Εύα Στάμου

Η επίσκεψη – Εύα Στάμου

Πρόσωπα οικεία, μα και παράξενα, συνθέτουν με τις ιστορίες τους απρόσμενες περιπέτειες που εκτυλίσσονται στο παρασκήνιο της επικαιρότητας. Αριστοτεχνικά πορτρέτα ανθρώπων που μέσα από χαμηλόφωνες εκμυστηρεύσεις ή βίαιες εξάρσεις, επιτρέπουν στον αναγνώστη να δει καίριες όψεις του εαυτού του. Αφηγήσεις για τη φαντασίωση, την εμμονή, την παρόρμηση και την επιθυμία. Λεπτοκεντημένες ιστορίες για τη μοναδικότητα του κάθε προσώπου.

Διηγήματα, Αρμός, 2022, 180 σελ.

Τα κορίτσια που γελούν – Εύα Στάμου

Κάθε ιστορία ξετυλίγει ένα δίχτυ από εσωτερικές αναζητήσεις, προσωπικούς ανταγωνισμούς, εμμονικές προσπάθειες, και συντροφικές προδοσίες που συνθέτουν ένα ψυχολογικά ακριβές αφήγημα των σύγχρονων σχέσεων. Από το λιμάνι της Λέρου ως τα προάστια της Κοπεγχάγης, κι από το ΜΙΤ της Βοστόνης ως τον σταθμό του ΗΣΑΠ στην Κηφισιά, οι αφηγήσεις τής Εύας Στάμου μάς αποκαλύπτουν όψεις του ανθρώπινου ψυχισμού που ταράζουν αναγνωστικές βεβαιότητες.

Διηγήματα, Αρμός, 2018, 224 σελ.

Η εκδρομή – Εύα Στάμου

Ο Παύλος και η Νάντια. Ο Παύλος δημιουργεί παράλληλες ερωτικές σχέσεις που διαρκούν ελάχιστα και τον αφήνουν ανικανοποίητο. Η Νάντια, έχοντας λύσει ένα μακροχρόνιο γάμο, επιζητάει μια διαφορετική ερωτική εμπειρία, που θα την απελευθερώσει. Αποφασίζουν να φύγουν μαζί λίγες μέρες από την πόλη για να αποδράσουν από την καθημερινότητά τους – θα καταφέρουν όμως να ξεφύγουν από τον εαυτό τους;

Η “Εκδρομή” είναι ένα μυθιστόρημα για την σωματική επιθυμία, τις εμμονές του νου και τους κύκλους των συναισθημάτων, την ικανότητα του ανθρώπου για αυτογνωσία, και την ακόμη μεγαλύτερη δεξιοτεχνία του για αυταπάτη.

Μυθιστόρημα, Αρμός, 2016, 248 σελ.

Η επέλαση της ροζ λογοτεχνίας – Εύα Στάμου

Δοκίμιο για την ευδοκίμηση μιας μορφής αφηγηματικού λόγου


Έχει πυκνώσει και στη χώρα μας το ενδιαφέρον γύρω στο φαινόμενο της παραλογοτεχνίας. Στο δοκίμιο αυτό η Εύα Στάμου εστιάζει την προσοχή της σε μια υποπερίπτωσή της: στη “ροζ λογοτεχνία”, στα ανάλαφρα και τυποποιημένα αφηγήματα ερωτικού περιεχομένου που κατακτούν συχνά πια πρώτες θέσεις στις λίστες των “ευπώλητων” βιβλίων κάθε χρονιάς. Εντάσσει την κατηγορία τους στο γενικότερο περιβάλλον μιας “ροζ κουλτούρας”, προβαίνει σε βασικές διακρίσεις μεταξύ λογοτεχνίας και παραλογοτεχνίας, καθώς και σε διευκρινίσεις σχετικά με τη γυναικεία γραφή, διεξέρχεται τα ιστορικά του είδους, σχολιάζοντας και κάποια πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα της πρόσφατης παραγωγής, ελέγχει τα κυριότερα επιχειρήματα υπερασπιστών της παραλογοτεχνίας και διερευνά τους λόγους για τους οποίους καταφεύγουμε στην “ποιοτική” λογοτεχνία.

