Το 1958 πήρε το πτυχίο Κτηνιατρικής. Στο διάστημα της υπηρεσίας του στο Δημόσιο, εξέδωσε με πρωτοβουλία του και προσωπική του φροντίδα βιβλίο για τις ανάγκες των καταναλωτών, με τον τίτλο “Τρόφιμα και καταναλωτής”, το οποίο βραβεύτηκε από το Υπουργείο Γεωργίας και άλλους κοινωνικούς φορείς. Αποχώρησε από την ενεργό υπηρεσία το 1989. Ως ιδρυτικό μέλος και μέλος του Δ.Σ. του Ομίλου Φίλων του Αγίου Όρους, ανέλαβε την έκδοση του δημοσιογραφικού του οργάνου, “Ο Αθωνίτης”, με αρθρογραφία του ιδίου, λογοτεχνικά του κείμενα, ποιήματα και άλλα. Παράλληλα εξέδωσε και εξακολουθεί να εκδίδει την εφημερίδα της ιδιαίτερης πατρίδας του, με τον τίτλο “Αριστοτέλης”, της οποίας έχει την αποκλειστική σχεδόν φροντίδα σύνταξης και αρθρογραφίας. Πραγματοποίησε διαλέξεις κοινωνικού και επιστημονικού περιεχομένου. Δημοσίευσε ποιήματα του και περιλήφθηκε σε ποιητική ανθολογία της ‘Ενωσης Λογοτεχνών Β. Ελλάδος της οποίας αποτελεί τακτικό μέλος. Επίσης, στην “Ανθολογία διηγήματος” του ιδίου σωματείου περιλήφθηκαν διηγήματα του. Του απονεμήθηκε το Α΄ βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης, από την Ένωση Συγγραφέων Λογοτεχνών Ευρώπης. Έχει εκδόσει την ποιητική συλλογή “Λιχνίσματα” (2002), την αληθινή ιστορία “Ροδούλα, ένα κορίτσι στον Εμφύλιο” (Γκοβόστη, 2006), το μυθιστόρημα “Το χάρτινο φόρεμα” (Διόπτρα, 2009), “Το πιερικό χωριό Καταχάς και η ιστορία του” (2011), “Με ζώα και… ανθρώπους”, (Ινφογνώμων, 2016). Από την Ένωση Συγγραφέων Λογοτεχνών Ευρώπης του απονέμεται Α΄ βραβείο ποίησης. Σε πανελλήνιο επίσης διαγωνισμό βραβεύεται για το ποίημά του “Στη σιωπή των Δελφών”(2013).
Το χάρτινο φόρεμα (2009), Διόπτρα
Σε παλιές πατημασιές (2017), Φιλύρα
Η ελπίδα κράτησε μια ζωή (2020), Ινφογνώμων Εκδόσεις
Στο υφάδι του χρόνου (2022), Ινφογνώμων Εκδόσεις
Αφηγήσεις
Ροδούλα (2006), Εκδόσεις Γκοβόστη
Με ζώα και… ανθρώπους (2016), Ινφογνώμων Εκδόσεις
Δοκίμια-Μελέτες-Ιστορία-Λαογραφία
Το πιερικό χωριό Καταχάς και η ιστορία του (2011), Ιδιωτική Έκδοση
Του παππού μου η λαλιά (2017), Ινφογνώμων Εκδόσεις
Στο υφάδι του χρόνου – Βασίλης Χρ. Γρηγοριάδης
«…Ο Κωστής Φλωράτος, όσο άκουγε, με το στόμα ανοιχτό, την απρόσμενη απάντηση της Βιολέτας Φραντζή, ένιωθε να βγαίνει από ένα σκοτεινό τούνελ, ανάλαφρος από κάθε συνειδησιακή ταραχή φόβου και φοβερών συνεπειών της παρορμητικής σεξουαλικότητάς του. Ωστόσο, πριν εκφράσει το θαυμασμό του και την ικανοποίησή του από τη γενναία απάντηση της όμορφης Βιολέτας, αναπήδησε στη σκέψη του το γεγονός ότι αυτό, που η περιστασιακή ερωτική του σύντροφος ονόμαζε «καρπό του έρωτά τους» θα ήταν και δικό του παιδί, χωρίς πατέρα, που σίγουρα κάποτε θα το αναζητούσε ή το παιδί θα αναζητούσε αυτόν δικαιωματικά. Αυτό τον έκανε, προς στιγμή, να βρεθεί μετέωρος, πριν καταλήξει στην σωστή απάντησή του σ’ αυτήν, απάντηση που θα ανταποκρινόταν στην απαλλακτική, για τις ενοχές του, θέση της Βιολέτας. Θα έπρεπε, αφενός μεν να αποφύγει την αποκάλυψη της φανερής ικανοποίησής του, αλλά και να δείξει την αγωνία του για την τύχη ενός παράνομου τέκνου του. Και μάλλον βρήκε τη χρυσή τομή. «Αναρωτιέμαι, καλή μου, ποιος είναι ο λόγος από τώρα να βασανιζόμαστε για κάτι που πλανιέται στο χώρο του πιθανού και δεν αφήνουμε πρώτα αυτό να εξελιχτεί σε πραγματικό γεγονός. Και, μέχρι τότε….»
