Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές και τη θητεία του εργάστηκε για δεκαεννιά χρόνια ως φαρμακαποθηκάριος. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του περιοδικού “Εκηβόλος” μαζί με τον Βασίλη Διοσκουρίδη και την Τζούλια Τσακίρη. Έχει συγγράψει ένα εκτεταμένο opus incertum – μια μακρά αφήγηση σε ελεύθερο στίχο με τον τίτλο “Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια”, το οποίο έχει κυκλοφορήσει κατ’αρχήν σε φυλλάδια εκτός εμπορίου και, αργότερα, από τις εκδόσεις Ίνδικτος και Το Ροδακιό.
Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια (2006), Ίνδικτος
Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια: Βιβλίο δεύτερο (2015), Το Ροδακιό
Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια: Πορθμείον (2017), Το Ροδακιό
Θαλασσόκεδρος (2019), Το Ροδακιό
Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια: Βιβλίο πρώτο (2022), Το Ροδακιό
Μεταφράσεις
Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης (2021), Το Ροδακιό
Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια – Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος
Βιβλίο Πρώτο
Σκοτείνιαζε. Το ουαί σου το μεγάλο πανί ήταν αφημένο λάσκο
Ορίζοντας απολιθωμάτων. Περίοδος εξαφανίσεων
ή
Στις διαβάσεις όπου δεν υπάρχει πατρίδα
Ανάμεσα στους κόσμους που ενώνω …
Ποίηση, Το Ροδακιό, 2022, σελ.
Θαλασσόκεδρος – Νίκος Παναγιωτόπουλος
Σαν σε οπτασία είχα στυλώσει τα μάτια στο σκοτάδι
ίσκιος είπα
όταν πρόβαλε η Πηγή των Τραγουδιών μέσα σε ήλεκτρο.
Είδαμε την καλαμιά της Πηγής – το αστρικό μας.
Εφτάσαμε στο ακρογιάλι η Πηγή των Τραγουδιών
με καταιγίδα, δίχτυα αστραπών στον ουρανό και στάχτη.
Λες και ψάχναμε από που είχαν κόψει τον αυλό.
Κι ο θαλασσόκεδρος, δέντρο-αγρίμι
μέσα σε φέγγος ήλεκτρου, περίμενε.
Ο καπετάνιος μινύριζε, τερέριζε, λαρύγγιζε
τον άκουγα μέσα στην κοσμοχαλασιά
με συχνές εναλλαγές φωνής από της φυσικής εις την φαλτσέτο
(λίγο αλά Τιρόλο –
άλλωστε όλα σκαμπανέβαζαν, όχι μόνο η φωνή του):
θεών τις ελεήσας την των πολλών απαιδευσίαν
αντεισήγαγε την όρχησιν -ουαί ουαί ουαί –
σαλπίζουν οι εφτά άγγελοι.
«Κάποιοι θα σκαπετίσουν με το σκαραμάγγιον»,
μου είπε συνθηματικά.
Μιλούσε γλώσσα αστρική –
Από “μια προφητεία απάνου στο πέσιμο του Μισολογγιού”
παρμένη
με θέμα την απελπιστική απουσία των δίκαιων
που γράφτηκε σε μια χαραμάδα. …
Ποίηση, Το Ροδακιό, 2019, 32 σελ.
Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια – Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος
Πορθμείον
… Ένας μαινόμενος ταύρος είναι έγκλειστος κάτω απ’ τη γη
και βρυχιέται –
στείλατε τη λατρεία στις κρύπτες;
Η παντανησυχούσα φουρτούνιασε, είναι κάτασπρη –
Η δυστυχία είναι μια πράξη μεγαλύτερη απ’ την πράξη
στείλατε αυτή την πράξη στις κρύπτες;
Δέπας αμφικύπελλον και αιματηρές βροχές –
Κύπελλον άωτον από σπαρτιατικό βασάλτη
και αιματηρές βροχές –
Δώσ’ μου ένα απολέπισμα αυτού του βασάλτη –
Βομβεί δε νεκρών σμήνος – θ’ ακολουθήσουν την αστραπή.
