Πρωτοεμφανίστηκε στον χώρο της παιδικής λογοτεχνίας το 1975, με το βιβλίο “Με λένε Αλέξη”. Τα έργα της διακρίνονται από ρεαλιστικό στοιχείο και φεμινιστική διάθεση. Η πρώτη της μεγάλη επιτυχία ήταν το βιβλίο “Ένα γεμάτο μέλια χεράκι” (1978, 14 εκδόσεις), με θέμα την καταγραφή των σχέσεων μέσα σε μια οικογένεια, θέμα που παρέμεινε κυρίαρχο στα έργα της μαζί με εκείνο της ανίχνευσης της γυναικείας ταυτότητας. Οι δυο αυτοί άξονες βρήκαν την πληρότητά τους στην τετραλογία “Τ’ αυγουστιάτικο φεγγάρι” (1982), “Στο γυμνάσιο” (1991), “Ένα-Ένα-Τέσσερα” (1993) και “Κάτω απ’ την καρδιά της” (1995). Έγραψε συνολικά περίπου 50 βιβλία για παιδιά και εφήβους και τρία για ενήλικες (“Το παραμύθι των ψυχών”, 2003· “Γυναίκα μπονσάι”, 2012· “Στη χώρα των θαυμάτων”, 2016). Βραβεύτηκε από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, το Υπουργείο Πολιτισμού και τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας το 2005 και με αναγραφή του ονόματός της στον Διεθνή Τιμητικό Πίνακα IBBY. Το 2008 υπήρξε υποψήφια για το διεθνές Βραβείο Άντερσεν. Αποσπάσματα βιβλίων της διδάσκονται στα αναγνωστικά και ανθολόγια πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Πέθανε στην Αθήνα στις 21 Νοεμβρίου 2016, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Το παραμύθι των ψυχών – Βούλα Μάστορη
Ηταν κάποτε “μια μακριά αλυσίδα γυναικών, της οποίας κανείς δεν ήξερε πότε είχε ξεκινήσει ο πρώτος κρίκος ή ποια ήταν αυτή που είχε κληρωθεί πρώτη αλλιώτικη. Κι αν τύχαινε ο θάνατος να κόψει τούτη την αλυσίδα, μια καινούρια ξεκινούσε την ίδια στιγμή κάπου αλλού στον κόσμο, πάλι με μια πρωτοκόρη που είχε το γνώρισμα και που αναλάμβανε να γίνει ο μέντορας αυτής της παράξενης φύτρας”. Και κάθε τέτοια πρωτοκόρη είχε μάτια αόρατα σ’ όλο της το κορμί κι έβλεπε τη ματιά απ’ όπου κι αν ερχόταν, μύριζε τους ανθρώπους από μακριά -ειδικά τους άντρες-, ερωτευόταν, χωρίς κοινωνικές αναστολές, έναν μόνο άντρα στη ζωή της και μπορούσε να επικοινωνεί μαζί του από μακριά με όνειρα ζωντανά… Ώσπου μια μέρα μαζί με μια τέτοια πρωτοκόρη γεννήθηκε κι ένας δίδυμος αδερφός…
“…Στις σελίδες του βιβλίου ζωντανεύουν τα μεγάλα ιοτορικά γεγονότα … συνθέτοντας την τοιχογραφία της ελληνικής Ιωνίας κατά την τελευταία εκατονταετία της πορείας της…”
(Χαρίκλεια Δημακοπούλου, “Εστία”)
“…Ενα μυθιστόρημα που ενσαρκώνει μυθεύματα, δίνει πνοή σε δοξασίες, αντικρίζει την πραγματικότητα με το βλέμμα προς το μέλλον αλλά και το παρελθόν. … Ο γλαφυρός χαρακτήρας γραφής, όσο και η ρυθμική εξέλιξη της δράσης, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Το “Παραμύθι των ψυχών” ξορκίζει τον εύλογο φόβο του ανθρώπου για το θάνατο. Υμνεί τον έρωτα και τον εξυψώνει…”
(Δημήτρης Γκιώνης, “Ελευθεροτυπία”)
Το κουνιστό δόντι της Φρύνης – Βούλα Μάστορη
Εκείνο το μεσημέρι στο κυριακάτικο τραπέζι η Φρύνη σταμάτησε ξαφνικά να τρώει και είπε σπρώχνοντας δισταχτικά με τη γλώσσα ένα από τα μπροστινά της δόντια:
“Μαμά, τούτο το δόντι μου κουνιέται!”
