Μετά την ολοκλήρωση του σχολείου, άρχισε να ασκεί τη δημοσιογραφία αρχικά ως μαθητευόμενος στον αθηναϊκό Τύπο. Στη συνέχεια, εργάστηκε σε μεγάλες εφημερίδες, περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπως στην «Απογευματινή», το «Έθνος», την «Πρώτη». Για πολλά χρόνια εργάστηκε στο περιοδικό «Ταχυδρόμος», ενώ ήταν από τους πρωτοπόρους που έστησαν την ιδιωτική ραδιοφωνία όπου εργάστηκε μεταξύ άλλων στον Αθήνα 9,84 και το Flash.
Παρακαταθήκη του ήταν, επίσης, σπουδαίες εκπομπές που έκανε για πολλά χρόνια στην ΕΡΤ: «Νυχτερινός Επισκέπτης», «Δρόμοι» και «Πρωινά», ήταν μερικές από τις δουλειές του.
«Με μια πένα βιοπορίστηκα και οδοιπόρησα εν τω βίω, χωρίς ποτέ να θεωρήσω ότι ο δημοσιογράφος είναι τίποτα περισσότερο από ένας βιοπαλαιστής. Απλώς αποτελεί πάντα το εφαλτήριο, τον αγωγό, απ’ όπου αποκτά δημοσιότητα η αγωνία της κοινωνίας» είχε γράψει ο σπουδαίος δημοσιογράφος στον λογαριασμό του στο Facebook, στον οποίο ήταν πάντα πολύ ενεργός.
Πήρε συνέντευξη από σπουδαίους καλλιτέχνες και διανοούμενους, έγραψε χιλιόμετρα λέξεων, πρωταγωνίστησε στο ρεπορτάζ και έγραψε τρία βιβλία. Κάποτε δεν δίστασε ακόμη και να μπαρκάρει σε γκαζάδικο για μια συνέντευξη που πήρε από τον εφοπλιστή Σήφη Κολοκοτρώνη.
Εφυγε από τη ζωή στις 25 Μαρτίου του 2021 σε ηλικία 75 ετών, νικημένος από τον κορωνοϊό.
Ο Ορέστης αστόχησε (2003), Εκδόσεις Καστανιώτη
Τα παιδιά της τραμουντάνας (2012), Γαβριηλίδης
Συνεντεύξεις
Είκοσι Έλληνες στον Άδη (2013), Γαβριηλίδης
Συλλογικά έργα
Ο δρόμος για την Ομόνοια (2005), Εκδόσεις Καστανιώτη
Είκοσι Έλληνες στον Άδη – Άρης Σκιαδόπουλος
Είκοσι συν- Έλληνες που δεν είναι πια κοντά μας… Καθένας συνεισέφερε με τον δικό του τρόπο. Άλλος στην ποίηση, άλλος στην πολιτική, άλλος στην Τέχνη. Όλοι τους ωστόσο υπήρξαν ιδιαίτεροι και ξεχώρισαν. Γι’ αυτό και παρουσιάζει ενδιαφέρον ο λόγος τους. Ένας λόγος που κινείται από το επίπεδο της λαϊκότητας και φτάνει στον λόγιο. Ωστόσο, είναι ένας λόγος που σήμερα σπανίζει είτε για την αυθεντικότητά του είτε για την ποιότητά του. Σκοπός αυτής της έκδοσης είναι να διασωθεί αυτός ο λόγος που είναι ταυτόσημος με ένα ήθος που τείνει να εκλείψει. Κι απ’ αυτή την άποψη, η έκδοση αυτή θα μπορούσε ν’ αποτελέσει ένα χρήσιμο εγχειρίδιο για κάθε γενιά.
Οι συνεντεύξεις αυτές, άλλες ήταν τηλεοπτικές κι άλλες γραπτές. Οπωσδήποτε πάντως, πέρασαν από μια νέα επεξεργασία. Για παράδειγμα, η συνέντευξη της Αλίκης Βουγιουκλάκη είναι μια σύνθεση τηλεοπτικής και γραπτής. Στην έκδοση αυτή διατηρήθηκε ο λόγος κάθε προσώπου χωρίς καμιά παρέμβαση, θεωρώντας ότι ο τρόπος που καθένας εκφράζεται αποτελεί ξεχωριστό προνόμιο της προσωπικότητάς του.
