Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τις οποίες και διέκοψε για να σπουδάσει κουκλοθέατρο και παντομίμα στο Μπόχουμ και στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας. Πέρασε αρκετά χρόνια από την ζωή του στην Πάτρα. Ως ηθοποιός συμμετείχε στα ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και Βόλου. Ίδρυσε το θέατρο κούκλας και μιμικής “Φάτσες”, με το οποίο έδωσε πολυάριθμες παραστάσεις για μικρούς και μεγάλους σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και της Γερμανίας. Τα τελευταία χρόνια ζει με την οικογένειά του μόνιμα στο Βερολίνο.
Εργάστηκε ως ηθοποιός στην Κomische Οper “Κωμική Όπερα” του Βερολίνου, κάνοντας παράλληλα παραστάσεις ταχυδακτυλουργικής για παιδιά. Είναι επίσης μέλος του Comedy Show, με τον τίτλο Showwaiters, www.showwaiters.de, με το οποίο ταξιδεύει ανά την Ευρώπη, κάνοντας παραστάσεις για ενήλικες. Αρθογραφεί σε αρκετά ελληνικά διαδικτυακά περιοδικά με κυριότερο το tetartopress.gr. Το 1990 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο “Κουκλοθεατρικά και όχι μόνο” από τις εκδόσεις Ηράκλειτος. Το 1991 το δεύτερο, με τίτλο “Για μια νέα θεώρηση στο Κουκλοθέτρο” από τις Αχαϊκές Εκδόσεις. Το 2015 εκδόθηκε το μυθιστόρημά του “Εφτά μικροί θάνατοι, εφτά μικροί άθλοι” (εκδόσεις Πικραμένος) και το 2016 η συλλογή διηγημάτων “Το δέντρο” (εκδόσεις Φιλύρα). Το διήγημα “Στον ίσκιο της συκιάς”, που περιλαμβάνεται στο βιβλίο “Το δέντρο”, μεταφράστηκε στα γερμανικά και επελέγη για την ανθολογία με τον τίτλο “Gefahrliche Ferien-Griechenland” (“Επικίνδυνες διακοπές – Ελλάδα”), από τον ελβετικό εκδοτικό οίκο Diogenes. H ανθολογία αυτή κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2018 σε Ελβετία, Γερμανία και Αυστρία.
Εφτά μικροί θάνατοι, εφτά μικροί άθλοι (2015), Πικραμένος Γιάννης
Οι Άγιοι Τόποι του Σεμπάστιαν Λιαργκόβα (2018), Φιλύρα
Η βρεφοδόχος (2022), Εκδόσεις Συρτάρι
Διηγήματα
Το δέντρο (2016), Φιλύρα
Κουκλο-Θεατρικά
Κουκλοθεατρικά και όχι μόνο (1990)
Η βρεφοδόχος – Χρήστος Αναστασόπουλος
Γιατί το σύμπαν είναι μια μήτρα.
Και το δώρο αυτό το έχει κάθε γυναίκα.
Κάθε γυναίκα, από βρέφος μέχρι γερόντισσα, κυοφορεί ένα σύμπαν. Ένα σύμπαν που το προσφέρει σε όποιον ή όποια επιθυμεί. Και που έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να το αρνηθεί σε όποιον ή όποια επιλέξει. Οι γυναίκες κυοφορούν σύμπαντα γιατί απλά δεν γεννήθηκαν μόνο για αυτές.
Γεννήθηκαν για τη συνέχεια.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Συρτάρι, 2022, 142 σελ.