“Να το βγάλουμε, για να φυτρώσει το καλό δόντι.”
“Και τούτο είναι καλό!” υπερασπίστηκε το κουνιστό δόντι της η Φρύνη.
Ομως, όσο και να το υπερασπίστηκε, εκείνο -το δόντι λέω- έκανε τα δικά του και μετά η Φρύνη περίμενε τη νεράιδα των δοντιών. Μη ρωτάς γιατί. Είναι μια ολόκληρη ιστορία και δε γίνεται να τη διαβάσεις όλη εδώ στο οπισθόφυλλο…
Γυναίκα μπονσάι – Βούλα Μάστορη
“Πάρε τη Νανώ… Τυφλή στον έρωτά της, είχε υποβάλει στον εαυτό της την τεχνική μπονσάι, προκειμένου να ενσωματωθεί στη γιαπωνέζικη κοινωνία. Ναι, είχε γίνει μια γυναίκα-μπονσάι, ζωντανεύοντας στα μάτια μου κινηματογραφικούς κι οπερετικούς μεικτούς έρωτες, όπου ο ένας εκ των δύο εραστών καταδικάζεται με αυτήν τη μείξη και σε πολιτιστική αλλοτρίωση – διότι μια αλλοτρίωση την παθαίνεις έτσι κι αλλιώς με τον έρωτα, κι ακόμη χειρότερα με τον γάμο… Βέβαια, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι όλοι μας, άντρες και γυναίκες, υποκείμεθα λίγο ως πολύ σε ένα είδος τεχνικής μπονσάι, προκειμένου να προσαρμοστούμε στους κανόνες της κοινωνίας μας, ότι όλοι μας από τα μικράτα μας υφιστάμεθα καθημερινά ένα κλάδεμα-μπονσάι…”
Εκείνη ανέκαθεν αντιστεκόταν στην τεχνική μπονσάι που της επέβαλλε η κοινωνία κι επέμενε να απλώνει τις “ρίζες” και τα “κλαδιά” της, όσο και να την περιόριζαν και να την κλάδευαν, ενώ ένας αόρατος φύλακας-τιμωρός προστάτευε το φύλο της. Ο άντρας που αψήφησε αυτόν τον φύλακα-τιμωρό κέρδισε μια θέση στη ζωή της – μια θέση κρυφή όμως ακόμη κι από την εξώγαμη κόρη που απόκτησαν μαζί. Η κόρη, ωστόσο, αμφισβητώντας εξαρχής τις αντισυμβατικές πεποιθήσεις και πρακτικές της μάνας, υιοθέτησε τελικά για τον εαυτό της απόλυτα την τεχνική μπονσάι προκειμένου να ενσωματωθεί στην ίδια τη χώρα που την εφεύρε – την Ιαπωνία…
Γιαγιά στο ψυγείο – Βούλα Μάστορη
Ο Λέανδρος και ο Φαίδων, αφού δοκιμάζουν διάφορους τρόπους για να διατηρήσουν τη γιαγιά φρέσκια, αποφασίζουν να τη βάλουν στο ψυγείο! Μένει τώρα να το αποφασίσει και η γιαγιά…
Μια τρυφερή ιστορία για την οικογένεια, που προσεγγίζει με χιούμορ και διακριτικότητα το θέμα των γηρατειών.
Φι-Γάμα-Πι – Βούλα Μάστορη
Η Ανδρομάχη πάει τρίτη γυμνασίου, έχει φακίδες στη μύτη, μια μικρότερη αδερφή (σκέτος μπελάς!), μια μοντέρνα γιαγιά που την βλέπει σαν μαμα, δύο Φι-Γάμα-Πι και ανήκει στους “παρακμιακούς” της τάξης . Δεν δείχνει να νοιάζεται για το “φακή” που της έχει κολλήσει η Νατάσσα (η “ωραία” της τάξης). Είναι κρυφά ερωτευμένη με τον “κούκλο” του σχολείου και έχει μόλις βάλει σιδεράκια στα δόντια της . Όμως, μέσα σε λίγες μέρες συμβαίνουν γεγονότα που την ανεβάζουν ή τη ρίχνουν, μα οπωσδήποτε την κάνουν να δει ορισμένα πράγματα με άλλο μάτι, όπως, για παράδειγμα, ότι είναι ευλογία να έχεις και αγόρια Φι-Γάμα-Πι. Και, για όσου δεν ξέρουν, Φι-Γάμα-Πι σημαίνει “Φίλος/η Για Πάντα!”.