Ευχαριστώ την ΕΡΤ, τον Ταχυδρόμο, το Έθνος, την Πρώτη, τον Ελεύθερο Τύπο και το περιοδικό Ένα, που συνέβαλαν έτσι ώστε να δοθεί ο λόγος στα είκοσι αυτά πρόσωπα.
Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω το Συγκρότημα Λαμπράκη της περιόδου 1972 – 1981. Εκεί διδάχτηκα το δημοσιογραφικό ήθος κι αυτό προσπάθησα να διαφυλάξω σ’ όλα τα χρόνια της καριέρας μου.
Συνεντεύξεις, Γαβριηλίδης, 2013, 320 σελ.
Τα παιδιά της τραμουντάνας – Άρης Σκιαδόπουλος
Μια Ελλάδα που πασχίζει ν’ ανθίσει από τα ερείπια δύο πολέμων (Κατοχής-Εμφυλίου) περνά μέσα από το δεύτερο μυθιστόρημα του Άρη Σκιαδόπουλου “Τα παιδιά της τραμουντάνας”, πού κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη.
Είναι τα χρόνια πού χτίζεται ένας νέος πολιτισμός κι ανασυγκροτείται μια κοινωνία με βάση την προσφορά, την ανιδιοτέλεια και την αλληλεγγύη, παρά τις διώξεις, τις εξορίες και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς. Μια εποχή που οι ποιητές έχουν το λόγο και νέοι συνθέτες, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις κι ο Μίκης Θεοδωράκης, νομιμοποιούν το λαϊκό τραγούδι ως τη βασική μουσική έκφραση του ελληνικού λαού. Είναι τα χρόνια εκείνα που ακόμα και μεγαλοαστοί αναλαμβάνουν να κρύψουν διωκόμενους κομμουνιστές προσδίδοντας έτσι το πραγματικό νόημα στην αλληλεγγύη της κοινωνίας. Αυτή η πορεία, ενώ οδεύει στη σταδιακή της ολοκλήρωση, ανακόπτεται βίαια από τη Χούντα, η οποία δημιουργεί τις βάσεις και τις προϋποθέσεις μιας ηθικής, πολιτικής και πολιτιστικής παρακμής που σημάδεψε τα μετέπειτα χρόνια ως σήμερα.
Μεσολόγγι. Τόπος εμβληματικός, ηρωικός και μαρτυρικός. Μια κοινωνία ψαράδων και μικροαστών βιώνει την τρομοκρατία του χαφιέ, του κομματάρχη και του ασφαλίτη.
Οι έφηβοι ήρωες του βιβλίου είναι καλομαθημένα παιδιά μικροαστών κι άλλοι παιδιά αριστερών ψαράδων πού πηγαινοέρχονται στις εξορίες ή χάνονται σ’ αυτές. Κι ανάμεσα τους ένας έρωτας πασχίζει για την ολοκλήρωση του σε μια Ελλάδα που ακόμα ονειρεύεται και ελπίζει.
“Τα παιδιά της τραμουντάνας” είναι το τρίτο μυθιστόρημα του καταξιωμένου δημοσιογράφου και συγγραφέα Άρη Σκιαδόπουλου.
Μυθιστόρημα, Γαβριηλίδης, 2012, 263 σελ.
Ο Ορέστης αστόχησε – Άρης Σκιαδόπουλος
Είναι ένα παραμύθι αυτό, μέσα από γεγονότα. Η ιστορία του Μάικλ, της Νατάσας, της Ρόζυ, του Ντόναλντ και των άλλων ηρώων σμίγει με παλαιστίνιους αγωνιστές, με τον άκρατο ηγεμονισμό των ΗΠΑ, με τον απελευθερωτικό αγώνα στο Αλγέρι, με την επανάσταση στην Κούβα, με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Ένα παραμύθι αναρχίας, έρωτα, φιλίας και αδιέξοδου αγώνα. Ένας μύθος που εξελίσσεται μέσα από μια σκληρή πραγματικότητα. Η διαχρονική πάλη ανάμεσα σ’ αυτόν που παράγει την τρομοκρατία κι εκείνον που την ασκεί. Ο Ορέστης εδώ δε σκοτώνει την Κλυταιμνήστρα. Στόχος είναι ο ίδιος του ο πατέρας, πρώην κομμουνιστής και εκφραστής σήμερα του κρατικού συστήματος. Μια περιπέτεια αδιέξοδη για τους ήρωές της κι ίσως προδιαγεγραμμένη.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2003, 347 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Καστανιώτη, Γαβριηλίδης, lifo.gr
