Κόρη καλής οικογενείας, με γαλλικά, μπαλέτο και πιάνο, έχει σπουδάσει Γαλλική Λογοτεχνία και Γαλλικό Κινηματογράφο στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Για τα “μάτια της κοινωνίας”, έχει καταξιωθεί σε διάφορες εργασίες όπως π.χ. ως δημοσιογράφος στα περιοδικά “Επίκαιρα” και “Μία”και στην εφημερίδα “Μετρο”, στις Δημόσιες Σχέσεις στους Πανασιατικούς Αγώνες στη Ντόχα του Κατάρ, ως Επιμορφώτρια στα προγράμματα του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, του Τμήματος Περιβάλλοντος, του Πανεπιστημίου Αιγαίου, ως μεταφράστρια, σε εκδοτικούς οίκους και εφημερίδες, περιοδικά, αλλά και ως “καλή σύζυγος”, “νοικοκυρά” και καλή “μητριά” στα παιδιά των συζύγων της!!! Ασχολείται με την λογοτεχνική μετάφραση μεταφράζοντας ποίηση από την Αγγλική στην Ελληνική γλώσσα και αντίστροφα, ενώ έχει αποδώσει/μεταφράσει στην Αγγλική και Γαλλική γλώσσα από την Ελληνική, ποίηση του Γιωσέφ Ελιγιά, της Δήμητρας Χριστοδούλου, της Λίνας Φυτιλή, του Άκανθου,του Κώστα Παπαθανασίου,του Πέτρου Γκολίτση, του Γιώργου Δάγλα και της Μαρίας Λαμπαδαρίδου–Πόθου και άλλων σύγχρονων Ελλήνων ποιητών. Εχει μεταφράσει επίσης από την Ελληνική γλώσσα στην Αγγλική, το θεατρικό έργου του Θεόδωρου Εσπίριτου “Η Σχεδία της Μέδουσας”. Το 1993-4 οργάνωσε εκθέσεις στη Ζυρίχη σε συνεργασία με την ελβετική εταιρία Travilia G. με θέμα την Ελλάδα και τον ελληνικό Πολιτισμό. Συμμετείχε στην οργάνωση και παρουσίαση αντιγράφων του Μο υσείου Κυκλαδικής Τέχνης, στη Ζυρίχη. Οργάνωσε εκθέσεις στη Γενεύη με θέμα την Ελλάδα και τα ελληνικά προϊόντα. Το 2000-1 ήταν υπεύθυνη στον τομέα Διεύρυνσης Εργασιών και Δημοσίων Σχέσεων της εταιρίας Mediterranean Insurance Brokers. Το 2006-7 συνεργάστηκε στους 15ους Πανασιατικούς αγώνες Ντόχα Κατάρ. Το 2006-8 εργάστηκε ως Επιμορφώτρια στο πρόγραμμα του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, ΕΠΕΑΕΚ. “Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών και Στελεχών Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης”. Το 2009-10 συνεργάστηκε με το Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Αγωγής και Επικοινωνίας του Τμήματος Περιβάλλοντος, του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Από τις εκδόσεις Φίλντισι κυκλοφορούν τα βιβλία και οι ποιητικές συλλογές της:
Μ’ ακούς; Γράμματα σε έναν φανταστικό εραστή. 2011.
Τα 24 Γράμματα του Αλφαβήτου. 2012.
Καφές και Τσιγάρα. 2013.
CAFÉ Y CIGARROS Trad. De Athina-Styliani Michou. 2014.
LAS 24 LETRAS DEL ALFABETO GRIEGO Trad. De Athina-Styliani Michou. 2014.
Ο Αετός του Πάρνωνα. 2015.
Τα Αδέσποτα Ποιήματα. 2015.
29 Ολονυκτίες Ενός Δίσεκτου Φεβρουαρίου 2016.
Από τις καναδικές εκδόσεις LIBROSLIBERTAD. CA. κυκλοφορεί στα αγγλικά στον Καναδά και τις ΗΠΑ, το βιβλίο της “Μ’ακούς; Γράμματα σε έναν φανταστικό εραστή”, με τον τίτλο: “HEAR ME OUT” Letters to my ex lover.” 2015.
Διατηρεί δύο blog στο διαδίκτυο, το Cat on a hot tin roof, και My Blog όπου μπορεί κανείς να διαβάσει ελεύθερα σχεδόν τα περισσότερα από τα ποιήματά της αλλά και άλλα πεζά της κείμενα.