Σπονδείος. Μετανάστευσις του λογικού.
Χρειάζεσαι ένα νοητάκι, ένα ζώο-βοηθό.
25.000 π.Χ. η παντανησυχούσα ακύμαντη.
Μού δίνεις την ποιμαντορική ράβδο της αφήγησης;
Ποίηση, Το Ροδακιό, 2017, 72 σελ.
Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια – Νίκος Παναγιωτόπουλος
Βιβλίο δεύτερο
Σκοτείνιαζε. Το ουαί σου το μεγάλο πανί ήταν αφημένο λάσκο
Ορίζοντας απολιθωμάτων. Περίοδος εξαφανίσεων
ή
Στις διαβάσεις όπου δεν υπάρχει πατρίδα
Ανάμεσα στους κόσμους που ενώνω …
Ποίηση, Το Ροδακιό, 2015, 183 σελ.
Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια – Νίκος Παναγιωτόπουλος
Με τον τίτλο “Σύσσημον” (αυτό που σημαίνει το ίδιο για σένα και γιά μένα, το συμφωνημένο σημάδι) και τον υπότιτλο “Τα Κεφάλαια” (όπως για χρόνια ήταν γνωστό), συγκεντρωμένο σε έναν εξαιρετικά φροντισμένο τόμο το εκτενές ποιητικό έργο του Νίκου Παναγιωτόπουλου, που μέχρι πρότινος οι περισσότεροι γνωρίζαμε μόνο εκ φήμης.
Το βιβλίο αυτό που αποτελεί ένα από τα πιό ξεχωριστά επιτεύγματα της λογοτεχνίας μας στο πέρασμα από τον εικοστό στον εικοστό πρώτο αιώνα, καρπός σιωπηλής εργασίας μιας γεμάτης εικοσαετίας, είναι ένα ταξίδι στα όρια της πνευματικής διαμόρφωσής μας χτισμένο πάνω στον αφηγηματικό καμβά ενός περιστατικού. Ανιχνεύονται πνευματικότητες που έχουν χαθεί με όλη τη γεωγραφία της ελληνικής γλώσσας παρούσα.
“Για το κείμενο που περιέχουν οι σελίδες αυτού του βιβλίου υπήρξε μια αρχική φάση “κλειστής” κυκλοφορίας -κράτησε από το 1988 έως το 1999. Εκείνα τα έντεκα χρόνια εφτά μεγάλα χειρόγραφα τετράδια μιας αφήγησης σε ελεύθερο στίχο έγιναν εφτά τυπωμένες συνέχειες, ήγουν εφτά φυλλάδια εκτός εμπορίου (με διαστάσεις 30,2 x 22,5 εκ., χωρίς σελιδαρίθμηση) δουλεμένα στη μονοτυπία. … Τα δύο πρώτα φυλλάδια τυπώθηκαν από τον “Εκηβόλο”, το τρίτο από τον Σταύρο Μουστάνη και τη “Λέσχη”, το τέταρτο από τον “Ίκαρο”, με φροντίδα της Γεωργίας Παπαγεωργίου, και τα πέμπτο, έκτο και έβδομο από την “Εταιρεία Φίλων του Περιοδικού Εκηβόλος και των Εκδόσεων Το Ροδακιό” -η φροντίδα και η επιμέλεια ήταν του Βασίλη Διοσκουρίδη και της Τζούλιας Τσιακίρη. Κατόπι -μετά το 1999-, όταν άρχισε η εργασία στα δύο κεφάλαια που θα απάρτιζαν τη συνέχεια, το όγδοο δηλαδή φυλλάδιο του βιβλίου, ξανακοιτάχτηκε παράλληλα όλο το έργο και ξαναδουλεύτηκε. Άλλα έξι χρόνια πέρασαν. …”
(απόσπασμα από το επίμετρο του ποιητή)
Περιέχει: Σελιδοδείκτη με παροράματα
Ποίηση, Ίνδικτος, 2006, 512 σελ.
Πηγές: Biblionet, Το Ροδακιό, Ίνδικτος
