, άλλοι σώοι και άλλοι ναυαγοί.

Πηνελόπη είναι μια νιόπαντρη γυναίκα που έχασε τον άντρα της στην Κατοχή· Αχιλλέας, ένας αξιωματικός του ’22 που άξιζε να μείνει αθάνατος· Καλυψώ, η ερωμένη της διπλανής πόρτας· Τηλέμαχος, ένα τσιγγανάκι που νοσταλγεί τον πατέρα του· Αθηνά, μια μητέρα-προστάτιδα για τα παιδιά της· Ελένη, η ωραία που πάντοτε θα αναστατώνει· Λαέρτης, ο Κολοκοτρώνης όταν σπαράζει για τον σκοτωμένο γιο του· Ελπήνορας, ένα άτυχο Κρητικόπουλο στους Βαλκανικούς πολέμους· Πολύφημος, ο λιχούδης μοναχός· Τειρεσίας, μια καπάτσα που λέει τα χαρτιά…

Καπετάνιος και σ’ αυτό το ταξίδι ο Οδυσσέας. Όμως ένας Οδυσσέας έκπληξη.

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2016, 280 σελ.

Αλλάζει πουκάμισο το φίδι – Κώστας Ακρίβος

Είμαι τυχερός ή όχι που γεννήθηκα Έλληνας;…

Αυτό είναι το ερώτημα που βασανίζει έναν συγγραφέα από τη στιγμή που ακούει κάποιον Τούρκο να μιλάει προσβλητικά για τη χώρα του. Για να βρει την απάντηση, ταξιδεύει σε πόλεις και χωριά, συναντιέται με συνηθισμένους αλλά και παράξενους ανθρώπους, σκοντάφτει πάνω σε σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας, νοσταλγεί πρόσωπα λαμπρά όσο και αδικημένα. Ένα στοίχημα πρέπει να κερδηθεί, ένα μυστήριο ψάχνει τη λύση του, μια περιπέτεια έχει μόλις αρχίσει.

Ένα μυθιστόρημα φτιαγμένο με τα υλικά του χρονικού, της αυτοβιογραφίας, του οδοιπορικού, των απομνημονευμάτων και της μαρτυρίας. Ένα βιβλίο στοχασμού, γέλιου και συγκίνησης για όσα μας κάνουν (ή δεν μας κάνουν) υπερήφανους.

Υπεύθυνος Σειράς: Ελένη Μπούρα

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2013, 434 σελ.

Ποιος θυμάται τον Αλφόνς – Κώστας Ακρίβος

Μια δαιμονική φλόγα καίει την ψυχή του Αλφόνς Χοχάουζερ. Είναι μόλις δεκάξι χρονών όταν εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι στις Άλπεις για να περιπλανηθεί στις χώρες του Νότου.

Το 1926 φτάνει στο Πήλιο “εδώ θα ζήσω!” παίρνει την απόφαση. Για να τα καταφέρει, κάνει όλα τα επαγγέλματα της γης και της θάλασσας. Πολύ γρήγορα το όνομά του γίνεται θρύλος σε ολόκληρη την Ευρώπη. Και πώς όχι: Γκρέτα Γκάρμπο, Ποσειδώνας του Αρτεμισίου, ναζί, ο Έρωτας στα χιόνια…

Τριάντα χρόνια μετά το απίστευτο τέλος που είχε, ένας συγγραφέας ψάχνει και ρωτάει γι’ αυτόν. Μήπως είναι γιος του;

Ένα βιβλίο για το αίμα. Της φυλής, της οικογένειας, των φίλων.

Μια μυθιστορηματική αφορμή για να απαντηθεί το ερώτημα: υπάρχει κάτι πιο δυνατό και ιερό από τη συγγένεια;

Υπεύθυνος Σειράς: Ελένη Μπούρα

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2010, 309 σελ.

Τελετές ενηλικίωσης – Κώστας Ακρίβος

Μια ζωή σε δεκαεφτά επεισόδια


“Ο Ανδρέας ήταν το πρώτο αγόρι στο Γλυφονέρι που φόρεσε Levi’s 501, πεντάτσεπο, εφαρμοστό, με ραφές στο πλάι. Δώρο του πατέρα, το μοναδικό που πήρε ποτέ απ’ αυτόν. Επειδή είχε μπει στο δρόμο με τα ακυβέρνητα υγρά και τις ακριβές σιωπές.

Άντρας πια, τόσο χρόνια μετά και το ‘χει φυλαγμένο. Κειμήλιο πολύτιμο.”

Δεκαεφτά επεισόδια από τη ζωή ενός νέου που μαρτυρούν ότι, για να ενηλικιωθείς, πρέπει να χύσεις πολύ ιδρώτα, μερικές φορές και αίμα.

Α, και κάτι άλλο ακόμα…

Διηγήματα, Μεταίχμιο, 2009, 194 σελ.

