Χρυσούλα Πατρώνου-Παπατέρπου

Δύο νουβέλες – Χρυσούλα Πατρώνου-Παπατέρπου

Το μαρμάρινο τραπέζι
Ο Μάικ ανακαλύπτει την Αμερική


ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
Στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, ένα αγόρι στα δεκατρία του χρόνια, φεύγει από το χωριό του και πηγαίνει στην άλλη άκρη της Ελλάδας, όπου υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να βρει δουλειά και να προκόψει. Αγώνας για το μεροκάματο αρχικά, αγώνας στη συνέχεια για να κρατηθεί ζωντανός μέσα στη δίνη δυο πολέμων, του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου και του Ελληνικού Εμφυλίου. Μια αληθινή ιστορία βασισμένη στις σημειώσεις που κρατούσε ο γιος του πρωταγωνιστή από τις αφηγήσεις του πατέρα του.

Ο ΜΑΪΚ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
Στο δεύτερο μισό του ίδιου αιώνα, ένας άλλος νέος άντρας ξενιτεύεται στην Αμερική για να βρει την τύχη του και να καλυτερέψει τη ζωή της οικογένειάς του. Επί μία δεκαετία παλεύει και εμπλέκεται σε διάφορες περιπέτειες, οι οποίες συνδέονται με γεγονότα που σημαδεύουν όχι μόνο τη δική του ζωή αλλά κι εκείνη ολόκληρης της χώρας στην οποία βρέθηκε. Ακούει αποσπάσματα από ένα βιβλίο του προπερασμένου
αιώνα, του 19ου, στο οποίο καταγράφεται η ανακάλυψη της Αμερικής, και συγκρίνει συνεχώς με τη δική του ανακάλυψη αυτού του «εξωτικού» για τον ίδιο τόπου. Παράλληλες αφηγήσεις, η καθεμιά με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, δύο τέκνων της τραχιάς άγονης γης της ορεινής Μακεδονίας.

Παράλληλες αφηγήσεις, η καθεμιά με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, δύο τέκνων της τραχιάς άγονης γης της ορεινής Μακεδονίας.

Νουβέλες, Ελκυστής, 2021, 136 σελ.

Ο Φαροφύλακας της Λάκκας – Χρυσούλα Πατρώνου-Παπατέρπου

Ιστορίες με φάρους


Χάθηκε σε ένα χάσμα πελώριο, τριακόσια μέτρα μήκος, σε βάθος μεγαλύτερο από το δικό του ύψος. Πολύς χρόνος μέχρι να συνέλθουν οι αυτόπτες μάρτυρες από το τρομερό συμβάν. Πολλά χρόνια μέχρι να ξανακτίσουν φάρο. Οι Έλληνες φυσικά, γιατί ο πόλεμος σταματημό δεν είχε. Τον νέο φάρο, στο Κουέρο, φυλάγω τώρα. Και αποφασίσαμε μαζί με τους συντρόφους μου να παραδώσουμε την εικόνα του Αγίου Νικολάου στην Υπηρεσία Φάρων του Πειραιά. Αυτήν που είχαν βρει οι ψαράδες να επιπλέει στη θάλασσα μετά την εξαφάνιση του φάρου, το μόνο πράγμα που σώθηκε από την καταστροφή και τη φυλάγαμε στο εικονοστάσι του φάρου. Λένε πως είναι μεγάλης αξίας, διότι ο Άγιος Νικόλαος είναι ζωγραφισμένος σε νεαρή ηλικία και μια φήμη λέει ότι γι’ αυτό έπεσε ο φάρος, γιατί ο νεαρός άγιος, όμορφος και άγιος όπως ήταν, σκανδάλιζε τις νεαρές πιστές που δίνονταν σε ηλιοκαμένους ψαράδες. Ή ήταν απλώς έργο του κυρ Μιχάλη, που τον φύλαγε από το άγνωστο του νερού;

Διηγήματα, Ελκυστής, 2020, 160 σελ.

Το κουφάδι – Χρυσούλα Πατρώνου-Παπατέρπου

Και άλλα διηγήματα


Πρόσωπα πραγματικά που αναδύθηκαν στο φως από το σκοτάδι ενός ξεχασμένου παρελθόντος με μέσο τη μνήμη. Ζωές πραγματικές που εμπλουτίστηκαν με το χρώμα του μύθου. Άλλες, που τις έπλασε η φαντασία, τοποθετώντας τες σε χρόνο και τόπο υπαρκτό. Στιγμές τραγικές ή εύθυμες, σκο-τεινές ή φωτεινές, που ζητούν επίμονα την καταγραφή τους.
Η κωφάλαλη κοπέλα που τη βρίσκουν δύο γέροντες δίπλα σε μία βρύση στο χωριό και η ταυτότητά της παραμένει μυστήριο μέχρι τέλους· η μάνα που βουτά και αυτοκτονεί στη λίμνη, η οποία της προκαλούσε ανείπωτο φόβο και ποτέ δεν την πλησίαζε όσο ζούσε· ο συνταξιούχος, που όταν όλοι οι συγγενείς του τού συμπεριφέρονται με προσποιητή αγάπη και ενδιαφέρον, πιάνει φιλία με τον Αφρικανό στο παγκάκι του πάρκου· η μικρή που κλαίει απαρηγόρητα, όταν στην κηδεία της γιαγιάς της κανείς δεν προσέχει το καινούργιο της φόρεμα· η εσφαλμένη κατανόηση της σημασίας μιας λέξης, που γίνεται αιτία για την επαγγελματική και κοινωνική ανέλιξη ενός μαθητή που κινδύνευε να μείνει στην ίδια τάξη. Όλες τους ιστορίες σύντομες, ιστορίες γεμάτες πόνο ή χαρά, σαν το ταξίδι στο παρελθόν!
Το παρελθόν. Άλλοτε μακρινό κι άλλοτε πρόσφατο, μέσα από βιώματα προσωπικά, αφηγήσεις γνωστών και φίλων, ειδήσεις στις εφημερίδες, διάσπαρτα ακούσματα, διασχίζει τα χρόνια, διεγείρει τη μνήμη και αυτή, πλάθοντας ιστορίες απλών, καθημερινών ανθρώπων, τους δίνει σάρκα. Τη σάρκα της μνήμης.

Διηγήματα, Κοράλλι-Γκέλμπεσης Γιώργος, 2014, 95 σελ.