Μάκης Πανώριος

Όταν έρθει η νύχτα – Μάκης Πανώριος

Σε ένα δυστοπικό μέλλον, πιθανή φουτουριστική αντανάκλαση του σημερινού παρακμιακού παρόντος, τα πρόσωπα του προσκήνιου αλλά και του παρασκήνιού του είναι οι προβολές της ανθρώπινης αποτυχίας. Ο Αλέξανδρος, ως σύμβολο και μάρτυράς της, μέσω της οδοιπορίας του, και της σχέσης του με το συνοδοιπόρο στο σύγχρονο γήινο τοπίο, διαπιστώνει: Όταν παρακμάζει ο κόσμος παρακμάζουν και τα σύμβολά του. Στα ιντερμέτζα του μυθιστορήματος, το αρχετυπικό διαστημόπλοιο-άρμα του θεού Ήλιου, το επίσης αρχετυπικό ρομπότ Τάλως, ο Ιππότης και ο Δράκος του παγκόσμιου παραμυθιού, το Μαγικό Χαλί, το βαμπίρ Ντράκουλα, χάνονται στη Νύχτα, την έλευση και επικράτηση της οποίας έχουν ήδη προαναγγείλει τα Σύννεφα. Στη ρεαλιστική πραγματικότητα η Παγκόσμια Μητρόπολη καταρρέει, ο Οίκος Πνεύματος κλείνει, εκδίδεται το τελευταίο βιβλίο, ένας απόγονος μεταναστών επιστρέφει στη Νεφελοκοκκυγία, ορδές νεαρών τεράτων και μεταλλαγμένα όντα λυμαίνονται την καθημερινότητα, ο Αλέξανδρος σκορπίζει την τέφρα της νεκρής Μητέρας του στα όρη… Η Νύχτα και τα Σύννεφα κυριαρχούν. Ένα μυθιστόρημα φαντασίας, τρόμου και επιστημονικής φαντασίας, παραληρηματικού λόγου, για την ανθρώπινη μοίρα, τη ζωή, το θάνατο, την αγάπη, την πτώση, την απώλεια.

Μυθιστόρημα, Γρηγόρη, 2015, 248 σελ.

Ο Ξένος Φαέθων – Μάκης Πανώριος

Και άλλα διηγήματα


Περιέχονται τα διηγήματα:
– “Ο Ξένος Φαέθων”
– “Το ξωτικό”
– “Ηθοποιός”
– “Ξανά στη Νεφελοκοκκυγία”
– “Στις πέντε το απόγευμα”
– “Οι φθινοπωρινοί επισκέπτες”
– “Φοίνιξ”
– “Σαν εφιάλτης”
– “Το αγόρι πριν βραδιάσει”
– “Σκοτεινό Ευαγγέλιο”
– “Μήνιν άειδε, θεά…”
– “Μητέρα”

Διηγήματα, Πύλη, 2010, 262 σελ.

Η σιωπή στο τέλος του δρόμου – Μάκης Πανώριος

“Ξαφνικά ένιωσε εγκλωβισμένος – και παγιδευμένος. Συνήλθε, ωστόσο, αμέσως και σκέφτηκε ότι ο δικός του δρόμος ήταν οπωσδήποτε κάπου μπροστά του, μόνο που για μια φορά ακόμη έπρεπε ν’ αγωνιστεί να ξαναβρεί αυτό το μπροστά που τον περίμενε εκεί…”

Ο Αλέξανδρος είναι ο Ταξιδιώτης. Το ταξίδι του είναι μεγάλο, και στο δρόμο θα συναντήσει μύθους, θα αναμετρηθεί με αναμνήσεις, πόθους, ανεκπλήρωτες επιθυμίες, θα κατακτήσει τον ένα τόπο μετά τον άλλο, ώσπου να φτάσει στον προορισμό του. Και όταν οι ψευδαισθήσεις πια εκλείπουν, στο τέλος της διαδρομής, τον περιμένει η Μητρόπολη.
Ο Αλέξανδρος είναι ο ταξιδιώτης που περιμένει η ιστορία.

Μια πορεία αυτογνωσίας, το ταξίδι που όλοι κάνουμε, σε ένα μαγικό μυθιστόρημα υπαρξιακής φαντασίας.

Μυθιστόρημα, Οξύ, 2010, 216 σελ.

