Ο Βαρθολομαίος Ντιάζ (Bartolomeu Dias, 1450 – 29 Μαΐου 1500) έζησε κατά την εποχή των Ανακαλύψεων.
Ήταν Πορτογάλος θαλασσοπόρος. Το 1488 έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος, που ανακάλυψε το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, πραγματοποιώντας τον περίπλου της Αφρικής. Πνίγηκε σε ναυάγιο ανοιχτά των ακτών του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας στις 29 Μαΐου του 1500. Ο Βαρθολομαίος Ντιάζ, πεπειραμένος και αξιόπιστος πλοίαρχος, επιφορτίστηκε από τον βασιλιά της Πορτογαλίας Ιωάννη Β΄ να εξερευνήσει τις ακτές της Αφρικής, νότια του κόλπου της Γουινέας.
Αφού προετοίμασε το ταξίδι του με μεγάλη προσοχή, ξεκίνησε από τη Λισσαβόνα το 1487 με δύο καραβέλες (Σάο Κριστοβάο και Σάο Παντελάο) και ένα πλοίο ανεφοδιασμού, έχοντας σαφείς εντολές: έπρεπε να πλεύσει όσο το δυνατόν πιο μακριά από τις γνωστές περιοχές, με σκοπό να βρει το νοτιότερο άκρο της αφρικανικής ηπείρου.
Πράγματι, ο στολίσκος του Ντιάζ μετά από ταξίδι τριών μηνών πέρασε το νοτιότερο σημείο στο οποίο είχαν φτάσει μέχρι τότε Πορτογάλοι εξερευνητές και μπήκε σε αχαρτογράφητα νερά. Συναντώντας άγριες καταιγίδες και προκειμένου να τις αποφύγει, ο Ντιάζ αναγκάστηκε να πλεύσει ακόμη πιο νότια παρακάμπτοντας, χωρίς να το ξέρει, το νοτιότερο άκρο της Αφρικής. Αφού ξέφυγε από την κακοκαιρία, κινήθηκε προς τα ανατολικά και – μή συναντώντας γη – στράφηκε πάλι βόρεια, όπου συνάντησε πάλι τις ακτές της Αφρικής (σημερινό Mossel Bay) και συνέχισε προς τα ανατολικά (Algoa Bay), όπου τοποθέτησε το σύμβολο της πορτογαλικής κυριαρχίας (padrão), όχι όμως στο νησί St Croix Island όπως πιστεύουν πολλοί. Έπειτα έφτασε μέχρι τον ποταμό Groot Visrivier. Κατά την επιστροφή του συνειδητοποίησε τι ακριβώς είχε συμβεί. Στην πραγματικότητα είχε χάσει το νοτιότερο άκρο της Αφρικής, όταν παρασύρθηκε από τις τρικυμίες. Ονόμασε την ανακάλυψή του Ακρωτήριο των Τρικυμιών (cabo tormentoso ή cabo des tormentas). Φτάνοντας στην Πορτογαλία, στο τέλος του 1488, ύστερα από 16 μήνες ταξιδιού, δεν έγινε δεκτός ως ήρωας.
Ο Πορτογάλος ευγενής Βαρθολομαίος Ντίαζ ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος εξερευνητής που κατόρθωσε να παρακάμψει το νότιο άκρο της Αφρικής.
Ξεκίνησε από τη Λισσαβόνα, το 1487, με δύο καραβέλες και ένα ανεφοδιαστικό πλοίο, έχοντας σαφείς εντολές: έπρεπε να πλεύσει όσο το δυνατόν πιο μακριά από τις γνωστές περιοχές, με σκοπό να βρει το νοτιότερο άκρο της αφρικανικής ηπείρου. Πράγματι, ο στολίσκος του Ντιάζ, μετά από ταξίδι τριών μηνών, πέρασε το νοτιότερο σημείο στο οποίο είχαν φτάσει μέχρι τότε Πορτογάλοι εξερευνητές και μπήκε σε αχαρτογράφητα νερά. Συναντώντας άγριες καταιγίδες και προκειμένου να τις αποφύγει, ο Ντιάζ αποφάσισε να πλεύσει ακόμη πιο νότια παρακάμπτοντας, χωρίς να το ξέρει, το νοτιότερο άκρο της Αφρικής. Αφού ξέφυγε από την κακοκαιρία, κινήθηκε προς τα βόρεια όπου συνάντησε, και πάλι, τις ακτές της Αφρικής. Ονόμασε την ανακάλυψή του Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Φτάνοντας στην Πορτογαλία, στο τέλος του 1488, ύστερα από 16 μήνες ταξιδιού, έγινε δεκτός ως ήρωας.
Ο δρόμος προς τις Ινδίες ήταν πια ανοιχτός για τον επόμενο εξερευνητή, γι΄ αυτό ο βασιλιάς Ιωάννης Β’ άλλαξε την ονομασία σε Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας (της ελπίδας για τον δρόμο προς τις Ινδίες).
Πολλά χρόνια αργότερα, το 1497, ο Ντιάζ συνόδευσε τον Βάσκο ντα Γκάμα στο πρώτο ταξίδι του προς τις Ινδίες (αλλά μόνο μέχρι το Πράσινο Ακρωτήριο) και ύστερα έλαβε μέρος στην δεύτερη αποστολή για τις Ινδίες (1500) υπό τον Πέδρο Άλβαρες Καμπράλ, ο οποίος ανακάλυψε τη Βραζιλία. Κατά την συνέχιση όμως του ταξιδιού από την Νότια Αμερική προς τις Ινδίες, πνίγηκε σε ναυάγιο στα ανοιχτά του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας.
Πηγές: el.wikipedia.org/wiki/ Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