Δοκίμιο, Gutenberg – Γιώργος & Κώστας Δαρδανός, 2014, 136 σελ.

Εθισμός – Εύα Στάμου

“Μου είναι αδύνατο να ερωτευτώ. Δεν θυµάµαι ούτε µία φορά που να λαχτάρισα άνδρα ξανά µετά την ερωτική πράξη, να τον σκέφτηκα ή να τον αναζήτησα. Αν σου αρέσω, αν θέλεις να κάνεις έρωτα µαζί µου ή να µε ξαναδείς, θα πρέπει να µε ψάξεις. Αν µ’ ερωτευτείς και επιθυµείς να γίνω το κορίτσι σου, θα πρέπει να µου το εξηγήσεις, να µου το ζητήσεις: δεν πρόκειται να το αντιληφθώ χωρίς τη βοήθειά σου, την αποφασιστικότητα και την επιµονή σου. Εδώ ακριβώς υπάρχει ένα τυφλό σηµείο. Δεν καταλαβαίνω ποτέ αν κάποιος µε θαυµάζει, αν µε ποθεί- τυφλό σηµείο. Θα πρέπει να είσαι ευθύς και θαρραλέος, οι ντροπές ή ο ανδρικός εγωισµός δεν πρόκειται να σε οδηγήσουν στο ποθητό αποτέλεσµα. Υπενθύµισε στον εαυτό σου ότι όλα τα υπονοούµενα και τα κοµπλιµέντα του κόσµου δεν θα γίνουν από µένα αντιληπτά, και προχώρα.”

Από την αντιεξουσιαστική οργάνωση των Εξαρχείων, στην τρυφηλή ζωή του Μονακό κι από την συντηρητική εβραϊκή κοινότητα του Μάντσεστερ στην εύτακτη καθημερινότητα των βορείων προαστίων, η Έλσα Ροζάκη ζει τους μικρούς και μεγάλους εθισμούς της. Τι συνδέει την γοητευτική εκδότρια, έναν σαραντάρη μεταφραστή με εμμονή στην παρακολούθηση ωραίων γυναικών και μία διάσημη, νεαρή ηθοποιό, ανίκανη να νιώσει ηδονή, που χρησιμοποιεί τους άντρες για να προωθήσει την καριέρα της; Απέχοντας από τις ηθικολογίες και υπονομεύοντας το δίπολο “καλοί” και “κακοί” ήρωες, το βιβλίο αποδίδει με τόλμη τις πιο λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις των βιωμάτων που κινούν τους κεντρικούς χαρακτήρες. Μια ιστορία για τις σωματικές και ψυχικές εξαρτήσεις, τα πάθη και τις εμμονές που διαμορφώνουν την ταυτότητά μας και καθορίζουν την επαφή μας με τους άλλους. Μια διεισδυτική, απενοχοποιημένη ματιά στις άδηλες όψεις των προσωπικών μας σχέσεων.

Μυθιστόρημα, Μελάνι, 2011, 324 σελ.

Μεσημβρινές συνευρέσεις – Εύα Στάμου

“Δεν ξέρει τ’ όνομά μου, δεν ρώτησε ποτέ. Τις νύχτες με φωνάζει “Έσθερ”. Η προφορά του είναι βαριά, μάλλον γερμανική, μα μεταξύ μας μιλάμε πάντα στη γλώσσα μου. Ανάβει τσιγάρο και μου το δίνει. Καπνίζω μόνο όταν είμαστε μαζί. Ο καπνός πλημμυρίζει το χώρο, θαμπώνει τα μάτια μου. Ώρες αργότερα, όταν κοιμηθεί, θα μείνω ξάγρυπνη να παρατηρώ το πρόσωπό του, ν’ αφουγκράζομαι τη βαριά αναπνοή του, περιμένοντας. Σύντομα, εφιάλτες θα ταράξουν τον ύπνο του, “Έσθερ” θα φωνάξει, “Έσθερ” και τα χέρια του θα αναζητήσουν το κορμί μου στο σκοτάδι. “Έσθερ” – κι ύστερα σιωπή. Πριν κοιμηθούμε δίπλα δίπλα, κρατημένοι από το χέρι, πριν κάνουμε έρωτα, θα βγάλουμε τα ρούχα μας και τρέμοντας θα σταθούμε ο ένας απέναντι στον άλλο, όπως κάθε εβδομάδα. Ενώ θα με πλησιάζει, δάκρυα θα γεμίσουν τα μάτια μου, θα λιμνάσουν για λίγο στις κόχες τους κι ύστερα
βουβά θα κατρακυλήσουν στο λαιμό μου. Θα με κοιτάξει έντονα μία μόνο στιγμή πριν αρχίσει να λέει με τη βραχνή, ραγισμένη φωνή του: “Το σώμα σου είναι ένας χάρτης…”

