Σταδιοδρόμησε ως νομικός: διεθνης δικηγόρος, πανεπιστημιακός και όλα τα συναφή. Απογοητευμένος από το Πανεπιστήμιο, το 2004 παραιτήθηκε από Πρύτανης και στη συνέχεια και από καθηγητής. Αργότερα παραιτήθηκε και από δικηγόρος και αποσύρθηκε από τη νομική επιστήμη και πράξη, καθώς και γενικότερα από τον δημόσιο χώρο. Είχε άλλωστε συντελεστεί μέσα του ριζική αναθεώρηση της ιεράρχησης των αξιών ζωής. Έκτοτε αφοσιώθηκε στη ζωγραφική (πραγματοποίησε μέχρι σήμερα τρεις ατομικές εκθέσεις) και στην ποίηση, που τον απασχολούσαν αδιάκοπα από τα μαθητικά του χρόνια. Γράφει αργά. Επεξεργάζεται κάποια ποιήματα επί δεκαετίες, και δεν βιάζεται να δημοσιευσει. Κατ᾿ εξαίρεση, τα “Εννέα Ονόματα” γράφτηκαν μεμιάς σε ένα εικοσιτετράωρο και εκδόθηκαν τον ίδιο μήνα. Το δημοσιευμένο ποιητικό του έργο συγκεντρώνεται στις συλλογές:
Παλμύρα, οδοιπορικό μιας συνείδησης του έξω κόσμου, Κέδρος, 1976.
Εννέα Ονόματα, συλλογὴ δέκα ἐρωτικῶν πορτρέτων, εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, 1999.
Εννεάδες, το πιο σύνθετο και εκτεταμένο ποιητικό βιβλίο του, Περισπωμένη, 2013.
Του Άνω Ρήνου, Περισπωμένη, 2020.
Το Δίλημμα, εσωτερικὴ καταγραφή του έξω κόσμου, Περισπωμένη, 2022
Πηγή: tetragwno.gr
Παλμύρα (1976), Κέδρος
Εννέα Ονόματα (1999), Αντ. Ν. Σάκκουλα
Εννεάδες (2013), Περισπωμένη
Του Άνω Ρήνου (2020), Περισπωμένη
Το Δίλημμα (2022), Περισπωμένη
Το Δίλημμα – Γιάννης Σχινάς
ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ
Οι πληγές της σάρκας του λάμπουν
όσο απλώνεται ο θάνατος στο κορμί του.
Εσείς λοιπόν που σας βρίσκονται τόσα
παλάτια ροτόντες αψιδωτές βασιλικές
μαυσωλεία περίκεντρα αμφιθέατρα
δώστε του ένα να κατοικήσει.
Το αξίζει ο μάρτυράς μας
ο αθλητής της Πίστης.
Κι εγώ θα πιω στην υγειά σας
αυτήν εδώ την κυρία
ώσπου ο αφρός της να μου ανέβει στο κεφάλι.
Τα ποιήματα του Διλήμματος δεν είναι τωρινά. Το παλιότερο είναι του 1959, το πιο πρόσφατο του 1993, τα περισσότερα της δεκαετίας του ’70, «όταν ήμουν εν μέρει άλλος άνθρωπος από εκείνον που είμαι». Καλύπτουν ποιητικά το διάστημα ανάμεσα στην Παλμύρα (1976) και στις Εννεάδες (2013). Αυτή η περίοδος της ζωής μου ήταν μεστή σε δράση, γεγονότα και εμπειρίες. Έκανα μεταπτυχιακά στο Παρίσι και στη Χάγη, δημιούργησα οικογένεια, εκλέχθηκα καθηγητής και δίδαξα χιλιάδες φοιτητές, μετείχα σε συνέδρια και σε πλήθος επιτροπών, ελληνικών και διεθνών, είχα συμμετοχή σε δίκες και διαιτησίες στην Ελλάδα και σε διάφορα μέρη της γης, κατηύθυνα νεότερους επιστήμονες, παρήγαγα ερευνητικό επιστημονικό έργο, αναμείχθηκα και στη Διοίκηση. Γνώρισα τους τρεις κόσμους, τον Πρώτο, την ανεπτυγμένη Δύση, το Δεύτερο, του «υπαρκτού σοσιαλισμού», και τον Τρίτο, τον αναπτυσσόμενο, στην Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Έμαθα να νιώθω οικεία όπου κι αν βρισκόμουν, εκτός από τη ζούγκλα του Αμαζονίου, γιατί εκεί με τρώγαν τα κουνούπια.
…
Τα κομμάτια του Διλήμματος γράφτηκαν με πρόθεση κυρίως πολιτική. Δεν είναι στρατευμένα. Από τα πάντα τηρείται κριτική απόσταση, όσο και αν, συναισθηματικά, τοποθετούσα τον εαυτό μον στην Αριστερά. Από την πρώτη τους γραφή μέχρι τη σημερινή ξαναδουλεύτηκαν, κάποια από την αρχή, άλλα σε λεπτομέρειες. Η συλλογή συνολικά δέχτηκε νέο μοντάζ, άλλαξαν μερικοί τίτλοι, προστέθηκαν οι σημειώσεις. Σήμερα τα διαβάζω διαφορετικά, περισσότερο αυτοβιογραφικά, πιο εσωτερικά. Και δεν μου φαίνονται παρωχημένα, κάθε άλλο. Η εμπειρία της ζωής με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το εκάστοτε Δίλημμα είναι αυτό που καθορίζει την έκταση και το βάθος της ελευθερίας μας. Τα απλούστερα διλήμματα (απλούστερα από την άποψη της τυπικής λογικής, όχι όμως κατ’ ανάγκην και τα ευκολότερα) είναι αυτά ανάμεσα στο ναι και στο όχι, το κάνω ή δεν το κάνω. Τελικά, τί άλλο είμαστε παρά η αλληλουχία των επιλογών μας στα διλήμματα που μας εμφανίζει στη διάρκεια της η ζωή μας;
Θερμές ευχαριστίες οφείλω στη φίλη μου ηθοποιό και περφόρμερ Λία Γιαννακού. Χωρίς την έξυπνη και ευαίσθητη συνέργειά της, αυτή η συλλογή θα είχε μείνει για πάντα ημιτελής σε κάποιο συρτάρι.
(Γιάννης Σχινάς, από τον πρόλογο της έκδοσης)
Ποίηση, Περισπωμένη, 2022, 56 σελ.
Του Άνω Ρήνου – Γιάννης Σχινάς
ΟΜΟΡΦΙΑ
Κι όμως μου χάρισε ο Άνω Ρήνος
μια στιγμή ομορφιάς: λίγο ψηλότερα
από το φλογισμένο ορίζοντα της Δύσης,
στη ζώνη όπου το φως δεν έχει χρώμα,
δυο συννεφάκια, το ένα μαύρο
σαν κάρβουνο, το άλλο
κόκκινο αιματί.
Ποίηση, Περισπωμένη, 2020, 64 σελ.
Εννεάδες – Γιάννης Σχινάς
…Σμάρι αγγέλων ιστορούν τη λάμψη της πρώτης σου κατοικίας
όθε το πέλαγος πρωταντίκρισε τη μέρα
και πέρασε δοξαστικό ανατρίχιασμα στις σπηλιές και στα πετροκάραβα της ακτής…
Ποίηση, Περισπωμένη, 2013, 156 σελ.
Πηγές: Biblionet, Περισπωμένη
