Κώστας Γραμματικόπουλος

Θα τα πω όλα στον Θεό – Κώστας Γραμματικόπουλος

Μια συγκινητική νουβέλα που διαβάζεται απνευστί. Πυκνή γραφή, γοργές εναλλαγές, σαφείς περιγραφές. Θα μπορούσε να είναι μια αληθινή ιστορία, θα μπορούσε να είναι μια παραβολή ή μια διήγηση με επιμύθιο ανοιχτό σε πολλές ερμηνείες. Παρακολουθούμε τη διαδρομή ενσωμάτωσης ενός μικρού πρόσφυγα στον ελλαδικό χώρο, στην ελληνική παιδεία, όπου ο συγγραφέας εστιάζει στα κυριότερα επεισόδια-σταθμούς μέχρι τον τελικό του, συγκλονιστικό, προορισμό. Και δεν φειδόμαστε στην αποκάλυψη της τραγικής κατάληξης, δεδομένου ότι την προαναγγέλλει και ο συγγραφέας στην αφήγησή του εν είδει προεξαγγελτικής παράθεσης. Ο κόσμος των ενηλίκων έχει αρχίσει προ πολλού να ξεφεύγει προς ατομικά, συμφεροντολογικά και εμμονικά μονοπάτια, σε αντίθεση με τον κόσμο των ανηλίκων που κρατούν ακόμα στοιχεία συλλογικής, διαλογικής και επιλογικής διασύνδεσης με ό,τι συνιστά τον πραγματικό κόσμο, καθώς αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η παιδική αθωότητα δεν είναι προστάδιο εισαγωγής στον ενήλικο βίο, αλλά στοιχείο υπέρβασης της ζωής και αυθεντικής νοηματοδότησης των λειτουργιών της. Ας δώσουμε, όμως, τον λόγο στον αφηγητή, που συνάντησε με το βλέμμα του τις φωτεινές εκείνες ανταύγειες που περιβάλλουν τις παιδικές κινήσεις σ’ ένα δωμάτιο, σ’ ένα προαύλιο, σε μια αίθουσα ή σ’ έναν θάλαμο και τις έκανε να ζωντανεύσουν σαν τρισδιάστατες τοιχογραφίες μέσα σε βυζαντινό ναό.

Εισαγωγή: Αθανάσιος Βαβλίδας, συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας

Νουβέλα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2021, 58 σελ.

Τρεις ευχές – Κώστας Γραμματικόπουλος

Στη μεταπολίτευση, με την Ελλάδα ακόμα ρημαγμένη από τις πολιτικές διαφορές αλλά και τις κοινωνικές ανισότητες, τρεις φίλοι-ήρωες της καθημερινής ζωής κάνουν όνειρα-διαβατήρια για ένα καλύτερο μέλλον, τα οποία όμως χάνονται και σβήνουν αργά όσο οι ανθρώπινες σχέσεις δείχνουν τη διαστρεβλωμένη τους αντανάκλαση στον κόσμο που ζουν.

Στις “Τρεις ευχές” του Κώστα Γραμματικόπουλου, όλοι βγαίνουν από τον δρόμο τους και όλοι πρέπει να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Να τη δομήσουν και να την ξαναχάσουν σε συνεχόμενο στρόβιλο από συναισθήματα και χαοτικές ανθρώπινες σχέσεις.

Και μέσα σε όλα αυτά, ένας σαλός μαγικός βοηθός που γνωρίζει εξαρχής τι πρόκειται να γίνει. Ψυχανεμίζεται την αλήθεια και τολμά να τη φωνάξει. Αλλά σε μιαν Ελλάδα αποπροσανατολισμένη, τέτοιες αληθινές φωνές έχουν το μειονέκτημα να μην ακούγονται και να χάνονται.

Από την αρχή μέχρι το τέλος της ιστορίας μας, η μόνη αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος κάθε άλλο παρά το τέλειο ον είναι της δημιουργίας. Τρωτός και αδύναμος, μαστίζεται από την καθημερινότητα και χάνεται πριν ξανασταθεί στα πόδια του και πριν χαθεί για μια ακόμη φορά με την πρώτη αφορμή.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2019, 194 σελ.

Ζήτω ο άνθρωπος – Κώστας Γραμματικόπουλος

ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ
Ο Θεός είναι μία απάντηση χοντροκομμένη, μία έλλειψη λεπτότητας για μας που σκεπτόμαστε. Ουσιαστικά, δεν είναι παρά μια απαγόρευση. Θα μπορούσα να πω, πως είναι μία άτεχνη απαγόρευση. Είναι σαν να μας λένε να μη σκεφτόμαστε καθόλου!

