Μεγάλωσε στην Αθήνα και ως έφηβη αγαπούσε πολύ την ελληνική λογοτεχνία, τα γράμματα και την τέχνη. Μετά το λύκειο έγινε δεκτή στη Νομική Σχολή Αθηνών. Ένα χρόνο μετά, σε ηλικία 19 ετών, αποφάσισε να ακολουθήσει το αληθινό πάθος της, το Θέατρο. Έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, όπου έλαβε τη βασική θεατρική της μόρφωση και πέρασε τα καλύτερα χρόνια της ζωής της ως τώρα. Αποφοίτησε το 2011 και από τότε έχει εργαστεί ως ηθοποιός σε διάφορες παραγωγές του ελληνικού Εθνικού Θεάτρου, των Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, του Θεάτρου Νέου Κόσμου και άλλων. Έχει συνεργαστεί με πολλούς σκηνοθέτες όπως με τους Στ. Λιβαθινό, Λ. Κονιόρδου, Οδ. Παπασπηλιόπουλο, Λ. Κιτσοπούλου, Θ. Αμπαζή, Λ. Μελεμέ, Π. Δεντάκη, Θ. Ζερίτη, Σ. Σπυράτου, Κ. Παπακωνσταντίνου και άλλους. Την ίδια χρονιά (2011), συνίδρυσε μαζί με κάποιους συμφοιτητές της τη θεατρική εταιρία “4 Frontal”, η οποία ευδοκιμεί ακόμη. Μετά από λίγα χρόνια απέκτησε το πτυχίο της στη Νομική – για παν ενδεχόμενο. Το 2018 άρχισε να δουλεύει ως δραματουργός για την εταιρία της διασκευάζοντας λογοτεχνία για θέατρο (Μύρτος του Π. Μάτεσι). Αυτό της έδωσε τη σωστή ώθηση για να ξεκινήσει να γράφει και το 2019 ολοκλήρωσε το πρώτο της θεατρικό έργο Σαράντα Επτά. Το 2020 συμμετείχε σε ένα 5μηνο κύκλο μαθημάτων στη σύγχρονη θεατρική γραφή, ο οποίος διοργανώθηκε από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (υπό την εποπτεία του συγγραφέα θεατρικών έργων Λεωνίδα Προυσαλίδη). Στη συνέχεια ακολούθησε μια διαγωνιστική διαδικασία. Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων ολοκλήρωσε το δεύτερο θεατρικό της μεγάλου μήκους Αριστερόχειρες, το οποίο ξεχώρισε στα τρία καλύτερα του διαγωνισμού. Παίζει πιάνο και τσέλο. Μιλάει πολύ καλά Αγγλικά και Γαλλικά και ξεκίνησε να μαθαίνει Ρωσικά.
Πηγή: www.goethe.de
Αριστερόχειρες (2023), Σύγχρονη Εποχή
Αριστερόχειρες – Νεφέλη Μαϊστράλη
Oι Αριστερόχειρες, το πρώτο θεατρικό έργο της Νεφέλης Μαϊστράλη που εκδίδεται, είναι ένα έργο που πραγματεύεται τις συνέπειες του Εμφυλίου από την πλευρά των αδικημένων αυτού του πολέμου, με επίκεντρο τις τύχες των παιδιών που βρέθηκαν στη δίνη της Ιστορίας.
Στις σελίδες του περιδιαβαίνουν παιδιά που ήταν φυλακισμένα στις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης. Παιδιά που δόθηκαν παράνομα για υιοθεσία σε Αμερικανούς. Παιδιά που οι κυβερνητικοί τα άρπαξαν κι έτσι τα έχασαν για πάντα οι γονείς τους αντάρτες. Παιδιά που μεταφέρθηκαν στις Λαϊκές Δημοκρατίες και μεγάλωσαν ποθώντας την επιστροφή στην πατρίδα. Εμφανίζονται οι αντάρτες του ΔΣΕ και οι φαντάροι του κυβερνητικού στρατού που «συναντήθηκαν» στον ορεινό αυχένα της Νιάλας το 1947 και αναγκάστηκαν να συνυπάρξουν λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών. Μια συνάντηση, που είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη αμάχων και γυναικόπαιδων από τους κυβερνητικούς και, λίγες μέρες μετά, την εκτέλεση 10 θανατοποινιτών από αυτούς, ανάμεσα στους οποίους ήταν και η Βαγγελίτσα Κουσιάντζα.
Εν τέλει, η ιστορία του έργου φτάνει μέχρι το 1989, οπότε δίνει και μια πλευρά του εκφυλισμού εκείνης της περιόδου.
Συνολικά οι Αριστερόχειρες αποτυπώνουν με ανθρωπιά και συναίσθημα έννοιες όπως απώλεια, συνείδηση, ανθρώπινο κόστος. Επιχειρούν έτσι μια διεισδυτική ματιά στα αόρατα νήματα που μας ενώνουν με το πρόσφατο παρελθόν μας.
Θεατρικό, Σύγχρονη Εποχή, 2023, 104 σελ.
Πηγές: Biblionet, Σύγχρονη Εποχή
