Μαρία Τοπάλη

Μαζί τ’ ακούγαμε – Μαρία Τοπάλη

Τρεις διαφορετικές ενότητες συναπαρτίζουν την ποιητική συλλογή της Μαρίας Τοπάλη. Προηγούνται χρονικά τα χαϊκού, µαρτυρώντας τη σταθερή έλξη που ασκεί στην ποίηση η σταθερή φόρµα και ο µινιµαλισµός, ιδίως όταν η φλόγα της απειλείται και τρεµοσβήνει. Έπεται η ενότητα “Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά”, που αποτυπώνει, ανάµεσα στα άλλα, και την αναµέτρηση µε ό,τι θα µπορούσε να θεωρηθεί “πνεύµα της εποχής”. Στο “Οι λέξεις µου” δοκιµάζονται οι αντοχές του ποιητικού λόγου ως βηµατισµού επιβίωσης στο αθηναϊκό κέντρο, ενώ µε το «Βιβλίο Ιούλιος Βερν» επιχειρείται µια αφήγηση για τη ζυµωµένη µε την ανάγνωση παιδική ηλικία, ανάµεσα σε τρεις καθρέφτες: Βερν, Μπαρτ και Φουκό.

Ποίηση, Εκδόσεις Πατάκη, 2018, 74 σελ.

Ρέκβιεμ για μια εφηβεία – Μαρία Τοπάλη

Αν η παιδική ηλικία είναι η εμπειρία του απόλυτου, η εφηβεία είναι η πρώτη προσπάθεια να το μοιραστούμε με τον άλλο, μέσω της σεξουαλικότητας. Όταν το μοίρασμα πετύχει, τότε η παιδικότητα παίρνει ευδαίμονα, μα βραχύβια αναστολή ως έρωτας, προτού η τσουλήθρα του χρόνου την αδειάσει στο ρεαλιστικό και αναπόφευκτο.
Το “Ρέκβιεμ” αναπολεί τους ήρωες μιας τέτοιας, ευλογημένης εφηβείας και παρακολουθεί τραγουδιστά και χορευτικά την κάθοδο του ενός και την άνοδο της άλλης σε ένα και το αυτό τερέν που καλείται: πραγματικότητα.

Ποίηση, Θεατρικό, Οκτώ, 2017, 75 σελ.

Ο χορός της μεσαίας τάξης – Μαρία Τοπάλη

Μιούζικαλ


Στην Ελλάδα, οι άνθρωποι της Μεσαίας Τάξης βλέπουν το Χρηματιστήριο να καταρρέει. Νιώθουν προδομένοι από την Τράπεζα αλλά και από την Πολιτική. Παράλληλα, ένας Γερμανός απεσταλμένος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αφορμή το Μουσείο που λείπει από την πόλη των Αθηνών, επιχειρεί να υποδείξει στους Έλληνες μια άλλη σχέση με το παρελθόν τους. Οι συνδικαλιστές της Τράπεζας και του Μουσείου, ωστόσο, πληγωμένοι και προσβεβλημένοι αναλαμβάνουν δράση καλώντας εργαζόμενους και μικρομέτοχους να αντιδράσουν στα ανθελληνικά ευρωπαϊκά σχέδια. Τα κανάλια για άλλη μία φορά πλειοδοτούν.

Ο Χορός της Μεσαίας Τάξης -μιούζικαλ που γράφτηκε διαισθητικά πριν από αρκετά χρόνια -δεν είχε ως αφορμή την παρούσα οικονομική κρίση. Η κρίση, όμως, ήρθε να το ξυπνήσει από το συρτάρι όπου κοιμόταν. Θα αποδειχθεί άραγε εκ των υστέρων κωμικοτραγικά επίκαιρο;

Θεατρικό, Οκτώ, 2012, 94 σελ.

Βερμίου κατάβαση – Μαρία Τοπάλη

Πώς αποστάζεται η ύλη ενός μυθιστορήματος για την παιδική ηλικία, τη μνήμη, τη γλώσσα των προσφύγων, για την αναπόφευκτη κάθοδο που είναι το δεύτερο μισό κάθε κορύφωσης; Στο σπονδυλωτό ποίημα Βερμίου κατάβαση η γλώσσα ξιφομαχεί με την ολισθηρότητα, επιχειρώντας να δώσει στην κάθοδο τον ρυθμό ενός έργου.

Μπορούν τοπία ιδιωτικών αναμνήσεων (το Βέρμιο, η Χαλκιδική, η Σέριφος…) να γίνουν θέατρο ιστοριών που σε πολλούς θα θύμιζαν κάτι απ’ τον εαυτό τους; Απομεινάρια διαλέκτων και ξέφτια παλαιών γεγονότων χύνονται μέσα στην καθημερινή γλώσσα, όπως οι μνήμες των παιδικών και των εφηβικών καλοκαιριών διαλύονται στη χοάνη της ενήλικης “πραγματικότητας”.

Θάνατοι και γεννήσεις, παύσεις και κρεσέντο, φρένο και γκάζι, φλυαρίες και σιωπή: η τρίτη ποιητική συλλογή της Μαρίας Τοπάλη καλεί τον αναγνώστη να την “κατέλθει” προσεκτικά, αλλάζοντας μαλακά τις ταχύτητες, μετρώντας κάθε βήμα. Νοσταλγώντας την κορυφή που κάθε φορά αφήνει πίσω, θαυμάζοντας την ομορφιά του κάμπου που ανοίγεται μπροστά. Μνημονεύοντας.

Eπιμέλεια σειράς: Χάρης Βλαβιανός

Ποίηση, Εκδόσεις Πατάκη, 2010, 39 σελ.

Λονδίνο και άλλα ποιήματα – Μαρία Τοπάλη

ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ
Αν παίξεις στο πιάνο τρεις λέξεις,
το σκοινί θα σου σφίξει τα χέρια.

Αν παίξεις στο πιάνο πέντε λέξεις,
το σκοινί θα σου τρίψει το δέρμα.

Αν παίξεις στο πιάνο εφτά λέξεις,
θα κλαις και θα τρέμεις.

Θα στρέψεις αργά το κεφάλι προς τον ήλιο που δύει
να τον δεις μεσ’ από δύο σκοτεινά δαχτυλίδια:
Μαύρος και κόκκινος καιρός συμπυκνωμένος
γύρω από τα μάτια σου.
Τα χέρια δεμένα,
τα παπούτσια σου ολοκαίνουργια.

Θανατοποινίτισσα,
εγχειρισμένη στην εντέλεια.

Ο ποντικός σ’ αναγνωρίζει με τ’ αθώα του μάτια,
το μαύρο δάσος ανατριχιάζει από στοργή.

Θα εκτελεστείς με αργό θάνατο
σε μισθωτή εργασία,
σε τιμόνι αυτοκινήτου με μικρό κυβισμό,
σε σακάκι όμοιο με φούστα,
σε δημόσια θέση και εικόνα…
(από την “Εισαγωγή”)

Eπιμέλεια σειράς: Χάρης Βλαβιανός

Ποίηση, Νεφέλη, 2006, 77 σελ.

Σερβίτσιο τσαγιού – Μαρία Τοπάλη

Και ποιος ο λόγος;
Κομμάτια
από λευκό χαρτόνι
πέφτουν
στην τρυπούλα του view master.
Λευκή
Ησυχία
σε τετράγωνες
επιφάνειες.
Έχω περάσει από κει
πολύ πριν ξημερώσει.

Eπιμέλεια σειράς: Χάρης Βλαβιανός

Ποίηση, Νεφέλη, 1999, 85 σελ.