Σπούδασε Παιδαγωγικά και Δημοσιογραφία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αθήνα και το Λονδίνο με αντικείμενο τη Συγκριτική Εκπαίδευση και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα έντυπα της χώρας ως αρθρογράφος, ενώ την τελευταία διετία εργάζεται στον ηλεκτρονικό τύπο. Διηγήματα της έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικό διαγωνισμό και έχουν δημοσιευτεί στο λογοτεχνικό περιοδικό “(δε)κατά”. Το πρώτο μυθιστόρημά της με τίτλο “Ζοή με όμικρον” κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Πάπυρος και το 2021 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων της “Χαμένες πλατείες” από τις εκδόσεις Κέδρος.
Ζοή με όμικρον (2011), Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
Διηγήματα
Χαμένες πλατείες (2021), Κέδρος
Χαμένες πλατείες – Χριστίνα Χρυσανθοπούλου
Μια γυναίκα που σκαλίζει το παρελθόν για να γλιτώσει από το παρόν και ένα κορίτσι που δραπετεύει βίαια από την αθωότητα. Ένα πρώην επιτυχημένο στέλεχος που περιπλανιέται άστεγο και ένας ασφαλιστής από τον Πόντο που εξακολουθεί να πιστεύει στα θαύματα. Ένας παππούς που τα απογεύματα παίρνει τον δρόμο για την πλατεία και ο κατάκοιτος φίλος του που βλέπει τη ζωή προς τα πίσω. Ένας σεισμός, η αλήθεια μέσα από τα συντρίμμια, και ένας σκύλος σε διαρκή περιπλάνηση, που αλλάζει σπίτια και πραγματικότητες.
Επτά διηγήματα με ήρωες καθημερινούς ανθρώπους που οι ζωές τους τέμνονται μες στους δρόμους, στις γειτονιές, στα σπίτια και στις πλατείες της πόλης.
Η τυχαιότητα της ανθρώπινης ζωής σε μια πόλη που η ματαίωση διαγράφει τη σταθερή, αμείλικτη τροχιά της πάνω από τις στέγες της.
Διηγήματα, Κέδρος, 2021, 96 σελ.
Ζοή με όμικρον – Χριστίνα Χρυσανθοπούλου
Ο νεαρός Γιούρι είναι ένας από τους χιλιάδες Έλληνες που μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης εγκατέλειψαν την ανεξάρτητη πια Γεωργία για να επαναπατριστούν στην Ελλάδα, στην πατρίδα της ψυχής τους. Όμως όταν θα φτάσει στην ιδανική αυτή πατρίδα, θα βιώσει, όπως και πολλοί άλλοι που έκαναν το ίδιο ταξίδι της επιστροφής, το οδυνηρό αίσθημα του να σε αντιμετωπίζουν σαν ξένο, μια εν δυνάμει απειλητική παρουσία. Φορτωμένος με τις μνήμες της γενέθλιας γης του, ο Γιούρι προσπαθεί να βρει το δρόμο του και να κατακτήσει τα όνειρα του στα δυτικά προάστια της Αθήνας, αντιμέτωπος με μια πραγματικότητα αμείλικτη, που τον διαψεύδει καθημερινά. Έρμαιο των γεγονότων που νιώθει να τον ξεπερνούν, οδηγείται στην “άλλη όχθη”, γίνεται κι αυτός ένα γρανάζι του υποκόσμου που εκμεταλλεύεται γυναίκες από το πρώην ανατολικό μπλοκ, με τις οποίες μπορεί να μιλήσει την ίδια γλώσσα… Μία από τις γυναίκες αυτές είναι και η Ιρίνα, που θα του δώσει το έναυσμα για να διορθώσει εντέλει την ανορθόγραφη “ζοή του”…
Με λόγο γεμάτο ένταση και ρυθμό, η Χριστίνα Χρυσανθοπούλου περιγράφει μια πραγματικότητα απόλυτα ρεαλιστική και επίκαιρη, μιλά για την ξενοφοβία, για την ανάγκη του “άλλου” να γίνει αποδεκτός σε μια καχύποπτη κοινωνία, αλλά και για τη δύναμη της μνήμης και του έρωτα. Η “Ζοή με όμικρον” είναι συνάμα ένας φόρος τιμής στη σύγχρονη Οδύσσεια των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, πολλοί από τους οποίους βρέθηκαν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα…
Μυθιστόρημα, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός, 2011, 222 σελ.
Πηγές: Biblionet, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός, Κέδρος
