Ιωάννα Τόμπρου

Η άθικτη – Ιωάννα Τόμπρου

Η Λία, μία έφηβη Ρομά, πολεμάει να βρει τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε κόσμους που την περιβάλλουν και πάλλονται από αντιθέσεις: της φυλής και της κοινωνίας, των παιδιών και των ενηλίκων, του σχολείου και της οικογένειας, της φτώχειας και της ευμάρειας, των αντρών και των γυναικών, της καταγωγής και του εαυτού, του παρελθόντος και ενός άγραφου μέλλοντος. Μέσα από συγκρούσεις, προσπαθεί να διαχειριστεί δύσκολα μια ψυχική κληρονομιά, να βρει απαντήσεις σε μυστικά που έχουν συγκαλυφτεί, να ανιχνεύσει μοιραία λόγια και πληγές, που οι ρίζες τους πάνε βαθιά, συμπορευόμενες με τη μοίρα των ανθρώπων της και την ιστορία της. Σύντροφος στο ταξίδι της η Γλώσσα, και για ένα ακαδημαϊκό έτος στο Λύκειο Ασπροπύργου, η καθηγήτριά της Στέλλα Βλάμη. Μια σειρά από απρόσμενα γεγονότα θα ταράξουν την σχολική κοινότητα και θα οδηγήσουν στην αποβολή της. Σχέσεις και απώλειες, μάχες και ήττες, ρήξεις και συμφιλιώσεις συνθέτουν το ψηφιδωτό της δύσκολης πορείας της προς την ενηλικίωση, την ανακάλυψη και την “επανανακάλυψη” της οικογένειας, του έρωτα και του σώματος, του εαυτού και της κοινωνικής ταυτότητας, της κοινωνίας των συγκρούσεων και του πολιτισμού, της ετερότητας, αλλά και της εγγύτητας – που άλλοτε πληγώνει και άλλοτε γίνεται σύμμαχος και βοηθός…

Μυθιστόρημα, Γαβριηλίδης, 2019, 212 σελ.

Βαλίτσα παρά πόδα – Ιωάννα Τόμπρου

Στιγμές από τη μυθιστορηματική ζωή της Δήμητρας Λέκκα, που το 1949, στα δεκαεφτά της, πολέμησε στον Εμφύλιο, πέρασε τα σύνορα με τους ηττημένους και μ’ ένα πλοίο φορτηγό έφτασε στο Γκντανσκ, στην Πολωνία. Μωρομάνα, με εντολή της κομματικής ηγεσίας, βρέθηκε στην Αθήνα, στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ… Μια μυθιστορηματική αφήγηση που εστιάζεται στη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας των νικητών αλλά και των ηττημένων του Εμφυλίου.

Μυθιστόρημα, Γαβριηλίδης, 2014, 360 σελ.

Καμίκο – Ιωάννα Τόμπρου

Πέμπτη Βράδυ, 16 Φεβρουαρίου 2006

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Διάβασα κάτι λυπηρό. Υπάρχουν πεταλούδες που ζουν μόνο μία μέρα. Δεν θα ήθελα να είχα γεννηθεί αν ήμουν πεταλούδα. Δεν προλαβαίνεις τίποτα.

Σούνιο. Το πτώμα μιας εικοσιτριάχρονης στα βράχια. Στην τσάντα της, μια παράξενη ξύλινη κούκλα. Ένας ιατροδικαστής απευθύνεται σε μια κοινωνική ανθρωπολόγο, προκειμένου να ανακαλύψει την ταυτότητα της νεκρής. Ένας ιδιόρρυθμος και μοναχικός προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών συναντά τη μικρή Παντβίκα, που ζει στην Πολωνία σέρνοντας μια πανομοιότυπη κούκλα στην αγκαλιά της. Οι δυο τους θα συμπορευτούν σ’ ένα ταξίδι όλο ελπίδα και θα καταφέρουν να συναντηθούν στο φως, διαλύοντας τις σκιές και το αφόρητο βάρος των μυστικών που τους στοιχειώνουν. Η συγγραφέας ξεκινά με μια κούκλα-κλειδί. Αξιοποιεί με μαεστρία τα ψυχολογικά στοιχεία των ηρώων της, τις μεταξύ τους σχέσεις και την καθημερινότητά τους, στήνοντας μια εύστοχη αστυνομική πλοκή και ξεδιπλώνοντας αργά τις τραυματικές ιστορίες τους. Κατορθώνει έτσι να στήσει ένα ολοκληρωμένο σύγχρονο μυθιστόρημα, αστυνομικό αλλά και ανθρωποκεντρικό.

Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2009, 311 σελ.

Η ευγενής απάτη – Ιωάννα Τόμπρου

“Είχαμε, την προηγούμενη χρονιά, στην ίδια γιορτή, σηκωθεί όλοι από τις θέσεις μας, στις δώδεκα και μισή το μεσημέρι, κι αρχίσαμε να ψάλλουμε συνεννοημένοι τον Εθνικό μας Ύμνο. Οι φωνές μας έσχιζαν τον αέρα, περνούσαν από τους τοίχους, ανέβαιναν και κατέβαιναν τις μαρμάρινες σκάλες του κτιρίου κι ανταμώνονταν, και πολλαπλασιασμένες ακούγονταν δυνατά στο χώρο, σαν να έρχονταν από κάποια αθέατη χορωδία, και έμεινε στο τέλος ο απόηχος ενός χειροκροτήματος που δόνησε για κάμποσα λεπτά τις ψυχές μας. Του χρόνου θα κάναμε, λέγαμε, κανονική γιορτή.”
Στις 28 Οκτωβρίου του 1943, μεσούσης της Κατοχής, οι υπάλληλοι της Τράπεζας της Ελλάδος συγκεντρώθηκαν στη μεγάλη αίθουσα των συναλλαγών, στο ισόγειο του Κεντρικού Καταστήματος (στην οδό Πανεπιστημίου) για την εορταστική εκδήλωση που είχαν ετοιμάσει.
Δανειζόμενη επιβεβαιωμένα στοιχεία από αυτό το συμβάν και τα παρεπόμενά του, χρησιμοποιώντας και υπαρκτά πρόσωπα (ανάμεσά τους ο Ηλίας Μέλλος, πραγματικό όνομα του Ηλία Βενέζη που εργαζόταν στην Τράπεζα), η Ιωάννη Τόμπρου στήνει μια έξοχη μυθιστορηματική πλοκή.
Την άνοιξη του 2003, ένα λησμονημένο δέμα -το προσωπικό ημερολόγιο μιας γυναίκας, στο οποίο αναφέρεται το εν λόγω γεγονός- πέφτει τυχαία στα χέρια της εικοσιοκτάχρονης Πέρσας. Εκείνη την περίοδο, η Πέρσα, που αντιμετωπίζει προβλήματα στην προσωπική και επαγγελματική της ζωή, αναπτύσσει μια παράξενη σχέση με την σπιτονοικοκυρά της. Η συνάντηση των δύο γυναικών θα οδηγήσει σε ανατροπές μέσα από μια ευγενή απάτη.

Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006, 266 σελ.

Εγώ Ζωή θα σε φωνάζω – Ιωάννα Τόμπρο

Ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα που κινείται στα λησμονημένα, κι ωστόσο οικεία τοπία μιας επαρχιακής πόλης. Η Φανή μεγάλωσε και έγινε αρχαιολόγος· έρχεται να συναντήσει τη δίδυμή της, την Αριστέα, στο ξέφωτο όπου έπαιζαν όταν ήταν παιδιά.
Το βιβλίο αυτό είναι μια κατάβαση στη μνήμη και στη γλώσσα, ένα παιχνίδι ανάμεσα στο οικείο και το ξένο, στη φαντασία και την πραγματικότητα, στον πρωτογονισμό και την ωριμότητα. Οι χαρακτήρες συμπορεύονται με τις εικόνες της φύσης· τα πάθη και τα βάσανά τους ξορκίζονται όπως στα παραμύθια, τα παραμύθια που εξαϋλώνουν τις αγωνίες μας και πραγματοποιούν τις ευχές μας.
Όπως τα παραμύθια που διατρέχουν αυτό το μυθιστόρημα, που διόλου δεν μοιάζει με πρώτο.

Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2002, 248 σελ.