Μυθιστόρημα, Ινφογνώμων Εκδόσεις, 2022, 250 σελ.
Η ελπίδα κράτησε μια ζωή – Βασίλης Χρ. Γρηγοριάδης
Δύο αδέλφια, δυο πορείες στη ζωή, δυο ξεχωριστές περιπέτειες που, όμως, αυτή της αδελφής συνδέθηκε, πολύ περισσότερο, με τον ορυμαγδό του σχεδίου εκρίζωσης του χριστιανικού πληθυσμού στην Ασιατική χώρα, που λέγεται Τουρκία.
Αναρίθμητα τα θύματα της θηριωδίας του θρησκευτικού φονταμενταλισμού και άκρατου φανατισμού, σε νεκρούς, διωγμένους από τις εστίες τους αλλά και σε περιστατικά ατίμωσης γυναικών. Θύμα βίαιης απαγωγής και η νεαρή Μανιώ Καράογλου, που οδηγήθηκε στα χαρέμια της Ανατολίας, σαν ώριμο φρούτο, στις ορέξεις απάνθρωπων ηγετών μιας χώρας που κολακεύεται να ονομάζεται πολιτισμένο κράτος. Διαφορετική η πορεία του αδελφού, Παντελή, που ακολούθησε τη μοίρα αυτών που, κακήν κακώς, γύρισαν στην ιστορική πατρίδα, σε εφαρμογή της Συμφωνίας της Λοζάνης, περί Ανταλλαγής Πληθυσμών.
Ο αναγνώστης θα γίνει μέτοχος της θλιβερής πορείας της νεαρής Ελληνίδας, από την απαγωγή της μέχρι και την κατάληξή της αλλά και της οικογενειακής βιογραφίας του αδελφού της Παντελή, ο οποίος, σ’ ολόκληρη τη ζωή του δεν έπαψε να ελπίζει σ’ ένα θαύμα ανεύρεσης εν ζωή της αδικοχαμένης Μανιώς.
Η συνέχεια της ιστορίας των δυο αδελφών στις σελίδες του βιβλίου.
Μυθιστόρημα, Ινφογνώμων Εκδόσεις, 2020, 203 σελ.
Του παππού μου η λαλιά – Βασίλης Χρ. Γρηγοριάδης
…στα χρόνια ‘κείνα τα παλιά
Το βιβλίο που κρατά ο αναγνώστης στα χέρια του, αποτελεί αναμφισβήτητα ένα κειμήλιο. Είναι οι έξι ομιλίες που έκανε ο δάσκαλος Ιωάννης Α. Καρυοφύλλης, από τα Σούρμενα του Πόντου, σε επισκέψεις που πραγματοποίησε από το 1902 έως το 1915 στην Πάτμο και τους Αγίους Τόπους, σε Έλληνες και Ευρωπαίους προσκυνητές.
Μέσω μιας άπταιστης καθαρεύουσας των χρόνων εκείνων, μεταφέρονται στους ακροατές και σημερινούς αναγνώστες τα χαρακτηριστικά συμπυκνωμένης ελληνικής παιδείας, εκ μέρους ενός τέκνου του αλησμόνητου Πόντου, μιας παιδείας που έφτασε, θα λέγαμε, σε υψηλότατα επίπεδα, σε έναν τόπο υπόδουλο, όπου δεν υπήρχε υπουργείο εθνικής παιδείας, ινστιτούτα και προγράμματα εκπαίδευσης, παρά μόνο άσβεστη φλόγα για τα ελληνικά γράμματα, την αυστηρή τήρηση της γλώσσας, τον πολιτισμό, το ελληνικό έθνος και την Ορθοδοξία.