Το μαυσωλείο – Μάκης Πανώριος

Κάθε επτά χρόνια στην Παγκόσμια Πόλη του Οικουμενικού Κράτους γίνεται το Μεγάλο Συνέδριο του Μέλλοντος, που μελετά την υπαρξιακή μετεξέλιξη του ανθρώπου. Έργο του Συνοδού είναι να οδηγήσει στον Οίκο διεξαγωγής του τον Λειτουργό. Αυτή είναι η αποστολή του Αλέξανδρου, του μέγιστου όλων των Συνοδών. Μετά την εκτέλεσή της, όμως, ο Αλέξανδρος χάνεται στο δαιδαλώδες τοπίο της Πόλης. Αναζητώντας τον χαμένο δρόμο του, θα έρθει αντιμέτωπος με τα τέρατα μιας εφιαλτικής πραγματικότητας -και με την κοσμική φρίκη του Μαυσωλείου.
Στο σκοτεινό υπόγειο του έργου, και υπό το πρόσχημα ενός “μυθικού” ταξιδιού στο άγονο, γήινο τοπίο, με μοναδικές αποσκευές παιδικές μνήμες, μύθους, θρύλους και παραμύθια, αναζητείται εναγωνίως το νόημα, ο σκοπός και η ταυτότητα του υπαρξιακού ανθρώπου. Σχεδιάζεται το κατακερματισμένο πρόσωπό του, το τέλος των ψευδαισθήσεων και η ματαιότητα της γήινης διαδρομής του, “κέδρος” της οποίας είναι μόνο η σιωπή του σκότους.
Ένα μυθιστόρημα φαντασίας οικοδομημένο με τα υλικά του εφιάλτη.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2006, 351 σελ.

Η διαδρομή. Η καταδίκη – Μάκης Πανώριος

Δίπτυχο


Μετά από ένα “προφητικό” όνειρο ο Αλέξανδρος ξυπνά στην καθημερινή του πραγματικότητα· αμέσως τού επιτίθενται οι Εισβολείς. Τότε συνειδητοποιεί για μια ακόμη φορά ότι πρέπει να διασχίσει το εικοσιτετράωρό του, που είναι κατοικημένο από ανθρωπόμορφα τέρατα, μεταμορφωμένους δαίμονες και άχρηστες μνήμες. Η πορεία του μέσα στο Σφαγείο της Πόλης απομυθοποιεί τη λεγόμενη “χαρά της ζωής”. Αργότερα θα διαπιστώσει ότι είναι καταδικασμένος να “ζει” σ’ αυτόν τον ακατανόητο, επαναλαμβανόμενο εφιάλτη για κάποιον ανεξήγητο λόγο. Η σπασμωδική γραφή προσπαθεί να “μιμηθεί” -και να “αντιγράψει”- το κατακερματισμένο πρόσωπο του συνειδησιακού ανθρώπου. “Η διαδρομή” και “Η καταδίκη” είναι οι συνιστώσες του ίδιου προαιώνιου δράματος.

Διηγήματα, Αίολος, 2005, 161 σελ.

Το καράβι στο βουνό – Μάκης Πανώριος

Μετά την κατάρριψη του μαχητικού του αεροσκάφους, ο κυβερνήτης του Μάλχος Ευγενιανός βρίσκεται σ’ έναν άγνωστο απειλητικό κόσμο. Η διερεύνησή του θα τον οδηγήσει σε μια τεράστια ξύλινη κατασκευή που θυμίζει σκελετό πρωτόγονου καραβιού. Μπαίνοντας στο εσωτερικό του από ένα παράξενο κανάλι χρόνου, θα βρεθεί ξαφνικά στην καρδιά ενός πανάρχαιου μύθου. Θέλοντας να επιβεβαιώσει την πραγματικότητά του, έρχεται αντιμέτωπος με μια άλλη κοσμική υπαρξιακή αλήθεια, που το ασύλληπτο μέγεθός της αδυνατεί να συλλάβει. Ο ήρωας, εκπρόσωπος του σύγχρονου σκεπτικισμού, πρέπει τώρα να θέσει “τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων”. Tο άγγιγμα-επαφή θα πιστοποιήσει την απεραντοσύνη και το βάθος της προαναφερθείσας αλήθειας, θα γεννήσει όμως ένα άλλο μεγαλύτερο, πολύ πιο σκοτεινό και πολύ αλλόκοτο αίνιγμα. Ο αναγνώστης, μαζί με τον ήρωα και το συγγραφέα, θα σταθεί περίτρομος μπροστά του, όχι γιατί δεν μπορεί ενδεχομένως να το λύσει, αλλά γιατί αντίθετα πρέπει να αντιμετωπίσει μια πιθανή λύση του.
Ένα διαφορετικό ταξίδι στο χρόνο, στο χώρο και στη μνήμη, παράξενο και συναρπαστικό, που οδηγεί σε μια ρεαλιστική πραγματικότητα πολύ πιο ασύλληπτη από το “φανταστικό μύθο” απ’ όπου εκπορεύεται.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2000, 269 σελ.

Αύριο – Μάκης Πανώριος

Διηγήματα επιστημονικής φαντασίας

Διηγήματα, Αίολος, 1996, 156 σελ.

Ακόμη και τα πουλιά – Μάκης Πανώριος

Νουβέλα, Αίολος, 1994, 102 σελ.

Η αυτοκρατορία της μηχανής – Μάκη Πανώριου

Θεατρικό, Δωδώνη, 1990, 107 σελ.

Τα ρομπότ μια μέρα… – Πανώριος Μάκης

Μυθιστόρημα, Χρυσή Τομή, 1979, 230 σελ.