Κώστας Βαλέτας

Έντγκαρ Άλλαν Πο – Κώστας Βαλέτας

Τακτοποιώντας τα χαρτιά μου -μέσα στην αταξία και στο χάος που χαρακτηρίζει το γραφείο μου- βρήκα τις σημειώσεις μου, την εποχή που μελετούσα τον Ε. Α. Πο στη βιβλιοθήκη της Αγίας Ζενεβιέβης, στο Παρίσι. Σαράντα χρόνια πέρασαν από τότε σαν ένα κλικ των δακτύλων.
Σκέφτηκα να τις αξιοποιήσω σε μια βιογραφία του τραγικότατου αμερικανού συγγραφέα που επικρίθηκε και κατασυκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος στην ιστορία της παγκόσμιας γραμματολογίας. Ο Πο έπεσε θύμα όχι μόνο των πουριτανών της εποχής του αλλά και διαφόρων Ηρακλέων του καθωσπρεπισμού, ηθικολόγων και φροϋδιστών αργότερα.
Δεν εξάντλησα την απέραντη ποϊκή βιβλιογραφία. Ο Ε. Α. Πο μπορεί να μη διαβάζεται στις μέρες μας αλλά για κανέναν άλλον συγγραφέα δεν γράφτηκαν τόσα δοκίμια, τόσες βιογραφίες, δεν γυρίστηκαν τόσα κινηματογραφικά έργα. Το ενδιαφέρον του κοινού παραμένει σταθερό για το έργο και τη ζωή του. Η ευεργετική του επίδραση σε πολλούς δημιουργούς φτάνει ως τις μέρες μας. […] (από το προλογικό κείμενο του συγγραφέα)

Περιέχει Βιβλιογραφία

Βιογραφία, Αιολικά Γράμματα, 2010, 67 σελ.

Μακρυγιάννης – Κώστας Βαλέτας

Διγλωσσία – Θρησκοληψία


Το κείμενο αυτό δεν στοχεύει στην κατεδάφιση του ήρωα του 1821, Γιάννη Μακρυγιάννη, που τραυματίστηκε πέντε φορές, πολέμησε για τη λευτεριά της πατρίδας, ανδραγάθησε στην άμυνα και την πολιορκία των Αθηνών, στους Μύλους, στο Νιόκαστρο κ.τ.λ. κι αναδείχθηκε μετά την απελευθέρωση σε αγωνιστή της Δημοκρατίας και μεγάλο λογοτέχνη, δάσκαλο του δημοτικού λόγου, αλλά στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Ο Μακρυγιάννης δεν υπήρξε μεγάλος στρατιωτικός ηγέτης ούτε πολιτικός. Όσο υπάρχει το ελληνικό έθνος θα μνημονεύει το όνομά του αλλά δεν μπορεί να σταθεί σε καμιά περίπτωση δίπλα στον Ανδρούτσο, τους Υψηλάντηδες, το Μιαούλη, τον Κανάρη, τον Κολοκοτρώνη ή τον Καραϊσκάκη.

Ιστορία, Αιολικά Γράμματα, 2010, 97 σελ.

Τα παπούτσια του Βαν Γκογκ – Κώστας Βαλέτας

Δεκαοχτώ διηγήματα του Κώστα Βαλέτα -μικρά και περιεχτικά, όπως συνηθίζει να γράφει το διήγημα που του έχει ήδη δώσει το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος στην πατρίδα μας κι ευρύτατη αναγνώριση στο εξωτερικό. Μεταφράστηκε σε 20 ξένες γλώσσες, ανάμεσά τους γιαπωνέζικα, κινέζικα, αραβικά, γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, ιταλικά, ρωσικά -δηλαδή σε γλώσσες που λίγοι Έλληνες συγγραφείς είναι γνωστοί.

Το 2003 τιμήθηκε με το μεγαλύτερο βραβείο της Ελβετίας. Τώρα διηγήματά του μεταφράζονται στα ισπανικά, σλοβάκικα, βουλγάρικα, πολωνικά κτλ. Γλώσσες που έχει ήδη μεταφραστεί.

Διηγήματα, Δρόμων, 2007, 111 σελ.

Αμφιτρύων κι άλλα δοκίμια – Κώστας Βαλέτας

Μεταφρασμένα σε δεκάδες γλώσσες τα δοκίμια του Κώστα Βαλέτα, και η συχνή παρουσία του σε διεθνή συνέδρια, τον ανέδειξαν αντιπρόεδρο της “Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Λογοτεχνίας”.
Εδώ καταπιάνεται με τη συμπατριώτισσά του Σαπφώ, τον Αμφιτρύωνα, το διαχρονικό και αγαπημένο θέμα των δημιουργών από τον Σοφοκλή και τον Πλαύτο έως τον Σαίξπηρ και τον Μολιέρο, τον Κλάιστ και Ζιρωντού… Την άμυνα των Μικρών Γλωσσών μπροστά στην παγκοσμιοποίηση, την “Αληπασιάδα” του Χατζή Σεχρέτη, την αλλαγή των τοπωνυμίων στην Κύπρο από τους Τούρκους, το “Φτωχό Βιβλίο” κ.α…
Έξι δοκίμια με άπειρες αναφορές και προεκτάσεις που αγκαλιάζουν ένα μεγάλο αριθμό θεμάτων που αγκαλιάζουν ένα μεγάλο αριθμό θεμάτων που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Ο Βαλέτας μπαίνει κατ’ ευθείαν στο θέμα που διαπραγματεύεται με τόλμη απ’ όλες τις πλευρές, με τρόπο ρηξικέλευθο και οπτική πολυεδρική…
Μερικά από τα δοκίμια αυτά δόθηκαν ως ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια. “Η Άμυνα των Μικρών Γλωσσών” (Paris 2004) – “Το Φτωχό Βιβλίο” (Tours 2005) – “Σαπφώ” (Tours 2006) …

Ερμηνεία και κριτική, Δρόμων, 2006, 80 σελ.

Το διαζύγιο και άλλα διηγήματα – Κώστας Βαλέτας

Ένα διαζύγιο που θα σφραγίσει τρεις γενιές.
Τρεις γυναίκες θύματα του θεσμού του γάμου.
Μια ομάδα συγγραφέων φιλοδοξούν να γνωρίσουν το έργο τους στις μάζες. Η αποτυχία τους είναι ολοκληρωτική. Ένας από τους σαλτιμπάγκους λογοτέχνες θα οδηγηθεί στην αυτοκτονία.
Στην Ελ Τάμπα της Αφρικής οι Έλληνες κρατούμενοι πίσω από το σύρμα δεν έχουν τη μεταχείριση των γερμανών και ιταλών αιχμαλώτων. Οι εγγλέζοι δήμιοι τους δίνουν μισή μερίδα φαγητό.
Το λεσβιακό φως είναι ένα σπάνιο παιγνίδισμα των ηλιακών ακτίνων πάνω στα φύλλα της ελιάς. Οι θαυμαστές και φίλοι του ζωγράφου, όμως, δεν δίνουν τα συλλυπητήριά τους στη σύζυγό του, αλλά στην ερωμένη του.
Ο Κώστας Βαλέτας, που το έργο του έχει μεταφραστεί σε είκοσι ξένες γλώσσες, δίνει έναν συναρπαστικό πίνακα της ελληνικής κοινωνίας.

Ευθύνη Σειράς: Ελένη Γκίκα

Διηγήματα, Άγκυρα, 2004, 212 σελ.