Πανδαιμόνιο – Κώστας Ακρίβος

“Είδα, που λέτε, ελάφια. Έτρεχαν σαστισμένα. Απόκαμαν κάποια στιγμή και σταμάτησαν να πιουν νερό. Εκεί που πίνανε, να σου ένας κυνηγός. Εγώ κοίταζα από μακριά. Σηκώνει το ντουφέκι, σημαδεύει, κάνω να του φωνάξω “όχι”, μα δεν μπόρεσα να βγάλω φωνή. Με το “μπαμ” πετάχτηκα αλαφιασμένος απ’ το κρεβάτι.

Τα χτυπήματα έρχονταν από την κάτω πόρτα. Δυνατά, με επιμονή, δεν έλεγαν να σταματήσουν. Σηκώθηκα φορώντας, με το συμπάθιο, μονάχα το σώβρακο και πήγα να ανοίξω. Ο Γκερασίμοφ ούτε που άλλαξε πλευρό. “Να δεις που θα τσακώθηκαν πάλι σε κάνα μοναστήρι για τα σύνορα ή με τους εμπόρους για τα ψάρια” συλλογίστηκα την ώρα που σήκωνα το μάνταλο. Μόλις είδα τον καλόγερο, τα ‘χασα. Αναμαλλιασμένος, μουσκίδι, τραύλιζε τα λόγια του. Ήταν ο Δανιήλ από τη Σταυρονικήτα.
“Σήκω, κυρ αστυνόμε! Κάνε γρήγορα! Έλα, πάμε! Έγινε φονικό στο μοναστήρι”.

Στις 16 Απριλίου 2004 σ’ ένα κελί στο Άγιον Όρος οι μοναχοί ανακαλύπτουν έντρομοι ένα πτώμα. Αν σκεφτεί κανείς πως το μέρος αυτό για πάνω από χίλια χρόνια δεν το έχει πατήσει όχι πόδι γυναίκας αλλά ούτε ζώο γένους θηλυκού, τότε γίνεται φανερό τι σάλο θα προκαλέσει η είδηση ότι το πτώμα ανήκει σε μια κοπέλα.

Ερωτικό σκάνδαλο; Κάποια πλεκτάνη σε βάρος της χώρας μας; Δάκτυλος του Σατανά; Ή μήπως κάτι που ξεπερνά κι αυτή ακόμα τη φαντασία του συγγραφέα.

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2007, 391 σελ.

Καιρός για θαύματα – Κώστας Ακρίβος

Τρεις Έλληνες ψάχνουν στα παράλια της Τουρκίας να βρουν έναν κρυμμένο θησαυρό, τα παλιά αίματα της καταγωγής τους και καινούργιες αγάπες.
Δύο Τούρκοι, ένας μυστηριώδης γέρος και μια ελκυστική κοπέλα, μιλούν για τον πόλεμο του 1922 και για τη ζωή στη χώρα τους σήμερα.
Ένα φθαρμένο ημερολόγιο μαρτυράει τη συνεχή παρουσία του ελληνισμού στα χώματα της Ιωνίας, ενώ μια ουράνια φωνή θυμάται τα χρόνια της προσφυγιάς μα και την ευτυχισμένη εποχή, όταν “Ρωμιοί και Τούρκοι το μαχαίρι το είχαν μόνο για να κόβουν το ψωμί”.

Η ελληνική πεζογραφία συνεχίζει την παράδοση γύρω από το κορυφαίο ιστορικό γεγονός του 20ου αιώνα, τη Μικρασιατική καταστροφή, με καινούργια τώρα διάθεση και οπτική: πώς βίωσαν τον πόλεμο του ’22 οι ίδιοι οι Τούρκοι, αλλά και πώς ο ένας λαός βλέπει τον άλλον ενόψει της ευρωπαϊκής “συναδέλφωσης”. Η κατάληξη είναι πάντοτε το ίδιο βασανιστικό ερώτημα: Τούρκοι και Έλληνες· καρντάσηδες ή φίλοι από ανάγκη, δηλαδή λυκόφιλοι;

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2005, 311 σελ.

Σφαίρα στο βυζί – Κώστας Ακρίβος

Πώς γεννιούνται οι λέξεις που η μοίρα το ‘χει γραμμένο να γίνουν βιβλίο; Πότε αρχίζει για τους ποιητές η “άλλη” ζωή, η μυστική και αθέατη; Ποια είναι η βαθύτερη σχέση ανάμεσα στον έρωτα και στη γραφή; Στήνονται γέφυρες και περάσματα ή μόνο σύνορα, εμπόδια και απαγορεύσεις;
Τα πρόσωπα αυτού του βιβλίου, που είδαν το αίμα τους να μεταμορφώνεται σε μελάνι, χαράζουν τη δική τους εκδοχή: η ομηρική Ναυσικά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Τζέημς Τζόυς, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Τόμας Μαν, ο Κωστής Παλαμάς, ο Νίκος Καζαντζάκης και η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ.
Μαζί τους κι ένας άσημος, περιπλανώμενος γύφτος. Αυτός όμως μεγαλουργώντας όχι με τη γραφίδα αλλά με το ατίθασο όργανό του, ένα ντούρο μελιστάλαχτο κλαρίνο…

Διηγήματα, Κέδρος, 2003, 159 σελ.

