Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του ίδιου Πανεπιστημίου. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές “Λόγου Χάριν” (Οσελότος 2012), “Τα πρώτα και τα έσχατα” (Οσελότος 2014) και “Κοινοί τόποι” (Οσελότος 2019). Υπηρετεί στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Ηρακλείου ως Δικαστικός Λειτουργός στον βαθμό του Πρωτοδίκη.
Λόγου χάριν (2012), Οσελότος
Τα πρώτα και τα έσχατα (2014), Οσελότος
Κοινοί τόποι (2019), Οσελότος
Κοινοί τόποι – Ναταλία Ταμιωλάκη
Τα όνειρά μου είναι βαμμένα
σε χρώματα παράξενα:
πράσινο του βορρά,
σπασμένο μπλε του νότου.
Κι ένα ακόμα που όμως δεν το αναγνωρίζω.
Σκοτεινό μαζί και φωτεινό.
Ψυχρό και θερμό.
Όπως η λάμψη από τα μάτια σου
που με καταδιώκει.
Έξω στάζει μονότονα παράπονο απ’ τις στέγες
Βρέχει…
Κοιμήσου, φίλε μου. Κοιμήσου.
Ποίηση, Οσελότος, 2019, 32 σελ.
Λόγου χάριν – Ναταλία Ταμιωλάκη
ΕΛΕΝΗ
Η Ελένη θα χάθηκε μια νύχτα απ’ την Τροία.
Πολύβουα φώτα, σκόρπια μες στους δρόμους.
Στοιβαγμένη θλίψη, ανάμεσα στα τόσα αμάξια.
Κορνάρουνε φωνές σε ξεφτισμένους τοίχους.
Η πόλις. Μεθυσμένη και αλλόκοτη.
Μα η Ελένη, θα χάθηκε μια νύχτα απ’ την Τροία.
Οι Έλληνες, για μια στιγμή, μαργώσανε.
Ο Δούρειος Ίππος έμεινε μισός.
Ο Αχιλλέας, χωρίς τον Έκτορα.
Κι ο Μενέλαος, χωρίς γυναίκα – ούτως ή άλλως…
Ποίηση, Οσελότος, 2012, 32 σελ.
Τα πρώτα και τα έσχατα – Ναταλία Ταμιωλάκη
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Κάθε στιγμή που φεύγει αφήνει στο πέρασμά της
ένα υπόλοιπο.
Κρίμα.
Δεν θα προλάβουμε να το εξαντλήσουμε.
Ξοπίσω έρχεται κι άλλο.
Κι έπειτα, κι άλλο, κι άλλο.
Α, μη βιαστείς να κρίνεις!
Ήτανε δύσκολη η διαίρεση.
Η πράξη δεν μας έβγαινε ποτέ ακριβώς:
μόνο στο περίπου και κατά προσέγγιση.
Έτσι, με μισές αλήθειες.
Με δυνάμεις ραγισμένες από τον καιρό και τη φθορά της
μάχης,
κινάμε πάντα τη ζωή μας.
Ακολούθησέ μας, εραστή της αριθμητικής.
Που ξέρεις; Ίσως, στο τέλος της διαδρομής, να έχουμε διδαχθεί
εσύ την άγνοια
και εμείς μια κάποια βεβαιότητα.
Ποίηση, Οσελότος, 2014, 32 σελ.
Πηγές: Biblionet, Οσελότος
