Εύα Αθανασοπούλου

Σε δυο βάρκες – Εύα Αθανασοπούλου

Μπορεί να υπάρξει ασφαλής πλους επάνω σε δύο βάρκες; Αν αυτές αποκλίνουν υπέρμετρα, ο επιβαίνων κινδυνεύει να καταποντιστεί· αν συγκλίνουν, να συνθλιβεί. Κι όμως… Κάποιες ζωές δε θα υπήρχαν, αν σε μεσοδιαστήματα της πορείας τους δε βιώνονταν με αυτόν τον τρόπο.

Ένας Γερμανός αιχμάλωτος του B ΄Παγκόσμιου Πολέμου και ο γιoς του, τέσσερα αδέρφια μιας μικροαστικής ελληνικής οικογένειας στην τέταρτη δεκαετία της ζωής τους κι ένας ακόμη συγγενής τους παλεύουν να τοποθετηθούν στον κόσμο των ενηλίκων, έχοντας να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο πατρίδες, δύο αγάπες και δύο ταυτότητες. Βιώνοντας έντονα την απώλεια, το αδιέξοδο και την αμφισβήτηση, οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος προσπαθούν να ισορροπήσουν και να σταθούν όρθιοι αντιπαλεύοντας το παρελθόν, τις αρχές, τις αντιλήψεις, τα συναισθήματα και τα όνειρά τους.

Το αίσιο τέλος έρχεται σχεδόν πάντοτε, όταν κανείς είναι αποφασισμένος να το συναντήσει.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πικραμένος, 2015, 156 σελ.

Μνήμη και σκιές – Εύα Αθανασοπούλου

Οι χαμένοι δρόμοι της Σμύρνης


Το μυθιστόρημα διαπραγματεύεται το θέμα της σκιάς, του βάρους και της επιρροής του παρελθόντος μας στη ζωή και τις επιλογές μας. Ενός παρελθόντος που σχετίζεται τόσο με την ταυτότητα των προγόνων και την ιστορία της οικογένειάς μας, κάποτε μάλιστα ανείπωτης και άρρητης, όσο και με σημαντικά, πολύ προσωπικά βιώματά μας. Υπάρχει άραγε μία κοινή συνιστώσα για τα γεγονότα που διατηρούνται ζωντανά στη μνήμη μας και για τα άλλα που συνειδητά ή ασυνείδητα οδηγούνται στη λήθη;

Ο Αλέξιος και η Αικατερίνη, ο Κυριάκος και η Φωτεινή, ο Λάμπης και η Φρόσω, ο Άρης και η Μυρτώ είναι τα κεντρικά πρόσωπα αυτού του μυθιστορήματος που ζουν σε χρόνους διαφορετικούς και σε τόπους που βίωσαν με ένταση το τελεσίδικο του πεπρωμένου της Ιστορίας: στη Σμύρνη προ της Καταστροφής του ’22, στην Κατοχική/Εμφυλιακή Πάτρα, στην Μετεμφυλιακή Ελλάδα των Καλαβρύτων, στο Βερολίνο της ενοποίησης της Γερμανίας. Μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, και συναντιούνται μεταξύ τους μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου, σε παράλληλες ή υπόγειες διαδρομές ως σημαντικές αναφορές της ζωής ενός ακόμη ήρωά του -του Αλέξη Ανωγιαννάκη- εκεί που η αγάπη, ο έρωτας, το βάρος και οι σκιές του παρελθόντος, ανακόπτουν τις αυτονόητες τροχιές και τις ευθύγραμμες πορείες.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πικραμένος, 2013, 248 σελ.

Μέλαν σώμα, λευκό – Εύα Αθανασοπούλου

1981-2011, 30 χρόνια μετά τη νίκη


Το βιβλίο «αφηγείται» την πορεία μιας γενιάς -εκείνης των εφήβων της δεκαετίας του ’80- μέσα από σημαντικούς σταθμούς της ζωής της Μυρτώς, έχοντας ως αφετηρία τα μαθητικά της χρόνια και ακολουθώντας την στο δρόμο προς την ενηλικίωση και την ωριμότητά της. Παράλληλα «καταγράφει» στοιχεία του πολιτικοκοινωνικού γίγνεσθαι της χώρας μας από το 1981 -έτος ανόδου του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία- έως σήμερα και το πέρασμα από μια εποχή σε μια άλλη. Μαζί με το δυναμικό Άρη και το ρομαντικό Αλέξανδρο, στο ξεκίνημα της νιότης της κι αργότερα μέσα από μια πιο αυτόνομη πορεία, η Μυρτώ ανακαλύπτει τον εαυτό της και τον κόσμο, κινούμενη ανάμεσα στις αντιφάσεις και τις αλήθειες της ζωής και ταξιδεύοντάς μας στην Πάτρα, το Βερολίνο, την Ελλάδα της Επαρχίας και τη Μικρασία.

Διηγήματα, Διαπολιτισμός, 2011, 208 σελ.