Τα 24 γράμματα του αλφαβήτου (2012), Σαιξπηρικόν
Καφές και τσιγάρα (2013), Φίλντισι
Καφές και τσιγάρα (2014), Φίλντισι
Τα 24 γράμματα του αλφαβήτου (2015), Φίλντισι
Τα αδέσποτα ποιήματα (2016), Φίλντισι
29 ολονυκτίες ενός δίσεκτου Φεβρουαρίου (2016), Φίλντισι
23 συνθέσεις πάνω σ’ ένα πορτραίτο (2019), Φίλντισι
Αφηγήσεις-Επιστολές-Πεζογραφία
Μ’ ακούς; (2011), Φίλντισι
Ο αετός του Πάρνωνα (2014), Φίλντισι
23 συνθέσεις πάνω σ’ ένα πορτραίτο – Τζούτζη Μαντζουράνη
Ένα πορτρέτο υπήρξε η αφορμή για αυτά τα 23 “ερωτικά” ποιήματά μου. Ένα πορτρέτο κρεμασμένο στον τοίχο απέναντι από το γραφείο μου, που απεικονίζει έναν γυμνό νέο άνδρα.
Έβαλα απέναντι από το πορτρέτο μια “ώριμη” γυναίκα, που έχει ζήσει πια αρκετά, για να μπορεί να πει ότι έχει κάνει τον κύκλο της ζωής της, και την άφησα να ζήσει και να στοχαστεί για τον έρωτα με το ωραίο, με το νέο, το νεότερο, το στιγμιαίο, το άπιαστο, το εφήμερο, και τελικά, ίσως, το πιο αληθινό και το περισσότερο “ασυμβίβαστο” της ζωής της. Το αιώνιο “μικρό αγόρι” που κάθε γυναίκα κρατάει στην αγκαλιά της κάποιες λίγες, μοναδικές στιγμές στη ζωή της.
Γιός, αδελφός, πατέρας, σύντροφος, εραστής, “αρσενικό”, γλυκόπικρο δηλητήριο που κυλάει στις φλέβες του αιώνιου θηλυκού, που όμως πια έχει το αντίδοτο μέσα του, κι έτσι δεν κινδυνεύει να πεθάνει από έρωτα.
Τζ.Μ.
ΕΡΩΤΙΚΟ 5.
“ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ”…
Αίσθηση μαγική.
Ρίγος του κορμιού, σαν το ράγισμα φίνας πορσελάνης.
Το χέρι του να χαϊδεύει το γυμνό κορμί της, τα λινά σεντόνια
να τρίζουν σε κάθε τους κίνηση.
Έξω από το παράθυρο, ο ήλιος να καίει με το άγγιγμά του, και οι μυρωδιές της θάλασσας και των τροπικών λουλουδιών να ανακατεύονται και να τους ζαλίζουν.
Ηλιοκαμένα, γυμνασμένα κορμιά, σκουρόχρωμο το δικό του, πιο απαλό, σταρένιο το δικό της.
Σηκώθηκε με μια ήρεμη γατίσια σε χάρη κίνηση από το κρεβάτι και βγήκε γυμνή στο μπαλκόνι να απολαύσει την απεραντοσύνη του Ατλαντικού μπροστά της. Εκείνος, ντροπαλά και αμήχανα, φόρεσε το παντελόνι του, και γυμνός με το όμορφο στέρνο του πήγε δειλά προς το μέρος της, ψιθυρίζοντας κάτι σε μια γλώσσα που της ήταν σχεδόν άγνωστη…
Ό,τι και αν κατάλαβε, προτίμησε να μην το δείξει… Του χάιδεψε απαλά το πρόσωπο χαμογελώντας αινιγματικά και ξαναγύρισε το βλέμμα της απλανές προς τον ωκεανό…
Έκλεισε τα μάτια της, ταυτόχρονα με την πόρτα που έκλεινε σιγανά πίσω της…
Μισούσε τους αποχαιρετισμούς.
Ποίηση, Φίλντισι, 2019, 38 σελ.
29 ολονυκτίες ενός δίσεκτου Φεβρουαρίου – Τζούτζη Μαντζουράνη
“Οι 29 ολονυκτίες ενός δίσεκτου Φεβρουαρίου γράφτηκαν κατά την διάρκεια δύο δίσεκτων Φεβρουαρίων, αυτών του 2012 και του 2016.
Κάθε μία από αυτές είχε σαν αποτέλεσμα ένα από τα 29 αυτά ποιήματα. Ετεροβαρή μεταξύ τους, δεν θέλησα να τα αλλάξω γιατί είναι κάθε ένα από αυτά μία κατάθεση ψυχής της συγκεκριμένης στιγμής”.
