Ο Γιώργος Καραμάνος γεννήθηκε το 1926 στο Μάνεσι Αργολίδας -τότε ένα άνυδρο και φτωχό χωριό στην περιφέρεια του Ναυπλίου.
Από παιδί έδειξε ενδιαφέρον για το γράψιμο και τη ζωγραφική, ενώ από τον πατέρα του –πρωτοπόρο φωτογράφο από το 1907, από τους πρώτους που έφεραν στην Ελλάδα επαγγελματικό φωτογραφικό, πιθανά και κινηματογραφικό εξοπλισμό- πήρε τις γνώσεις για την τέχνη της φωτογραφίας, αλλά και την αγάπη του γι’ αυτήν. Αρχικά ακολουθώντας τον σαν βοηθός του και στη συνέχεια συνεχίζοντας μόνος του (για ένα διάστημα και επαγγελματικά) να καταγράφει την καθημερινή ζωή, τις ασχολίες και τις εορταστικές στιγμές των συγγενών και των συχωριανών του -κάτι που δε σταμάτησε να κάνει ως τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Στο μεταξύ έχει αρχίσει ν’ ασχολείται με τη συγγραφή, ευθυμογραφημάτων κυρίως και ιστοριών της υπαίθρου, ενώ παράλληλα κάνει τα πρώτα του βήματα στη δημοσιογραφία, σε εφημερίδα του Ναυπλίου.
Στη δεκαετία του ’60 έρχεται στην Αθήνα και εργάζεται σε ακτινολογικό τμήμα του ΙΚΑ (μ’ ένα μυστήριο τρόπο πάντα κοντά στη φωτογραφία…), χωρίς όμως ποτέ να χάσει την επαφή του με τη συγγραφή αλλά και τη δημοσιογραφία, ακόμα και με τον κόσμο της σατιρικής σκιτσογραφίας. Για χρόνια έκτοτε, συνεργάζεται περιστασιακά με εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας αλλά και της επαρχίας (ΤΑ ΝΕΑ, ΑΥΓΗ, ΑΡΓΟΛΙΔΑ, το περιοδικό ΑΝΤΙ, κ.ά.), ενώ για ένα διάστημα εκδίδει τη δική του εφημερίδα, τη σατιρική “Μπαμ”.
Το 1977 διασκευάζει για την τηλεόραση την επιτυχημένη σειρά διηγημάτων του, “Ο φωτογράφος του χωριού”, δημιουργώντας ένα τηλεοπτικό είδος επαρχιακής ηθογραφίας που άφησε εποχή.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, συνταξιούχος πλέον, ο Γιώργος Καραμάνος επιστρέφει στο Μάνεσι όπου συνεχίζει να γράφει και να συνεργάζεται με τοπικές εφημερίδες και περιοδικά. Ακόμα, για ένα διάστημα, διευθύνει τη Βιβλιοθήκη του Ναυπλίου.
Ποτέ δε σταματά να κάνει σχέδια για το μέλλον και να μάχεται ότι τον ενοχλεί.
Το 2003 κυκλοφορεί μια νέα σειρά διηγημάτων και προετοιμάζει την κυκλοφορία φωτογραφικού λευκώματος με υλικό από το αρχείο του πατέρα του και δικό του.
Τον Σεπτέμβριο του 2004 πεθαίνει στην Αθήνα, σε ηλικία 78 ετών.
Από παιδί έδειξε ενδιαφέρον για το γράψιμο και τη ζωγραφική, ενώ από τον πατέρα του –πρωτοπόρο φωτογράφο από το 1907, από τους πρώτους που έφεραν στην Ελλάδα επαγγελματικό φωτογραφικό, πιθανά και κινηματογραφικό εξοπλισμό- πήρε τις γνώσεις για την τέχνη της φωτογραφίας, αλλά και την αγάπη του γι’ αυτήν. Αρχικά ακολουθώντας τον σαν βοηθός του και στη συνέχεια συνεχίζοντας μόνος του (για ένα διάστημα και επαγγελματικά) να καταγράφει την καθημερινή ζωή, τις ασχολίες και τις εορταστικές στιγμές των συγγενών και των συχωριανών του -κάτι που δε σταμάτησε να κάνει ως τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Στο μεταξύ έχει αρχίσει ν’ ασχολείται με τη συγγραφή, ευθυμογραφημάτων κυρίως και ιστοριών της υπαίθρου, ενώ παράλληλα κάνει τα πρώτα του βήματα στη δημοσιογραφία, σε εφημερίδα του Ναυπλίου.
Στη δεκαετία του ’60 έρχεται στην Αθήνα και εργάζεται σε ακτινολογικό τμήμα του ΙΚΑ (μ’ ένα μυστήριο τρόπο πάντα κοντά στη φωτογραφία…), χωρίς όμως ποτέ να χάσει την επαφή του με τη συγγραφή αλλά και τη δημοσιογραφία, ακόμα και με τον κόσμο της σατιρικής σκιτσογραφίας. Για χρόνια έκτοτε, συνεργάζεται περιστασιακά με εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας αλλά και της επαρχίας (ΤΑ ΝΕΑ, ΑΥΓΗ, ΑΡΓΟΛΙΔΑ, το περιοδικό ΑΝΤΙ, κ.ά.), ενώ για ένα διάστημα εκδίδει τη δική του εφημερίδα, τη σατιρική “Μπαμ”.
Το 1977 διασκευάζει για την τηλεόραση την επιτυχημένη σειρά διηγημάτων του, “Ο φωτογράφος του χωριού”, δημιουργώντας ένα τηλεοπτικό είδος επαρχιακής ηθογραφίας που άφησε εποχή.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, συνταξιούχος πλέον, ο Γιώργος Καραμάνος επιστρέφει στο Μάνεσι όπου συνεχίζει να γράφει και να συνεργάζεται με τοπικές εφημερίδες και περιοδικά. Ακόμα, για ένα διάστημα, διευθύνει τη Βιβλιοθήκη του Ναυπλίου.
Ποτέ δε σταματά να κάνει σχέδια για το μέλλον και να μάχεται ότι τον ενοχλεί.
Το 2003 κυκλοφορεί μια νέα σειρά διηγημάτων και προετοιμάζει την κυκλοφορία φωτογραφικού λευκώματος με υλικό από το αρχείο του πατέρα του και δικό του.
Τον Σεπτέμβριο του 2004 πεθαίνει στην Αθήνα, σε ηλικία 78 ετών.
Γυρεύοντας το πρόσωπο και άλλα διηγήματα – Γιώργος Καραμάνος
Η επαρχία του μεταπολέμου είναι ο χώρος όπου διαδραματίζονται οι ιστορίες των διηγημάτων του Γιώργου Καραμάνου.
Ιστορίες καθημερινότητας που χρωματίζουν αδρά την μεταπολεμική Ελλάδα.
Με το ιδιαίτερο ύφος της αφήγησής του ο Γιώργος Καραμάνος μας μεταφέρει σε μια εποχή που δεν είναι τόσο μακρινή και εξακολουθεί να αντανακλάται σήμερα.
Διηγήματα, Γαβριηλίδης, 2003, 188 σελ.
Διηγήματα
Γυρεύοντας το πρόσωπο και άλλα διηγήματα (2003), Γαβριηλίδης
Γυρεύοντας το πρόσωπο και άλλα διηγήματα (2003), Γαβριηλίδης
Πηγές: Biblionet, Ενωση Σεναριογράφων Ελλάδος, Γαβριηλίδης
