Σπούδασε γαλλική και ελληνική φιλολογία. Ακολούθησε διευρυμένες σπουδές στην ιστορία λογοτεχνίας και στην ιστορία τέχνης στη Γαλλία, όπου έκανε και το διδακτορικό της (Σορβόννη 4), στη Δανία, όπου και εργάστηκε ως καθηγήτρια γλώσσας και ιστορίας πολιτισμού, και στην Ιταλία. Πήρε κατά διαστήματα υποτροφίες από το ΙΚΥ και από άλλα ευρωπαϊκά ιδρύματα. Μετάφρασε: “Το καπνισμένο τσουκάλι” ( στα γαλλικά και στα δανέζικα) και “Γραφή Τυφλού” ( στα δανέζικα), του Γ. Ρίτσου (Husets Forlag, Δανία, 1977). Βιβλιοπαρουσιάσεις της και σύντομα άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά λογοτεχνικής ύλης. Τα τελευταία χρόνια μένει στην Αθήνα, όπου διδάσκει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Με πολεοδομικά κίνητρα (1987)
Η κολοσσαία Αφροδίτη (1989)
Η Αδριάνα και τα κεριά (2007), Μεταίχμιο
Ο εραστής της Άννας (2016), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Διηγήματα
Ούτε Αντιγόνη ούτε Ελένη (1981)
Η Αθηνά των αμπελιών (1984)
Α, όπως Άρτεμη (1986)
Δοκίμια-Μελέτες
Ο Γιάννης Ρίτσος και τα γαλλικά γράμματα (1982)
Στοιχεία προσέγγισης μητέρας και κόρης: Αναμνήσεις μιας καθωσπρέπει κόρης της Σιμόν ντε Μποβουάρ (1986)
Η πολιτική γελοιογραφία στη σημερινή Ελλάδα (2001)
Βιβλία γενικής παιδείας
Σηματοδοτήσεις Ι (1993)
Σηματοδοτήσεις ΙΙ (1996)
Μια σύντομη ιστορία του ελληνικού πολιτισμού (1997), Εκδόσεις Καστανιώτη
Σηματοδοτήσεις ΙΙΙ (2003), Έλλην
Άρθρα
Αυτόπτης μάρτυρας, μια ανάγνωση (1981)
Η Τερέζα Ρακέν ζεί (1984)
Η αρρώστια του θανάτου (1985)
Δώδεκα άρθρα για την σύγχρονη Ελλάδα
Παιδικά χρόνια (1985)
Εγχειρίδια εκμάθησης
A series of instructional handbooks for learning Greek 1 – Νεοελληνικές ασκήσεις (1972)
A series of instructional handbooks for learning Greek 2 – Νεοελληνική γραμματική (1972)
A series of instructional handbooks for learning Greek 3 – Ορθογραφικός οδηγός (1979)
A series of instructional handbooks for learning Greek – Νεοελληνικά για αρχάριους (1979)
Αρχίζω ελληνικά (2002)
Μεταφράσεις
The Sooty Earthenware Pot – Το Καπνισμένο Τσουκάλι (Γ.Ρίτσου), γαλλικά- δανέζικα (1977)
A Blind Mans Writing – Γραφή Τυφλού (1977)
Ο εραστής της Άννας – Αγγελική Βόρνινγκ
Η Άννα, 37 χρονών, ηθοποιός σε θέατρο της Αθήνας, ξεκινάει για ένα κυκλαδίτικο νησί με μια έντονη ερωτική διάθεση, μια επιθυμία που κυμαίνεται ανάμεσα στη μαγική περιέργεια και στη ζωτική επιβεβαίωση. Φτάνει στο νησί για να ξανασυναντήσει τον Παύλο, τον καπετάνιο του καϊκιού που πριν από πέντε εβδομάδες είχε μεταφέρει νύχτα τους επιβάτες ενός προσαραγμένου πλοίου, ανάμεσά τους κι αυτήν. Είχε προκύψει τότε, αρχές Μαρτίου, μια ερωτική έλξη που τους έφερε για λίγο πολύ κοντά. Όμως δεν καταφέρνει να συναντήσει τον Παύλο. Η απουσία του, ανεξήγητη, σιγά-σιγά γίνεται μυστηριώδης. Η Άννα στρέφεται στην εξιχνίασή της εξαφάνισής του. Και τότε την περιμένει το απρόβλεπτο.
Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2016, 328
Η Αδριάνα και τα κεριά – Αγγελική Βόρνινγκ
Η Ανδριάνα γίνεται εκατό χρονών την παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2000.