(Τζούτζη Μαντζουράνη)
“Χαϊδεύω το μολύβι μου, μα εκείνο μ’ αποφεύγει…
Μόνοι μας θα κοιμηθούμε ο καθένας μας απόψε…”
“Γράφω γιατί οι λέξεις είναι πιο δυνατές από τα λόγια.
Γράφω γιατί χαράζω στο χαρτί ό,τι δεν μπορώ να χαράξω στην καρδιά μου.
Γράφω γιατί η φωνή μου δεν μπορεί να σε φτάσει εκεί που είσαι.
Γράφω γιατί τα έχουμε πει όλα πια”
“Στο ποιητικό σύμπαν της Τζούτζης Μαντζουράνη τα πάντα κρύβονται μέσα στην ανεπαίσθητη λεπτομέρεια”
(Ελένη Γκίκα δημοσιογράφος, συγγραφέας).
Ποίηση, Φίλντισι, 2016
Τα αδέσποτα ποιήματα – Τζούτζη Μαντζουράνη
Μετράω,
τις ώρες, τις μέρες, τους μήνες.
τα λάθη μου, τα πάθη μου,
τις παραξενιές μου τα πρόσωπα, τους ανθρώπους,
τους φίλους, τους εχθρούς…
τα δάκρυα, την πίκρα, την απογοήτευση,
τη θάλασσα, μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι μου,
τις μυρωδιές της Άνοιξης,
όσο αντέχει η όσφρησή μου.
Μόνο,
την έλλειψή σου δεν καταφέρνω να μετρήσω…
Η ποίηση, εν προκειμένω, είναι γένους θηλυκού, διάθεσης ερωτικής, με πινελιές νοσταλγίας να διατρέχουν τις σελίδες της τρίτης ποιητικής συλλογής της Τζούτζης Μαντζουράνη ‘Τα αδέσποτα ποιήματα”.
Ζωγράφισέ μου, ένα ποίημα ροζ,
να ταιριάζει με το κορδελάκι
στα μαλλιά μου.
Βάλε μέσα και λίγο κίτρινο,
ν’ αρχίσει να φθινοπωριάζει.
Μη βάλεις γκρίζο, ούτε μαύρο.
Όταν σηκώνω το κεφάλι μου ψηλά,
στον ουρανό,
Σπατάλησε ό Θεός
όλο το γκρίζο του εκεί…
Και το μαύρο μου παλτό
είναι παλιό και δεν ζεσταίνει
την ψυχή μου.
Θα βάψω τα νύχια μου κόκκινα
και έτσι δέκα μικρές πασχαλίτσες,
θα φέρουν την άνοιξη
πριν ξεκινήσει ο χειμώνας…
Ποίηση, Φίλντισι, 2016, 96 σελ.
Τα 24 γράμματα του αλφαβήτου – Τζούτζη Μαντζουράνη
Γεννήθηκα.
Γέλασα,
Γέρασα,
Γύρισα.
Γρήγορα που πέρασε
ο καιρός!
Γιατί;
Θυμάμαι,
σημαίνει έχω ζήσει
έχω γελάσει
έχω πονέσει
έχω κλάψει.
Θυμάμαι
σημαίνει πως,
ακόμα είμαι ζωντανή…
“Στην πρώτη ποιητική της απόπειρα η Τζούτζη Μαντζουράνη καταπιάνεται με τον έρωτα. Με αφορμή τα 24 γράμματα του αλφαβήτου εμπνέεται και προσπαθεί να αποτυπώσει ερωτικές ανησυχίες και υπαρξιακές αναζητήσεις.
Τα ποιήματα είναι γραμμένα σε ελεύθερη φόρμα, άλλοτε ολιγόστιχα κι άλλοτε μακροσκελή φλερτάροντας με τον πεζό λόγο.
Η Τζούτζη Μαντζουράνη δεν φοβάται να εκτεθεί, να δοκιμάσει και τέλος να συγκρουστεί μετωπικά με ό,τι την φοβίζει. Με όπλο τον αυτοσαρκασμό και το χιούμορ, καταφέρνει να τα βγάλει πέρα με το ποιητικό της εγχείρημα αφήνοντας μια υπόσχεση για το μέλλον και αφήνοντας επιδεικτικά ανέγγιχτη αυτή την ποιητική θλίψη της μόδας”.
