Ο πατέρας του Αντώνης ήταν γεννημένος στο Αλεποχώρι Αχαΐας, και η μητέρα του Ουρανία, στην Αγία Ευθυμία Φωκίδας. Σε ηλικία εννέα ετών εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του μόνιμα στην Αγία Βαρβάρα Αττικής.
Από μικρός είχε κλίση στα γράμματα, στις τέχνες, στην ποιοτική ελληνική μουσική και στον αθλητισμό. Θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που στις πρώτες τρεις τάξεις του Δημοτικού φοίτησε στο ιστορικό “Στρούμπειο” των Πατρών, κάτω από τη διδασκαλία άριστων λειτουργών.
Από έφηβος άρχισε να δημοσιογραφεί σε τοπικές εφημερίδες, όπως τα “Αθλητικά Δυτικής Αττικής”, την “Προοδευτική” και τη “Ρωμιοσύνη”. Ακολούθως στην “Αθλητική Ηχώ”, στην ΕΡΤ 2, σε έντυπα προγνωστικών ποδοσφαίρου, στην ελληνική εφημερίδα της Νέας Υόρκης “Ομογένεια και Αθλητισμός”, όπου ασχολήθηκε με κάθε μορφής θέματα, σε επιτροπές του ΟΠΑΠ, στην τοπική εφημερίδα “Η Πόλη μας” και ως συνεργάτης στην ιστορική εφημερίδα “Φως των Σπορ” και στην “Αθλητική Ώρα”. Κατά περιόδους αρθρογράφησε και σε διάφορα άλλα έντυπα.
Έχει γράψει την ποιητική συλλογή “Όταν νυχτώνει στον Κόκκινο Μύλο”, ενώ έχει τιμηθεί με ειδικό έπαινο σε συμμετοχή του σε διαγωνισμό ποιημάτων από την ΠΕΛΤ.
Θεωρεί τον Γεώργιο Βιζυηνό και τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη ως τους κορυφαίους Έλληνες λογοτέχνες που έχουν γράψει τέλεια την ελληνική γλώσσα. Πιστεύει στο “Αγαπάτε αλλήλους”, ενώ θα ήταν ευτυχία για αυτόν η Ελλάδα, που έδωσε τον πολιτισμό στον υπόλοιπο κόσμο, να ελευθερωθεί από τους “προστάτες της” και να αποκτήσει την εθνική της κυριαρχία και ανεξαρτησία, όπως της αξίζει.
Τρεις απρόσμενες ιστορίες (2018), Δρόμων
Αφηγήματα
Του σπιτιού μου το στενό (2021), Δρόμων
Του σπιτιού μου το στενό – Χρήστος Κωνσταντακόπουλος
Μια γειτονιά, ένα στενό, μια μικρογραφία της Ελλάδας του ’60 και ’70
Μέσα από αυτό το βιβλίο “περνάνε” καθημερινές ιστορίες και συνήθειες μιας εποχής, όχι και τόσο παλιάς, που παρόμοιες συνέβαιναν όχι μόνο στην Πάτρα που κατοικούσε ο Τάκης, αλλά και στις γειτονιές όλης της Ελλάδας. Οι αναμνήσεις του φέρνουν κοντά μας την αγαθότητα των ανθρώπων της εποχής –χωρίς να λείπουν οι εξαιρέσεις– τα άδολα χαμένα πια παιδικά παιχνίδια, τις πρώτες στιγμές της ελληνικής τηλεόρασης, το ραδιόφωνο, τη σπάνια ομορφιά της τότε ελληνικής μουσικής, τα παιδικά περιοδικά, τα επιμορφωτικά άλμπουμς με κάρτες (χαρτάκια), που βρίσκονταν μέσα σε γκοφρέτες ή σοκολάτες, ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις, τους θερινούς κινηματογράφους, τους υποδειγματικούς εκπαιδευτικούς, όλα δηλαδή όσα μπορούσαν να κάνουν ένα παιδί ευτυχισμένο, ξεπερνώντας ακόμα και τη στερημένη φτωχή ζωή μιας οικογένειας.
Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του βιβλίου ο καθένας μας θα έχει κάτι να θυμηθεί από τα αγνά και ξένοιαστα παιδικά του χρόνια.
Αφήγημα, Δρόμων, 2021, 286 σελ.
Τρεις απρόσμενες ιστορίες – Χρήστος Κωνσταντακόπουλος
Τι μπορούν να πουν δυο αστέρια που αιώνες ολόκληρους στέκονται αντίκρυ και κοιτούν το ένα το άλλο; Τι ιστορίες μπορούν να διηγηθούν μεταξύ τους και τι συμβαίνει όταν το ένα φτάνει στη δύση του και αρχίζει να σκορπίζεται στο διάστημα;
Πού μπορεί να οδηγήσει η αγωνία μιας μάνας, που βλέπει τον μονάκριβο γιό της να αργοπεθαίνει, καθώς περίπου έτσι έχασε σε νεαρή ηλικία και τον άντρα της; Η περιπλάνησή της στο βουνό, για να σώσει το παιδί της, θα έχει θετικό αποτέλεσμα;
Τι συμβαίνει όταν όλα τα δέντρα της φύσης μαζεύονται και συνεδριάζουν για τα βάσανά τους; Θα τα βοηθήσει η μητέρα γη και τι τρόπος θα βρεθεί για να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι; Θα δείξουν κατανόηση μεταξύ τους ή θα ακολουθήσουν την πεπατημένη των ανθρώπων, τη διχόνοια;
Οι απαντήσεις μέσα στις “Τρεις απρόσμενες ιστορίες”, που θα διαβάσετε, πιστεύουμε, με ενδιαφέρον…
Διηγήματα, Δρόμων, 2018, 98 σελ.
Πηγές: Biblionet, Δρόμων
