Γεννήθηκε στο Κάιρο, Αιγύπτου και ήρθε στην Ελλάδα αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Φιλοσοφική Σχολή του Αιγυπτιακού Πανεπιστημίου του Καΐρου. Από το 1993 ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη λογοτεχνική μετάφραση από τα αραβικά και τα αγγλικά. Εκτός από έργα αγγλόφωνων συγγραφέων, έχει μεταφράσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Αιγύπτιου νομπελίστα λογοτέχνη Ναγκίμπ Μαχφούζ από τα αραβικά, καθώς και έργα άλλων σημαντικών Αράβων δημιουργών. Το 2001, τιμήθηκε για το σύνολο των μεταφράσεών της με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, ενώ το αιγυπτιακό κράτος την έχει βραβεύσει δύο φορές για τη συνεισφορά της στα γράμματα. Έχει λάβει Ειδική Διάκριση από το Τμήμα Ελληνικών και Λατινικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αλ Αζχάρ ενώ έργα της έχουν μεταφραστεί στην αραβική γλώσσα. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια, ενώ κείμενα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 2002 μέχρι σήμερα έχει εκδώσει έξι μυθιστορήματα πάντα με κύριο άξονα τον διαπολιτισμικό διάλογο ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή. Τα βιβλία της “Στους δρόμους του Καΐρου” (2014), “Δυτικά του Νείλου” (2006) και “Αλεξάνδρεια στον δρόμο των ξένων” (2002) κυκλοφορούν από τον Εθνικό Οργανισμό Βιβλίου της Αιγύπτου.
Αλεξάνδρεια, στο δρόμο των ξένων – Πέρσα Κουμούτση
Το πλοίο έφτασε επιτέλους στο λιμάνι. Ο κυρ-Γιάννης και η φαμίλια του, όπως τόσες άλλες ελληνικές οικογένειες, βρίσκονταν τώρα εδώ, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αναζητώντας μια καινούργια αρχή σε μια νέα πατρίδα μακριά από τις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν στη Σμύρνη. Γρήγορα εγκαταστάθηκαν στην οδό αλ Αφράνκ, στο δρόμο των ξένων, εκεί όπου έμεναν όλες οι ράτσες του Θεού, όπως έλεγαν και οι ντόπιοι. Εκεί, όλοι μαζί, Έλληνες, Γάλλοι, Εβραίοι, Αρμένιοι, Μαλτέζοι και Ιταλοί συμβίωναν με τους Αιγύπτιους, έκαναν τα δικά τους όνειρα, ζούσαν τις δικές τους προσδοκίες, τις μικρές χαρές και λύπες…
Μυθιστόρημα, Εμπειρία Εκδοτική, 2003, 256 σελ.
Τα χρόνια της νεότητός του, ο ηδονικός του βίος – Πέρσα Κουμούτση
Τα χέρια του Κωνσταντίνου Βάκαρη είχαν ταξιδέψει στα σώματα των ωραιότερων γυναικών της Αλεξάνδρειας. Αυτά τότε, στα χρόνια της νεότητάς του. Μα ο ερωτικός του βίος ήταν αμφιλεγόμενος. Εκείνος προτιμούσε να ξοδεύει τις νύχτες του είτε στην αγκαλιά της μικρής Αμαρ είτε με την Ανσάφ στα καπηλειά και τα μπορντέλα. Ηταν όμως κι εκείνη η νύχτα με τον ποιητή, που προσπαθούσε να κρύψει σαν να μην υπήρξε ποτέ.
Μυθιστόρημα, Εμπειρία Εκδοτική, 2004, 256 σελ.