Άννα Νιαράκη
Mετάφραση: Αθηνά-Στυλιανή Μίχου
Ποίηση, Μεταφράσεις στα ισπανικά, Φίλντισι, 2015
Ο αετός του Πάρνωνα – Τζούτζη Μαντζουράνη
Ιστορική αφήγηση-ντοκουμέντο
Το βιβλίο αυτό, στην τωρινή του έκδοση, είναι μια μεταφορά των διηγήσεων του πατέρα μου, Γρηγόρη Μαντζουράνη που έγιναν το 1989 και 1990.
Αφορά στην περίοδο του Αλβανικού Έπους, της Γερμανικής Κατοχής και του Εμφυλίου, μέσα απ το προσωπικό βλέμμα και τις μνήμες ενός Αγωνιστή και συμμέτοχου. Διατήρησα ακέραιη τη διήγηση του ‘καπετάνιου’- πατέρα μου με ελάχιστες παρεμβάσεις, κυρίως προσαρμογής του προφορικού σε γραπτό λόγο.
Παρόλο που ως συγγραφέας του αναφέρομαι εγώ, οφείλω να ομολογήσω, ότι χωρίς τη δική του διήγηση και καθοδήγηση ποτέ δεν θα μπορούσα να ολοκληρώσω ένα τέτοιο πόνημα.
Την απόφαση για την επανέκδοσή του, την πήρα σαν ‘ιερό’ καθήκον στη μνήμη του, και ύστερα από την διαπίστωση ότι τα 100 αντίτυπα τα οποία, χωρίς να έχουν καταχωρηθεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη, είχαν κυκλοφορήσει το 1991 και εξαντληθεί, όταν ακόμα ο ίδιος ζούσε, προσέλκυσαν πολλούς ενδιαφερόμενους – μελετητές της δύσκολης αυτής περιόδου που αιματοκύλησε την Ελλάδα.
Από τη δική μου μεριά, και χωρίς προσωπική πολιτική τοποθέτηση, παραδίδω την καταγραφή των γεγονότων ακριβώς έτσι, όπως την έζησε και μου τη διηγήθηκε ο πατέρας μου, με την ευχή να μην περάσει ξανά η Ελλάδα μια τόσο δύσκολη και αιματηρή περίοδο στην Ιστορία της.
Τζούτζη Μαντζουράνη, Σεπτέμβριος 2014
Αφηγήσεις, Φίλντισι, 2014, 340 σελ.
Καφές και τσιγάρα – Τζούτζη Μαντζουράνη
Τα ποιήματα της Τζούτζης Μαντζουράνη τα οποία συμπεριλαμβάνονται στη δεύτερη ποιητική συλλογή της “Καφές και τσιγάρα” είναι εικόνες μεγάλης ευαισθησίας, στιγμές έρωτα, κραυγές χωρισμού, αποχωρισμού, ερωτικής εγκατάλειψης. Στιγμές που η ποιήτρια ξεχωρίζει και μας προτρέπει να τις παρατηρήσουμε σε διαφορετικές ανά περίπτωση διαστάσεις τους. Ώρες απολογισμού που φέρνει η εμπειρία.
“Αγάπησα ανθρώπους που με πρόδωσαν
και πρόδωσα τους ανθρώπους
που με αγάπησαν.
Αυτοί που με πρόδωσαν,
ήταν τελικά, πιο πολλοί.
Άρα,
έχω αγαπήσει στη ζωή μου,
περισσότερο από ό,τι έχω αγαπηθεί…”
Στα 50 ποιήματα της συλλογής ‘Καφές και τσιγάρα’ τον πρώτο λόγο έχει ο έρωτας, κι ακολουθούν ο χωρισμός, ο φόβος, η εγκατάλειψη, η μοναξιά, η συνειδητοποίηση.
“Πλησιάζεις το παράθυρό μου
με το χέρι σου
δειλά προτεταμένο.
Μη μου ζητάς ελεημοσύνη, ρε φίλε,
μόνο απελπισία έχω πια
να σου δώσω.”
Mετάφραση: Αθηνά-Στυλιανή Μίχου
Ποίηση, Μεταφράσεις στα ισπανικά, Φίλντισι, 2014, 119 σελ.
Καφές και τσιγάρα – Τζούτζη Μαντζουράνη
Τα ποιήματα της Τζούτζης Μαντζουράνη τα οποία συμπεριλαμβάνονται στη δεύτερη ποιητική συλλογή της ‘Καφές και τσιγάρα’ είναι εικόνες μεγάλης ευαισθησίας, στιγμές έρωτα, κραυγές χωρισμού, αποχωρισμού, ερωτικής εγκατάλειψης. Στιγμές που η ποιήτρια ξεχωρίζει και μας προτρέπει να τις παρατηρήσουμε σε διαφορετικές ανά περίπτωση διαστάσεις τους. Ώρες απολογισμού που φέρνει η εμπειρία.