Η ιστορία της έχει υφανθεί με τον 20ό αιώνα και με ταραγμένους καιρούς. Από την τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη, όπου γεννήθηκε, ως την Αθήνα του 2000, πυρήνα της έννοιας του εκσυγχρονισμού στην ευρωπαϊκή σκηνή, η Αδριάνα έχει κάνει μια μακριά και επίμονη διαδρομή προς το νόημα της ζωής της και το κέντρο της ύπαρξής της.
Έχει στην τσέπη της έναν καθρέφτη. Εκεί κρατά σφαλιστά τα ανεξάντλητα νιάτα της, που τεντώνονται αυτάρεσκα πάνω από τον ποταμό του χρόνου.
Θέλει πεισματικά να ξετυλίξει το κουβάρι του μυστηρίου γύρω από την εξαφάνιση της στερνής της φίλης. Και να ξεκαθαρίσει μερικούς λογαριασμούς της με το παρελθόν.
Τότε μόνο θα ανάψει τα κεριά για να καλέσει το θάνατο.
Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2007, 376 σελ.
Σηματοδοτήσεις ΙΙΙ – Αγγελική Βόρνινγκ
Εισαγωγή στην ιστορία της τέχνης από την αρχαιότητα ως τα τέλη του 19ου αιώνα
Σηματοδοτήσεις ονομάζεται αυτή η τρίπτυχη συνοπτική εισαγωγή στην ιστορία της δημιουργικής έκφρασης. Με επίκεντρο τον ευρωπαϊκό χώρο, προσεγγίζονται γνωστά καλλιτεχνικά κινήματα, τάσεις και σχολές. Παρουσιάζονται σε γενικές γραμμές οι ιδέες πίσω από έργα που φωτίζουν τις προσωπικές διαδικασίες εξέλιξης και αντανακλούν το ιστορικό γίγνεσθαι του κόσμου.
Το πρώτο 6ι6λίο, Σηματοδοτήσεις, είναι αφιερωμένο στη λογοτεχνία. Το δεύτερο, Σηματοδοτήσεις 2, στην ιστορία της εικαστικής τέχνης από την αρχαιότητα ως την εμφάνιση των εμπρεσιονιστών. Σηματοδοτήσεις 3 είναι η τελευταία πτυχή, η περίοδος από το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα ως σήμερα.
Η τοποθέτηση των δημιουργών σε κινήματα ακολουθεί μια από τις αναγνωρισμένες κατατάξεις και τις επικρατούσες αντιλήψεις. Μια τέτοια ταξινόμηση, υποκύπτοντας στις ανάγκες της πρακτικής σχηματοποίησης, παρουσιάζει μόνο ορισμένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της προσωπικής εξέλιξης του καλλιτέχνη σε μια ορισμένη, ίσως πιο ορατή για το κοινό, στιγμή. Αποσιωπεί όμως άλλα σπουδαία στοιχεία. Και καθώς η τέχνη είναι μια ζωντανή, πολύπλοκη ολότητα σε διαρκή μεταβολή και εξέλιξη, η ταχτοποίηση έργων και δημιουργών σε σχολές και κινήσεις, είναι αναπόφευκτα αυθαίρετη και συχνά μοιάζει κάπως τυχαία.
Εδώ, το κάθε όνομα αναφέρεται συνήθως σε ένα ή δύο κινήματα. Έτσι, σ” αυτή τη σύντομη εισαγωγή, δε γίνεται εμφανές ότι ο κάθε δημιουργός, όπως και το κάθε έργο, ίσως φέρει τη σφραγίδα προγενέστερων, διαφορετικών νοοτροπιών και μπορεί να ανήκει και σε μεταγενέστερα κινήματα.
Υπάρχει ένας σχετικά περιορισμένος αριθμός δημιουργών και ενδεικτικών έργων. Και δεν τους αποδίδεται ο ευρύς χώρος που τους αξίζει. Η επιλογή τους έγινε με υποκειμενικά κριτήρια και με την πρόθεση να δοθεί εδώ μια πανοραματική εικόνα της μαγικής χώρας της τέχνης και μόνο το κάλεσμα για ένα μακρύ και ωραίο ταξίδι.
Ιστορία, Τέχνη, Έλλην, 2006, 268 σελ.
Μια σύντομη ιστορία του ελληνικού πολιτισμού – Αγγελική Βόρνινγκ
Πρόθεση της σύντομης αυτής Ιστορίας του Ελληνικού Πολιτισμού είναι να δοθεί μια συνοπτική εικόνα της καλλιτεχνικής έκφρασης μέσα στον ελληνικό γεωγραφικό χώρο, ως μία από τις πολλαπλές και σημαντικές εκδηλώσεις της ανθρώπινης δημιουργίας.
Επιμέλεια: Ίρις Τζαχίλη
Πολιτισμός, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1997, 185 σελ.
Πηγές: Biblionet, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Μεταίχμιο, Κέδρος, Καστανιώτης, Ίων, Εξάντας