Το σημαντικότερο, όμως, όλων είναι ότι τα μηνύματα αυτά δεν ήταν ποτέ περισσότερο επίκαιρα απ’ ό,τι σήμερα, την εποχή, δυστυχώς, της έσχατης κατάπτωσης των αξιών, που ανέδειξε και υπηρέτησε ο Ελληνισμός στο διάβα αιώνων και χιλιετιών
Δοκίμιο, Ινφογνώμων Εκδόσεις, 2017, 86 σελ.
Σε παλιές πατημασιές – Βασίλης Γρηγοριάδης
Το μυθιστόρημα “Σε παλιές πατημασιές” αναφέ-ρεται σε Έλληνα επισκέπτη των ΗΠΑ, που ο αρχικός σκοπός του δεν είχε να κάνει τίποτα με αυτά τα οποία η ειμαρμένη του επεφύλασσε. Η τυχαία γνωριμία του με μια Ελληνίδα παλιάς οικογένειας μεταναστών, που από χρόνια ήταν εγκατεστημένη στη Βιρτζίνια, αποτέλεσε την απαρχή γεγονότων που ανέτρεψαν σε μεγάλο βαθμό τα μελλοντικά του σχέδια και μορφοποίησαν τα, μέχρι τότε, ακαθόριστα αισθηματικά του προαπαιτούμενα. Ήταν εκεί, στην ξένη γη, να γνωρίσει τον εκρηκτικό έρωτα, στο πρόσωπο μιας κοπέλας, που η αισθηματική διαδρομή της έδειξε να παραπέμπει σε εκείνη της παλιάς θρυλικής Ινδιάνας, της Ποκαχόντας.
Από το μυθιστορηματικό αυτόν πυρήνα αναδύονται ενδιαφέροντα περιστατικά, που αποκαλύπτουν το παρελθόν και τη συνέχεια δύο οικογενειών που, παρά την τεράστια απόσταση που τις χώριζε, έμελλε να ενώσουν τις τύχες των παιδιών τους, ενώ παράλληλα, μέσα απ’ όσα διαδραματίζονται, ανακύπτουν αβίαστα οι διαχρονικές αξίες της αγάπης, της φιλαλληλίας, της γενναιότητας, της αμνησικακίας και της αγνής φιλοπατρίας.
Μυθιστόρημα, Φιλύρα, 2017, 320 σελ.
Με ζώα και… ανθρώπους – Βασίλης Γρηγοριάδης
Μνήμες ενός Κτηνιάτρου
Βράδυ παραμονής Χριστουγέννων του 1963 στην αρχόντισσα Σύρο, τότε που κάποια έγκυος αγελάδα, ξεπερνώντας τα ανθρώπινα, θέλησε να κλέψει κάτι από τη δόξα της Παρθένου Μαρίας, αποφασίζοντας να γεννήσει τη χρονιάρα αυτή μέρα. Ούτε καν υπολόγισε ότι ο γιατρός της περιοχής της ήταν σε μέρες αργίας και δεν θα είχε εύκολα κτηνιατρική βοήθεια. Ίσως πάλι να βασίστηκε σε μια εύκολη γέννα από μόνη της. Όμως τα πράγματα εξελίχτηκαν διαφορετικά και στις 9 το βράδυ έστειλε επειγόντως το αφεντικό της να μου κτυπήσει την πόρτα:
“Γιατρέ μου, να χαρείς, η Μαυρούλα μου δεν μπορεί να βγάλει το μοσχάρι”.
“Χριστιανέ μου, παραμονιάτικα τ’ αποφάσισε;”
Μπαίνοντας στο στάβλο, μια αισθητή διαφορά από την παγωνιά του έξω μ’ έκανε να νιώσω πιο άνετα, παρά την έντονη… βοϊδομυρουδιά και την αψάδα των αποσυντεθειμένων ούρων! Η εξέταση έδειξε στροφή της μήτρας, περίπτωση που απαιτούσε χειρισμούς, ιδιαίτερα κοπιαστικούς.
Ένα πράγμα απάλυνε την ταλαιπωρία της Χριστουγεννιάτικης εκείνης βραδιάς· η σκέψη και μόνο ότι σε ένα τέτοιο περιβάλλον, κάτω από τα χνώτα των βοδιών και των αλόγων, γεννήθηκε ο Χριστός, ήταν αρκετή να παραμερίσει κάθε γογγυσμό για την γιορταστική πρωτοτυπία, την οποία ωστόσο διάνθιζαν τα μακρινά ακούσματα από τα κάλαντα των παιδιών του χωριού, που μαρτυρούσαν την ιερότητα της Άγιας Νύχτας.
Αφηγήσεις, Ινφογνώμων Εκδόσεις, 2016, 212 σελ.
