Είναι απόφοιτη του τμήματος Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, στη Θεατρολογία και στο Η’ Εργαστήρι Επιμελητών του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ). Εδώ και αρκετά χρόνια εργάζεται ως μεταφράστρια και επιμελήτρια εκδόσεων.
Έχει γράψει δύο ποιητικές συλλογές, Τα κεράσια της Εύας (Εκδόσεις Ιωλκός, 2018) και Παπούσα (Εκδόσεις Ενύπνιο, 2021). Οι “Χαρακίδες” είναι το τρίτο της ποιητικό βιβλίο.
Τα κεράσια της Εύας (2018), Ιωλκός
Παπούσα (2021), Ενύπνιο
Χαρακίδες (2023), Ενύπνιο
Μεταφράσεις
Jane Kent, Louison Nielman, Judith Koppens, Nicola Edwards, Bonnie Grubman, Guido Van Genechten, Danielle Schothorst, Barry Timms, Eric Corbeyran
Χαρακίδες – Βίκυ Κατσαρού
Ποιήματα
ΕΞΟΔΟΣ
Να αδειάζεις. Να πέφτεις. Να φτάνεις.
Πρόβατο περνά μέσα από τη λαιμητόμο.
Αναπνοή πλήρης.
Ανατολή βαμμένη.
Μπλέκω και ξεμπλέκω δίπολα.
Το ερώτημα είναι:
Αν θα περάσει πρώτη τον δρόμο
η γάτα
ή εγώ.
Ηλιοπάτητοι δρόμοι,
με βάγιες στρωμένη
η έξοδος.
Ποίηση, Ενύπνιο, 2023, 112 σελ.
Παπούσα – Βίκυ Κατσαρού
Βασισμένο στη ζωή της Μπρονισλάβα Βάις, αλλά και τριών μαγισσών που η καθεμιά τους σημάδεψε την εποχή της με την «ανίερη» συμπεριφορά της, η Παπούσα είναι ένα ποιητικό έργο που υμνεί την αξία της ζωής, την ύπαρξη, τη χαρά, τον έρωτα, αποτίοντας φόρο τιμής στη σπουδαία αυτή μα άγνωστη ποιήτρια.
Ένα στέρεο ποιητικό ανάγνωσμα που θα συγκινήσει με την τρυφερότητά του και τη σκοτεινιά της ανθρώπινης εμπειρίας που καταφέρνει η ποίηση να μετατρέψει σε φως.
Ποίηση, Ενύπνιο, 2021, 56 σελ.
Τα κεράσια της Εύας – Βίκυ Κατσαρού
Ποιήματα
Η Εύα είναι ο αισθησιασμός, η ατίμωση, η έξοδος και η πτώση. Τιμωρείται με την απειλή της ανυπαρξίας κι εκδιώκεται, ώστε με πόνο και δάκρυα να περνά τις μέρες της· αυτή είναι η κατάρα του θεού της.
Στα σπλάχνα της, όμως, κυοφορεί την ελπίδα, γίνεται η Μητέρα των Ζωντανών. Η Εύα ξεριζώνεται από την Εδέμ για να μάθει ότι η λύτρωση περνά από τη ζωή. Και η Εύα αναζητά πια την υπενθύμιση ενός χαμένου παραδείσου ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στον αναστάσιμο εαυτό της.
“Τα κεράσια της Εύας” είναι η πορεία του ανθρώπου προς την ωρίμανση, η επιλογή της ελευθερίας, η αποδοχή της ζωής μαζί με το κόστος της απώλειας, η επίγνωση της φθοράς και η αποκαθήλωση των ζώντων θεών μέσ’ από τα πρόσωπα του γονέα, των φίλων, του έρωτα.
Εντέλει, η αποκαθήλωση του ίδιου του Εαυτού.
Τι κι αν είμαστε υπάρξεις καμωμένες από φως
-κι αναγνωρίζουμε
φως μονάχα-
κι όλη η απόσταση ανάμεσά μας
ονομάζεται σκοτάδι;
Ποίηση, Ιωλκός, 2018, 53 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ιωλκός, Ενύπνιο
