Παρακολούθησε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Bologna Italia. Σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται, μετά από πλήρη εκπαίδευση ως ψυχαναλυτικός θεραπευτής, ιδιαίτερα με ομάδες, ζευγάρια και οικογένειες. Είναι Διδάσκων και Εκπαιδευτής Αναλυτής στην Ελληνική Εταιρεία Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής θεραπείας. Είναι μέλος της International Association for Group Psychotherapy and Group Processes και του Ερευνητικού και Ακαδημαϊκού Ινστιτούτου Αθηνών. Από το 1992 έως σήμερα είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου Σύγχρονης Παιδαγωγικής. Με την ιδιότητα του Διδάσκοντα, του Εκπαιδευτή-Αναλυτή ή του εμπειρογνώμονα στον τομέα των Ανθρώπινων Σχέσεων, έχει συνεργαστεί με την Πανεπιστημιακή κλινική του Αιγινήτειου νοσοκομείου, με το Τμήμα Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών συστηματικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, καθώς και με φορείς ΚΕΘΕΑ, ΕΛΚΕΠΑ, Εθνικό Οργανισμό Πρόνοιας κ.ά. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρο Μελετών Τεκμηρίωσης και Εκπαίδευσης (ΚΕΜΕΤΕ) σε θέματα Εργασιακών Σχέσεων-Ανθρώπινων Σχέσεων. Δίδαξε Κοινωνιολογία, Εργατικό Δίκαιο και Λογοτεχνία σε ιδιωτικές σχολές. Έχουν εκδοθεί βιβλία του πεζογραφίας, ποίησης και δοκιμίου.
Τι έγινε ρε Φωτεινή; (2017), Αρμός
Το δαχτυλίδι της κυρίας Αλίξ (2019), Αρμός
Ποίηση
Παλαιά βιογραφία (2015), Αρμός
Δοκίμια-Μελέτες-Ψυχανάλυση
Ποιος εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιον (2009), Ελληνικά Γράμματα
Ποιος εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιον (2011), Τόπος
Συντροφικότητα αποχωρισμός (2015), Αρμός
Ποιος εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιον (2018), Αρμός
Συλλογικά έργα
Οικογένεια σε κρίση (2009), Ακρίτας
Εγώ κι εσύ… και οι άλλοι (2011), Αρμός
Το δαχτυλίδι της κυρίας Αλίξ – Τρύφων Ζαχαριάδης
Ένα δαχτυλίδι, κειμήλιο, την περίοδο της κατοχής “εισβάλλει” στην καθημερινότητα μιας οικογένειας. Περνώντας από γενιά σε γενιά, ανακατεύει τα μέλη της με τον “απόηχο” της ζωής των ιστορικών προσώπων του περασμένου αιώνα. Χρόνια αργότερα, η απρόσμενη κλοπή του υποχρεώνει τον τελευταίο εν ζωή κληρονόμο να ξετυλίξει το κουβάρι της διαδρομής των προγόνων. Συναντά τους έρωτες τις προσδοκίες και τις μικρότητές τους. Διαρρήξεις, περίεργες συμπτώσεις κι απόπειρες δολοφονίας δημιουργούν νέα δεδομένα στους σχεδιασμούς του για το αύριο.
Μυθιστόρημα, Αρμός, 2019, 368 σελ.
Ποιος εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιον – Τρύφων Ζαχαριάδης
Μια ψυχαναλυτική ανίχνευση των αλληλεπιδράσεων
Ο καθένας μας κουβαλάει την πρώτη του οικογένεια. Αυτή είναι η εσωτερική μας ομάδα. Με σιγουριά, μια κι έχουμε εξοικειωθεί με τους ψυχικούς συναγελασμούς αυτής της οικογένειας, θα την περιφέρουμε με ασυνείδητο τρόπο -αλλά και πολύ συνειδητά κάποιες φορές- ως φυσική συμπεριφορά στους δημόσιους συγχρωτισμούς, στις εργασιακές σχέσεις, αλλά και στις ερωτικές μας συναλλαγές. Ο τρόπος που συντροφεύουμε τους φίλους, τους εραστές και τον εαυτό μας οργανώνεται ως συναισθηματική παιδεία σε αυτή την οικογένεια.