Μελλόντια, το κορίτσι που γεννήθηκε στο μέλλον – Βούλα Μάστορη
Δεν ήταν καθόλου τυχαίο που ο Εγκέφαλος άφησε το Χρίστο και την Τίνα να μεταφέρουν στη Γη 1991 μ.Χ. τέσσερα διαμάντια από την Ιριδα 3001 μ.Χ. Ούτε το ότι η μητέρα τους αργότερα ταξίδεψε παράτυπα με το Πλάσμα του Χρόνου στο Αστρικό Κέντρο της Γης 3002 μ.Χ., για να γεννήσει τη μικρή τους αδερφή, τη Μελλόντια. Απόδειξη, από την πρώτη στιγμή που γύρισαν πίσω στη Γη 1992 μ.Χ. η Μελλόντια έδειξε ότι δεν ήταν καθόλου ένα συνηθισμένο μωρό…
Χρίστος, το αγόρι που ταξίδεψε στο μέλλον – Βούλα Μάστορη
Ο Χρίστος σκεφτόταν τι να γράψει στην έκθεσή του με θέμα “Η ζωή στο 3000 μ.Χ.”, ενώ αφηρημένα μουντζούρωνε με το στιλό του την άκρη του τετραδίου του. Κάποια στιγμή όμως το χέρι του έκανε κι έναν κύκλο και μετά άλλον έναν, άλλον έναν, άλλον έναν… ώσπου ξαφνικά ένας απ’ όλους αυτούς τον τράβηξε μέσα στο σχέδιο! Την ίδια στιγμή ένιωσε ένα στρόβιλο να τον ρουφάει και…
Ο μικρούλης Δίας – Βούλα Μάστορη
Ο Δίας μεγάλωσε γρήγορα, όπως όλοι οι θεοί. Και περπάτησε αμέσως, χωρίς να μπουσουλήσει σαν παιδί. Τότε, η Αδράστεια του χάρισε ένα θαυμάσιο παιχνίδι: μια σφαίρα από χρυσές στεφάνες, όπου ήταν πλεγμένος φιδωτά ένας κισσός. Όταν πετούσες ψηλά αυτή τη σφαίρα, χάραζε πέφτοντας ένα φωτεινό αυλάκι όμοιο μ’ εκείνο που αφήνει πίσω του ένα πεφταστέρι. Και την πετούσε ο Δίας μέσα στη σπηλιά και έτρεχε για να την πιάσει…
Στον κήπο των φεγγαριών – Βούλα Μάστορη
Υπάρχουν βραδιές που το Φεγγάρι χάνεται από τον ουρανό. Τι συμβαίνει τότε; Οι φεγγαροϊστορίες δε θα πουν ότι τότε είναι που η Γη βρίσκεται ανάμεσα στο Φεγγάρι και στον Ήλιο και η σκιά της το σκοτεινιάζει. Εδώ θα δούμε παραμυθένιες απαντήσεις, σαν αυτές που θα έδινες κι εσύ για να ονειρευτείς και να ταξιδέψεις στον κόσμο της φαντασίας. Φαντάσου ότι κοιτάζεις μια νύχτα τον ουρανό και δεν βλέπεις το Φεγγάρι. Γιατί; ρωτάς. Γιατί πήγε στον κήπο των Φεγγαριών να βρει την αγαπημένη του, σου απαντούμε εμείς και διάβασε τη φεγγαροϊστορία να μάθεις τα πώς και γιατί και όλα.
Η ξαδέλφη μου πριγκίπισσα Αϊρίνη – Βούλα Μάστορη
Ο εφτάχρονος Περικλής μιλάει για τη μικρούλα ξαδέλφη του, την πριγκίπισσα Αϊρίνη, που μεγαλώνει στην Ιαπωνία και είναι μισή Ιαπωνέζα, μισή Ελληνίδα κι ένα κομματάκι Αγγλίδα. Και μας λέει όλα όσα μαθαίνει γι’ αυτή από τη γιαγιά τους, που πηγαίνει κάθε τόσο εκεί – όπως ότι κοιμάται στο πάτωμα, ότι περπατάει ξυπόλυτη μέσα στο σπίτι, ότι δεν κόβει ποτέ τα μαύρα της μαλλιά, ότι τρώει ρύζι με ξυλάκια, ότι το στόμα της είναι σαν καρδιά… Όχι, δεν τη ζηλεύει την πριγκίπισσα ξαδέρφη του, διότι είναι κι αυτός πρίγκιπας. Έτσι, λέει, τουλάχιστον η γιαγιά τους, κι αυτός την πιστεύει – πάντα.