ΧΡΙΣΤΟΣ
Επτά είναι τα θαύματα του κόσμου. Βλέπω, Ακούω, Αγγίζω, Γεύομαι, Αισθάνομαι, Γελάω και Αγαπώ!

ΧΕΝΤΡΙΞ Και επτά είναι οι δυστυχίες του κόσμου. Δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν αγγίζω, δεν γεύομαι, δεν αισθάνομαι, δεν γελάω και δεν αγαπώ!

ΧΡΙΣΤΟΣ
Ζωή είναι ο δρόμος προς την αθανασία! Ανάσταση είναι η δοκιμασία της λογικής!

ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ
Τότε ο θάνατος είναι ο καλύτερός μας φίλος!

Το θεατρικό έργο “Ζήτω ο άνθρωπος” πραγματεύεται όλα αυτά τα προβλήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα. Το δίκαιο και το άδικο, το σκοτάδι και το φως, το Θείο και την Πίστη, την αγάπη και τον έρωτα, τη μουσική και τη δημιουργία, αλλά και τον ξεπεσμό της ανθρωπότητας και της Ελλάδας. Ένας λίβελος, αλλά και ένας ύμνος για τον άνθρωπο, μέσα από τη σύγκρουση και τη σύνθεση των απόψεων, από τις τέσσερις αυτές ιστορικές προσωπικότητες που τόσο αγαπά ο συγγραφέας.

Θεατρικό, Εκδόσεις Βακχικόν, 2018, 58 σελ.

Οι απόκληροι – Κώστας Γραμματικόπουλος

Η Φρύνη ήταν μια άδολη ψυχή και μια ευαίσθητη καρδιά. Είχε όλη τη δροσιά των νιάτων και της ομορφιάς της. Παράδοξο για μια νέα, συνδύαζε την αθωότητα με την ωριμότητα. Είχε μια έμφυτη ευγένεια που την έκανε ακαταμάχητη, χωρίς να προσπαθεί διόλου. Η ανέλπιστη αυτή σμίξη της ευγένειας με την αθωότητα, την έκανε ένα τέλειο πλάσμα. Αυτό που γοήτευε αφάνταστα τον Ιάσονα στη Φρύνη, ήταν η αφέλειά της. Ήταν τόσο αθώα. Είχε βαθύ και στοχαστικό βλέμμα όταν της μιλούσε και αυτό την μάγευε. Ο λόγος του ήταν χειμαρρώδης και η φωνή του βαθιά και μπάσα. Εκείνη ήταν πανέμορφη. Μια απαράμιλλη ομορφιά. Ο γυμνός, λευκός λαιμός της τον συγκινούσε όσο τίποτε άλλο.
Ο Λαέρτης έβλεπε αυτή τη συμπεριφορά του Θησέα και παραξενεύτηκε. Ακόμα και η Καστάνκα κατάλαβε ότι κάτι συνέβαινε.
– Τι σου συμβαίνει Θησέα, τον ρώτησε ο Λαέρτης με περιέργεια.
– Χθες πήρα το πρώτο μου φιλί, απάντησε όλος χαρά ο Θησέας.
Ο Λαέρτης χαμογέλασε και με ’κείνο το βαθυστόχαστο ύφος του, του είπε σοβαρά.
– Τη γυναίκα που θα αγαπήσεις, δεν πρέπει να την παντρευτείς αγόρι μου!
Οι ήρωές μου, αγαπητέ αναγνώστη, είναι πρόσωπα βαθύτατα αντιφατικά και τραγικά, βγαλμένα από τα σπλάχνα αυτής της κοινωνίας. Είναι πρόσωπα που λες και έχουν ξεπηδήσει από τον μύθο μιας αρχαίας τραγωδίας, που διαπράττουν την ύβρι, επέρχεται η νέμεσις και σε κάποιους από αυτούς ακολουθεί η κάθαρσις.

Νουβέλα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017, 70 σελ.

Nεκρό φιλί – Κώστας Γραμματικόπουλος

Διάβηκες τις κρύες πηγές του Αχέροντα
έδωσες την ύστατη μάχη, αλλά νικήθηκες.
Πίστεψες στους ανθρώπους, τι μέγα λάθος!
Προσδοκείς μία μάταιη Ανάσταση!

Ω! Γλυκό μου δείλι, απρόσμενη Ανατολή
κοίτα πίσω και δες το έργο σου
το κήρυγμά σου ανενεργό, οι παραβολές σου κούφιες
η μόνη σου ανταμοιβή ένα νεκρό φιλί!

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2015, 46 σελ.