Το παιδί αναζητά πρότυπα και τα αντιγράφει. Ο απόγονος που μεγαλώνουμε, είναι ο καθρέφτης των δικών μας θετικών και αρνητικών εκδοχών. Μας παρουσιάζει καθημερινά το είδωλό μας σε μεγέθυνση. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν αντέχουμε κάτι στον εαυτό μας και το βλέπουμε στο παιδί μας (αφού μας μιμείται και μας αντιγράφει), αυτό πιθανώς μας θυμώνει και μας θλίβει. Τότε αναλαμβάνουμε να το αφαιρέσουμε ως συμπεριφορά από τον γιο ή την κόρη μας και όχι από τον εαυτό μας. Με ποιο τρόπο; Τιμωρώντας συχνά με σκληρότητα το παιδί μας για κάτι που εμείς του μάθαμε!
Ψυχολογία, Αρμός, 2018, 175 σελ.
Τι έγινε ρε Φωτεινή; – Τρύφων Ζαχαριάδης
29 Δεκεμβρίου 1964: Η Αγγελική και η Φωτεινή, δίδυμες, τριανταπεντάχρονες, ξεδιπλώνουν την προβλέψιμη ζωή τους, αναζητώντας αισθήματα. Η πρώτη πόρνη κι η δεύτερη θρησκευόμενη νοικοκυρά. Μια δολοφονία ανατρέπει κάθε συνέχεια…
“Η Φωτεινή, μες στο μαύρο φόρεμα, στημένη στο μικρό καρεκλάκι, ασκούσε μια γοητεία στο πλήθος που μαζευόταν. Φάνταζε σαν ηρωίδα μιας άλλης εποχής. Τη μέρα ή πιο σωστά τη ζεστή νύχτα της 15ης Ιουλίου, που πραγματοποίησε εκείνη τη γεμάτη ανατροπές διαδρομή από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη, ο έρωτας κι ο θάνατος μπλέχτηκαν στο σώμα και στα συναισθήματά της. Ξόρκισαν ο ένας τον άλλον. Είχε γραφτεί έντονα η χαρά, που δεν τολμούσε μέχρι τότε να την αφήσει να πάρει θέση δίπλα της. Ο νεαρός Άρης μαζί με τον Τάκη ξεκλείδωσαν μια Φωτεινή που δούλευε χρόνια για το δισταγμό και την ενοχή. Δεν είχε αμφιβολία ότι αυτό που έκανε σήμερα, αυτό που αποφάσισε να το φτάσει στο τέλος του, ήθελε οπωσδήποτε να πετάς σαν αετός κι όχι σαν κότα…”.
Μυθιστόρημα, Αρμός, 2017, 328 σελ.
Παλαιά βιογραφία – Τρύφων Ζαχαριάδης
Σ’ έχω καταγράψει
μ’ ανάκατα μαλλιά
στα παζάρια της πόλης
ως επεισόδιο
π’ αντιστάθηκε χαράματα.
Πάντα όφειλα να παραμονεύω
την τρυφερότητα.
Οι αποστάσεις
σαν υποχρεωτικές σχέσεις
περιφέρονται
στο δρόμο
σπέρνοντας στα δένδρα φύλλωμα
και στους ανθρώπους ρίγος.
Οι αποστάσεις
υπολογίζουν χτύπους
σ΄αυτό το συρφετό
όπου οι άθλιοι και ανάξιοι φίλοι μου
διαθέτουν μια φυσική αξιοπρέπεια.
Ποίηση, Αρμός, 2015, 152 σελ.
Συντροφικότητα αποχωρισμός – Τρύφων Ζαχαριάδης
Στο ρόλο παιδιού, εραστή, γονιού
Στη διαδρομή της ζωής μας “παίζουμε” τρεις βασικούς ρόλους: του παιδιού, του εραστή, και του γονιού. Σ’ αυτό το παιχνίδι, η συντροφικότητα και ο αποχωρισμός είναι εμπειρίες που προκαλούν συγκίνηση και στο σώμα και στον ψυχισμό, επειδή αφορούν πρόσωπα ή συμβάντα σημαντικά με τα οποία αναπτύσσουμε σχέσεις.
Οι άνθρωποι από φόβο ή ευχαρίστηση δοκιμάζουμε να στριμώξουμε όσο πιο πολλή συντροφικότητα χωράει στη ζωή μας. Την ποιότητα όμως την καθορίζει ο φόβος του αποχωρισμού. Έτσι όταν συναντάμε την συντροφικότητα, ο αποχωρισμός μοιάζει και είναι μια προσυμφωνημένη και αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα.
Με βάση τις σκιερές πλευρές του καθενός μας, στο βιβλίο αυτό, πραγματοποιείται μια διερεύνηση της συντροφικότητας και του φόβου της συντροφικότητας. της εγγύτητας και της απόστασης, της σύνδεσης και της αποσύνδεσης, που, σε κάθε τους εκδοχή, κρύβουν μέσα τους μιαν ελπίδα αγάπης.
Ψυχολογία, Αρμός, 2015, 184 σελ.