Στα διηγήματα της συλλογής “Μεσημβρινές Συνευρέσεις”, η Εύα Στάμου, με βλέμμα διαπεραστικό και όλες τις αισθήσεις της σε επιφυλακή, εξερευνά τα όρια του ερωτισμού, τα κίνητρα, την πρακτική και τις συνέπειές του. Είτε ως μέσο προσέγγισης του άλλου, είτε ως έξοδος κινδύνου από το σκοτεινό εγώ, η σεξουαλικότητα αποδίδεται στις μικρές αυτές ιστορίες με λόγια απλά, χαμηλόφωνα και μέσα σε ένα μεσημβρινό ημίφως, πίσω από παράθυρα κλειστά. Η ερωτική πράξη γίνεται ένας τόπος, στον οποίο οι επισκέπτες προσέρχονται ο καθείς με τις αποσκευές του: την ελπίδα, το φόβο, την αγάπη, καταστάσεις που ενώνουν κάποτε τους ανθρώπους σε “αυτά τα περίεργα δικέφαλα πλάσματα”, όπως λέει κάπου ο Τσαρλς Μπουκόφσκι για τους εραστές.

Οκτώ διηγήματα για τη σαρκική επαφή, τη φαντασίωση και την απελπισία.
Οκτώ διηγήματα για τον έρωτα, για την ανάγκη, για τη μοναξιά.

Διηγήματα, Μελάνι, 2009, 145 σελ.

Ντεκαφεϊνέ – Εύα Στάμου

Η αφήγηση ξεκινάει ένα χειμωνιάτικο βράδυ στην μεγαλούπολη του Μάντσεστερ με την συνάντηση μιας παρέας τριαντάρηδων από διαφορετικές κουλτούρες και χώρες. Από εκείνη την στιγμή ξετυλίγονται οι παράλληλες ιστορίες τους που ταξιδεύουν τον αναγνώστη από το κοσμοπολίτικο Λονδίνο στο πολύβοο λιμάνι της Μασσαλίας κι από την όμορφη πρωτεύουσα του Βελγίου στο χιονισμένο Βερολίνο.
Φιλία, έρωτας, πάθος, προδοσία και μοναξιά εναλλάσσονται με γρήγορους ρυθμούς καθώς οι κεντρικοί χαρακτήρες προσπαθούν να ανακαλύψουν τους εαυτούς τους και να δοκιμάσουν τα όριά τους. Είναι όμως αυτό που ζουν η ζωή που ονειρεύτηκαν ή το πικρό της υποκατάστατο;

Μυθιστόρημα, Οδός Πανός, 2005, 333 σελ.

Ελιγμοί – Εύα Στάμου

Η ιστορία δύο γυναικών που αγωνίζονται να επιβιώσουν, να βρουν τον δρόμο τους και να κατακτήσουν την πολυπόθητη ισορροπία στις σχέσεις με τα κοντινά τους πρόσωπα.
Από την Αγγλία στην Αθήνα το ταξίδι τους εκτυλίσσεται με τρόπο κινηματογραφικό.
Θα καταφέρουν να ξεφύγουν απ’ το παρελθόν και να ορίσουν το παρόν και το μέλλον τους;
Θα μπορέσουν να ανακαλύψουν τις αιτίες που οδηγούν τις ίδιες και τους αγαπημένους τους στους δαιδαλώδεις ελιγμούς του έρωτα και της φιλίας;

Μυθιστόρημα, Οδός Πανός, 2004, 238 σελ.