Eικονογράφηση: Ελίζα Βαβούρη
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Ψυχογιός, 2015, 56 σελ.
Στη χώρα των θαυμάτων – Βούλα Μάστορη
“Κοίτα, η Μελίνα δεν ξέρει ότι βρίσκεται στη Χώρα των Θαυμάτων. Προσωπικά πιστεύω στα θαύματα, άσε που, όταν πάψεις να πιστεύεις σε αυτά, θυμώνουν και δεν σου συμβαίνουν – δεν θυμάμαι ποιος το έχει πει αυτό, αλλά δεν έχω κανέναν λόγο να μην τον/την πιστεύω, αφού και σε μένα έχουν συμβεί τα ίδια θαύματα που έζησε η Μελίνα, η οποία, επαναλαμβάνω, για την ώρα δεν ξέρει ότι θα της συμβούν στον δρόμο…
Ούτε συνειδητοποιεί ότι είναι τυχερή που βιώνει την απώλεια του Ανδρέα – όσο παράδοξο κι αν ακούγεται αυτό. Για να ζήσουμε σωστά, θα πρέπει πρώτα να ζήσουμε και την απώλεια κάποιου αγαπημένου μας.”
Δύο άνθρωποι που θα γίνουν ένα, μέχρι ο θάνατος να τους χωρίσει.
Όχι μια ρηχή, εξιδανικευμένη ιστορία αγάπης, αλλά μια διαδρομή μισού αιώνα, δοσμένη με ειλικρίνεια και παρατηρητικότητα, με θυμό και λατρεία, με κυνισμό αλλά κι εφηβική αθωότητα.
Όχι μια ζωή σαν μυθιστόρημα, αλλά ένα μυθιστόρημα που αποστάζει τη ζωή.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πατάκη, 2016, 269 σελ.
Το παραμύθι των ψυχών (2009)
Γυναίκα μπονσάι (2012)
Στη χώρα των θαυμάτων (2016)
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία
Με λένε Αλέξη (1975)
Στα φτερά της Μέλισσας – Στη Γη με τα Μυρμήγκια (1977)
Ενα γεμάτο μέλια χεράκι (1978)
Εκείνη τη φορά (1981)
Τα’ αυγουστιάτικο φεγγάρι (1982)
Θόδωρος ο αυτιάς – Τόμος Α (1983)
Ο καλεσμένος (1984)
Θόδωρος ο αυτιάς – Τόμος Β (1986)
Απορίες παιδιών: Η θάλασσα (1987)
Απορίες παιδιών: Η γη (1988)
Απορίες παιδιών: Ο ηλεκτρισμός (1990)
Ο καλεσμένος (1991)
Στο γυμνάσιο (1991)
Ενα-ένα-τέσσερα (1993)
Κάτω από την καρδιά της (1995)
Πού πήγε το φεγγάρι απόψε; (1996)
Η χώρα με τις δύο πολιτείες και τις μυγδαλένιες κούνιες (1997)
Το ποτάμι ζήλεψε (1997)
Γιατί νύχτωσε; (1998)
Γιατί η θάλασσα είναι αλμυρή; (1998)
Το χρώμα της θάλασσας (1998)
Γιατί δεν ξεχειλίζει η θάλασσα; (1998)
Γιατί δε ζαλιζόμαστε με τις γυροβολιές της γης; (1999)
Ποιος βροντάει όταν αστράφτει; (1999)
Γιατί δεν πέφτουμε έξω από τη Γη; (1999)
Αστραπές στις πρίζες (1999)
Αστραπή ή κεραυνός; (1999)
Αγάπες με ουρά (1999)
Ο χιονάνθρωπος πήρε τη μαμά (1999)
Χάθηκαν οι φεγγαρακτίνες (2000)
Στον έβδομο ουρανό (2000)
Το φεγγαράκι είναι τιμωρία (2000)
Στα χέρια του μάγου (2000)
Η Ψυλλοελένη (2000)
Ποιος είναι μες στον καθρέφτη; (2000)
Πιάνεται το ουράνιο τόξο; (2000)
Ο ψεύτικος ήλιος και άλλες αλήθειες (2000)
Ενα γεμάτο μέλι χεράκι (2001)
Μια προσευχή στον Αϊ-Βασίλη (2001)
Τα μαγικά μου αυτιά (2001)
Στον κήπο των φεγγαριών (2002)
Το παραμύθι των ψυχών (2003)
