Στίχοι: Παπαγιώργης
Μουσική: Στέφανος Δορμπαράκης
Όταν θα πάρω σύνταξη
θ᾽ ανοίξω καφενέ
να έρχονται οι φίλοι μου
να πίνουν ρεφενέ.
Να λέμε για τα πάθια μας
πώς πέρασ᾽ η ζωή μας
και να μετράμε τους καημούς
με κάθ᾽ αναπνοή μας.
Ο μοιρασμένος ο καημός
μισεύει και τον πόνο
σμίγουν οι δόλιες οι καρδιές
μένει μια πίκρα μόνο.
Ο μοιρασμένος ο καημός
μισεύει και τον πόνο
όταν ενώνοντ’ οι καρδιές
μέν’ η χαρά τους μόνο.
Κάθε καημός κι ένας αχός
μιας ώρας κρεμασμένης,
μοιάζει κρυφός να ᾽ναι λυγμός
ζωής τρικυμισμένης.
Μ᾽ ένα φλυτζάνι του καφέ
στο χέρι το μπεγλέρι
μεριάζ᾽ η θλίψη κι έρχεται
θαλασσινό αγέρι.
———————————
• Γιάννης Διονυσίου: τραγούδι
• Βασίλης Κορακάκης: μπουζούκι, μπαγλαμάς
• Dasho Kurti: ακορντεόν
• Γιάννης Παπαγεωργίου: κιθάρα
• Θοδωρής Κουέλης: κοντραμπάσο
Ηχογράφηση/μίξη/mastering: Γιάννης Ταβουλάρης (Syn Ena Recording Studio)
Bιντεοσκόπηση/μοντάζ: Πάνος Ηλιόπουλος
* Η βιντεοσκόπηση έγινε στο ”Syn Ena Recording Studio” και στο παραδοσιακό καφενείο «Ο γλυκύς» στην Πλάκα.
Related posts:
Ελευθερία Αρβανιτάκη – Να `χε η νύχτα άκρη
Η αγάπη μου στην Ικαριά – Νάσια Κονιτοπούλου
Πέγκυ Ζήνα – Ενα γράμμα
Ελενα Παπαρίζου – Μαζί σου
Πόσο λίγο με ξέρεις – Ευρυδίκη
Νίκος Στρατάκης – Το κοκαλάκι της νυχτερίδας
Stavento – Μια γυναίκα
Πηνελόπη – Μ. Πασχαλίδης & Β. Παπακωνσταντίνου
Φωτοβολίδα – Ορφέας Περίδης
Νίκος Φουντουλάκης – Το άλλο μου μισό