Οι Άγιοι Τόποι του Σεμπάστιαν Λιαργκόβα – Χρήστος Αναστασόπουλος
Αθήνα 1940 – Βερολίνο 2016
Τι ήταν αυτό που συνέδεε την Ελληνίδα, φοιτήτρια του χημικού, Λέλα Λιαργκόβα, με τον αντιφασίστα, αριστερό, Βερολινέζο στρατιώτη, Βέρνερ Βίλμερ, από το Τάγμα Ανεπιθύμητων 999, τότε στην κατοχική Αθήνα; Τι είναι αυτό που συνδέει τον Ελληνογερμανό διδακτορικό φοιτητή Ιστορίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, Σεμπάστιαν Λιαργκόβα, με τον, αγωνιστή, διανοούμενο και μόνιμο κάτοικο Εξαρχείων, Μανώλη Εύσημο, στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης; Τι ήταν επίσης αυτό που συνέδεσε αλλά και συνεχίζει να συνδέει τον Έλληνα, ορκωτό μεταφραστή της Γερμανικής Πρεσβείας Θησέα Κατράκη, και τον Σουηδό επιτετραμμένο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, Πω Σoν, από την κατεχόμενη και γερμανοκρατούμενη ελληνική πρωτεύουσα, με τον μεταπτυχιακό Ελβετό φοιτητή Κλάους Τσίμερλιν και τους ακροδεξιούς δολοφόνους Πιτ και Ντάνιελ από την σημερινή μεγαλούπολη της Γερμανίας;
Είναι δυνατόν η διδασκαλία του μαθήματος “Η γέννηση και η εξέλιξη του Ευρωπαϊκού Φασισμού”, στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, να επαναφέρει στους πρωταγωνιστές του σήμερα, διχόνοιες, μίση και απώλειες, που είχαν επιτελεστεί, και που θεωρητικά έχουν ξεπεραστεί;
Θα ήταν ποτέ δυνατόν να οικοδομηθεί ένα κοινό μνημείο νεκρών από τον εμφύλιο; Θα μπορούσαν να υπάρξουν άραγε κοινοί Άγιοι Τόποι; Τελικά η Ιστορία, ή καλύτερα η ανθρώπινη εξέλιξη συντελείται με τα “όχι” ή με τα “ναι”;
Μυθιστόρημα, Φιλύρα, 2018, 302 σελ.
Το δέντρο – Χρήστος Αναστασόπουλος
Αν θα μπορούσαν τα δέντρα να μιλήσουν για τις ανθρώπινες ιστορίες που έχουν αφουγκραστεί, κάτω από τον ίσκιο τους ή πάνω στα κλαριά τους, τότε εμείς όλοι οι άνθρωποι θα είμασταν -μάλλον- πιο σοφοί. Επειδή, όμως, τα δέντρα είναι σίγουρα πιο σοφά και πιο πλούσια από τους ανθρώπους, μας χαρίζουν μέσα από τα δεκάεξι διηγήματα αυτήν τους την κληρονομιά αλλά και την γνώση. Μια γνώση καθαρά αρχετυπική, που έχει να κάνει με το πώς οι εμπειρίες και οι συμπεριφορές μας μάς οδηγούν τελικά, μέσα από τις πέντε μας αισθήσεις, στον πόνο και στην αγάπη. Και, πλέον, είναι απόφαση του καθενός μας ξεχωριστά να αποφασίσει με ποιο τρόπο θα πορευτεί στη ζωή του. Και αν κάποιος από εμάς διερωτάται ποιος άραγε, να είναι ο τρόπος αυτός, θα μπορούσε απλά να αγκαλιάσει ένα αγαπημένο δέντρο, να κολλήσει το αυτί του πάνω στον κορμό του και να αφουγκραστεί όλα αυτά τα ελάχιστα, αλλά σπουδαία και σημαντικά, που έχει το δέντρο να του αποκαλύψει. Και όσοι περισσότεροι από εμάς αγκαλιάσουμε από ένα τέτοιο δέντρο, τόσο πιο κοντά θα έρθουμε σε αυτό που πραγματικά είμαστε και που πάντα ποθούμε να βιώσουμε. Και τότε θα συνειδητοποιήσουμε πως ο δρόμος της αγάπης και της προσφοράς είναι ο τρόπος που επέλεξαν τα δέντρα για να υπηρετούν τους ανθρώπους. Ευχή μου κάποια στιγμή ο καθένας μας να προσφέρει “το ξύλο του κορμού-κορμιού” του στην φωτιά του δρόμου της ενότητας και της εξέλιξης της ανθρώπινης συνειδητότητας.
Διηγήματα, Φιλύρα, 2016, 180 σελ.
Εφτά μικροί θάνατοι, εφτά μικροί άθλοι – Χρήστος Αναστασόπουλος
Από μικρό παιδί έκανε μιαν ευχή, πάντα την ίδια. Τις άλλες δύο δεν τις είχε σπαταλήσει. Η επίκλησή της ήταν γι’ αυτόν όμοια με προσευχή· μια προσευχή που την επαναλάμβανε τα βράδια κάτω από τον έναστρο ουρανό, απολαμβάνοντας την αστρική σκόνη της αγάπης όλων των συμμάχων του, αυτών που ήταν κοντά του, αλλά και αυτών που τον προστάτευαν από μακριά. Πατρίδα του πλέον ήταν οι μνήμες του και τόπος του η γενιά των απογόνων του.
Μυθιστόρημα, Πικραμένος Γιάννης, 2015, 195 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Φιλύρα, Πικραμένος Γιάννης, Εκδόσεις Συρτάρι