Το ποτάμι ζήλεψε (2003)
Ο μικρούλης Ερμής (2003)
Ο μικρούλης Δίας (2003)
Ο μικρούλης Απόλλωνας (2003)
Το γιγαντοδαχτυλάκι του Λέανδρου (2004)
Δωριλένια (2005)
Χρίστος, το αγόρι που ταξίδεψε στο μέλλον (2005)
Το αγόρι των μελισσών (2006)
Μελλόντια, το κορίτσι που γεννήθηκε στο μέλλον (2006)
ΚουκΛίνα (2006)
Απορίες παιδιών για τον ηλεκτρισμό (2007)
Απορίες παιδιών για το φως (2007)
Απορίες παιδιών για τη Γη (2007)
Απορίες παιδιών για τη θάλασσα (2007)
Η Ψυλλοελένη (2007)
Φι-Γάμα-Πι (2008)
Ψίθυροι αγοριών – όσα λένε τ’ αγόρια μεταξύ τους (2009)
Πώς έγινε η μαμά συγγραφέας (2010)
Η χώρα με τις δύο πολιτείες και τις μυγδαλένιες κούνιες (2011)
Το γιγαντοδαχτυλάκι του Λέανδρου (2011)
Το κουνιστό δόντι της Φρύνης (2012)
Γιαγιά στο ψυγείο (2013)
Η ξαδέλφη μου πριγκίπισσα Αϊρίνη (2015)
Ποίηση
Η Χώρα με τις δύο Πολιτείες και τις Μυγδαλένιες Κούνιες (1977)
Θεατρικά έργα
Κάποτε σε μια κυψέλη (1976)
Μεταφράσεις
Charles Perrault, Η Σταχτοπούτα (1988)
Charles Perrault, Ο παπουτσωμένος γάτος (1988)
Charles Perrault, Η Κοκκινοσκουφίτσα (1988)
Jacob Ludwig Karl Grimm & Wilhelm Karl Grimm, Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι (1988)
Carlo Collodi, Ο Πινόκιο (1988)
Jacob Ludwig Karl Grimm & Wilhelm Karl Grimm, Το σοκολατένιο σπίτι (1988)
Caroline Royds, Χριστουγεννιάτικες ιστορίες (1989)
Roald Dahl, Ο ΜΦΓ (1990)
David Line, Τρέχα να σωθείς (1991)
Robert Louis Stevenson, Το νησί των θησαυρών (1992)
Pam Conrad, Εμελιν (1992)
Arthur C. Clarke, Νησιά στον ουρανό (1993)
Ralph Helfer, Μόντοκ (1999)
Meg Cabot, Το ημερολόγιο μιας πριγκίπισσας (2001)
Meg Cabot, Η πριγκίπισσα στο φως της δημοσιότητας (2002)
Meg Cabot, Η πριγκίπισσα ερωτευμένη (2003)
Meg Cabot, Η πριγκίπισσα βγαίνει ραντεβού (2007)
Βραβεία
1977: Επαινος Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 1977 για το βιβλίο “Στα φτερά της Μέλισσας – Στη Γη με τα Μυρμήγκια”
1977: Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 1977 για το θεατρικό έργο “Κάποτε σε μια κυψέλη”
1979: Κρατική Τιμητική Διάκριση 1979 για το βιβλίο “Ενα γεμάτο μέλια χεράκι”
1983: Επαινος Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών 1983 για το βιβλίο “Τα’ αυγουστιάτικο φεγγάρι”
1988: Βραβείο Ε.Ο.Υ.Δ.Α.Α. στο Διεθνές Φεστιβάλ Υποβρύχιας Φωτοκινηματογράφησης 1988 για το βιβλίο “Απορίες παιδιών – Θάλασσα”
2000: Βραβείο Κύκλου Ελληνικού Παιδικού βιβλίου 2000 “Ο χιονάνθρωπος πήρε τη μαμά”
2005: Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας 2005 για το βιβλίο “Δωριλένια”
2008: Το 2008 ήταν υποψήφια για το Βραβείο Αντερσεν
Πηγές: BIBLIONET, Εκδόσεις Πατάκη, Ψυχογιός, Λιβάνη, Μίνωας, Ελληνικά Γράμματα