Δυτικά του Νείλου – Πέρσα Κουμούτση
Στο κατώφλι της επανάστασης του 1952 στην Αίγυπτο, που άλλαξε τα εδραιωμένα εδώ και χιλιετίες δεδομένα στη Μέση Ανατολή προκαλώντας κατάπληξη και πονοκέφαλο στον δυτικό κόσμο, ένας αξιωματικός του στρατού, πρωτοπαλίκαρο του συνταγματάρχη τότε Νάσερ, γνωρίζει μια “ξένη” και την ερωτεύεται παράφορα. Οι καταστάσεις, όμως, τους χωρίζουν και η νέα βρίσκει καταφύγιο στον ομοεθνή σύζυγό της, μόνο που η αγάπη για τον Αιγύπτιο αξιωματικό και η ανάμνηση ενός αγέννητου παιδιού την καταδιώκουν σαν ορκισμένος εχθρός και δεν την αφήνουν να ησυχάσει.
Λίγα χρόνια αργότερα, οι δυο νέοι συναντιούνται πάλι μόνο που οι περιστάσεις και οι ρόλοι έχουν ριζικά αλλάξει και ο ταπεινός και πειθήνιος οικοδεσπότης έχοντας αποκτήσει επιτέλους τη δύναμη και την ανεξαρτησία του, απαιτεί τώρα πλήρη υποταγή από τον φιλοξενούμενό του. Τι γίνεται, όμως, όταν σε αυτό το δίλημμα φωλιάζει ο έρωτας και μια μεγάλη αγάπη;
Στο μυθιστόρημά της η Πέρσα Κουμούτση προσπαθεί να μας μεταφέρει σε μια χρονική στιγμή που σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία και προκάλεσε το τέλος μιας μεγάλης εποχής, όχι μόνο για τους Αιγύπτιους αλλά και για τις ξένες παροικίες, ειδικότερα εκείνη των Ελλήνων, που έζησε και μεγαλούργησε εκεί για περισσότερο από εκατό χρόνια.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2006, 277 σελ.
Καφέ Κλεμέντε – Πέρσα Κουμούτση
“Το ανεκπλήρωτο παραμένει αναπόδραστο”. Αυτή ήταν η φράση που όριζε πάντα τη ζωή της.
Καθώς το τέλος πλησιάζει, η Ελισάβετ, που την εποχή του Mεσοπολέμου υπήρξε διάσημη ηθοποιός και γοητευτική γυναίκα, αναπολεί το παρελθόν της, την Αλεξάνδρεια και το Παρίσι της νιότης της, ξεφυλλίζει νοερά εικόνες οικείες, αγαπημένες όσο και μακρινές, ανασύρει πρόσωπα και γεγονότα από τους δαιδάλους της μνήμης, αφουγκράζεται λόγια και ξεχασμένους ψιθύρους.
Θύμα των ψευδαισθήσεών της, ανήμπορη να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τους θεατρικούς ρόλους που υποδύεται, διχάζεται, στο περιθώριο του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, ανάμεσα σε δυο άντρες: τον ιδεαλιστή Αλέξανδρο και τον τυχοδιώκτη Πιέρ. Έπρεπε να επιλέξει. Και η επιλογή της τη στιγμάτισε για πάντα…
Ενα νοσταλγικό ταξίδι στη χιλιοτραγουδισμένη Αλεξάνδρεια, μια γοητευτική τοιχογραφία του Μεσοπολέμου.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2009, 336 σελ.
Χάρτινες ζωές – Πέρσα Κουμούτση
“Στάθηκε στο πεζοδρόμιο, σαν μικρό και αναποφάσιστο παιδί. Κάτι σαν νεύμα -ή μήπως κίνηση αχνή, αμυδρή, σχεδόν ανεπαίσθητη;- έσυρε τη ματιά της στο απέναντι πεζοδρόμιο. Ρίχνοντας το βλέμμα εκεί όπου αυτή η αίσθηση την καλούσε, είδε τις τέσσερις γυναίκες της ζωής της. Στέκονταν ασάλευτες στο πεζοδρόμιο, η μία δίπλα στην άλλη. Η γιαγιά της, η γριά Ευσταθία, η μάνα της και τέλος η κόρη της, η Βικτωρία. Και το παράδοξο ήταν ότι καμία δεν την επέπληξε για την παράτολμη απόφασή της… Μόνο της χαμογέλασαν ενθαρρυντικά – ακόμα και η κόρη της.”