“Αγάπησα ανθρώπους που με πρόδωσαν
και πρόδωσα τους ανθρώπους
που με αγάπησαν.
Αυτοί που με πρόδωσαν,
ήταν τελικά, πιο πολλοί.
Άρα,
έχω αγαπήσει στη ζωή μου,
περισσότερο από ό,τι έχω αγαπηθεί…”
“Στο ποιητικό σύμπαν της Τζούτζης Μαντζουράνη τα πάντα κρύβονται μέσα στην ανεπαίσθητη λεπτομέρεια” έγραψε η δημοσιογράφος και συγγραφέας Ελένη Γκίκα.
“Χρησιμοποιούμε κάθε βράδυ
ξένα κορμιά, σαν γομολάστιχα,
για να σβήνουμε
ο ένας το κορμί του άλλου
από πάνω μας.
Μόνο που,
κάθε φορά, η γομολάστιχα ξεφεύγει
και λίγο παραπάνω…
και σβήνει μαζί
και ένα κομμάτι του εαυτού μας.”
Στα 50 ποιήματα της συλλογής ‘Καφές και τσιγάρα’ τον πρώτο λόγο έχει ο έρωτας, κι ακολουθούν ο χωρισμός, ο φόβος, η εγκατάλειψη, η μοναξιά, η συνειδητοποίηση.
“Πλησιάζεις το παράθυρό μου
με το χέρι σου
δειλά προτεταμένο.
Μη μου ζητάς ελεημοσύνη, ρε φίλε,
μόνο απελπισία έχω πια
να σου δώσω.”
Ποίηση, Φίλντισι, 2013, 60 σελ.
Τα 24 γράμματα του αλφάβητου – Τζούτζη Μαντζουράνη
-Ε-.
Έφυγα.
Πάντα φεύγω
γιατί,
η Ελευθερία μου,
είναι πιό πολύτιμη
απο την
Ευτυχία…
Έφυγες.
Εγώ σέδιωξα…
γιατί,
η Ευτυχία μας,
σκότωνε την
Ελευθερία μου…
“Στην πρώτη ποιητική της απόπειρα η Τζούτζη Μαντζουράνη καταπιάνεται με τον έρωτα. Με αφορμή τα 24 γράμματα του αλφαβήτου εμπνέεται και προσπαθεί να αποτυπώσει ερωτικές ανησυχίες και υπαρξιακές αναζητήσεις.
Τα ποιήματα είναι γραμμένα σε ελεύθερη φόρμα, άλλοτε ολιγόστιχα κι άλλοτε μακροσκελή φλερτάροντας με τον πεζό λόγο.
Η Τζούτζη Μαντζουράνη δεν φοβάται να εκτεθεί, να δοκιμάσει και τέλος να συγκρουστεί μετωπικά με ό,τι την φοβίζει. Με όπλο τον αυτοσαρκασμό και το χιούμορ, καταφέρνει να τα βγάλει πέρα με το ποιητικό της εγχείρημα αφήνοντας μια υπόσχεση για το μέλλον και αφήνοντας επιδεικτικά ανέγγιχτη αυτή την ποιητική θλίψη της μόδας”. (Άννα Νιαράκη)
Ποίηση, Σαιξπηρικόν, 2012, 32 σελ.
Μ’ ακούς; – Τζούτζη Μαντζουράνη
Γράμματα σ’ ένα φανταστικό εραστή
Όλες οι ιστορίες είναι φανταστικές. Παρ’ όλα αυτά, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μου μέχρι τώρα, γιατί αυτοί υπήρξαν η πηγή έμπνευσής μου.
Τζούτζη Μαντζουράνη
69 ποιητικά κείμενα περιγράφουν στιγμές έρωτα και χωρισμού, ευτυχίας και απόγνωσης, επιθυμίας και συνήθειας, αδιαφορίας και αναμονής, πραγματικότητας και αυταπάτης.
Επιστολές προς έναν ή και περισσότερους ‘φανταστικούς’ εραστές. Σκέψεις που η απομάκρυνση, η μοναξιά φέρνουν στην επιφάνεια, όταν το μυαλό ανεπηρέαστο αναπολεί και μπορεί να κρίνει αντικειμενικά.
Στο βιβλίο υπάρχουν 68 επιστολές μιας ερωμένης προς τον εραστή της και μία τελευταία η απάντηση του εραστή.
Πεζογραφία, Φίλντισι, 2011, 120 σελ.
Πηγές: Biblionet, Φίλντισι, Σαιξπηρικόν