Το Πιερικό χωριό Καταχάς και η ιστορία του – Βασίλης Γρηγοριάδης
… Παραδίδοντας, λοιπόν, το πόνημά μου αυτό στο κοινό της ιδιαίτερης πατρίδας μου, θέλω να πιστεύω ότι το βγάζω, κατά μεγάλο μέρος, από ένα κύκλο αποριών και αλληλοσυγκρουόμενων πληροφοριών για τον τόπο και τους ανθρώπους του, ενώ, σε ό,τι αφορά τις μέλλουσες γενιές μας, νιώθω την ικανοποίηση ότι τους αφήνω μια πρώτη ιστορική αποτύπωση, μια πηγή από την οποία θα αντλούν χρήσιμα στοιχεία για τις γενεαλογικές, ιστορικές και πολιτιστικές καταβολές τους.
(από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Λαογραφία, Ιδιωτική Έκδοση, 2011, 280 σελ.
Το χάρτινο φόρεμα – Βασίλης Χρ. Γρηγοριάδης
Μια αναπάντεχη συνάντηση της Τόνιας με έναν φίλο, όταν αυτή είναι παιδί, τη φέρνει αντιμέτωπη με ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά που μπορούν να σμιλέψουν την ψυχή. Η είδηση ότι είναι υιοθετημένη την συγκλονίζει. Νέες ισορροπίες πρέπει να κρατηθούν ανάμεσα στους γονείς που ως τότε θεωρούσε πραγματικούς αλλά και στα καινούρια δεδομένα της ζωής της.
– Τι οδήγησε τη μητέρα της σ’ αυτή την απόφαση;
– Πώς μπορεί να γεφυρωθεί η μεταξύ τους απόσταση;
Διαβάστε, συγκινηθείτε, χαρείτε και βιώστε την εξέλιξη των ηρώων μέσα στο χρόνο.
Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2009, 333 σελ.
Ροδούλα – Βασίλης Γρηγοριάδης
Ένα κορίτσι στον εμφύλιο: Αληθινή ιστορία
Τα δραματικά γεγονότα της εποχής 1946-1949 δεν είχαν μόνο το φυσικό επακόλουβο της άδικης απώλειας χιλιάδων ανθρώπινων ψυχών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης. Μια εμφύλια σύγκρουση δεν αναδεικνύει νικητές και ηττημένους. Ηττημένο καταλήγει ολόκληρο το έθνος, ολόκληρος ο πολιτισμός και, προκειμένου για την Ελλάδα, ολόκληρη η ελληνοχριστιανική παράδοση της. Δε βρίσκουμε στον πόλεμο αυτό ήρωες, δε στήνουμε μνημεία ανδρών ηρωικώς πεσόντων. Η απέχθεια, ο αποτροπιασμός και η βαθύτατη θλίψη είναι τα μόνα που αποκομίζει ο πολιτισμένος άνθρωπος από τέτοιες τραγικές περιόδους που συνταράσσουν την ψυχή όλων εκείνων που τα έζησαν από κοντά.
Αναρίθμητες είναι οι ανίερες πράξεις και οι παρανοϊκές ενέργειες που καταγράφηκαν στην αδελφική αυτή αναμέτρηση. Ακούσιο θύμα σε τούτο τον ορυμαγδό της εμφύλιας λαίλαπας υπήρξε και η μικρή επαρχιωτοπούλα που βρέθηκε αναπάντεχα στη δίνη του αλληλοσπαραγμού. Το μέτρο κρίσης των πράξεων, που κινούνται από εθνική έξαρση ή κομματικό μένος εν καιρώ πολέμου, είναι τελείως διαφορετικό από εκείνο με το οποίο μετριούνται οι ανθρώπινες ενέργειες εν καιρώ ειρήνης. Η βίαιη επιστράτευση ενός κοριτσιού δεκαεπτά χρόνων και η ένταξη του σε μάχιμες μονάδες συνεχούς κινδύνου για τη ζωή του, είναι κάτι που δε θα μπορούσε ποτέ κανείς με σώας τας φρένας να δικαιολογήσει.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού επιχειρώ να καταγράψω, με όσο το δυνατόν πραγματικά στοιχεία, την περιπέτεια της νεαρής κοπέλας, αντλώντας τα σχετικά στοιχεία από τις διηγήσεις, τις περιγραφές και κάποιες ελάχιστες ημερολογιακές σημειώσεις της ίδιας.
Αφηγήσεις, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2006, 223 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ινφογνώμων Εκδόσεις, Φιλύρα, Διόπτρα, Εκδόσεις Γκοβόστη