Φωνές στην έρημο – Κώστας Ακρίβος

Επιστολές


Όπως υπάρχουν “καταραμένοι” ποιητές, έτσι υπάρχουν και “καταραμένα” γράμματα. Επιστολές που για διάφορους λόγους δεν θα διαβαστούν από τους παραλήπτες τους και -το πιο τραγικό- δεν πρόκειται ποτέ να επιστραφούν στα χέρια εκείνων που τις έγραψαν. Όμως, προτού καταστραφούν ως “άχρηστο υλικό” από την επίσημη υπηρεσία των ταχυδρομείων -εν αγνοία, φυσικά, των αποστολέων-, θα γίνουν κρυφό “κτήμα” του αναγνώστη.
Δέκα επιστολές των οποίων η μοίρα είναι ίδια με τους ήχους που τους ταξιδεύει ο άνεμος στην έρημο, δίχως κανέναν προορισμό και χωρίς καμιά απόκριση. Μόνο που εδώ άνεμος είναι το παράλογο και έρημος η ανθρώπινη ψυχή. Φωνές στην έρημο, άμοιρες… “ιδανικές φωνές κι αγαπημένες εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους”.

Υπεύθυνος Σειράς: Χριστίνα Γιατζόγλου
Υπεύθυνος Υποσειράς: Έλενα Χουζούρη

Νουβέλα, Ελληνικά Γράμματα, 2002, 94 σελ.

Κίτρινο ρώσικο κερί – Κώστας Ακρίβος

Επτά επιστολές σ’ έναν πολιτικό πρόσφυγα του εμφυλίου. Επτά ανεξίτηλες γραφές ενός προσωπικού δράματος, μιας οικογενειακής τραγωδίας. Και η ζωή στο μεταξύ, γλυκιά και τρυφερή, προκλητική κι αδιάφορη, να τραβάει τον δρόμο της όλο χαμόγελο και νάζι, δίχως να στρέφει γύρω της το κεφάλι. Όπως δηλαδή συνηθίζει να κάνει μια γυναίκα πανέμορφη. Όπως τόσα χρόνια έκανε η δική «του» πατρίδα…

Πεζογραφία, Κέδρος, 2001, 140 σελ.

Το γέλιο της έκτης μέρας – Κώστας Ακρίβος

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 1999, 275 σελ.

Στο κάτω κάτω της γραφής είναι ένα ψέμα – Κώστας Ακρίβος

Ένα ταξίδι που ξεκίνησε σαν εκδρομή φίλων και κατέληξε να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης. Η εξιστόρηση μιας αγάπης δίχως όρια και λογική. Μια περιπέτεια που διαρκεί όσο τα τελευταία εβδομήντα χρόνια της ελληνικής ιστορίας. Η οδύσσεια ενός ανθρώπου, που φαίνεται να μην τελειώνει ποτέ και πουθενά. Πατρίδα τους αυτό εδώ το βιβλίο. Όμοιο με παιδί που απορεί γιατί δεν γνωρίζει παρά μόνο τον έναν απ’ τους γονείς του, τη μητέρα ΓΡΑΦΗ. Και, βέβαια, τον εραστή της: το λάγνο ΨΕΜΑ…

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 1997, 406 σελ.

Αλλοδαπή – Κώστας Ακρίβος

Μαύρη κλωστή που συνδέει τις έντεκα ιστορίες αυτού του βιβλίου είναι η άρνηση των “Ξένων”. Σε ορισμένες αφηγήσεις ο άτεγκτος ρατσισμός καθορίζει ανενόχλητος τη μοίρα των προσφύγων, ενώ σε άλλες υποφώσκει και επωάζει το δύσκολο μέλλον των “ηρώων” του. Όταν δεν παρουσιάζεται με γυμνό το πρόσωπο, ελίσσεται στις ύπουλες παραλλαγές του ή μεταμορφώνεται σε λόγο παραμυθιού.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι σαν μια Εθνική Οδό που κόβει κάθετα και καταργεί τους χωματόδρομους των χωραφιών που διασχίζει. Σε άλλες εποχές όλοι εμείς -“αυτόχθονες” και μετανάστες- αυτή την Εθνική Οδό θα τη λέγαμε Πατρίδα. Σήμερα, δυστυχώς και συχνά, “Αλλοδαπή”.

Εικονογράφος: Βούλα Μουλού – Δούλη

Διηγήματα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1995, 193 σελ.

Η δοτική του χάους – Κώστας Ακρίβος

Αφηγήσεις, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1993, 127 σελ.