Ποιος εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιον – Τρύφων Ζαχαριάδης
Μια ψυχαναλυτική ανίχνευση των οικογενειακών αλληλεπιδράσεων
Το βιβλίο αυτό εξετάζει μέσα από μια ψυχαναλυτική οπτική τις ποικίλες αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των γονιών και των παιδιών. Συγκεκριμένα, αποκαλύπτει σταδιακά με ποιους τρόπους η οικογενειακή αυτή αλληλόδραση επηρεάζει την κοινωνική, την εργασιακή αλλά και την ερωτική ζωή των μελλοντικών ενηλίκων. Με επιστημονικό λόγο και συχνά με βιωματική γραφή, ο συγγραφέας προσφέρει πλήθος παραστατικών κλινικών παραδειγμάτων που συμβάλλουν απλόχερα στην ολοκληρωμένη πληροφόρηση σχετικά με το “οικογενειακό δράμα” το οποίο όλοι έχουμε ξεδιπλώσει στην προσωπική μας διαδρομή.
Τα κεφάλαια του βιβλίου παρέχουν διεισδυτικές προσεγγίσεις και μια πρωτότυπη ματιά στη συναισθηματική εκπαίδευση που υφίσταται το βρέφος, καθώς και στη συμπεριφορά αναπαραγωγής της στην ενήλικη ζωή.
“… ο συγγραφέας μάς ξαφνιάζει με τις ευαίσθητες και οξείες παρατηρήσεις του… . Ταυτόχρονα μας ξεναγεί στην πλούσια βιβλιογραφία της ψυχαναλυτικής σκέψης και έρευνας γι’ αυτό το θέμα. … Είναι ένα βιβλίο για τον καλλιεργημένο αναγνώστη. Νομίζω όμως ότι και οι ειδικοί παιδοψυχίατροι, ψυχίατροι, ψυχολόγοι, δάσκαλοι και γενικότερα όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με τα παιδιά θα βρουν πάρα πολλά στοιχεία που θα τους βοηθήσουν στη δουλειά τους. Και πιο πολύ θα μας βοηθήσει όλους, ως άτομα και ως γονείς, να καταλάβουμε τη δική μας πορεία στη ζωή καθώς και αυτή των παιδιών μας… .
(απόσπασμα από το προλογικό σημείωμα του Ματθαίου Γιωσαφάτ)
Ψυχολογία, Τόπος, 2011, 175 σελ.
Ποιος εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιον – Τρύφων Ζαχαριάδης
Μια ψυχαναλυτική ανίχνευση των αλληλεπιδράσεων
Η αλληλεπίδραση παιδιού-μητέρας έχει μελετηθεί πολύ περισσότερο από την πλευρά της επίδρασης που ασκεί η μητέρα προς το παιδί και λιγότερο από εκείνη του παιδιού προς τη μητέρα και γενικότερα προς το περιβάλλον.
Το βιβλίο του Τρύφωνα Ζαχαριάδη εξετάζει μέσα από μια ψυχαναλυτική οπτική τις ποικίλες αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των γονέων και των παιδιών.
Συγκεκριμένα, αποκαλύπτει σταδιακά με ποιους τρόπους η οικογενειακή αυτή αλληλόδραση επηρεάζει την κοινωνική, την εργασιακή αλλά και την ερωτική ζωή των μελλοντικών ενηλίκων. Με επιστημονικό λόγο και συχνά με βιωματική γραφή, ο συγγραφέας προσφέρει πλήθος παραστατικών κλινικών παραδειγμάτων που συμβάλλουν απλόχερα στην ολοκληρωμένη πληροφόρηση σχετικά με το “οικογενειακό δράμα”, το οποίο όλοι έχουμε ξεδιπλώσει στην προσωπική μας διαδρομή.
Τα κεφάλαια του βιβλίου παρέχουν διεισδυτικές προσεγγίσεις και μια πρωτότυπη ματιά στη συναισθηματική εκπαίδευση που υφίσταται το βρέφος, καθώς και στη συμπεριφορά αναπαραγωγής της στην ενήλικη ζωή.
Ο συγγραφέας μελετά τους χίλιους τρόπους, καλούς και κακούς, φυσιολογικούς και νοσηρούς, με τους οποίους συνεχίζεται η αλληλεπίδραση μέχρι την ενηλικίωση -και ακόμη πιο πέρα-, και παρουσιάζει τα αποτελέσματά της στην ψυχική ζωή του παιδιού και του γονέα. Ποιος, λοιπόν, εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιον;
Ψυχολογία, Ελληνικά Γράμματα, 2009, 175 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ελληνικά Γράμματα, Τόπος, Αρμός