Η Ανθή, μεγαλώνοντας στον ίσκιο της Μαριάνθης, στοιχειωμένη από την απουσία της νικημένης πια και αιχμάλωτης των περιστάσεων Βικτωρίας, θα ακολουθήσει την προδιαγεγραμμένη πορεία της. Καταπιέζοντας τα συναισθήματά της, θα παίξει ρόλους που δεν μπορεί να υποστηρίξει, θα ζει και δε θα ζει ταυτόχρονα. Αντιμέτωπη με την αλήθεια αλλά και τις επιλογές των γυναικών της γενιάς της, όλων των γυναικών, έχοντας τη βεβαιότητα ότι εκείνες την καθοδηγούν και την κατευθύνουν, θα βρεθεί έπειτα από χρόνια στο κρίσιμο σταυροδρόμι μιας μεγάλης πρόκλησης.
Tρεις γυναίκες, τρεις ζωές· παράλληλες όχι, αλλά σχεδόν επαναλαμβανόμενες μέσα στο χρόνο… Η Ιστορία θα τις αφουγκραστεί, ή θα τις προσπεράσει;
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2011, 310 σελ.
Στους δρόμους του Καΐρου
Περίπατος με τον Ναγκίμπ Μαχφούζ
Κανένας άλλος σκοπός δε δέσποζε πια στη ζωή μου, κανένας προορισμός, εκτός από την καγκελόπορτα απέναντι από το σπίτι μου. Το μόνο που ήθελα ήταν να στέκομαι εκεί και να κοιτώ με δυο μάτια που έσταζαν λαχτάρα και ανείπωτη περιέργεια. Η τύχη μού χαμογελούσε, και σχεδόν κάθε μέρα μού χάριζε τουλάχιστον ένα καινούργιο πρόσωπο· και κάθε φορά ένιωθα πως έστελνε ουράνιο φως στην ψυχή μου. Για ένα μικρό παιδί, όπως εγώ, με περιορισμένους ορίζοντες και όρια κίνησης, η παρέλαση αυτή ισοδυναμούσε με εξέλιξη, κάθε φορά με μια εξαίσια νίκη. Όμως, ο δικός μου Φαραώ, ο δικός μου γίγαντας του παραμυθιού, ήταν ο πιο αγαπημένος. Τον ξεχώρισα από την αρχή, χωρίς να μπορώ ποτέ να αντιληφθώ τον λόγο». Ένα ταξίδι επιστροφής στο παρελθόν, στον χρόνο και τον τόπο του μεγάλου συγγραφέα Ναγκίμπ Μαχφούζ, μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που τον συναντά ξανά και ξανά στο διάβα της ζωής του. Ένα ταξίδι αυτογνωσίας, συνειδητοποίησης και προπάντων αποτίμησης ζωής· μία εκ νέου αποτύπωση της σύγχρονης ιστορίας της Αιγύπτου έτσι όπως αναδύεται μέσα από τα έργα του μεγάλου δασκάλου, αλλά κυρίως μέσα από το πρίσμα της παράδοξης σχέσης που αναπτύσσεται ανάμεσα στα δύο κεντρικά πρόσωπα: απροκάλυπτη και χωρίς φτιασίδια, όμως τόσο, μα τόσο αληθινή.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2014, 227 σελ.
Αλεξανδρινές φωνές στην οδό Λέψιους – Πέρσα Κουμούτση
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης προς το τέλος της ζωής του.
Ο επιφανής γιατρός του με την απατηλή εικόνα της ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής. Ο ξεπεσμένος δικηγόρος και φίλος του. Η φιλήδονη νεαρή γειτόνισσα που τάραξε το συντηρητικό προσωπείο της παροικίας. Η άστατη ηθοποιός με τους θεατρινισμούς και τα καπρίτσια της. Η γοητευτική Ιταλίδα που ζούσε το δικό της δράμα, πέρα από τα βλέμματα θαυμασμού που εισέπραττε. Αυτά και άλλα πρόσωπα, άγνωστα τα περισσότερα, που έρχονται σε επαφή με εμβληματικές φιγούρες της εποχής (Τσίρκα, Φόστερ, Ουνγκαρέτι). Είναι οι φωνές τους, στην οδό Λέψιους της Αλεξάνδρειας στα χρόνια του Μεσοπολέμου (1930-33), που πρωταγωνιστούν σ’ αυτό το μυθιστόρημα -απαλλαγμένες από εξωραϊσμούς και υπερβολές, με τις αδυναμίες, τους φόβους και τα πάθη τους- και δημιουργούν ένα ανάγλυφο ψηφιδωτό της πόλης και μιας εποχής.
Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2017, 256 σελ.
Η επιστροφή – Πέρσα Κουμούτση
Δεν συµµεριζόταν την επαναστατικότητα και τα φρονήµατα της Δάφνης. Στην πραγµατικότητα δεν πίστευε σε τίποτα. Από καιρό είχε παραιτηθεί απ’ όλα αυτά. Άραγε η αγάπη συνεπάγεται να παλεύεις για τα ιδανικά και τις πεποιθήσεις του άλλου; Να δίνεσαι στους δικούς του αγώνες; Από το µυαλό του πέρασε αστραπιαία η µορφή της Ελίζας, ίσως για πρώτη φορά αφότου η σχέση του µε τη Δάφνη µεταµορφώθηκε σε κάτι παραπάνω από φιλία. Θυµήθηκε την όψη της. Θλιµµένη και αγέρωχη την ίδια στιγµή και αδιάλλακτη σε ό,τι αφορούσε τις πεποιθήσεις της, κάτι που συνετέλεσε σηµαντικά στο τέλος της σχέσης τους. Όµως η Δάφνη; Γιατί δεν αντιλαµβανόταν τη δική του ανάγκη για µια ήσυχη και ισορροπηµένη ζωή, µακριά από τα διλήµµατα; Είχε κουραστεί. Τα είχε ζήσει όλα αυτά και τώρα όλα επαναλαµβάνονταν εξαρχής σαν µια παλιά κατάρα.
Θεσσαλονίκη, παραµονές του Β’ Παγκόσµιου πολέµου: Ο Αλέξανδρος επιστρέφει στη γενέτειρά του ύστερα από χρόνια παραµονής στο Βερολίνο καταβεβληµένος από τη µαταίωση των προσωπικών και επαγγελµατικών του φιλοδοξιών. Η επιστροφή του θα σηµαδευτεί από τη σύγκρουση και την αναµέτρησή του µε τον αδελφό του και το κοινό τους παρελθόν. Πάθη, ανταγωνισµοί, ένοχα µυστικά θα έρθουν όλα στο φως καθώς οι ήρωες αυτού του ιστορικού µυθιστορήµατος καλούνται να αντιδράσουν και να πάρουν θέση σ’ έναν κόσµο που αλλάζει δραµατικά.
Οι θύµησες προκαλούν πόνο και ενοχές, ακόµα και για σφάλµατα που έχουµε διαπράξει παρά τη θέλησή µας ή εξαιτίας της πλάνης µας, των συνθηκών, ίσως πάλι του εγωκεντρισµού, ή ακόµα περισσότερο της υπερβατικής µας αγάπης για την ίδια τη ζωή.
Ιστορικό μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2019, 224 σελ.
Αλεξάνδρεια, στο δρόμο των ξένων (2003), Εμπειρία Εκδοτική
Τα χρόνια της νεότητός του, ο ηδονικός του βίος (2004), Εμπειρία Εκδοτική
Δυτικά του Νείλου (2006), Ψυχογιός
Καφέ Κλεμέντε (2009), Ψυχογιός
Χάρτινες ζωές (2011), Ψυχογιός
Στους δρόμους του Καΐρου (2014), Ψυχογιός
Αλεξανδρινές φωνές στην οδό Λέψιους (2017), Μεταίχμιο
Η επιστροφή (2019), Μεταίχμιο
Πηγές: BIBLIONET, Εκδόσεις Ψυχογιός, Εμπειρία Εκδοτική, Μεταίχμιο
